İnşallah atlatacağım haklısınızEvet dogum sonrasinda tekrar ortaya cikmis olabilir . Psikolejisinde hic sorun olmayan insanlar bile lohusalikta sorun yasiyo . Psikiyatriye kesinlikle git ama hersey senin kafanda bitiyo bunu unutma
Geçmiş olsun. Benim de 9 aylık oğlum var. Aynı şeylerihatta daha fazlasını ben de düşünüyorum, korkuyor, endise yasiyorum.. tek degilmisim..Herkese iyi akşamlar
23 yaşındayım 6 aylık bir kızım var , lise döneminde iken anksiyete bozukluğu teşhisi ile tedavi gördüm , 1 yıl sürmüştü. Doğumdan sonra sanki yavaş yavaş yeniden başladı , su an daha çok ilerlediğini hissediyorum.
Örnek verecek olursam
Gözümün önüne sanki yaşanmış bir olay gibi geliyor bu anlatacaklarım .
*Elimde kaynar su var kızımın üstüne dökülüyor yanlışlıkla
*Bir yılan kızımın boğazına sarılıyor kurtarmaya çalışıyorum, ki yılan fobim var TV de görsem aklımı oynatiyorum
*Yolda giderken araba çarpıyor onu korumaya çalışıyorum
* Kucağımdan düşürüyorum
*Eşimin şehit olduğunu görüyorum
*Benim öldüğümü kızımın arkamda tek kaldığı
Hep bu tarz şeyler inanılmaz canım yanıyor
Kimi zaman ağlayarak sonuçlandığı oluyor , kafamı dağıtmaya çalışsam da olmuyor , sanki beynimde bir TV var ve o oynatıyor bunları.
Bir psikiyatri uzmanina görünmeyi düşünüyorum emzirdigim için ilaç veremeyebilir belki , sizce doğum sonrasına bağlı bir ruh hali olabilir mi bu ? Sizler yaşadınız mi böyle sorunlar? Nasıl atlattınız , ya da bir öneriniz var mı ?
Şimdiden teşekkürler
Aslında biraz haberlerden uzaklaşınca sanki hafifliyor , psikologa gidebilirim ya da bebeğim varken ilaç kullanmak çok istemiyorum esasindacanım ben anksiyete ile senelerce uğraştım bir dönem ilaç kullanmıştım
sonra dedim ki bu hapı içince aklıma birşey gelmiyor ama ben iyileşmiş de olmuyorum
karar verdim kendi kendime yenmeye
çok iyi bilirim o krizleri
ben de aynen senin gibi senaryolar yazardım
sonra her aklıma geldiğinde dedimki kendime bunlar sadece beynimin bana oymadıgı oyunlar aslı yok ve ben beynimi yönetirim o beni değil..
böyle böyle aştım ara sıra sıkıntılandıgım oluyor ama şimdi çok iyiyim
herşey sende başladı sende bitecek
Size de geçmiş olsun , doğum öncesi var mıydı peki bu tarz endişelerGeçmiş olsun. Benim de 9 aylık oğlum var. Aynı şeylerihatta daha fazlasını ben de düşünüyorum, korkuyor, endise yasiyorum.. tek degilmisim..
Aslında biraz haberlerden uzaklaşınca sanki hafifliyor , psikologa gidebilirim ya da bebeğim varken ilaç kullanmak çok istemiyorum esasinda
Teşekkür ederim , peki günlük yaşantınızı etkilemiş miydiGecmis olsun daha ilerlemeden gitmelisin emzirirken ilac icmistim ben
Bunu duymak çok güzel inşallah başarırımkullanmamaya gayret et canım
başarabilirsin
Anksiyetem vardı tabi.. sadece doğum sonrası endişelerim farklılaştı. Oğlumla ilgili endişeler baş gösterdi..Size de geçmiş olsun , doğum öncesi var mıydı peki bu tarz endişeler
Çok geçmiş olsun size deAnksiyetem vardı tabi.. sadece doğum sonrası endişelerim farklılaştı. Oğlumla ilgili endişeler baş gösterdi..
Panik atak anksiyete tedavisi gordum. Bende kizimin camdan dustugunu deprem oldugunu yangin ciktigini filan hayal ederdim.surekli bir kontrolculuk halindeydim + disari cikmaya ve hastaliktan korkuyordum.en dusuk doz L...... kullandim.gece kalkip emzirdigimi bile hatirlamiyordum.ilaci biraktim .2 sene sonra agir panik atak teshisiyle daha agir ilaclarla 5 sene tedavi oldumTeşekkür ederim , peki günlük yaşantınızı etkilemiş miydi
Çok geçmiş olsun , önce bir psikologla görüşmeyi düşünüyorum bakalım gerçekten çok zor deprem korkusu bende de başladı, hep bir senaryo dönüyor ..Panik atak anksiyete tedavisi gordum. Bende kizimin camdan dustugunu deprem oldugunu yangin ciktigini filan hayal ederdim.surekli bir kontrolculuk halindeydim + disari cikmaya ve hastaliktan korkuyordum.en dusuk doz L...... kullandim.gece kalkip emzirdigimi bile hatirlamiyordum.ilaci biraktim .2 sene sonra agir panik atak teshisiyle daha agir ilaclarla 5 sene tedavi oldum
Çok teşekkürler..Çok geçmiş olsun size de
Ben de anksiyete yenenlerdenim. Insanin olumlu dusunme ayarlari bozulunca her seyi negatif prncereden gormeye basliyor oyle iyi anliyorum ki. Resonans kurali vardir olumsuz dusuncelerle maalesef hayatimizin gidisatini negatif sekillendiriyoruz. Iyi haberse aynisi olumlu dusunce icin de gecerli.
Kendinizi iyi hissettiren seylere odaklanin hatta bir defter yapin. Listeler hazirlayin hayallerinizi hedeflerinizi yazin. Negatif insanlar ortamlar haberlerden uzaklasin mumkun oldugunca. Uzun yuruyusler yapin bebeginizle gunese cikin. D vitamini eksikli demir eksikligi anksiyete ile orantili. Yeme icmrnize dikkat edin sekeri azaltin bol su icin. Sunu dusunun siz ne dusunurseniz dusunun kotu olay yasanacaksa yasanir cagirmaya gerek yok. En kotu seyin dayanma gucunu bile Allah bahsediyor.
Çok geçmiş olsun.benimde ilk çocuktan sonra bir dönem böyle oldu.ve ben bunun bi rahatsızlık olduğunu bile şimdi öğreniyorum.bende bebeğimi çöpe bıraktığımı düşünürdüm.sonra onun o çaresizliği gelirdi gözümün önüne ve çok üzülürdüm.hastanede Doğum yaptığım gün bebeğimi kaçıracaklar diye sabaha kadar uyumamamıştım.bunun gibi şeyler.ama bende zamanla geçti.benimki Doğum sonrası depresyonuydu sanırım.Aslında biraz haberlerden uzaklaşınca sanki hafifliyor , psikologa gidebilirim ya da bebeğim varken ilaç kullanmak çok istemiyorum esasinda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?