Anne babasıyla kopan, onları silen var mı?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
M

muzlupuding

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Mart 2020
919
2.769
28
Herkese iyi akşamlar.
Anlatacak çok şey var ama hangisini anlatacağımı bilmiyorum. Özetle, ailemden kopmayı düşünüyorum. 29 yaşındayım çalışıyorum. Ailemden uzak bir şehirde yaşıyorum. Çalışma koşullarım çok şükür iyi, izinlerim bol. Bu nedenle sık sık ailemin yanına gelebiliyorum, gelebiliyordum. Bekarım ve bu nedenle iş güçte vs ne yaparsam yapayım onların gözünde eksiğim. Aralarındaki her tartışmada konu mutlaka nasıl oluyor bilmiyorum ama benim evlenmemiş olmama geliyor. Ben evlensem tüm sorunları bitecek gibi konuşuyorlar. İkisine karşı da çocukluğumdan bu zamana 4/4lük bir evlat olmasam da iyi olmaya çalıştım. Kendimi onlardan ayrı birey olarak hissedemiyorum çoğu zaman. Artık silmeye karar verdim. Kavga, gürültülerinden eşe dosta rezil olmaktan bıktım. Mutlaka iyi yönleri vardır ama artık katlanamıyorum ve iyi yönlerini göremiyorum. Ayrı şehirde ve iyi bir işim olmasına rağmen onlardan kurtulmak için tek çarem evlilikmiş gibi görüyorum zaman zaman ve çok saçma insanlarla flörtlerim oluyor. Aranızda anne babasını silen, onlarla görüşmeyen var mi? Neler oluyor , özlüyor musunuz? Özellikle bayramlarda neler yapıyorsunuz? Boşluk hissi oluyor mu? Eskiye göre daha iyi mi oluyorsunuz yoksa pişman oluyor musunuz bu kararınıza ?
 
Bence annenizi ve babanizi silmeden önce onların bu tarzda yetiştirildiklerini göz önünde bulundurarak durumu değerlendirin. Bir cok yerde daha çok zaman geçmedi 16 yaşında evlenmeyenlere evde kalmış muamelesi yaparlardi. Simdi durum tabi ki farklı,ama eski kafa yapıda yetiştirilen bir cok ebeveynler var ortada. Aslinda böyle davranmaları kendilerinin bu konularda geliştirmediklerini gösterir. Bence silmek yerine gitme sıklığı azaltın. Görüşmeleri kısa kesin. Şimdi kızgınlıkla alınan kararlar ilerde pismanliga yol açabilir
 
babamı çok uzun zaman önce sildim ama arada seyrek olarak da olsa görüşmeye devam ettim. telefonda ayda yılda bir görüşürüm, 3 yıl aradan sonra bi geçen ay izmir'e gidince görüştüm -bir sebebi de sevgilimle tanıştırmak istememdi. özlemedim, eksikliğini de hissetmiyorum. her görüşüşümde muhakkak öyle bi laf eder ki -fiyuv iyi ki sık sık görüşmüyormuşum derim.
 
anne baba yeri doldurulabilecek seyler degil.. silmeyin. mesafe koyun. seyahat edin, kendinizi gelistirin, elestirilerine kulak tikayin, her izinde kosmayin yanlarina.. maddi bagimliliginiz yok. biraz kendi hayatinizi yasayin.

ama silmeyin ararsiniz gun gelir.. inancli biriyseniz dinen de haram anne baba hakki cok onemli.


idare edin onlari.
 
Aa çok yanlış saçmalama lütfen sırf evlen diye baskı yaptıkları için silmek çok mantıklı değil et tırnaktan ayrılır mı hiç? Yarın birgün düştüğünde onlar kaldıracak. Zaten ayrı yaşıyorsun bir iki kere lafını duyduğun şey için aile mi silinir çok yanlış düşünüyorsun. Onlar öyle yetiştirilmiş diye sırtını dönmek nedir herkesin birbirine zıt düşen düşünceleri vardır. Burda bir sürü yorum alacaksın hepsi aynı şeyi söyleyecek. Aklını başına devşir.
 
benim annem hariç ailemi silme sebebim (bana göre) bu kadar basit değildi. Boşanmış bir ailenin çocugu olmam nedeniyle evde hiç istenmedim yediğim içtiğim giydiğim sorun oldu işsizliğim sorun oldu iş buldum sorun oldu evden kovuldum her allah ın günü beddularla evin bir köşesinde oturdum ama hiç silmeyi düşünmedim bundan 7 8 ay önce bi sinir krizi ile 6 aylık bi tedaviye başladım. O zaman çıkarma kararı aldım. Annem hariç görüşmüyorum ki onlarda bu durumdan şikayetçi değil. Benim hayatımda bir değişiklik olmadı. Hayırlı evlat olmak için çok çabalamış Çok yorulmuşum. Şimdilik böyle iyi
 
evlen baskısi yaşamadim ama herkes bunu sorun haline getirdigine gore demekki kötü hissettiren bir şey.
yinede bunun için anne babaniza kiymayin.
doğru insani bulmak icin bende cabaliyorum bende evlenmeyi dusunuyorum ama ilk onume cikanlada evlenemem degilmi falan diyip idare edin bence
 
Anne babamı silmek mi onlar beni silmesin. Evlilik baskısı kavgalar falan olur ama başımıza bir şey gelse ilk onlar koşar. El kapısını görünce anlarsınız. Kimse bir anne babamız olmuyor. Ayaklarına paspas olurum ben onların
 
Silmek asla çözüm olamaz.Çünkü aileniz silinmeyi hak edecek bişiler yapmış gibi görünmüyorlar. Evlenmenizi istemeleri klasik anne baba tavrı.

Sizin anne babanızla ne yaşınız ne eğitiminiz bir değil.Akran değilsiniz..Neden sizin istediğiniz gibi davranmalarını bekliyorsunuz? Onları yönetmeyi bilmiyorsunuz.Bir psikologla terapi alın.Size ilişkinizi nasıl yönlendirmeniz konusunda yardımcı olsun. Şu anki düşünce tarzınız yanlış çünkü.

İlerde eşiniZin hatta çocuğunuzun sizin istemeyeceğiniz sözleri ya da beklentileri olabilir.Napacaksınız,çocuğunuzu da mı sileceksiniz?
 
Senin yerinde olsam sağlam terslerdim yine anlamazlarsa bir süre uzak kalırdım insanlar sonuçta anlarlardı
 
Silme fikrini düşününce içim acıyor, çok üzülüyorum. Tek sebep evlenme baskısı değil, sanırım o şekilde aktarmışım. Okul bittikten sonra hemen iş bulamadım. O dönem gelene geçene, oturduğumuz kalktığımız herkes, tüm tanıştığımız insanlara aşağılanıyordum. İş yok deyip yatmıyordum zaten iş için çabalıyordum halbuki. Özellikle babam çok sivri dilli bir insandır. Daima beni başkalarına karşı eleştirir hatta hakaret eder başkalarının yanında. Bir kez olsun takdir ettiğini hatırlamam. Annemde babama karşı daima koz olarak kullandı beni. Birbirleriyle yaptıkları her tartışmada “Senin yüzünden bu çocuk böyle” cümlesi. Artık yakın akrabalar dahi beni eleştirmeye başladı. Çünkü kendi babam bu hakkı veriyor onlara, bayramda seyranda toplanınca haddi olmayan herkesle beni çekiştiriyor. Kendi içlerinde çok geçinemiyorlar daima aralarını bulmaya çalışıyorum. Şu zamana dek yarandığımı görmedim ama. İnsan evladını yük olarak görür mü? Daima babamdan “evlen de düş artık yakamdan” sözünü işitiyorum. Sebebi arada sanayiye gidiyoruz arabanın işleri için bu zor geliyor . Ama bin kat el arasa ve yardıma ihtiyacım var dese yemin ediyorum koşar. Beni gerçekten aciz olarak gördüklerini hissediyorum ve daima kendimi ispat etmeye çalışmaktan usandım. Ben mükemmel olmak istemiyorum ki sadece kabul görmek ve mutlu olmak istiyorum
 
Annemle neler yaşadım neler. Silmedim . En son şunu yaparsan görüşmem senle artık dedim .yapmadı. Ama yapsaydı pişman olsaydı küser sonra ben yine affederdim. Hep de affettim. Hep o benim çocuğum ben onun annesi gibiydim.Babam zaten rahmetli. Benim annem hem anne hem baba oldu.şimdi uzak şehirlerdeyiz ve özlüyorum. Küs de değiliz.
 
Annemi çok seviyorum onun yeri apayrı bende ama Babamla görüşmüyorum. Kendisinden nefret ediyorum. Ölse de hayatımızdan temelli Gitse, varlığı yeryüzünden silinse diyecek kadar büyük nefretim. Asla eksikliğini hissetmiyorum. Hatta fazla fazla mutlu ve huzurluyum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Bütün Hayatımızı Etkileyecek Bir Kararı Veremiyorum Siz Olsanız Ne Yapardınız ?
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
akrephanim
H
Sevgilim benim için ailesine rest çekti!
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
AnkaEnerjisi
P
Eşimin ailesinin duyarsızlığı ve ilişkimize yansıması
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
3K
Dorneprincess
D
Annemle Devam Eden Anlaşmazlık..
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
3K
matmazelli
eşimin ciddiliği ve soğukluğu
4 5 6
Yorumlar
118
Görüntüleme
7K
Olyndra
O
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…