Çok güzel yazmışsıniz elinize sağlık , aynı beni anlatınız her şey olumsuz her şey kötü görünüyor gözümeBen de anksiyete yenenlerdenim. Insanin olumlu dusunme ayarlari bozulunca her seyi negatif prncereden gormeye basliyor oyle iyi anliyorum ki. Resonans kurali vardir olumsuz dusuncelerle maalesef hayatimizin gidisatini negatif sekillendiriyoruz. Iyi haberse aynisi olumlu dusunce icin de gecerli.
Kendinizi iyi hissettiren seylere odaklanin hatta bir defter yapin. Listeler hazirlayin hayallerinizi hedeflerinizi yazin. Negatif insanlar ortamlar haberlerden uzaklasin mumkun oldugunca. Uzun yuruyusler yapin bebeginizle gunese cikin. D vitamini eksikli demir eksikligi anksiyete ile orantili. Yeme icmrnize dikkat edin sekeri azaltin bol su icin. Sunu dusunun siz ne dusunurseniz dusunun kotu olay yasanacaksa yasanir cagirmaya gerek yok. En kotu seyin dayanma gucunu bile Allah bahsediyor.
Allah bağışlasın yavrunuzu , benimde geçer inşallah . Tat alamaz oldum hiçbir şeydenÇok geçmiş olsun.benimde ilk çocuktan sonra bir dönem böyle oldu.ve ben bunun bi rahatsızlık olduğunu bile şimdi öğreniyorum.bende bebeğimi çöpe bıraktığımı düşünürdüm.sonra onun o çaresizliği gelirdi gözümün önüne ve çok üzülürdüm.hastanede Doğum yaptığım gün bebeğimi kaçıracaklar diye sabaha kadar uyumamamıştım.bunun gibi şeyler.ama bende zamanla geçti.benimki Doğum sonrası depresyonuydu sanırım.
Çözümü o kadar basitki... Yapacağınız tek şey şu; gözünüzün önünde canlanan o şeyleri film seyreder gibi sakin bir ruh haliyle izlemek... Evet bu kadar. Birakin kafanizdan aksın gitsin. Korku üzüntü tarzı hiç birşey hissetmeden izleyin. Hatta yapabiliyorsaniz kendiniz olabilecek en kotu senaryoyu kafanizda canlandırın, sakince izleyin ve bu kadar işte diyin... Onlar sadece hayal. Hayallerinizin sizi korkutmasina müsaade etmeyin.Herkese iyi akşamlar
23 yaşındayım 6 aylık bir kızım var , lise döneminde iken anksiyete bozukluğu teşhisi ile tedavi gördüm , 1 yıl sürmüştü. Doğumdan sonra sanki yavaş yavaş yeniden başladı , su an daha çok ilerlediğini hissediyorum.
Örnek verecek olursam
Gözümün önüne sanki yaşanmış bir olay gibi geliyor bu anlatacaklarım .
*Elimde kaynar su var kızımın üstüne dökülüyor yanlışlıkla
*Bir yılan kızımın boğazına sarılıyor kurtarmaya çalışıyorum, ki yılan fobim var TV de görsem aklımı oynatiyorum
*Yolda giderken araba çarpıyor onu korumaya çalışıyorum
* Kucağımdan düşürüyorum
*Eşimin şehit olduğunu görüyorum
*Benim öldüğümü kızımın arkamda tek kaldığı
Hep bu tarz şeyler inanılmaz canım yanıyor
Kimi zaman ağlayarak sonuçlandığı oluyor , kafamı dağıtmaya çalışsam da olmuyor , sanki beynimde bir TV var ve o oynatıyor bunları.
Bir psikiyatri uzmanina görünmeyi düşünüyorum emzirdigim için ilaç veremeyebilir belki , sizce doğum sonrasına bağlı bir ruh hali olabilir mi bu ? Sizler yaşadınız mi böyle sorunlar? Nasıl atlattınız , ya da bir öneriniz var mı ?
Şimdiden teşekkürler
Çok gecmis olsun ,Geçmiş olsun öncelikle bende doktora gittim anksiyete teşhisi koydu anlattığınız herşeyi çok sevdiğim yeğenim için düşünüyordum üzerine kaynar su dökülürse, düşerse, tıkanırsa, kaza yaparsa,başına bişey gelirse.. 2 ay sonra düğünüm var son zamanlarda ya nişanlım kaza yaparsa, düğün günü aksilik çıkarsa,balayına giderken uçak düşerse.. Evlendiğim zaman annem babama birşey olursa ve ben son anlarında yanlarında olamazsam.. O kadar çok şey var ki. Yenmeye çalışıyorum ilaç kullanmak istemedim ama doktorun ısrarıyla geceleri suya damlatılan Validol adlı damlayı kullanmaya başladım 2 haftadır uyumaya başladım ve biraz hafiflediğini hissediyorum umarım atlatabiliriz.
