aramıza hoş geldin
ama malesef tedavisiz olmuyor bir süreliğinede olsa şart tedavi kendini toparlayana kadar birde arkadaş şart
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anksiyete yaşayanlar hadi gelin dertleşelim...
- Konu Sahibi ruhan
- Başlangıç Tarihi
aramıza hoş geldin
ama malesef tedavisiz olmuyor bir süreliğinede olsa şart tedavi kendini toparlayana kadar birde arkadaş şart
burasıda ynı şekilde her yer bembeyaz:) kar yağınca kendimi iyi hissediyorum nedense
iyiyim şekerim komşudan yeni geldim kocacıma
yemekler yapıyorum o bana sevgililer günü hediyesi almadı 
ama ben ona yinede yemek yapıyorum 
ondan acısını fena çıkarıcam 
Hepinize selamlar,
Ben 35 yaşındayım ve 10 yıldır antidepresan ilaç kullanıyorum. Yakın zamanda hamilelik için ilacı bıraktım ve hamile kaldım. Fakat hamile olduğumu öğrendikten 3-4 gün sonra bebekte bir sorun olacağına dair düşüncelere kapıldım. Günler geçtikçe endişelerim arttı ve başa çıkılamaz hale geldi. O günlerde artık yerimde oturamaz olmuştum oturmaya çalıştığımda aşırı huzursuzluk hissediyordum ve sürekli hareket etme isteğiyle dolanıp duruyordum, günde 1-2 saat uyuyabiliyordum (o da sürekli ayakta durmaktan bitkin düşüp sızdığım için). Doktora gittiğimde hamileliğin bu şekilde devam edemeyeceğini söyledi, bebeği aldılar ve hemen ilaçlara başladılar. Ama bebek alındıktan sonra herşey çok daha kötü oldu. İlaçlar işe yaramıyordu ben daha da korkunç hissediyordum ve artık kendimi öldürüp bu işkenceden kurtulmak istiyordum. Dünyayla iletişimim kesilmişti doktorum anneme başa çıkamayacak gibiyseniz hastaneye yatıralım dedi ama annem kabul etmedi. Neyse böyle çok zor geçen 1-2 aydan sonra şimdi daha iyiyim. Ekim-Kasım gibi yeniden hamile kalabilmek için doktor kontrolünde ilaçları bırakmayı düşünüyorum. Fakat ya yine aynı şeyleri yaşarsam diye de çok korkuyorum. Bir de yaşımdan dolayı yumurta rezervim azalmış durumda ve bir daha hamile kalamamaktan da korkuyorum. Bu illet hastalık yüzünden çocuğum olmuyo.
ASYA85 senden alıntı yaptım çünkü "oturduğum yerde huzursuzluk" hissettiğini yazmışsın, senin de benimki gibi oturamamak ve sürekli hareket etme isteği gibi bişey miydi? Ben bunca yıl bir çok kez anksiyete ve depresyon atakları geçirdim ama hiç bu seferki kadar kötü olmamıştı ve ilk kez oturamama, yerimde duramama olayını yaşadım ve en kötüsü buydu.
Hepinize sabırlar ve sevgiler...
Selam ASYA85,
Ben de Ankaradayım. SGK var mı sende? Eğer varsa Madalyon diye bi psikiyatri kliniği var SGK lılara 50 tl karşılığında bakıyo. Ama sanırım görüşme 20 dk oluyo. Özel olarak gidersen çok pahalı onun da seansı 50 dk sürüyo. Ben 10 yıllık hasta ve ilaç kullanan biri olarak dayanamadığın noktaya gelmedikçe ve aklından gerçek anlamda intihar düşünceleri geçmedikçe ilaç kullanma derim, sonra kurtulamayabiliyosun. Ama çok kötüysen, idare edemeyecek gibiysen ilaçtan başka çare yok tabii.
Ben de yalnız hissediyordum kendimi bu konuda. Çünkü yaşamayan anlayamaz böyle şeyleri. O yüzden hep grup terapi yapan bi yer arıyodum benimle benzer şeyleri yaşayanlarla konuşabilmek için. Sonra burayı buldum. Burası çok büyük bir grup terapi, konuyu açtığı için ruhana da ayrıca teşekkürler.
