Aldatılmayı hakettim mi?

Derin karan .!.:

Merhaba. Ben bu profili yeni açtım..Kafam çok karışık .Sanki büyük bir boşluktayım.Hayatı kendimi dünyayı sorgulamaktan beynim yandı.Tamamen içime kapandım..Kimseyle konuşmuyorum..Ama sanırım paylaşmam lazım..Biraz uzun bir yazı olacak .Okuyabilirseniz lütfen yorum yapın çünkü değişik bakış açılarını duymaya çok ihtiyacım var... Ben ailesi özelliklede annesi tarafından sevilmeyen hep psikolojik şiddete maruz kalmış hep hor görülüp alay edilmiş (Annemden )bir kadınım..Bu yüzden kendimi hep değersiz önemsiz hissederim.Annemin evlen baskılarından dolayı 20 yaşında kendi tanıştığım ama aşık olmadığım biriyle evlendim..Eşim hep yanlız ve kendi kendine zor şartlarda büyümüş .Oda sevgiye ve ilgiye çok ihtiyacı olan biraz sevgi ve ilgi gösteren herkese safça inanıp kendini adayan biri..O da hayatı boyunca insanlar krndini sevsin diye hep yapamayacağı şeyleri bile yaparım diyerek fark edilmeye çalışmış biri.Annemle babamın ilişkiside hep didişme iğneleme karşılığında hep babamın yalan söylemesiyle geçen bir evlilik.Ben sessiz ve içime kapanık biri olduğum için annemin baskılarından çokça etkilenirdim.Hep onun söylediklerini yapardım bana bulaşmasın diye.Ama hiç yaranamazdım.Hep onu anlamaya çalışırdım.Ona bir eleştiri yapsam çok sert tepki verirdi (Halende aynı gibi)Bunları niye anlattığımı yazının devamında anlayacaksınız.. Eşimle tanıştıktan sonra onun yapamayacağı ve yapmayacağı şeyleri hep günü savuşturmak için yalan söylediğini anlamıştım ama açıkçası bir an önce evlenip kurtulak için fazla ciddiye almamıştım..Eşimin maddi durumu çok kötüydü.Ama ben bir şekilde herşeyin hallolup evlenmeye odaklanmıştım.Bir şekilde evlendik ve aileme yakın bir yerde ev tuttuk..Evliliğimiz hep maddi sorunlar ve eşimin yalanlarıyla huzursuz geçiyordu..Annem yakın olduğumuz için bize sık gelip bu defa eşimide eleştirip sürekli bizi küçümsryerek giderdi..Çünkü onun şamar oğlanı bendim.Eşimde kendini srvsinler diye pasif davranırdı o yüzden onuda hep eleştitirdi.En çokta o yokken bana onu kötülerdi..Bende etkilenip ona kötü özelliklerini hep söylerdim..Eşimi korur bir cümle kursam annem hemen tepki verir beni aşağılardı..Belki bu yüzden bende hep ona yaranmak için hep kötülerdim..Eşimi tıpkı annemin yaptığı gibi hep eleştirip hatalarını yüzüne vururdum..Evliliğimiz evlilik gibi değildi..Annem eşine srvgiyle davranan yakın olanları hep rleştirdiği için ben hep kötü davranmam gerekirmiş gibi hissederdim..Ben birgün eve eşim gelecek hazırlanıp susleneyim güzrl sohbet edelim filan diye hiç aklıma bile grlmezdi..Belki bu yüzden cinsel anlamda da isteksiz biriydim.Eşim istekli biri..Benimle renkli birşey yapmak istese karşı çıkardım.Bazen iç camaşırlarıyla uyuyalım filan dese günah ben korkarım filan derdim.Çok renksiz isteksiz içi geçmiş gibi bir kadındım..kendimi bildim bileli hep anneme yaranmaya çalışırdım.Her gittiğimiz yere onuda götürüdük.. Sanki onu götürmezsek bizi suçlar kızar diye..Götürdüğümüzde de hiç birşeyi beğenmez hep şikayet ederdi..Hiç ailece bir yere gidrmezdik sanki.Gezerken ben eşimle hep ayrı annemin yanında yürürdüm..Eşim istemezdi ama sen öyle istiyordun bende o yüzden birşey demezdim der.Ama içten içe bana hep kin biriktiritmiş farkında olmadan..Çocuklarımıda hep ezerler di.Annem diğer torunlarından hep ayırır beni eşimi ve çocuklarımı eleştitmekten ve küçük götmekten hiç eksik kalmazdı.Bizi sadece ihtiyaçları için kullanır ama bizden başka herkese çokça değer verirdi..Sen neden buna karşı çıkmazdın diyecrksiniz ama ben de şimdi düşünüyorum ama bir anlam veremiyorum.Hem kurtulmak için evlenip hemde sanki kurtulma hakkım yokmuş gibi..Çünkü ben kendimi bildim bileli hep böyleydi .Sanki başka şansım yok gibi..Aynı hep kafeste tutulan bir hayvancağızın kafesin kapısı açılsa bile çıkmayı aklından bile geçirememesi gibi....Eşimi hiç kıskanmadım hiç onun için özrl birşey yapmadım .Onun yanlış yaptığı isler olunca destek oldum fikir verdim ama hep başına kaktım ve hrp aşağılayarak suçladım.Galiba ben evliliği bir görevmiş gibi görüyordum.Yrmeğini yapıyorum , çamaşırlarını yıkıyorum, ev işleri çocuklar daha ne isteyecekki benden derdim...Kendime acırdım hep. Kavga ettiğimizde çok ağır cümleler kurardım.Seni hiç srvmiyorum çocuklar için birbirimize katlanalım onlar büyüyünce ne srn beni gör ne brn seni derdim..Keşke gitsen hiç gelmesen derdim..Çokça beddua ederdim..Tıpkı annem gibi..Onun yaptıklarına çok kızardım ama farkında olmadan ona dönüşmüştüm..Annem zor şartlarda büyümüş hrp onu anlamaya çalışırken ona dönüşmüşüm..Eşimde melek değil sonuçta belki bana güven ve sevgiyi tam verebilseydi kendimi evime ait hissettirsrydi böyle olmazdım belki..Yada ben ona yakın davransaydım o bana o güveni ve sevgiyi verirdi bilemiyorum....Ikimizde farkında olmadan yaşamışız onca yılı...En büyük pişmanlığım kızıma istediğim srvgimi gösterememiş olmam..Kızım doğduğundan itibaren çok güzel bir kızdı.Annem onu ilk gördüğü andan itibaren hep kıskandı..Bizim nasıl böyle bir çocuğumuz olabilir diye..Onu srvmeme bile tahammülü yoktu..Kızıma olan sevgimi bile hep eleştirir aşağılardı..Tabi bende sanki srvmem suç gibi ona bakmam sadece görevimmiş gibi davranırdım.....Tüm bunların ne zaman farkına varıp uyandığıma gelince Dediğim gibi eşimi hiç kıskanmazdım bazı kadınlar bir saç telinden bile anlarken ben onca gözümün önünde olan şeyden hiç anlamamışım..Düşününce kafayı yiyecek gibi oluyorum..Oysa herşey gün yüzü gibi ortadaymış hep brn bazen şüphelenmişim ama hiç peşine düşmemişim..Eşimle artık ev atkadaşı gibiydik..Artık ailemden biraz uzakta yaşıyorduk ama bizim alışkanlıktan aramızdaki ilişki hep aynıydı..Ben çok mutsuz hayattan umudunu kesmiş 100 yaşında gibiydim..Hep dua ederdim sayısız saatlerce..Allahım bana yaşama isteği ver bana mutlu olma fırsatı ver ailemi kurtar diye..Eşimle bazen düşman gibiyiz o çocuklar prk ilgili değil kızım ergenliğin zirvesinde onunla nasıl başedeceğimi bilemiyorum.Oğlum hep bir tedirgin sanki kendini sevgisiz eksik hissediyor.Eşim eve sadece ölmeyeceğimiz kadar para bırakır sürekli borç içinde sebebini sorduğumda bin türlü yalan dolan.Artık onun doğru söylemeyeceğini bildiğimden umursamaz ve günü kurtaran biri oldum.Ama birkerebile bu adam napıyor yada neden böyle hiç düşünmek açıkçası aklıma bile gelmezdi..Karışık yazıyorum kusura bakmayın .İste bir sabah eşim normalde işe gittiği saatten biraz geç gidecekti.Kalktı banyoya gitti teline bit mesaj grldi öylesine baktım.Bir kadından grliyordu..Biraz onun ağzıyla yazıştım emin oldum.Ama nasıl korkunç bir kalp çarpıntısı.Kalp krizi geçiriyorum sandım.Sakin olamadım ona saldırdım.Dünya başıma yıkılmıstı sanki..İşte o gün benim uyanışım oldu. Tabii o inkar etti sonra araştırdım herşey ortaya çıkardım.Ciddi anlamda boşanma kararı aldım Tabii o yalvar yakar yeminler, sözler ama ona hiç inanmıyor güvenmiyordum..Sonra onun tüm konuşmaları kaydettiği belleği buldum.Bütün konuşmaları dinledim..Benim hakkımda neler söylediğini o kadınla saatlerce konuşup onu sabırla dinleyip onunla ne kadar mutlu olduğunu benim onu hiç istemediğimi onunla 2 3 ayda bir ilişkiye girdiğimi ondada hiç mutlu olmadığını ona hayatında ilk kez aşık olduğunu filan .söylüyordu..Cinsellik konuşuyorlardı bunların hepsini duydum...Ayrıca iş yerindeki bilgisayarını getirip sildiği bütün herşeyi geri getirdim ve gördüm ki eşim çook fazla porno film izliyormuş..Sonra ben bütün hayatımı gözden geçirdim Çoooook ağladım düşündüm onun yetine koydum kendimi, günlerce dua ettim..Çıkmazdaydım ne yapacağımı bilemiyordum.Çocukların sorunları vardı ben zaten sorunluyken kendimi çok değersiz görürken iyice batağa batmıştım.Eşim kendini öldürme noktasına geldi..Ayrılmaya karar verdiğimde intihar girişiminde bulundu...Ben ne yapacaktım.Dua ettim yine saatlerce..En güçlü en kudretli en şevkatli olan Allahtan başka yardım edebilecek yoktu..Sırtımı Allaha dayadım..Ve hrp düşündüm ,araştırdım ve anladım ki bu eşimin ilk olayı değilmiş hep bir duygusal arayiş içindeymiş hep srvilmek ve arzulanmak istiyormuş..Ben aslında o zaman ki davranışlarından çok kolay anlayabilrmişim.Ama sanki gözüm kör kulağım sağırmış..Bana eskiden bazen beni ihmal ediyorsun.Bak kaybedersen şaşırma derdi. Beni istemiyorsun brn kendime başka birini bulucam derdi ama hiç cidfiye almazdım..Neyse sonra bir karar aldım .Eşim ayrılmayalım ne istersen yapacağım dedi.Bende beni biliyorsun hayatı burnundan getiririm sana dünyayı zindan ederim eminmisin benle olmak istediğine dedim..Sen olmazsan ben bir hiçim ben bir aptalım diyordu.Hiç üçbeş kelimeden fazla konuşmayan biz saatlerce konuşmaya başladık..O benim rahat etmem için iş yerine kamera taktırdı teline kamera programı kurdu.Her an her gittiği yeri bana an be an söyledi..Bana çook farklı davranmaya başladı..Sanki benim her istediğimi yapmazsa herşey kötü olacakmış gibi çok itina gösterdi..Bensiz hiçbir yere gitmemeye ve bensiz en ufak bir harcama bile yapmamaya başladı..Sanki hayalimdeki adam gibi oldu.Tam 4 yıl oldu..Ben o eski salak beyinsiz adam değilim.Seni kaybetme korkusu beni kendime getirdi.Ne aciz ne aptalmışım diye benden çok o kendini eleştirdi..O günden sonra bende kararlar aldım değer görmediğim hiç bir yerde durmayacağım.Bana değer vermeyen herkesten uzak duracağım diye..Ailemle arama mesafe koydum çocuklarıma eleştiren yargılayan değil anlayışlı ve srgi dolu bir anne oldum.Çok şükür ki çocuklarım düzeldi bize karşı çok sevgi ve saygı dolu oldular...Eşimle o günden beri nerdeyse bırak kavgayı tartışmadık bile ..Şimdi sanki o gün o eski adamı boşadım hayalimde ki adamla evlendim.Insan bazen yaşıyor ama ne yaşadığının farkına bile varamıyor.Tabii bazen aklıma geliyor çok ağlayıp uzülüyorum eşime kızıyorum ama o biz o adamla kadın öldü gömdük ikimizde yeni insanlarız diyor..Bu arada cinsrl anlamda da çok yol katettik..Sanki gerçekten yeni evliler gibiyiz..Ben aklıma bütün kazıtılan cinsellik ayıp tabularını yıkıp özgür hissedince cinsrlliğimi sanki yeni yaşıyormuş gibi oldum.Kendimi 20 taşında yrni evli bir kadın gibi hissediyorum..Burda okuduğum bazı konularda eşinin isteksiz olduğunu söyleyen kadınlar bile evliliğin cinsellik olmadan olmayacağını söylemiş çoğu kişi..Kadınlar bile dedim çünkü erkekler kadınlardan daha çok düşkünler diye bildiğimden...Ben bu olaylardan sonra çok kitap okudum.Psikolog videoları izledim..Erkekler için cjnsrlliğin evliliğin yuzde 80 i olduğunu söylüyor aile ve ilişkiler tedapistleri...Ben eşjmjn çok porno uzlemesinin de bu eksikliğe bağlı olduğunu düşündüm....Seni çok seviyordum Çok beğeniyordum.Srndrn ayrılmayı hiç düşünmedim.Ama srnleyken hep eksik kalıyordum diyor....Şimdi o günden sonra 1 kez bile porno izlemedi. Dilinden dua düşmüyor..En derin uyku arasında bile bana dua eder Allah beni srnden hiç ayırmasın diye.Şimdi sizlere sormak istiyorum sizce ben eşimle yaşadıklarımı hakkettim mi.Ve sonrasında affetmek ve herşeyin yoluna girmesi doğruyu yaptığımı gösterir mi

Genişletmek için tıkla...

Lisa42 .!.:

Hepsini okudum okadar çok üzüldüm ki size,eşinize,çocuklarınıza...ve okadar çok kızdım ki annenize,size...Ama çok şükür ki herşeyi toparlamışsınız.Yaşadıklarınız sizin için kaçınılmaz sondu bu konuda eşinizi çokta suçlamayın.Ben ne zaman suçlardım eşinizi biliyor musunuz eğer sizden vazgeçseydi aldatmaya yalanlara devam etseydi ,ona verdiğiniz şansı değerlendirmeseydi.Ama o çok güzel düzeltmiş baksanıza sizi nekadar da sevmiş hatta sizin değişip değişmeyeceğinizi bilmediği halde sizden vazgeçmemiş zira eski haliniz ile çokta katlanılacak bir aile ortamınız yokmuş.Bence çok mutlu olun geçmiş yalnızca eşinizin suçu değil sizin de kabahatleriniz var malesef erkekler ve kadınlar çok farklı biz sevmeyince susarız onlar kaçar eşiniz de kaçmış.Şimdi değişiminizin tadını çıkarın ailenizin size yaşattığı zavallı tutsak hayattan kurtulmuş sevgiyi öğrenmiş sevilmeyi öğrenmiş yepyeni biri olmuşsunuz şu an geçmişin ne önemi var ki bence hiç yok.Siz şu anın tadını çıkarın siz geleceğin hayalini kurun.Çok hayran kaldım size aslında içinizde nasılda güçlü bir kadın varmış sizin başaramayacağınız hiç bir şey yok bundan çok eminim korkmayın mutluluğa adım atın.Karanlık geçmişi de karanlık insanlarla beraber geride bırakın sizde bunu yapabilecek cesaret fazlasıyla var güzel ve cesur bayan.Attığınız her adım çok doğru olmuş kendinize güvenin siz be yapsanız en güzelini yaparsınız bu yüzden karar almaktan biletler yapmaktan asla korkmayın.Sevgilerimle...