Bunu deneyeceğim çok mantıklı geliyor teşekkür ederimÇözümü o kadar basitki... Yapacağınız tek şey şu; gözünüzün önünde canlanan o şeyleri film seyreder gibi sakin bir ruh haliyle izlemek... Evet bu kadar. Birakin kafanizdan aksın gitsin. Korku üzüntü tarzı hiç birşey hissetmeden izleyin. Hatta yapabiliyorsaniz kendiniz olabilecek en kotu senaryoyu kafanizda canlandırın, sakince izleyin ve bu kadar işte diyin... Onlar sadece hayal. Hayallerinizin sizi korkutmasina müsaade etmeyin.
Evet gece uyuyamıyorum bende , ama üstüne gitmeye karar aldım ve psikolog araştırıyorum çok geçmiş olsun size deGece 01:50 ve uykucu mihail normalde döne döne uyuması gerekirken şu an zombi gibiyim, uykumdan uyandım. Gece uyandıran cinsten benimki, nokturnal panik atak mıymış neymiş onu da sonradan öğrendim. Yarım saat önce kalbim yerinden fırlayacak gibiydi, kafam beynim ayrı zonkluyor, midemde sürekli safra. Allah kimseye vermesin çok zor bir rahatsızlık, hem fiziken (çarpıntı, uykusuzluk, kusma) hem manen (huzursuzluk, sürekli tetikte olma hali) alt üst oluyorum benim de bu dünyadaki imtihanım bu sanırım diyorum bazen.
Ara ara böyle ziyaret etse de aslında yıllar içinde öğrendim başa çıkmayı, panik ataktan kaçmayı bırakınca o da seni bırakıyor. Aman düşünmeyeyim, aman uyumaya çalışayım dedikçe azmıştı yine meret. Sürekli kendi kendime tekrar ettim: ipsiz sapsız düşünceleri kendi kendine felaketleştiriyorsun, temelsiz olduklarını sen de biliyorsun, madem aksiyon arıyorsun uyumayacaksın ulan uyku muyku yok birkaç gün sana, hadi bakalım el mi yaman bey mi dayan da görelim. Geçti yahu resmen.
Geçmiş olsun arkadaşlar hepinize, hayatı zehir ediyor anlıyorum sizibelki birine faydası olur diye yazmak istedim, hem kendim de rahatladım. Allah kaldıramayacağımız yükler vermesin, güçsüz ve bitkin hissediyorum şu an ben
Evet gece uyuyamıyorum bende , ama üstüne gitmeye karar aldım ve psikolog araştırıyorum çok geçmiş olsun size de
Devlet hastanesinde olmuyor mu kuzum pekiPsikologla görüşmen çok iyi olur canım ama görüşmezsem hep böyle kalırım diye kendini de hiç şartlama, herkesin durumu psikologlara para dökecek kadar iyi olmuyor üstelik en kötü psikolog seansı 150 den başlıyor buda durumu olmayan insanları sanki yardım almazsam iyileşemicem gibisine daha çok umutsuzluğa sevk ediyor. Psikologu da çok iyi seçmek gerekiyor birde, gidip daha kötü olduğum zamanlar oldu benim.
Ben cevap vereyim:) oluyorDevlet hastanesinde olmuyor mu kuzum peki
Hiç bu şekilde düşünemedim aslında ne kadar doğru düşünceİnsanın sağlığı, heleki akıl sağlığı emzirmek ten çok daha önemli.Bir bebeğin anne sütünden çok sağlıklı ebeveyn lere ihtiyacı vardır.Bu yazdıklarım Türk annelerine saçma geliyor, çünkü biz emzirmeyi herşey den kıymetli görüyoruz.Pskiyatrist ilaç verirse emzirmeyi bırakıp ilaçlarınızı düzenli kullanın ki sağlığınızı düzelsin.Çok geçmiş olsun.
Çok geçmiş olsun ya atlatiriz insallahjBenimde dogumdan sonra bu tarz dusunceler artti, kizlarim 2 yasinda. Ozellikle geceleri oluyor bende de, bogazina birsey kactigini , merdivenden dustukleirni hayal edip kotu oluyorum, sonra kendimi teselli ediyorum, dogumdan sonra arris olmustur seninde,psikolog sart , hatta banada sart cnm
Devlet hastanesinde olmuyor mu kuzum peki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?