Amerika’ya gitmeli miyim?

Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
Yaparsın garsonlukta yaparsın lakin neden 10 yillik vizeniz varken kacak yasayacaksiniz. 10 yilda orda vatandaslik alirsiniz belki
 
Avrupa ülkesi olsa bi derece ama amerikada garson olmak için türkiyedeki kariyer bırakılmaz. Yaşınız küçük olsa deneyin derim ama 30 yaşında yöneticilik yapan bir kadın için millete hamburger satmak bence zor gelir kendimden pay biçiyorum. Diliniz ve iyi bir kariyeriniz varsa kendi şartlarınızla gitmeye çalışın yurtdışına. Dünyanın hiçbir ülkesi ayakişlerinde çalışan ve kaçak yaşayan birine cennet değildir buradaki git düşünme diyenlere bakmayın sakın.
 
Amerika bağlantısı olan şirketlere başvurabilirsiniz belki. Şirket üzerinden giderseniz daha rahat olur. Kaçak göçeklik bana göre değil ama yurtdışı fikri güzel. Hepimiz git git desekte orda yaşanabilecek sorunlar hakkında çok bilgimiz yok. Daha ayakları yere basan planları sizi mutlu edecektir diye düşünüyorum.
 
Gideceksen, bence amerikaya gitme. Avrupa, hatta dahasi skandinav ülkeler tercihin olsun.

Amerikadada gecim cok zor. Calismiyorsan, sigortan yok. Cogu insan 2 hatta 3 işte çalisiyor, sirf gecinmek adina. Okul desen oda pek kaliteli degil. Cocugu üni'ye yollamak istersen, bir dünya para..

Hele simdi secimler belli degil. Amerika cok belirsiz bir döneme girmek üzeri.
 
Dogrusu ne yorum yapsam bilemedim. Border Security diye bir program var yillardir takip ederim. Adamlar bazen boyle pasaport kuyrugunda bile ulkeye farkli amacla gelenleri nokta atisi yapip buluyorlar. Kacak calisacaksiniz, adaletsizliklerle karsilassaniz bile hakkinizi arayamayacaksiniz kacak calistiginiz icin. Hemen is bulur musunuz? Yoneticisiniz, bu mevkide calismaya alismissiniz. Garsonluk yapabilecek misiniz? Agir gelebilir. Kaldirabilir misiniz? Ben arada kaldim...
 
Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
Şimdiki aklım olsaydı annemi dinlemez giderdim eğer gidisinize engel olacak kimse yoksa hiç tereddüt etmeden gidin gitmekle ne kaybedeceksiniz ki zaten iş yerinizden de memnun değilsiniz bence şansınızı değerlendirin.
 
Merhaba, yaşım 31 ve bekarım. 18 yaşımdan beri çalışıyorum ve şu an çalıştığım işyerinde psikolojik tacize uğruyorum. İşime odaklanamıyorum, psikolojik tedavi görmeye başladım. Yüksek lisans mezunuyum, iyi sayılacak bir pozisyonda iyi bir maaş ile çalışıyorum. Fakat Türkiye’de çalışmaktan, insanıyla uğraşmaktan çok yoruldum. Bir ev kredim var ödenmesi gereken. Pasaportumda da 10 yıllık Amerika vizem... İşimi bırakıp Amerika’ya gitmek, garsonluk gibi işler yapmak, sahte evlilik için uğraşmak (vatandaşlık için) gibi fikirlerim var. Yakın bir arkadaşım orada, bu şekilde yaşıyor. Ben de şansımı denemek istiyorum yani... çok mu fantastik bir fikir? Yapanınız ya da yapanı duyanınız var mı? Pişman olan? Olmayan?

Pişman neden olabilirim? Çünkü TR’deki kurulu düzenimi ve kariyerimi bırakmış olacağım. Amerika’da 2 yıl yaşasam ve tutunamazsam dönüşte yaş itibariyle iş bulmakta zorluk çekebilirim, adapte olamayabilirim vs.

Ayrıca; Amerika’da kaçak yaşayacağım. Strese gireceğim, iş ve para kaygım olacak, TR’de yöneticilik yapıyorum, ABD’de garsonluk yapabilir miyim? Bunlar da ayrı bir yerde.
1 sene once evlilik vizesiyle Londra ya geldim. Kendi ülkemde statüm cok iyi olduğu için ben cok zor alıştım. Doktor olarak girdigim hastanede basa sarip intern e geri sardırdılar... Sadece 1+1 evde yasiyorum esimde dr ve birimizin maasi kiraya gidiyor ev degistirme gibi bir durumda yola yapariz o masrafi o yuzden ev degistiremiyoruz. Mesela garsonluk yapmak sizi tatmin edecek mi yurtdisinda insanlar her meslegi seve seve yapiyorlar okudum kendi meslegim olacak illa diye tutturan yok. Maaslari oldukca düşük ama mutlular. Bu kavramlar Türk insaninin geneline uymuyor. Arkadasim Ankara anlasmasi ile geldi 1 ay önce bir kafede garsonluk yapıyor isyerinde mutsuz ama buranin sokaklari görüntüsü onu cok mutlu ediyor. Cok göreceli kavramlar. Mesela bir tanidigim buraya 37 sinden sonra geldi bir kursta egitim gördü 2 sene sonrasi tercümanlık yapıyor. Yasam sartlari vatandaslik aldiktan sonra artiyor. Dogacak cocuklarinizin avantaji daha yüksek oluyor. Insanlari ciddi anlamda cok cok kibar ve saygılı. Kacak nicin yaşayacaksınız veyahut neden Amerika? Yöneticilikle garsonluk cok ayri kulvarlar. Oradaki veyahut standartlari daha yuksek olan ulkelerdeki sirketlere basvurun. Ankara anlasmasini kovalayin. Muhendis bir arkadas var burda o da 40 indan sonra burdan bir şirketten teklif alip herseyini toplayip gelmis buralara.
 
