4 yili askin suredir arada yasadigimiz ufak tefek sorunlara ragmen cok guzel giden bir iliskim var. Erkek arkadasimin kendi biraz egoist ve simarik biri olmasina ragmen iyi geciniyoruz, birbirimizi seviyoruz hatta buyukannesi ve babasi beni kendi kizlari gibi sever fakat annesi ile sorunlar yasiyorum malesef. Gecen ay evlenme karari aldik ve ailelerin tanismasi gundeme geldi, ikimizin de aileleri farkli ulkelerde oldugu icin bu gune kadar ciddi bir tanisma olmamisti. 4 yil icinde ailelerin tanismamasi garip gelebilir, sartlar oyle gerektirdi acikcasi, bence de biraz gec. Neyse, erkek arkadasimin annesi ve babasi bosanmis sonradan ailenin konumu ve durumu nedeniyle tekrar evlenmisler biraz buyukannenin ve diger aile buyuklerinin baskisi ile, yani biraz gergin bir aile ortami, bunlar olabilecek seyler kesinlikle kinama durumum yok. Ailelerin tanismasi icin erkek arkadasimin ailesinin benim ailemi ziyaret etmeye gelmesinin daha uygun olacagini dusunmustuk fakat annesine bunu teklif ettigimizde yuzume karsi ”biz kimsenin ayagina gidecek bir aile degiliz” tarzi bir seyler soyledi ve ben cok kirildim. Fakat belli etmedim. Sonuc olarak benim ailem, 102 yasindaki hasta buyukannem de dahil Yunanistan’dan Iskocya’ya gitti. Biz farkli bir ulkede oldugumuz icin benim ailemden 2 gun sonra gittik, gittigimizde annesinin babaannem ile ilgili sikayet ettigini soyledi annem. Bunu neden getirdiniz minvalinde. Benim cok kalbim kirildi hanimlar, sonra dusundum hasta kadini getirip yuk yaptim diye ama evde yardimcilar var, kendi ailem var ve topu topu 2 gun. Kirilmakta haksiz degil miyim? Aksamin devaminda surekli ailemi asagilamaya yonelik konusmalar yapti- ki benim ailem de gayet her yonden iyi bir ailedir, olmasaydi bile hos bir davranis olmazdi-. Bu durum benim canimi cok sıktı ve dertlesmek, gorus almak istedim.