Genişletmek için tıkla...

Cakiltasinsm .!.:

Aldatılmayı kımse hak etmez tabıkı ama sız kendınız dıyorsunuz hıc sevgı ılgı gostermedım hep asagıladım sucladım aldatmaya karsı bı ınsanım asla tahammulumulum yoktur ama esınle empatı yaptım bende evlıyım esım bana senın esıne davrandıgın gıbı davransa bende sevgı goateren ılgı gordugum bırıne gonlum kayabılır ha aldatmam ama kesın bosanırım. Sevgısızlık cok kotu bısey helekı bu evlılıkte ıkı ınsan karsılıklı sevgı gordugu ıcın evlenıyor degılmı olmayınca bı anlamı yok. Esın haklı demıyorum ama senın gosterdıgın tavırdan bı hata yapmıs bellıkı. Suanda guEl gıden bı evlılıgınız ve mutlu cocuklarınız olmus bence gecmısı unut ne kendını ne esını sucla hayayına bak mutluluguna bak. Ama bırdaha aldatırsa affetme

Genişletmek için tıkla...

Derin karan .!.:

Ne pozitif ve ne kadar geniş pencereden bakabilen bi bakış açısı..Çook teşekkürler yorumunuz için..Şu yaşımda öğrendiğim en önemli şey sevginin ,hoşgörünün sihirli bir ilaç olduğu..Sevmek ve bunu hissettirmek gerek..Sevmeyi bilmek te lazım.Bir insanı seviyoruz (eşimiz, çocuğumuz vs.) ama farkında olmadan onları eleştirip yargılayıp kıyaslıyoruz..Onlar bu sevginin hissetiği kadarını fark edebiliyorlar..Hissettiremediğimiz sevginin karşılığını bekliyoruz..

Genişletmek için tıkla...

Derin karan .!.:

Haklısınız..Sevgisizlik dipsiz bir kuyu gibi.Insan sadece bir ışık arıyor..Ben de ailemden sevgi görmediğim için çok hatalar yaptım..Öncesinde de evliliğimde de ..Belkide o yüzden onu anlayabildim..Insan sevgisiz büyüyünce özgüvensiz oluyor kendini sevmiyor ve kendine ait olanları da istesede yeterince sevemiyor..Ben yaşadıklarımdan sonra galiba yaşadığım şeylere üzülmekten çok artık uyandığıma seviniyorum..Ya hiç uyanmadan ölseydim ya çocuklarıma sevgimi hiç gösteremeden ömrüm geçseydi..O kadar alışmışım ki hor görülüp aşağılanıp ezilmeye buna üzülüp , kendime acıyacağıma bundan istersem kurtulabileceğimi anlamam için demek ki böyle güçlü bir tokata ihtiyacım varmış..Şimdi içimde eskiye yönelik çoooooook keşkelerim var..Keşke evlendiğim ilk güne geri dönebilsem .Keşke çocuklarımı yeniden büyütebilsem sevgi dolu bir anne olarak..İnanın ben kk den çok şey öğrendim ..Kk yi keşfedeli 3 yıl oluyor.Keşke önceden bilseydim ..Benim konumu paylaşmamdaki amacım burda herkes yaşadıklarını paylaşarak hiç birbirini tanımadan destek oluyor fikir veriyor örnek oluyor..Brlki benim konumdan da kendinden bir şey bulan belki hatalarının farkına varan kadınlar olur..Linçlenmeyide göze aldım .Birilerine anlatabilmek dertleşebilmek çok güzel..Hep içimde tutmaktan boğuluyordum .Inanın iyi geldi...

Genişletmek için tıkla...

Generosa .!.:

Bence buraya açmanız çok iyi bir fikir değildi. Yorumları okumadan cevap yazıyorum ama sizi topa tutacak empatiden uzak, asıl demek istediğinizin dışına çıkan yorumlar gelecek bence. O yüzden şunu söyleyeyim yazılanları çok kafaya takıp üzmeyin.

Onun dışında yorum yapacak olursam bence hayatlarımız bizim bakış açımızın sonucu. Herkes herşeye sahip olamaz, her istediğini elde edemez ama kimisi elde ettikleriyle yetinip mutlu olurken kimisi hep daha fazlasını ister. O yüzden aldatılmayı kimse hiç bir şartta asla haketmez. Ama evliliğe gereken özeni göstermemişsiniz. Bu özen gösterme eşiniz için değil inanın kendi mutluluğunuz için yapmanız gereken birşey. Annenizin problemli evliliğini rol model görüp aynı mutsuzluğa kendinizi çekmişsiniz.

Hiç kimseyi ilgilendirmeyen bir karar almış eşinizi affetmişsiniz. Uzun bir zaman da geçmiş. Yapacağınız en iyi şey geçmişi tamamen kafanızdan atıp kendi mutluluğunuz ailenizin mutluluğu için çabalamanız. İnanın bir olay karşısında olay kötü bile olsa olumlu bir tepki verince insan daha iyi hissediyor kendini. O yüzden her zaman olumlu anlayışlı mutlu olun.

Genişletmek için tıkla...

Derin karan .!.:

Merhaba. Ben bu profili yeni açtım..Kafam çok karışık .Sanki büyük bir boşluktayım.Hayatı kendimi dünyayı sorgulamaktan beynim yandı.Tamamen içime kapandım..Kimseyle konuşmuyorum..Ama sanırım paylaşmam lazım..Biraz uzun bir yazı olacak .Okuyabilirseniz lütfen yorum yapın çünkü değişik bakış açılarını duymaya çok ihtiyacım var... Ben ailesi özelliklede annesi tarafından sevilmeyen hep psikolojik şiddete maruz kalmış hep hor görülüp alay edilmiş (Annemden )bir kadınım..Bu yüzden kendimi hep değersiz önemsiz hissederim.Annemin evlen baskılarından dolayı 20 yaşında kendi tanıştığım ama aşık olmadığım biriyle evlendim..Eşim hep yanlız ve kendi kendine zor şartlarda büyümüş .Oda sevgiye ve ilgiye çok ihtiyacı olan biraz sevgi ve ilgi gösteren herkese safça inanıp kendini adayan biri..O da hayatı boyunca insanlar krndini sevsin diye hep yapamayacağı şeyleri bile yaparım diyerek fark edilmeye çalışmış biri.Annemle babamın ilişkiside hep didişme iğneleme karşılığında hep babamın yalan söylemesiyle geçen bir evlilik.Ben sessiz ve içime kapanık biri olduğum için annemin baskılarından çokça etkilenirdim.Hep onun söylediklerini yapardım bana bulaşmasın diye.Ama hiç yaranamazdım.Hep onu anlamaya çalışırdım.Ona bir eleştiri yapsam çok sert tepki verirdi (Halende aynı gibi)Bunları niye anlattığımı yazının devamında anlayacaksınız.. Eşimle tanıştıktan sonra onun yapamayacağı ve yapmayacağı şeyleri hep günü savuşturmak için yalan söylediğini anlamıştım ama açıkçası bir an önce evlenip kurtulak için fazla ciddiye almamıştım..Eşimin maddi durumu çok kötüydü.Ama ben bir şekilde herşeyin hallolup evlenmeye odaklanmıştım.Bir şekilde evlendik ve aileme yakın bir yerde ev tuttuk..Evliliğimiz hep maddi sorunlar ve eşimin yalanlarıyla huzursuz geçiyordu..Annem yakın olduğumuz için bize sık gelip bu defa eşimide eleştirip sürekli bizi küçümsryerek giderdi..Çünkü onun şamar oğlanı bendim.Eşimde kendini srvsinler diye pasif davranırdı o yüzden onuda hep eleştitirdi.En çokta o yokken bana onu kötülerdi..Bende etkilenip ona kötü özelliklerini hep söylerdim..Eşimi korur bir cümle kursam annem hemen tepki verir beni aşağılardı..Belki bu yüzden bende hep ona yaranmak için hep kötülerdim..Eşimi tıpkı annemin yaptığı gibi hep eleştirip hatalarını yüzüne vururdum..Evliliğimiz evlilik gibi değildi..Annem eşine srvgiyle davranan yakın olanları hep rleştirdiği için ben hep kötü davranmam gerekirmiş gibi hissederdim..Ben birgün eve eşim gelecek hazırlanıp susleneyim güzrl sohbet edelim filan diye hiç aklıma bile grlmezdi..Belki bu yüzden cinsel anlamda da isteksiz biriydim.Eşim istekli biri..Benimle renkli birşey yapmak istese karşı çıkardım.Bazen iç camaşırlarıyla uyuyalım filan dese günah ben korkarım filan derdim.Çok renksiz isteksiz içi geçmiş gibi bir kadındım..kendimi bildim bileli hep anneme yaranmaya çalışırdım.Her gittiğimiz yere onuda götürüdük.. Sanki onu götürmezsek bizi suçlar kızar diye..Götürdüğümüzde de hiç birşeyi beğenmez hep şikayet ederdi..Hiç ailece bir yere gidrmezdik sanki.Gezerken ben eşimle hep ayrı annemin yanında yürürdüm..Eşim istemezdi ama sen öyle istiyordun bende o yüzden birşey demezdim der.Ama içten içe bana hep kin biriktiritmiş farkında olmadan..Çocuklarımıda hep ezerler di.Annem diğer torunlarından hep ayırır beni eşimi ve çocuklarımı eleştitmekten ve küçük götmekten hiç eksik kalmazdı.Bizi sadece ihtiyaçları için kullanır ama bizden başka herkese çokça değer verirdi..Sen neden buna karşı çıkmazdın diyecrksiniz ama ben de şimdi düşünüyorum ama bir anlam veremiyorum.Hem kurtulmak için evlenip hemde sanki kurtulma hakkım yokmuş gibi..Çünkü ben kendimi bildim bileli hep böyleydi .Sanki başka şansım yok gibi..Aynı hep kafeste tutulan bir hayvancağızın kafesin kapısı açılsa bile çıkmayı aklından bile geçirememesi gibi....Eşimi hiç kıskanmadım hiç onun için özrl birşey yapmadım .Onun yanlış yaptığı isler olunca destek oldum fikir verdim ama hep başına kaktım ve hrp aşağılayarak suçladım.Galiba ben evliliği bir görevmiş gibi görüyordum.Yrmeğini yapıyorum , çamaşırlarını yıkıyorum, ev işleri çocuklar daha ne isteyecekki benden derdim...Kendime acırdım hep. Kavga ettiğimizde çok ağır cümleler kurardım.Seni hiç srvmiyorum çocuklar için birbirimize katlanalım onlar büyüyünce ne srn beni gör ne brn seni derdim..Keşke gitsen hiç gelmesen derdim..Çokça beddua ederdim..Tıpkı annem gibi..Onun yaptıklarına çok kızardım ama farkında olmadan ona dönüşmüştüm..Annem zor şartlarda büyümüş hrp onu anlamaya çalışırken ona dönüşmüşüm..Eşimde melek değil sonuçta belki bana güven ve sevgiyi tam verebilseydi kendimi evime ait hissettirsrydi böyle olmazdım belki..Yada ben ona yakın davransaydım o bana o güveni ve sevgiyi verirdi bilemiyorum....Ikimizde farkında olmadan yaşamışız onca yılı...En büyük pişmanlığım kızıma istediğim srvgimi gösterememiş olmam..Kızım doğduğundan itibaren çok güzel bir kızdı.Annem onu ilk gördüğü andan itibaren hep kıskandı..Bizim nasıl böyle bir çocuğumuz olabilir diye..Onu srvmeme bile tahammülü yoktu..Kızıma olan sevgimi bile hep eleştirir aşağılardı..Tabi bende sanki srvmem suç gibi ona bakmam sadece görevimmiş gibi davranırdım.....Tüm bunların ne zaman farkına varıp uyandığıma gelince Dediğim gibi eşimi hiç kıskanmazdım bazı kadınlar bir saç telinden bile anlarken ben onca gözümün önünde olan şeyden hiç anlamamışım..Düşününce kafayı yiyecek gibi oluyorum..Oysa herşey gün yüzü gibi ortadaymış hep brn bazen şüphelenmişim ama hiç peşine düşmemişim..Eşimle artık ev atkadaşı gibiydik..Artık ailemden biraz uzakta yaşıyorduk ama bizim alışkanlıktan aramızdaki ilişki hep aynıydı..Ben çok mutsuz hayattan umudunu kesmiş 100 yaşında gibiydim..Hep dua ederdim sayısız saatlerce..Allahım bana yaşama isteği ver bana mutlu olma fırsatı ver ailemi kurtar diye..Eşimle bazen düşman gibiyiz o çocuklar prk ilgili değil kızım ergenliğin zirvesinde onunla nasıl başedeceğimi bilemiyorum.Oğlum hep bir tedirgin sanki kendini sevgisiz eksik hissediyor.Eşim eve sadece ölmeyeceğimiz kadar para bırakır sürekli borç içinde sebebini sorduğumda bin türlü yalan dolan.Artık onun doğru söylemeyeceğini bildiğimden umursamaz ve günü kurtaran biri oldum.Ama birkerebile bu adam napıyor yada neden böyle hiç düşünmek açıkçası aklıma bile gelmezdi..Karışık yazıyorum kusura bakmayın .İste bir sabah eşim normalde işe gittiği saatten biraz geç gidecekti.Kalktı banyoya gitti teline bit mesaj grldi öylesine baktım.Bir kadından grliyordu..Biraz onun ağzıyla yazıştım emin oldum.Ama nasıl korkunç bir kalp çarpıntısı.Kalp krizi geçiriyorum sandım.Sakin olamadım ona saldırdım.Dünya başıma yıkılmıstı sanki..İşte o gün benim uyanışım oldu. Tabii o inkar etti sonra araştırdım herşey ortaya çıkardım.Ciddi anlamda boşanma kararı aldım Tabii o yalvar yakar yeminler, sözler ama ona hiç inanmıyor güvenmiyordum..Sonra onun tüm konuşmaları kaydettiği belleği buldum.Bütün konuşmaları dinledim..Benim hakkımda neler söylediğini o kadınla saatlerce konuşup onu sabırla dinleyip onunla ne kadar mutlu olduğunu benim onu hiç istemediğimi onunla 2 3 ayda bir ilişkiye girdiğimi ondada hiç mutlu olmadığını ona hayatında ilk kez aşık olduğunu filan .söylüyordu..Cinsellik konuşuyorlardı bunların hepsini duydum...Ayrıca iş yerindeki bilgisayarını getirip sildiği bütün herşeyi geri getirdim ve gördüm ki eşim çook fazla porno film izliyormuş..Sonra ben bütün hayatımı gözden geçirdim Çoooook ağladım düşündüm onun yetine koydum kendimi, günlerce dua ettim..Çıkmazdaydım ne yapacağımı bilemiyordum.Çocukların sorunları vardı ben zaten sorunluyken kendimi çok değersiz görürken iyice batağa batmıştım.Eşim kendini öldürme noktasına geldi..Ayrılmaya karar verdiğimde intihar girişiminde bulundu...Ben ne yapacaktım.Dua ettim yine saatlerce..En güçlü en kudretli en şevkatli olan Allahtan başka yardım edebilecek yoktu..Sırtımı Allaha dayadım..Ve hrp düşündüm ,araştırdım ve anladım ki bu eşimin ilk olayı değilmiş hep bir duygusal arayiş içindeymiş hep srvilmek ve arzulanmak istiyormuş..Ben aslında o zaman ki davranışlarından çok kolay anlayabilrmişim.Ama sanki gözüm kör kulağım sağırmış..Bana eskiden bazen beni ihmal ediyorsun.Bak kaybedersen şaşırma derdi. Beni istemiyorsun brn kendime başka birini bulucam derdi ama hiç cidfiye almazdım..Neyse sonra bir karar aldım .Eşim ayrılmayalım ne istersen yapacağım dedi.Bende beni biliyorsun hayatı burnundan getiririm sana dünyayı zindan ederim eminmisin benle olmak istediğine dedim..Sen olmazsan ben bir hiçim ben bir aptalım diyordu.Hiç üçbeş kelimeden fazla konuşmayan biz saatlerce konuşmaya başladık..O benim rahat etmem için iş yerine kamera taktırdı teline kamera programı kurdu.Her an her gittiği yeri bana an be an söyledi..Bana çook farklı davranmaya başladı..Sanki benim her istediğimi yapmazsa herşey kötü olacakmış gibi çok itina gösterdi..Bensiz hiçbir yere gitmemeye ve bensiz en ufak bir harcama bile yapmamaya başladı..Sanki hayalimdeki adam gibi oldu.Tam 4 yıl oldu..Ben o eski salak beyinsiz adam değilim.Seni kaybetme korkusu beni kendime getirdi.Ne aciz ne aptalmışım diye benden çok o kendini eleştirdi..O günden sonra bende kararlar aldım değer görmediğim hiç bir yerde durmayacağım.Bana değer vermeyen herkesten uzak duracağım diye..Ailemle arama mesafe koydum çocuklarıma eleştiren yargılayan değil anlayışlı ve srgi dolu bir anne oldum.Çok şükür ki çocuklarım düzeldi bize karşı çok sevgi ve saygı dolu oldular...Eşimle o günden beri nerdeyse bırak kavgayı tartışmadık bile ..Şimdi sanki o gün o eski adamı boşadım hayalimde ki adamla evlendim.Insan bazen yaşıyor ama ne yaşadığının farkına bile varamıyor.Tabii bazen aklıma geliyor çok ağlayıp uzülüyorum eşime kızıyorum ama o biz o adamla kadın öldü gömdük ikimizde yeni insanlarız diyor..Bu arada cinsrl anlamda da çok yol katettik..Sanki gerçekten yeni evliler gibiyiz..Ben aklıma bütün kazıtılan cinsellik ayıp tabularını yıkıp özgür hissedince cinsrlliğimi sanki yeni yaşıyormuş gibi oldum.Kendimi 20 taşında yrni evli bir kadın gibi hissediyorum..Burda okuduğum bazı konularda eşinin isteksiz olduğunu söyleyen kadınlar bile evliliğin cinsellik olmadan olmayacağını söylemiş çoğu kişi..Kadınlar bile dedim çünkü erkekler kadınlardan daha çok düşkünler diye bildiğimden...Ben bu olaylardan sonra çok kitap okudum.Psikolog videoları izledim..Erkekler için cjnsrlliğin evliliğin yuzde 80 i olduğunu söylüyor aile ve ilişkiler tedapistleri...Ben eşjmjn çok porno uzlemesinin de bu eksikliğe bağlı olduğunu düşündüm....Seni çok seviyordum Çok beğeniyordum.Srndrn ayrılmayı hiç düşünmedim.Ama srnleyken hep eksik kalıyordum diyor....Şimdi o günden sonra 1 kez bile porno izlemedi. Dilinden dua düşmüyor..En derin uyku arasında bile bana dua eder Allah beni srnden hiç ayırmasın diye.Şimdi sizlere sormak istiyorum sizce ben eşimle yaşadıklarımı hakkettim mi.Ve sonrasında affetmek ve herşeyin yoluna girmesi doğruyu yaptığımı gösterir mi

Genişletmek için tıkla...

Hamangiom .!.:

Sebep her ne olursa olsun kimse aldatilmayi haketmez...

Bende maalesef aldatildim nasipte bu aciyi tatmakta varmis...
Aradan 4 yil gecmis hala unutamamissin... bu aciyi mezara kadar kalbimizde tasiyacagiz sanirim...
Dua etmekten baska caremiz yok,
Allah icimizdeki bu aciyi tez zamanda unuttursun ve (tüm aldatilan insanlar ) cok mutlu olalim InsAllah

Genişletmek için tıkla...

Derin karan .!.:

Merhaba. Ben bu profili yeni açtım..Kafam çok karışık .Sanki büyük bir boşluktayım.Hayatı kendimi dünyayı sorgulamaktan beynim yandı.Tamamen içime kapandım..Kimseyle konuşmuyorum..Ama sanırım paylaşmam lazım..Biraz uzun bir yazı olacak .Okuyabilirseniz lütfen yorum yapın çünkü değişik bakış açılarını duymaya çok ihtiyacım var... Ben ailesi özelliklede annesi tarafından sevilmeyen hep psikolojik şiddete maruz kalmış hep hor görülüp alay edilmiş (Annemden )bir kadınım..Bu yüzden kendimi hep değersiz önemsiz hissederim.Annemin evlen baskılarından dolayı 20 yaşında kendi tanıştığım ama aşık olmadığım biriyle evlendim..Eşim hep yanlız ve kendi kendine zor şartlarda büyümüş .Oda sevgiye ve ilgiye çok ihtiyacı olan biraz sevgi ve ilgi gösteren herkese safça inanıp kendini adayan biri..O da hayatı boyunca insanlar krndini sevsin diye hep yapamayacağı şeyleri bile yaparım diyerek fark edilmeye çalışmış biri.Annemle babamın ilişkiside hep didişme iğneleme karşılığında hep babamın yalan söylemesiyle geçen bir evlilik.Ben sessiz ve içime kapanık biri olduğum için annemin baskılarından çokça etkilenirdim.Hep onun söylediklerini yapardım bana bulaşmasın diye.Ama hiç yaranamazdım.Hep onu anlamaya çalışırdım.Ona bir eleştiri yapsam çok sert tepki verirdi (Halende aynı gibi)Bunları niye anlattığımı yazının devamında anlayacaksınız.. Eşimle tanıştıktan sonra onun yapamayacağı ve yapmayacağı şeyleri hep günü savuşturmak için yalan söylediğini anlamıştım ama açıkçası bir an önce evlenip kurtulak için fazla ciddiye almamıştım..Eşimin maddi durumu çok kötüydü.Ama ben bir şekilde herşeyin hallolup evlenmeye odaklanmıştım.Bir şekilde evlendik ve aileme yakın bir yerde ev tuttuk..Evliliğimiz hep maddi sorunlar ve eşimin yalanlarıyla huzursuz geçiyordu..Annem yakın olduğumuz için bize sık gelip bu defa eşimide eleştirip sürekli bizi küçümsryerek giderdi..Çünkü onun şamar oğlanı bendim.Eşimde kendini srvsinler diye pasif davranırdı o yüzden onuda hep eleştitirdi.En çokta o yokken bana onu kötülerdi..Bende etkilenip ona kötü özelliklerini hep söylerdim..Eşimi korur bir cümle kursam annem hemen tepki verir beni aşağılardı..Belki bu yüzden bende hep ona yaranmak için hep kötülerdim..Eşimi tıpkı annemin yaptığı gibi hep eleştirip hatalarını yüzüne vururdum..Evliliğimiz evlilik gibi değildi..Annem eşine srvgiyle davranan yakın olanları hep rleştirdiği için ben hep kötü davranmam gerekirmiş gibi hissederdim..Ben birgün eve eşim gelecek hazırlanıp susleneyim güzrl sohbet edelim filan diye hiç aklıma bile grlmezdi..Belki bu yüzden cinsel anlamda da isteksiz biriydim.Eşim istekli biri..Benimle renkli birşey yapmak istese karşı çıkardım.Bazen iç camaşırlarıyla uyuyalım filan dese günah ben korkarım filan derdim.Çok renksiz isteksiz içi geçmiş gibi bir kadındım..kendimi bildim bileli hep anneme yaranmaya çalışırdım.Her gittiğimiz yere onuda götürüdük.. Sanki onu götürmezsek bizi suçlar kızar diye..Götürdüğümüzde de hiç birşeyi beğenmez hep şikayet ederdi..Hiç ailece bir yere gidrmezdik sanki.Gezerken ben eşimle hep ayrı annemin yanında yürürdüm..Eşim istemezdi ama sen öyle istiyordun bende o yüzden birşey demezdim der.Ama içten içe bana hep kin biriktiritmiş farkında olmadan..Çocuklarımıda hep ezerler di.Annem diğer torunlarından hep ayırır beni eşimi ve çocuklarımı eleştitmekten ve küçük götmekten hiç eksik kalmazdı.Bizi sadece ihtiyaçları için kullanır ama bizden başka herkese çokça değer verirdi..Sen neden buna karşı çıkmazdın diyecrksiniz ama ben de şimdi düşünüyorum ama bir anlam veremiyorum.Hem kurtulmak için evlenip hemde sanki kurtulma hakkım yokmuş gibi..Çünkü ben kendimi bildim bileli hep böyleydi .Sanki başka şansım yok gibi..Aynı hep kafeste tutulan bir hayvancağızın kafesin kapısı açılsa bile çıkmayı aklından bile geçirememesi gibi....Eşimi hiç kıskanmadım hiç onun için özrl birşey yapmadım .Onun yanlış yaptığı isler olunca destek oldum fikir verdim ama hep başına kaktım ve hrp aşağılayarak suçladım.Galiba ben evliliği bir görevmiş gibi görüyordum.Yrmeğini yapıyorum , çamaşırlarını yıkıyorum, ev işleri çocuklar daha ne isteyecekki benden derdim...Kendime acırdım hep. Kavga ettiğimizde çok ağır cümleler kurardım.Seni hiç srvmiyorum çocuklar için birbirimize katlanalım onlar büyüyünce ne srn beni gör ne brn seni derdim..Keşke gitsen hiç gelmesen derdim..Çokça beddua ederdim..Tıpkı annem gibi..Onun yaptıklarına çok kızardım ama farkında olmadan ona dönüşmüştüm..Annem zor şartlarda büyümüş hrp onu anlamaya çalışırken ona dönüşmüşüm..Eşimde melek değil sonuçta belki bana güven ve sevgiyi tam verebilseydi kendimi evime ait hissettirsrydi böyle olmazdım belki..Yada ben ona yakın davransaydım o bana o güveni ve sevgiyi verirdi bilemiyorum....Ikimizde farkında olmadan yaşamışız onca yılı...En büyük pişmanlığım kızıma istediğim srvgimi gösterememiş olmam..Kızım doğduğundan itibaren çok güzel bir kızdı.Annem onu ilk gördüğü andan itibaren hep kıskandı..Bizim nasıl böyle bir çocuğumuz olabilir diye..Onu srvmeme bile tahammülü yoktu..Kızıma olan sevgimi bile hep eleştirir aşağılardı..Tabi bende sanki srvmem suç gibi ona bakmam sadece görevimmiş gibi davranırdım.....Tüm bunların ne zaman farkına varıp uyandığıma gelince Dediğim gibi