Anne... Neden böyle?

alibabaninciftligi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Ocak 2020
58
37
3
38
Merhabalar,
Ağustos ayında evlendim. Malesef annemle ilk 1 ay aramız iyiydi, daha sonra işler sarpa sardı..Nasıl oldu derseniz?
Öncelikle şurdan bir örnekle başlamak isterim: Bir haftasonu annem, ben ve eşim sinemaya gitmiştik. Ordan çıkıp şehre inerken annemin arabasına değil de eşimin arabasına bindim diye bana küstü. ama o an yansıtmadı allahı var, daha sonraki bir hafta tekrar beraber sinemaya gidelim mi dediğimde o gün benim arabama binmedin eşinin arabasına bindin diye gitmek istemedi, o zaman söyledi..
Daha sonra yılbaşı gecesi ona gitmek ve onunla birlikte geçirmek istedik. Bunu ona söylediğimde kırıldı, onun bize gelmesi gerekirmiş. Ancak durum şu ki, keşke geldiğinde kalacak olsa ama kalmayacak, bu durumda da gece 12'den sonra tek kadın başına arabasıyla geri dönmesini istemediğimiz için böyle düşündük, ve kendisi içki içiyor her gece 2 bira, biz de şehirden 30 km uzakta oturuyoruz ve yollarımız köy yolu, dolayısıyla kalmayacağı için gece vakti geri dönmesindense biz sana gelelim demiştik. Kaldı ki dışarıda kutluycaz demedik, yeni evliyiz başbaşa şuraya gidicez demedik, şunlarla kutluycaz demedik, onunla kutlayacaktık sadece mekanı yanlış düşünmüşüzdür belki dediğim sebeplerden dolayı. bu kadar küsülecek bir durum olduğunu zannetmiyorum.
Daha sonra yalan yok, 2 hafta arayıp sormadım, çünkü yıllardır bana yapmadığı psikolojik dayatma baskı vs kalmadı..Dolmuş taşmışım artık evliliğimin ilk aylarına odaklanmam gerekirken annemin böyle şeylerle eşimin ve benim psikolojimi bozmasını hazmedemediğim için içimden gelmedi...
iki hafta sonra aradım, hatta evinin önündeydik görüşmek için. o da dışardaymış tesadüfen neyse telefonla konuşmuş olduk, ama bana ve eşime hakaretler etti. Eşin hımbıl dedi. Ben annemle yaşarken akıllı ve düşünceliymişim, ama onun yanında kala kala ben de hımbıl olmuşum beynim donmuş. Bunun gibi şeyler işte.
Ardından 1 hafta sonra malesef köpeğim vefat etti. Çevremde hayvanlarıma ne kadar özenli baktığım, gözümden sakındığım vs herkes tarafından bilinir. Tüm hayvanlarımı sokaktan sahiplendim ve 7-8yıldır benimledirler. Kendisi de beni bu konuda her zaman takdir ettiği halde, köpeğimin vefat ettiğini kendisine mesaj atığımda beni aradı, dedim herhalde destek olacak sağolsun acıma, yine bir sürü hakaretler etti, ben kötü bakıyormuşum ondan olmuş vs. Bu o kadar saçma ki, kendisi şu an müstakil evden apartmana taşındığı için bakacak yeri olmadığından 2 köpeğini yaz başında bana emanet etti yani 6 aydır benimleler ve yeni eve yapılana kadar 1,5 yıl daha benimle kalacaklar. Bunu söylediğinde ben ve eşim hiçbirşey demeden hatta sevinerek yardımcı olacağımızı söyledik. Madem ben o kadar kötü bakıyorum, neden köpeklerin bende? Hem hadi ben annemin emanetidir diye birşey demiyorum diyelim, eşim o kadar seviyorki onları, her gün yattıkları yerleri eşim temizler, tuvalete eşim çıkarır, ama işte annemin gözünde eşim "hımbıl"...
Son olarak yine dün görüşme talebinde bulundum kendisine ve reddetti.. Özetle bu kadar arkadaşlar. Haklı mıyım, haksız mıyım, neler yapmalıyım, değerli görüşlerinizi bekliyorum ;)
 
Anneniz her zaman mı bu kadar kaprisli ve ters mizaçlıydı, öyleyse de sebepleri neler, hiç konuştunuz mu bunları onunla. Sanırım çok mutsuz ve öfkeli bir kadın, bunun bedelini de çevresine ödetiyor.
 
Ya anlatmadığınız şeyler var.

Ya da anneniz ağır hasta.

Ikidebir "durUp dururken" hakaret etmesinin başka açıklaması yok.

BIR doktora görünmesini sağlayabilirsiniz
 
Yani anlattığınız kadarıyla haklısınız ama sanki anneniz tek olduğu için biraz kıskanmış sizi. Ay ne biliyim yalnız kalmış kadın psikolojisi bozulmuş sanki biraz ona da üzüldüm. Siz yine aramamazlık etmeyin bi hal hatır sorun arada
 
Valla şöyle bir arkadaşım olsa kesinlikle görüşmezdim ama anne bu ne denilebilir bilemiyorum. Huyunu biliyorsunuz zaten söylediklerini kafanıza takıp ne psikolojinizi ne de eşinizle huzurunuzu bozun. Hee diyip geçin size verdiği zararı en aza indirmeye çalışın. Küserse asla kendinizi suçlu hissetmeyin çünkü kesinlikle haklısınız. Zaten uzun süre küsebilecek birine benzemiyor. Siz psikolojinizi sağlam tutun yeter.
 
Anneniz yalnız mı yaşıyor? Evlendiniz diye size kinlenmiş, ilgi çekmeye çalışan çocuklar gibi hırçın davranıyor gibi geldi, çünkü yalnız kalmış. Tabi karşınızdaki çocuk değil, koskoca kadın olunca durum çok sevimsiz bir hal alıyor. Bu tavırlarını siz çözemezsiniz, bence ancak psikolog çözer.
 
Yanı burada sizin çok yapabileceğiniz birşey yok gibi geldi. Eşinizi annenizle çok muhattap etmeyin bence. Birgün olur yüzüne birşey söyler pat diye kaldıramaz eşiniz. Sizin aranız bozulur. Hatta sizde mümkün mertebe uzak olun.
 
Evet hep böyleydi, genç yaşta eşini yani babamı kaybettiği için.
Mesela durup durup kayınvalidem için çok şanslı çünkü eşi hayatta diyor. Elbette ne güzel eşi hayatta, ne şanslı, ama bu o kadının suçu değil ki...
Bir de şu var ki evliliğimle ilgili her şeyi ona gdip anlatmamı istiyor, yani özel hayata dair :( bunu yapmadığım için bana kırgınlığının sebebi bu. Mesela onun arabasına binmemi istemesinin sebebi de hani o konular nasıl gidiyor diye sormak, anlatabiliyor muyum?
 
Yanı burada sizin çok yapabileceğiniz birşey yok gibi geldi. Eşinizi annenizle çok muhattap etmeyin bence. Birgün olur yüzüne birşey söyler pat diye kaldıramaz eşiniz. