- 20 Mayıs 2024
- 1.350
- 1.883
- 53
- 27
- Konu Sahibi annelik yolunda
-
- #1
Gerçekten o kadar kırgın olmama rağmen annemi ilk ben aradım o esnada sırf akrabalar yanında olduğu için yalandan ‘ne zaman geleceksin’ diye sordu. Gelmeyeceğimi ve sebebini bildiği halde. Ben yine sancılanıp hastaneye gittiğimde haber verdim bir şey olursa bilmeye hakları var diye. Sonrasında yine bir iki gün nasılsın mesajı atıp düğün zamanı onu bile unuttular. Hani bir arama yapıp ne oldu kızım demediler yine de anne baba diye alttan aldım. Şimdi yine kendilerine göre plan yapıp gelmeye kalkıyorlar 20 gün sonra ben bütün zor durumları geçirmiş olacağım bir de onların istekleriyle daralmak istemiyorum. Teşekkür ederim güzel dilekleriniz için.Hatırladım konunuzu.
Tarih olayı çok yanlış, sonra biraz çift taraflı tırmandırmış gibisiniz, aileniz tüy dikmiş en sonunda da.
Düzeltmek içn bir şey de yapmıyorlar adam akıllı.
Ama geleceğiz diyene ısrarla gelme demek sizi daha çok huzursuz etmez mi, bilmiyorum.
Evet ucunda sinir küpü olmak da var.
Söyleyecek bir şey bulamadı, kolay bir doğum diliyorum, sonrasındaysa sağlıklı, bebeğe bol uykulu, size huzurlu günler.
Teşekkür ederim müsait değilim diyebilirsiniz. Eğer şu peynir ve beşik mevzusunu anneniz beya babanız dediyse. Düğün bitecek rahat rahat eğlenildi misafirler ağırlandıMerhaba özet geçmek gerekirse eski konuları hatırlayanlar da çıkacaktır bu konum biraz iç dökme minvalinde olacak. Ailemle sorunların başlangıcı Şubat ayında kız kardeşimin benim ilk kez doğum yapacağım tarihten 15gün öncesine düğün tarihi almasıyla başladı. Bu esnada ben onlardan destek almak için Aralık ayında Türkiye’ye gidip hastaneden doğum paketi satın almıştım (yurtdışında yaşıyorum) kendileri de o tarihlerde düğün yapmayı planladıklarıyla ilgili en ufak bir şey paylaşmadılar. Şubat ayına geldiğimizde olaylar patlak verdi 38 haftalık halimle benim fikrimi sormadan düğün sürecine dahil etme kararı aldılar 3 saatlik yola götürerek ki bilen bilir o aşamada bel ağrıları dayanılmaz oluyor. Katılmayı reddettiğimde kardeşim yanımda kimsenin kalmasına dahil tahammül edemedi bana komşu kadını layık gördü. Annem ve babam büyük olarak ona akıl vermediler süreci yönetemediler bu arada planını önceden yapıp bildirmiş olmasına rağmen suçlu ben oldum. ‘Gelmeseydin’ ‘bebeğin beşiği için evde yer yok’ ‘3 çeşit peynir alıyorum yediğin önünde yemediğin arkanda’ tarzı cümleler de duydum. Bu şekilde gösterdiler hamilelik döneminde ebeveynliklerini. Ben de eşimle konuşarak yaşadığım ülkeye geri dönme kararı aldım bu süreçte çok masrafım oldu. Eşimden binlerce kez Allah razı olsun ev işleri için yardımcı tuttu her randevuya ve gebe okuluna benimle geldi. Şimdi ise doğumuma 3 gün var bu arada ben zaten aileme kırgın ve kızgınım ama onlar da büyüklük bizde kalsın demediler annem şu zamana kadar 1 defa aramadı. Ben aradığımda dalga geçer gibi 36 haftada ne zaman geleceksin sağlık ocağından ebe seni soruyor dedi. Bu arada düğün davetiyesi de göndermediler ne bana ne eşime ve eşim de bu duruma bozuldu açıkça istenmediğini düşündü. Dün akşam ise arayıp doğumdan 20 gün