eşimi hiç kıskanmazdım bazı kadınlar bir saç telinden bile anlarken ben onca gözümün önünde olan şeyden hiç anlamamışım..Düşününce kafayı yiyecek gibi oluyorum..Oysa herşey gün yüzü gibi ortadaymış hep brn bazen şüphelenmişim ama hiç peşine düşmemişim..Eşimle artık ev atkadaşı gibiydik..Artık ailemden biraz uzakta yaşıyorduk ama bizim alışkanlıktan aramızdaki ilişki hep aynıydı..Ben çok mutsuz hayattan umudunu kesmiş 100 yaşında gibiydim..Hep dua ederdim sayısız saatlerce..Allahım bana yaşama isteği ver bana mutlu olma fırsatı ver ailemi kurtar diye..Eşimle bazen düşman gibiyiz o çocuklar prk ilgili değil kızım ergenliğin zirvesinde onunla nasıl başedeceğimi bilemiyorum.Oğlum hep bir tedirgin sanki kendini sevgisiz eksik hissediyor.Eşim eve sadece ölmeyeceğimiz kadar para bırakır sürekli borç içinde sebebini sorduğumda bin türlü yalan dolan.Artık onun doğru söylemeyeceğini bildiğimden umursamaz ve günü kurtaran biri oldum.Ama birkerebile bu adam napıyor yada neden böyle hiç düşünmek açıkçası aklıma bile gelmezdi..Karışık yazıyorum kusura bakmayın .İste bir sabah eşim normalde işe gittiği saatten biraz geç gidecekti.Kalktı banyoya gitti teline bit mesaj grldi öylesine baktım.Bir kadından grliyordu..Biraz onun ağzıyla yazıştım emin oldum.Ama nasıl korkunç bir kalp çarpıntısı.Kalp krizi geçiriyorum sandım.Sakin olamadım ona saldırdım.Dünya başıma yıkılmıstı sanki..İşte o gün benim uyanışım oldu. Tabii o inkar etti sonra araştırdım herşey ortaya çıkardım.Ciddi anlamda boşanma kararı aldım Tabii o yalvar yakar yeminler, sözler ama ona hiç inanmıyor güvenmiyordum..Sonra onun tüm konuşmaları kaydettiği belleği buldum.Bütün konuşmaları dinledim..Benim hakkımda neler söylediğini o kadınla saatlerce konuşup onu sabırla dinleyip onunla ne kadar mutlu olduğunu benim onu hiç istemediğimi onunla 2 3 ayda bir ilişkiye girdiğimi ondada hiç mutlu olmadığını ona hayatında ilk kez aşık olduğunu filan .söylüyordu..Cinsellik konuşuyorlardı bunların hepsini duydum...Ayrıca iş yerindeki bilgisayarını getirip sildiği bütün herşeyi geri getirdim ve gördüm ki eşim çook fazla porno film izliyormuş..Sonra ben bütün hayatımı gözden geçirdim Çoooook ağladım düşündüm onun yetine koydum kendimi, günlerce dua ettim..Çıkmazdaydım ne yapacağımı bilemiyordum.Çocukların sorunları vardı ben zaten sorunluyken kendimi çok değersiz görürken iyice batağa batmıştım.Eşim kendini öldürme noktasına geldi..Ayrılmaya karar verdiğimde intihar girişiminde bulundu...Ben ne yapacaktım.Dua ettim yine saatlerce..En güçlü en kudretli en şevkatli olan Allahtan başka yardım edebilecek yoktu..Sırtımı Allaha dayadım..Ve hrp düşündüm ,araştırdım ve anladım ki bu eşimin ilk olayı değilmiş hep bir duygusal arayiş içindeymiş hep srvilmek ve arzulanmak istiyormuş..Ben aslında o zaman ki davranışlarından çok kolay anlayabilrmişim.Ama sanki gözüm kör kulağım sağırmış..Bana eskiden bazen beni ihmal ediyorsun.Bak kaybedersen şaşırma derdi. Beni istemiyorsun brn kendime başka birini bulucam derdi ama hiç cidfiye almazdım..Neyse sonra bir karar aldım .Eşim ayrılmayalım ne istersen yapacağım dedi.Bende beni biliyorsun hayatı burnundan getiririm sana dünyayı zindan ederim eminmisin benle olmak istediğine dedim..Sen olmazsan ben bir hiçim ben bir aptalım diyordu.Hiç üçbeş kelimeden fazla konuşmayan biz saatlerce konuşmaya başladık..O benim rahat etmem için iş yerine kamera taktırdı teline kamera programı kurdu.Her an her gittiği yeri bana an be an söyledi..Bana çook farklı davranmaya başladı..Sanki benim her istediğimi yapmazsa herşey kötü olacakmış gibi çok itina gösterdi..Bensiz hiçbir yere gitmemeye ve bensiz en ufak bir harcama bile yapmamaya başladı..Sanki hayalimdeki adam gibi oldu.Tam 4 yıl oldu..Ben o eski salak beyinsiz adam değilim.Seni kaybetme korkusu beni kendime getirdi.Ne aciz ne aptalmışım diye benden çok o kendini eleştirdi..O günden sonra bende kararlar aldım değer görmediğim hiç bir yerde durmayacağım.Bana değer vermeyen herkesten uzak duracağım diye..Ailemle arama mesafe koydum çocuklarıma eleştiren yargılayan değil anlayışlı ve srgi dolu bir anne oldum.Çok şükür ki çocuklarım düzeldi bize karşı çok sevgi ve saygı dolu oldular...Eşimle o günden beri nerdeyse bırak kavgayı tartışmadık bile ..Şimdi sanki o gün o eski adamı boşadım hayalimde ki adamla evlendim.Insan bazen yaşıyor ama ne yaşadığının farkına bile varamıyor.Tabii bazen aklıma geliyor çok ağlayıp uzülüyorum eşime kızıyorum ama o biz o adamla kadın öldü gömdük ikimizde yeni insanlarız diyor..Bu arada cinsrl anlamda da çok yol katettik..Sanki gerçekten yeni evliler gibiyiz..Ben aklıma bütün kazıtılan cinsellik ayıp tabularını yıkıp özgür hissedince cinsrlliğimi sanki yeni yaşıyormuş gibi oldum.Kendimi 20 taşında yrni evli bir kadın gibi hissediyorum..Burda okuduğum bazı konularda eşinin isteksiz olduğunu söyleyen kadınlar bile evliliğin cinsellik olmadan olmayacağını söylemiş çoğu kişi..Kadınlar bile dedim çünkü erkekler kadınlardan daha çok düşkünler diye bildiğimden...Ben bu olaylardan sonra çok kitap okudum.Psikolog videoları izledim..Erkekler için cjnsrlliğin evliliğin yuzde 80 i olduğunu söylüyor aile ve ilişkiler tedapistleri...Ben eşjmjn çok porno uzlemesinin de bu eksikliğe bağlı olduğunu düşündüm....Seni çok seviyordum Çok beğeniyordum.Srndrn ayrılmayı hiç düşünmedim.Ama srnleyken hep eksik kalıyordum diyor....Şimdi o günden sonra 1 kez bile porno izlemedi. Dilinden dua düşmüyor..En derin uyku arasında bile bana dua eder Allah beni srnden hiç ayırmasın diye.Şimdi sizlere sormak istiyorum sizce ben eşimle yaşadıklarımı hakkettim mi.Ve sonrasında affetmek ve herşeyin yoluna girmesi doğruyu yaptığımı gösterir mi