Sevgiler.
slm kızlarr :) benim en sevdiğim yemekte kuru biber ve patlıcan dolmasıdır..yaparsanız bende yemeye gelirim
bende severim dolmayı.ben antepte oturuyorum.burda çok güzel yapıyorlar.yemek konusunda ben pek becerikli değilim.
merhaba canm çok geçmiş olsun.benm bi oğlum var.Rabbim inş sana da nasip eder.ayrıca bi çocuk gerçekten çok güç veriyor.bizim gibi hastalara. bende bu hastalıktan kurtulmayı çok istiyorum.dr gidemiyorum.burası bana da iyi geldi.içimi dökebildiğim tek yer burası.arkadaşlarımla bunu paylaşamıyorum.zaten 2-3 arkadaşım anca var.onlar sıkılıyorlar gibi hissediyorum.onlarıda kaçırmak istemiyorum.
bu sıralar hastalığım nüksetti.işe girme durumum var ve ciddiye bindikçe heyecanm korkuya dönüşmeye başladı.kaç gündür uyku uyuyamıyorum.bugün özellikle boğuluyorum gibi hissediyorum.sürekli ağlıyyorum.kafamda karmakarışık hep düşünüyorum. oğlumda rahatsız oda hiç üstümden gitmiyor.işimle ilgili kendimi geliştirmem lazım ama bişey beni engelliyor.ne yapacağımı bilmiyorum.hiç bi olumlu düşünme beni iyileştirmiyor.eşim beni hiç yargılamıyor sağolsun ama beni anlamıyorda.bende teşekkür ediyorum sizlere.
- 8 Nisan 2010
- 547
- 15
- 118
iyiyim şekerim komşudan yeni geldim kocacıma
merhaba aslıcım çok şükür bildiğin gibi burda hava güneşli ama soğuk. kocacına güzel bi ceza ayarlıcam ben sen hiç merak etme?
sen nasılsın? kolu komşu gezion maşallah. ama fazla pasta börek yeme kg alırsın bak
Merhaba mukeyyif,
Allah bağışlasın oğlunu canım. İyi dileklerin için çok teşekkürler. Yeni bir işe başlayacak olmak stres yaratabilir, haklısın ama başladıktan sonra herşey çorap söküğü gibi gelir merak etme. Alışınca herşey çok kolay olacak göreceksin. Kendini gelştiremiyorum diye suçluluk duyma bence çünkü işi işte öğrenirsin, hepimiz ilk işe başladığımızda napıcamızı bilmez oluyoruz ama yavaş yavaş işi yaptıkça öğreniyoruz. Şimdi tabii bunları söylüyorum da bazen söylenenlerin hiçbişey ifade etmediğini de çok iyi biliyorum, "hiç bi olumlu düşünme beni iyileştirmiyor" demişsin ya bunu çok iyi anlıyorum ama bu durumdayken napılır hiç bilemiyorum, yani ben sıkıntımın geçmesi için beklemekten başka bişey yapamıyodum. Oğlun için de geçmiş olsun Allah şifa versin.
Hepimize sabırlar diliyorum.
Sevgiler...
- 9 Ağustos 2009
- 2.987
- 2.592
- 723
iyiyim şekerim komşudan yeni geldim kocacıma
ne güzell :) Allah mutluluğunuzu daim etsin tatlım..erkeklerin hepsi aynı canım takma kafana
onlara böyle günler gereksiz geliyor.kırk yolda bir incelik yapacaklar onuda unutuyorlar işte
- 9 Ağustos 2009
- 2.987
- 2.592
- 723
ruhancım tatlım ne oldu..bak sakın üzme kendini..kızarım bak
canlarım zor günler geçiriyoruz çok doğru ama bugünler geçecek.. Allah sınıyor ama merhametini de eksik etmeyecek bizden inanın buna...bugün bendede bi karamsarlık vardı..gözyaşım bile hazır aktı akacak ama yinede tuttum kendimi..çünkü ağlamak beni umutsuzluğa sürüklüyor..tam o sırada açıyorum bi oyun havası :) geçip gidiyor..körler sağırlar birbirini ağırlar derler ya..bende kendi kendimi idare ediyorum :)
- 14 Ağustos 2011
- 28.850
- 4.565
- 448
- 9 Ağustos 2009
- 2.987
- 2.592
- 723
slm tatlım bende senin gibiyim..antidepresan kullanmıcam diye çok direndim hala direniyorum..başarılımıyım çoğu zaman evet..ama bazı anlar geliyor iç ilacı rahatla diyorum ama ilacı bıraktıktan sonrasını düşünüyorum...ömür boyu antidepresanda içilmez kii..istersen sende kendi kendine iyileşirsin sıkma canını..sonuçta bu hastalık bizde beynimizde başladı beynimizde de bitecek..olumlu düşünüp bu hastalığı yenicez inşAllah..