sonra gelmek istiyoruz dediler ben de size kırgınlığım geçmedi dedim babam dalga geçer gibi biz sana kırgın değiliz dedi. Bilmiyorum ben mi fazla alınganım ama bana ayıp eden defalarca bu duruma düşüren sizken bütün olumsuzlukları biz yaşayıp siz gayet güzel eğlencenizi yapıp beni soranlara da kendisi geri döndü derken kırılmış olmamanız tabi doğal. Tarih seçimi için de erkek tarafını sorumlu gösterdiler ama akrabalardan duyduğuma göre damadın aramızda yaşanan sorunlardan bile haberi yok. Gelip burada 20gün sonra tam alıştığım sırada bana yardımcı olacaklarını da düşünmüyorum ben çocuk derdindeyken gezmek isterler oram buram ağrıyor diye yardımcı olmaktan kaçarlar. Doğuma 3 gün kala akıllarına gelen torun sevgisi de samimi gelmiyor ama yine huzurum kaçıyor. Bütün bu olaylar yüzünden hamileliğim stres ve uykusuzlukla geçti yine tüm gece uyuyamadım düşünmekten. Umarım verdiğim kararlardan ilerde pişman olmam. Çok unuttuğum ayrıntılar da var konu içerisinde ama bu yalnız bırakılışın ağırlığını unutup affedemiyorum beklentimi azaltmaya çalışsam da.
Telefonla arayip neden telefonlarını da acıyorsunuz net tavir koyun insanlar sizi o kadar umursamiyor ki birde üzerine biz sana kırgın degiliz ama diyolar telefonlarinizi acmayin ya da kapatin eşinizle süreci atlatin kendi sağlığınıza ve cocugunuzun sagligina odaklanin lütfen kimseyi de kabul etmeyinMerhaba özet geçmek gerekirse eski konuları hatırlayanlar da çıkacaktır bu konum biraz iç dökme minvalinde olacak. Ailemle sorunların başlangıcı Şubat ayında kız kardeşimin benim ilk kez doğum yapacağım tarihten 15gün öncesine düğün tarihi almasıyla başladı. Bu esnada ben onlardan destek almak için Aralık ayında Türkiye’ye gidip hastaneden doğum paketi satın almıştım (yurtdışında yaşıyorum) kendileri de o tarihlerde düğün yapmayı planladıklarıyla ilgili en ufak bir şey paylaşmadılar. Şubat ayına geldiğimizde olaylar patlak verdi 38 haftalık halimle benim fikrimi sormadan düğün sürecine dahil etme kararı aldılar 3 saatlik yola götürerek ki bilen bilir o aşamada bel ağrıları dayanılmaz oluyor. Katılmayı reddettiğimde kardeşim yanımda kimsenin kalmasına dahil tahammül edemedi bana komşu kadını layık gördü. Annem ve babam büyük olarak ona akıl vermediler süreci yönetemediler bu arada planını önceden yapıp bildirmiş olmasına rağmen suçlu ben oldum. ‘Gelmeseydin’ ‘bebeğin beşiği için evde yer yok’ ‘3 çeşit peynir alıyorum yediğin önünde yemediğin arkanda’ tarzı cümleler de duydum. Bu şekilde gösterdiler hamilelik döneminde ebeveynliklerini. Ben de eşimle konuşarak yaşadığım ülkeye geri dönme kararı aldım bu süreçte çok masrafım oldu. Eşimden binlerce kez Allah razı olsun ev işleri için yardımcı tuttu her randevuya ve gebe okuluna benimle geldi. Şimdi ise doğumuma 3 gün var bu arada ben zaten aileme kırgın ve kızgınım ama onlar da büyüklük bizde kalsın demediler annem şu zamana kadar 1 defa aramadı. Ben aradığımda dalga geçer gibi 36 haftada ne zaman geleceksin sağlık ocağından ebe seni soruyor dedi. Bu arada düğün davetiyesi de göndermediler ne bana ne eşime ve eşim de bu duruma bozuldu açıkça istenmediğini