Genişletmek için tıkla...

Derin karan .!.:

Merhaba. Ben bu profili yeni açtım..Kafam çok karışık .Sanki büyük bir boşluktayım.Hayatı kendimi dünyayı sorgulamaktan beynim yandı.Tamamen içime kapandım..Kimseyle konuşmuyorum..Ama sanırım paylaşmam lazım..Biraz uzun bir yazı olacak .Okuyabilirseniz lütfen yorum yapın çünkü değişik bakış açılarını duymaya çok ihtiyacım var... Ben ailesi özelliklede annesi tarafından sevilmeyen hep psikolojik şiddete maruz kalmış hep hor görülüp alay edilmiş (Annemden )bir kadınım..Bu yüzden kendimi hep değersiz önemsiz hissederim.Annemin evlen baskılarından dolayı 20 yaşında kendi tanıştığım ama aşık olmadığım biriyle evlendim..Eşim hep yanlız ve kendi kendine zor şartlarda büyümüş .Oda sevgiye ve ilgiye çok ihtiyacı olan biraz sevgi ve ilgi gösteren herkese safça inanıp kendini adayan biri..O da hayatı boyunca insanlar krndini sevsin diye hep yapamayacağı şeyleri bile yaparım diyerek fark edilmeye çalışmış biri.Annemle babamın ilişkiside hep didişme iğneleme karşılığında hep babamın yalan söylemesiyle geçen bir evlilik.Ben sessiz ve içime kapanık biri olduğum için annemin baskılarından çokça etkilenirdim.Hep onun söylediklerini yapardım bana bulaşmasın diye.Ama hiç yaranamazdım.Hep onu anlamaya çalışırdım.Ona bir eleştiri yapsam çok sert tepki verirdi (Halende aynı gibi)Bunları niye anlattığımı yazının devamında anlayacaksınız.. Eşimle tanıştıktan sonra onun yapamayacağı ve yapmayacağı şeyleri hep günü savuşturmak için yalan söylediğini anlamıştım ama açıkçası bir an önce evlenip kurtulak için fazla ciddiye almamıştım..Eşimin maddi durumu çok kötüydü.Ama ben bir şekilde herşeyin hallolup evlenmeye odaklanmıştım.Bir şekilde evlendik ve aileme yakın bir yerde ev tuttuk..Evliliğimiz hep maddi sorunlar ve eşimin yalanlarıyla huzursuz geçiyordu..Annem yakın olduğumuz için bize sık gelip bu defa eşimide eleştirip sürekli bizi küçümsryerek giderdi..Çünkü onun şamar oğlanı bendim.Eşimde kendini srvsinler diye pasif davranırdı o yüzden onuda hep eleştitirdi.En çokta o yokken bana onu kötülerdi..Bende etkilenip ona kötü özelliklerini hep söylerdim..Eşimi korur bir cümle kursam annem hemen tepki verir beni aşağılardı..Belki bu yüzden bende hep ona yaranmak için hep kötülerdim..Eşimi tıpkı annemin yaptığı gibi hep eleştirip hatalarını yüzüne vururdum..Evliliğimiz evlilik gibi değildi..Annem eşine srvgiyle davranan yakın olanları hep rleştirdiği için ben hep kötü davranmam gerekirmiş gibi hissederdim..Ben birgün eve eşim gelecek hazırlanıp susleneyim güzrl sohbet edelim filan diye hiç aklıma bile grlmezdi..Belki bu yüzden cinsel anlamda da isteksiz biriydim.Eşim istekli biri..Benimle renkli birşey yapmak istese karşı çıkardım.Bazen iç camaşırlarıyla uyuyalım filan dese günah ben korkarım filan derdim.Çok renksiz isteksiz içi geçmiş gibi bir kadındım..kendimi bildim bileli hep anneme yaranmaya çalışırdım.Her gittiğimiz yere onuda götürüdük.. Sanki onu götürmezsek bizi suçlar kızar diye..Götürdüğümüzde de hiç birşeyi beğenmez hep şikayet ederdi..Hiç ailece bir yere gidrmezdik sanki.Gezerken ben eşimle hep ayrı annemin yanında yürürdüm..Eşim istemezdi ama sen öyle istiyordun bende o yüzden birşey demezdim der.Ama içten içe bana hep kin biriktiritmiş farkında olmadan..Çocuklarımıda hep ezerler di.Annem diğer torunlarından hep ayırır beni eşimi ve çocuklarımı eleştitmekten ve küçük götmekten hiç eksik kalmazdı.Bizi sadece ihtiyaçları için kullanır ama bizden başka herkese çokça değer verirdi..Sen neden buna karşı çıkmazdın diyecrksiniz ama ben de şimdi düşünüyorum ama bir anlam veremiyorum.Hem kurtulmak için evlenip hemde sanki kurtulma hakkım yokmuş gibi..Çünkü ben kendimi bildim bileli hep böyleydi .Sanki başka şansım yok gibi..Aynı hep kafeste tutulan bir hayvancağızın kafesin kapısı açılsa bile çıkmayı aklından bile geçirememesi gibi....Eşimi hiç kıskanmadım hiç onun için özrl birşey yapmadım .Onun yanlış yaptığı isler olunca destek oldum fikir verdim ama hep başına kaktım ve hrp aşağılayarak suçladım.Galiba ben evliliği bir görevmiş gibi görüyordum.Yrmeğini yapıyorum , çamaşırlarını yıkıyorum, ev işleri çocuklar daha ne isteyecekki benden derdim...Kendime acırdım hep. Kavga ettiğimizde çok ağır cümleler kurardım.Seni hiç srvmiyorum çocuklar için birbirimize katlanalım onlar büyüyünce ne srn beni gör ne brn seni derdim..Keşke gitsen hiç gelmesen derdim..Çokça beddua ederdim..Tıpkı annem gibi..Onun yaptıklarına çok kızardım ama farkında olmadan ona dönüşmüştüm..Annem zor şartlarda büyümüş hrp onu anlamaya çalışırken ona dönüşmüşüm..Eşimde melek değil sonuçta belki bana güven ve sevgiyi tam verebilseydi kendimi evime ait hissettirsrydi böyle olmazdım belki..Yada ben ona yakın davransaydım o bana o güveni ve sevgiyi verirdi bilemiyorum....Ikimizde farkında olmadan yaşamışız onca yılı...En büyük pişmanlığım kızıma istediğim srvgimi gösterememiş olmam..Kızım doğduğundan itibaren çok güzel bir kızdı.Annem onu ilk gördüğü andan itibaren hep kıskandı..Bizim nasıl böyle bir çocuğumuz olabilir diye..Onu srvmeme bile tahammülü yoktu..Kızıma olan sevgimi bile hep eleştirir aşağılardı..Tabi bende sanki srvmem suç gibi ona bakmam sadece görevimmiş gibi davranırdım.....Tüm bunların ne zaman farkına varıp uyandığıma gelince Dediğim gibi eşimi hiç kıskanmazdım bazı kadınlar bir saç telinden bile anlarken ben onca gözümün önünde olan şeyden hiç anlamamışım..Düşününce kafayı yiyecek gibi oluyorum..Oysa herşey gün yüzü gibi ortadaymış hep brn bazen