ANLATSAM ROMAN OLUR- Adım adım nikah günüm

guldunyam1

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Aralık 2018
8
51
3
Hikayemi daha önceki konumda görebilirsiniz
Babamı 2008 de annemi ise 2018 de kaybettim. Annemle 4 sene kanser mücadelesi verdik bu süreçte ben bir kere evlenip ayrıldım olmaması gereken yanlış bir evlilikti zaten. Tek istediğim herşeye sıfırdan başlamakti ama alkol ve yaş farkı yüzünden bitti. Annemin tedavisi için yaşadığım şehire yakın olan bir ile taşınmıştık annemle 1.5 ay kadar bu evde yaşadık sonrasında vefat edince ben aynı ilde kaldım. Yanımda da annemin tedavisi sırasında tanıştığım eşim vardı
Ondan başka kimsem yoktu hiç kimseyi tanımadığım bir ilde annemin vefatı acısıyla 5 ay gecirdim.Esimle öncelikle dini nikahımizi bir camide kiydik.
Annemle kaldığımız evi eşim tutmuştu zaten ev daha yeni tutulmuştu. Evdeki ise yarar birkaç eşyayı bırakıp geri kalanını verdik
Bi mağazaya gidip koltuk takımı ve masa aldık ve birkaç lazım olan mutfak malzemesi .. Nikah yapacaktık çünkü eşimin ailesinden hiçbir destek yoktu. Benim zaten ailem yoktu birde annemi yeni kaybetmiştim düğün istemedim
Kendi kendimize hazırlıklar yaptık evi tek başıma hazırladım temizligimi yaptım. Kendi kendimize davetiyeler bastirdik. Gelinlikcileri eşim ve ben gezdik. Damatlıgi birlikte seçtik. Ben o dönem çalışmıyordum eşimde biriktirdiği parayı masraflara harcıyordu
Sonuç olarak minik bir yuva kurduk
Nikah günüm için son hazırlıkları yaptik. Ben eşimle yasacagim evden cikacaktim. Çünkü burada annemle kalmıştık kısa sürede olsa kendi evim gibi oradan çıkmak istedim
Üniversiteyi birlikte okuduğum yakın bir arkadaşımı da cagirdim yanımda kız kardeşlik görevini o üstlendi
Nikah günü sabahtan kuaföre gittik sonra dış çekimler oldu akşamüstü geldi çattı ben evden cikacaktim. Eve geri döndük ama evde ne annem ne babam ne de benim tanıdığım biri vrdi. Ki zaten durumun böyle olacağı belliydi. Ben sadece belki beni bir yerlerden görürler diye bu merasimin olmasını istedim. Eşimin ailesinden de kimse yoktu biraz erken gelseler ne olacaktı sanki ama gelmemişler. Esim ben ve birkaç arkadasimiz öylece oturduk. evdeki sessizligi dinledim.Beni bu evden cikaracak kimse yoktu.Saat 5 te herkes toplanmaya başladı esimin tarfindan. Benimde içimde büyük bir boşluk. Davul ve zurna geldi. Babamın ilk evliliğinden olan bir abimi de cagirmistim. Kapıdan beni o çıkardı. Sanki annem beni camdan izliyormuş gibi cama baktım son kez
Ne gelinlik ne altın ne para ne pul umrumdaydi
Tek derdim başını sokabilecegim bir yuva kurmaktı ve kimse yanımda olmadan bunu da başarmıştım..
Geçmişte hiçbir şey kalmamış sanki hayat sifirlanmisti..
 
Yazdıklarımın hepsi gerçektir. Önceki açtığım konuyu okuyanlar devamı olduğunu anlasın diye konu basligina böyle yazdım.
 
Benim duygu yüklü anlarimi içimde büyüyen sıkıntılarımi burada paylaşmak bana iyi geldi. Kimse inanmak zorunda değil ,ama bunları ben yasadim
 
önceki konudan devam edebilirsiniz. yeni başlık açmanıza gerek yok.

mutluluklar.
 
Dün çok uzulmustum ama bugün saçma geldi dert değil veya kötü bişey değil allah mutlu etsin de hergün buraya Roman gibi yazmaniz sacma
 
Sevgili güldünya; anlıyorum zor bir hayatınız olmuş. Birilerine anlatıp içinizi dökmek istiyorsunuz. Ama burası bir forum ve bu forumun her biri farklı konuya göre açılmış onlarca bölümü ve bu bölümlerin kuralları var. Burası bir derdim var bölümü, hayat hikayemizi değil çözüm bulamadığımız dertlerimizi yazıyoruz buraya farklı görüşler almak çözüm yolları bulmak için. Konunuzun yeri muhtemelen "hayatın içinden" bölümü. Bu yazı dizisinin devamını getirecekseniz lütfen oraya yazın.
 
Çok mutlu olun. Tıpkı melek anneciğinizin ve babacığınızın istediği ve sizi izleyip mutlu olacağı kadar mutlu olun inşallah
 
Dün çok uzulmustum ama bugün saçma geldi dert değil veya kötü bişey değil allah mutlu etsin de hergün buraya Roman gibi yazmaniz sacma

"Dün çok üzülmüştüm bugün saçma geldi" nedir yaa??? Bir günde değer yargılarınız mı değişti? Bari yazmayın buraya bu şekilde.
 
Son düzenleme:
Çünkü bu hanım hayatında hep dert yaşadığı için şu anki mutlu anlarını idrak edemiyor. Ben de öyleydim . Mekankolik yani. Konu sahibi sana tavsiyem bu güzel anların tadını çıkarmaz ve geçmişe takılı kalırsan bu evliliğin de güzel geçmez bak baştan söyleyeyim.
Çünkü eş kişisi kadın olsun erkek olsun bi raddeye kadar üzüntü ne omuz olur sonra sen hep boýle olursan "eee bu ne be " der. Mutlu ol. Mutlu değilsen de şu anki güzellikleri görebilmek için destek al psikologdan
 
Arkadaşlar burada yeniyim hangi konu nereye yazılır bilmem. İçimden geldiği gibi yazdım. Hayatım şuan için iyi çok şükür. Herşeyi geride bıraktım ve mutluluğa söz verdim.. Tabi zaman zaman aklıma geliyor ama hiçbir şey yasanmamis gibi yaşamak için elimden geleni yapıyorum ..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…