ben bu aralar iyiyim
kızlar sizde biraz çabagösterin . ben okadar zor günler yaşadımki bilemezsiniz. 1yıl her an ölecekmiş gibi yaşadım her an her saniye ölüm korkusu gerçekten de feci bir durumdu. eşime hastaneye gidelimmi deyince artık yeter senin bişeyin yok diyordu ama ben anlamıyordum ki,bilirsiniz o hissi neyse sonra bir psikoloğa gitmeye karar verdim ve psikoloğa gittim ve ilk sözüm ne kadar para isterseniz vericem yeterki yalvarırım beni iyileştirin artık yoruldum beni iyileştirimiyecekseniz aklımdan kötü şeyler geçireceğim yeter bıktım dedim ve psikolog iyileşeceksin ama düzenli olarak her hafta geleceksin dedi ve her hafta aralıksız gittim 2ay sonra kendimdeki değişikliği gördüm. o kadar kendimi sıkmışımki 1 yıl. kelimeler bile yetmez anlatmaya yaşamak gerek neyse 3 ay sonunda iyileştim tam anlamıyla değil ama evde artık yanlız kalabiliyordum 2 kerede yanlız bakkala bile gittim bu benim için çok büyük birşey sonra ehliyet kusuna gittim. bir de benim her an kusacakmış gibi bir hastalığımda vardı açık, kapılı, kalabalık alan, boş alan farketmiyordu kapı dışarı çıkamıyordum insanın kendini hapis duygusu ile yaşaması tam bir çile çok kötü neyse fark ettimki kendime ben kötüyüm ben hastayım ben iyi değilim gibi olumsuz cümlelerle kendimi alttan alttan şartlıyormuşum farkında olmadan şimdi ise her zaman ben iyiyim benim bir şeyim yok aman bu da geçer diyorum ve geldiği gibi yolluyorum ankasiteyi panik atağı okb yi işte böyle farkında olmadan sizde kendinizi şartlıyorsunuz kızlar bir birimize destek verip iyileşeceğiz "yakın zamanda "hemde ben kalpten inanıyorum
ne güzell :) Allah mutluluğunuzu daim etsin tatlım..erkeklerin hepsi aynı canım takma kafana
aslında bu güne kadar banada gereksiz geliyordu hayatımda hiç kutlamadım sevgililer gününü ne biliyim kocam bu sene bana sevgililer günü hediyesi alırmısın dedim tamam dedi bende büyük bir hevesle bekledim
ama hediyem gelmedi ama o görür gününü bir kusuru buher sene doğum günümde 3
yıl dönümümüzde 2 hediye alır sevgililer gününe alışmadı ki acaba ondan mu unuttu garibim 
- 14 Ağustos 2011
- 28.850
- 4.565
- 448
evet canımm... öncelikle kendimizi böyle kabul etmekle işe başlıyalım.
beni olaylar tetikliyor açıkçası...
kitap okumak bana iyi geliyor keşfettim.
olaylardan uzaklaşmamı sağlıyor. inşallah iyi olucaz canımm...
- 14 Ağustos 2011
- 28.850
- 4.565
- 448
neden bu kadar asabisin bakiyim
yüzümüze birazcık tebessündaha güzel gözükürsün dimi
ayy ne biliyim canım hastalancam diyedir.
bi dee şu nişan düğün işlerinin içine girdim. benim kayınpeder sorunlu . herşeye muhalefet. onu takıntı yapıyorum bazen.
amann ne olcaksa olcak herşey olcağına varır demeyi öğrenmeliyim artıkk.
Anksiyete deyince bile kalbim sıkışmaya başlıyor
Ne zehir günlerdi (yıllardı demeliyim).
Kurtulamadım etkisinden bir türlü.
Hatırlamamaya çalışıyorum.
Pms'nin etkisi sanırım, hassasım bugünlerde.
Eski günleri bir bir çıkarıyorum önüme.
Ataklarım aklıma gelince tekrar yaşayacakmışım gibi hissediyorum.
Nefesim daralıyor eskisi gibi.
Allah hepinizin yardımcısı olsun.
Ne zehir günlerdi (yıllardı demeliyim).
Kurtulamadım etkisinden bir türlü.
Hatırlamamaya çalışıyorum.
Pms'nin etkisi sanırım, hassasım bugünlerde.
Eski günleri bir bir çıkarıyorum önüme.
Ataklarım aklıma gelince tekrar yaşayacakmışım gibi hissediyorum.
Nefesim daralıyor eskisi gibi.
Allah hepinizin yardımcısı olsun.
- 14 Ağustos 2011
- 28.850
- 4.565
- 448
Anksiyete deyince bile kalbim sıkışmaya başlıyor
Ne zehir günlerdi (yıllardı demeliyim).
Kurtulamadım etkisinden bir türlü.
Hatırlamamaya çalışıyorum.
Pms'nin etkisi sanırım, hassasım bugünlerde.
Eski günleri bir bir çıkarıyorum önüme.
Ataklarım aklıma gelince tekrar yaşayacakmışım gibi hissediyorum.
Nefesim daralıyor eskisi gibi.
Allah hepinizin yardımcısı olsun.
amin canımm...
umarım sen de bir daha eski günlere dönmessin. geriye bakma ileriye bakk.
Benzer Konular