şüphelenmişim ama hiç peşine düşmemişim..Eşimle artık ev atkadaşı gibiydik..Artık ailemden biraz uzakta yaşıyorduk ama bizim alışkanlıktan aramızdaki ilişki hep aynıydı..Ben çok mutsuz hayattan umudunu kesmiş 100 yaşında gibiydim..Hep dua ederdim sayısız saatlerce..Allahım bana yaşama isteği ver bana mutlu olma fırsatı ver ailemi kurtar diye..Eşimle bazen düşman gibiyiz o çocuklar prk ilgili değil kızım ergenliğin zirvesinde onunla nasıl başedeceğimi bilemiyorum.Oğlum hep bir tedirgin sanki kendini sevgisiz eksik hissediyor.Eşim eve sadece ölmeyeceğimiz kadar para bırakır sürekli borç içinde sebebini sorduğumda bin türlü yalan dolan.Artık onun doğru söylemeyeceğini bildiğimden umursamaz ve günü kurtaran biri oldum.Ama birkerebile bu adam napıyor yada neden böyle hiç düşünmek açıkçası aklıma bile gelmezdi..Karışık yazıyorum kusura bakmayın .İste bir sabah eşim normalde işe gittiği saatten biraz geç gidecekti.Kalktı banyoya gitti teline bit mesaj grldi öylesine baktım.Bir kadından grliyordu..Biraz onun ağzıyla yazıştım emin oldum.Ama nasıl korkunç bir kalp çarpıntısı.Kalp krizi geçiriyorum sandım.Sakin olamadım ona saldırdım.Dünya başıma yıkılmıstı sanki..İşte o gün benim uyanışım oldu. Tabii o inkar etti sonra araştırdım herşey ortaya çıkardım.Ciddi anlamda boşanma kararı aldım Tabii o yalvar yakar yeminler, sözler ama ona hiç inanmıyor güvenmiyordum..Sonra onun tüm konuşmaları kaydettiği belleği buldum.Bütün konuşmaları dinledim..Benim hakkımda neler söylediğini o kadınla saatlerce konuşup onu sabırla dinleyip onunla ne kadar mutlu olduğunu benim onu hiç istemediğimi onunla 2 3 ayda bir ilişkiye girdiğimi ondada hiç mutlu olmadığını ona hayatında ilk kez aşık olduğunu filan .söylüyordu..Cinsellik konuşuyorlardı bunların hepsini duydum...Ayrıca iş yerindeki bilgisayarını getirip sildiği bütün herşeyi geri getirdim ve gördüm ki eşim çook fazla porno film izliyormuş..Sonra ben bütün hayatımı gözden geçirdim Çoooook ağladım düşündüm onun yetine koydum kendimi, günlerce dua ettim..Çıkmazdaydım ne yapacağımı bilemiyordum.Çocukların sorunları vardı ben zaten sorunluyken kendimi çok değersiz görürken iyice batağa batmıştım.Eşim kendini öldürme noktasına geldi..Ayrılmaya karar verdiğimde intihar girişiminde bulundu...Ben ne yapacaktım.Dua ettim yine saatlerce..En güçlü en kudretli en şevkatli olan Allahtan başka yardım edebilecek yoktu..Sırtımı Allaha dayadım..Ve hrp düşündüm ,araştırdım ve anladım ki bu eşimin ilk olayı değilmiş hep bir duygusal arayiş içindeymiş hep srvilmek ve arzulanmak istiyormuş..Ben aslında o zaman ki davranışlarından çok kolay anlayabilrmişim.Ama sanki gözüm kör kulağım sağırmış..Bana eskiden bazen beni ihmal ediyorsun.Bak kaybedersen şaşırma derdi. Beni istemiyorsun brn kendime başka birini bulucam derdi ama hiç cidfiye almazdım..Neyse sonra bir karar aldım .Eşim ayrılmayalım ne istersen yapacağım dedi.Bende beni biliyorsun hayatı burnundan getiririm sana dünyayı zindan ederim eminmisin benle olmak istediğine dedim..Sen olmazsan ben bir hiçim ben bir aptalım diyordu.Hiç üçbeş kelimeden fazla konuşmayan biz saatlerce konuşmaya başladık..O benim rahat etmem için iş yerine kamera taktırdı teline kamera programı kurdu.Her an her gittiği yeri bana an be an söyledi..Bana çook farklı davranmaya başladı..Sanki benim her istediğimi yapmazsa herşey kötü olacakmış gibi çok itina gösterdi..Bensiz hiçbir yere gitmemeye ve bensiz en ufak bir harcama bile yapmamaya başladı..Sanki hayalimdeki adam gibi oldu.Tam 4 yıl oldu..Ben o eski salak beyinsiz adam değilim.Seni kaybetme korkusu beni kendime getirdi.Ne aciz ne aptalmışım diye benden çok o kendini eleştirdi..O günden sonra bende kararlar aldım değer görmediğim hiç bir yerde durmayacağım.Bana değer vermeyen herkesten uzak duracağım diye..Ailemle arama mesafe koydum çocuklarıma eleştiren yargılayan değil anlayışlı ve srgi dolu bir anne oldum.Çok şükür ki çocuklarım düzeldi bize karşı çok sevgi ve saygı dolu oldular...Eşimle o günden beri nerdeyse bırak kavgayı tartışmadık bile ..Şimdi sanki o gün o eski adamı boşadım hayalimde ki adamla evlendim.Insan bazen yaşıyor ama ne yaşadığının farkına bile varamıyor.Tabii bazen aklıma geliyor çok ağlayıp uzülüyorum eşime kızıyorum ama o biz o adamla kadın öldü gömdük ikimizde yeni insanlarız diyor..Bu arada cinsrl anlamda da çok yol katettik..Sanki gerçekten yeni evliler gibiyiz..Ben aklıma bütün kazıtılan cinsellik ayıp tabularını yıkıp özgür hissedince cinsrlliğimi sanki yeni yaşıyormuş gibi oldum.Kendimi 20 taşında yrni evli bir kadın gibi hissediyorum..Burda okuduğum bazı konularda eşinin isteksiz olduğunu söyleyen kadınlar bile evliliğin cinsellik olmadan olmayacağını söylemiş çoğu kişi..Kadınlar bile dedim çünkü erkekler kadınlardan daha çok düşkünler diye bildiğimden...Ben bu olaylardan sonra çok kitap okudum.Psikolog videoları izledim..Erkekler için cjnsrlliğin evliliğin yuzde 80 i olduğunu söylüyor aile ve ilişkiler tedapistleri...Ben eşjmjn çok porno uzlemesinin de bu eksikliğe bağlı olduğunu düşündüm....Seni çok seviyordum Çok beğeniyordum.Srndrn ayrılmayı hiç düşünmedim.Ama srnleyken hep eksik kalıyordum diyor....Şimdi o günden sonra 1 kez bile porno izlemedi. Dilinden dua düşmüyor..En derin uyku arasında bile bana dua eder Allah beni srnden hiç ayırmasın diye.Şimdi sizlere sormak istiyorum sizce ben eşimle yaşadıklarımı hakkettim mi.Ve sonrasında affetmek ve herşeyin yoluna girmesi doğruyu yaptığımı gösterir mi

Genişletmek için tıkla...