Biz 12 yil once Almanya‘ya geldik.Ani bir karar.a ben meslegimi biraktim?her neyse alismak baya zamanimi aldi.Biraz da tembelligimden dili tam ogrenemedim.Duzenimiz iyi cok sukur.36 yasindan sonra risk almak tabiki cok zor oldu.Ama cocugumuz icin sabrettik.Ben cok mutlu olmadim ama sukederek bu gunlere geldim.
Bir ara esim Amerika‘ya Slikon vadisine giden bir arkadasindan cesaret alarak gitmeyi dusundu.Ama onlarda yapamayip geri donduler...Biz de vazgectik.Yani Amerika bana biraz urkutucu geliyor...Avrupa daha iyi.Amerika.da yasayan bayan bir arkadasla tanismistik gecenlerde bekar..Kiz yillardir orda cok detayli konusamdik ama saglik sektoru cok kotu orda..Ama bazi tanidiklarda benzinlikte calisarak gecindiklerini soylediler.Belkide bu birazda nerede ougunuza bagli..Bence isinizi riske atmayin..Belki bunalmissinizdir her seyden.yinede hayat szin..
 
Konuyu okumadan yazıyorum gitmelisiniz (şimdi okuyacağım).

Edit: Konuyu okudum, vallahi de gidin...
 
Ben konfor alanımdan zor çıkıyorum.

tr’nin insanı düzelmez ama ben insanlarla muhattap olmadığım için çok zamanımı ve enerjimi yemiyorlar.

eger sizi bağlayan aile vb yoksa gidin veya Tr ‘de de iş değiştirebilirsiniz.
 
Millet Amerika'dan kaciyo, siz oraya mi gideceksiniz? Ben Ingiltere'de yasiyorum. Amerikali cok arkadasim oldu. Hic ulkesinden memnun olan gormedim. Bir de asiri bi irkcilik var. Amerika'ya green card ile giden arkadasim var. Vatandaslik alir almaz basip baska yere gitmeyi dusunuyo. Az birsey insan gibi yasayabilmek icin hayvan gibi calisiyoruz yine yetiremiyoruz diyor. Hele siz bir de calisma izniniz olmadan turist vizesi ile gideceksiniz, kacak caliscaksiniz filan. Anliyorum degisik ve macerali vs geliyor ama mantikli dusunmek lazim. Amerika'da insan yerine konmayacaksiniz. Hele bir de secimi yine Trump kazanirsa herseyi iyice zorlastiracak. Corona'dan dolayi isler azalmisken kacak calisma plani ile gitmek homeless olmayi goze almak cok mantiksiz. Saglik hizmetleri o kadar pahali ki mumkun degil kacak calismakla halledemezsin. Ki zaten kacak olucaksin sigorta da yaptiramazsin. Zaten en dandik en ucuz hicbirseyi dogru duzgun karsilamayan sigorta planlari aylik 400 dolar. Garsonlar saatligi 7-8 dolara calisiyo. Sirf Amerika'da yasiyorum diyebilmek icin rezillik cekmeye hic degmez. Turkiye'de yillardir yasamadim ama duydugum takip ettigimi kadariyla berbat bir durumda. Fakat yine de, buna ragmen Amerika'ya sizin planladiginiz sekilde gitmekten iyidir.
 
Hele sahte evlilik olayina hic girmedim, cunku asiri sacma ve aptalca bir fikir. Nerden geldiyse akliniza cikarin gitsin. Tam rezillik, insanin kendine yapabilecegi en kotu sey ve cok onur kirici. Sakin dusmeyin oyle bir hataya.
 
Git düşünme derken üç beş günlük tatile gitmiyorsunuz bu gidişin dönüşü olursa ne olur düşünmek lazım .

Benim bir arkadaş memurdu.
Evlendi düğün takıları ile ücretsiz izin alarak gittiler Amerika'ya. Tutunursak kalirim
tutunamazsak döner memurluğuma devam ederim dedi.

Böyle gidince huzurlu gidersin tabi.
Çok sorun yok.
Alınır bu risk.

Sonuçta dönmediler.
Gerek kalmadı.
Tutundular ve istifa verdi..
Mutlu görünüyor.

Yani böyle gidersen gidilir.
Sizin durumunuzda ben gitmezdim.
 
Back
X