düşündü. Dün akşam ise arayıp doğumdan 20 gün sonra gelmek istiyoruz dediler ben de size kırgınlığım geçmedi dedim babam dalga geçer gibi biz sana kırgın değiliz dedi. Bilmiyorum ben mi fazla alınganım ama bana ayıp eden defalarca bu duruma düşüren sizken bütün olumsuzlukları biz yaşayıp siz gayet güzel eğlencenizi yapıp beni soranlara da kendisi geri döndü derken kırılmış olmamanız tabi doğal. Tarih seçimi için de erkek tarafını sorumlu gösterdiler ama akrabalardan duyduğuma göre damadın aramızda yaşanan sorunlardan bile haberi yok. Gelip burada 20gün sonra tam alıştığım sırada bana yardımcı olacaklarını da düşünmüyorum ben çocuk derdindeyken gezmek isterler oram buram ağrıyor diye yardımcı olmaktan kaçarlar. Doğuma 3 gün kala akıllarına gelen torun sevgisi de samimi gelmiyor ama yine huzurum kaçıyor. Bütün bu olaylar yüzünden hamileliğim stres ve uykusuzlukla geçti yine tüm gece uyuyamadım düşünmekten. Umarım verdiğim kararlardan ilerde pişman olmam. Çok unuttuğum ayrıntılar da var konu içerisinde ama bu yalnız bırakılışın ağırlığını unutup affedemiyorum beklentimi azaltmaya çalışsam da.
Bencede bu sözleri asla alttan almamali konu sahibi cocuguma yer olmayan evde benimdr degerim yok zaten diye düşünürdüm cok agir konuşulmuşDüğünden sonra gelip yorgunluk atacaklar, ben olsam müsait değiliz derdim , gelmeseydin bu evde beşiğe yer yok falan çok ağır laflar
Emin ve ısrarcı değildim sadece böyle bir ihtimalin varlığını yok saymadım bilmiyorum çocuğunuz var mı ama hamileliğin son zamanları yaşadığım ağrıları size tarif dahi edemem o kusmalı dönem bile hafif kalıyor sürekli bir rahatsızlık. Herkes zaten keyfindeydi olan bana oldu benim kırıldığım nokta da bu bir de beni bu duruma zorunda bırakıp etrafa karşı kendilerini aklamış oldular ‘kendisi gitti’ diye. Hala da kendilerinde sorun görmedikleri için artık görüşmeyi düşünmüyorum çünkü bu ömür boyu unutamayacağım bir kırgınlık bıraktı. Bencilliklerine bir seviyede tahammül edebilirim ama artık çocuğumu da etkiliyor ve ben müsaade ettikçe bir adım öteye geçiyor. Herkes kendi hayatında mutlu olsun. Benim bildiğim anne babalık bu değil maalesef çocuk görme bahanesiyle gelip evde gerginlik yaratacaklar, istekleri bitmeyecek bir de anneliğime yorum yapacaklar. Bu zamana kadar bir şekilde hallettik devamını da hallederiz inşallah.Siz dugun zamani / oncesinde dogum olacagina emindiniz ve bunun icin israrciydiniz, dugunun ertelenmesi gerektigini savunuyordunuz. Bakin dugun olmus bitmis herkes keyfinde olan size oldu ztn mantikli olan dugunun bebek dogmadan olmasiydi . Bence uzatmayin, tamamen silip atmaya niyetiniz varsa bilemem ama su an uzatilacak birsey yok. Size saygi duyup ilk gunler gelmiyorlar ztn. Nereye kdr kus kalip uzatacaksiniz?
Kardeşim iletişime geçmedi hatta düğün davetiyesi de bize iletilmedi ama böylesi daha iyi oldu. Bir de düğünden sonra benim evime gelip balayı yapma planı yapıyorlardı lohusa halimle cidden.Kardeşiniz iletişime geçti mi sizinle hiç ? Ben olsam bir müddet kimseyi alttan almazdım. Aramazdım da . Gelmelerini de istemezdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?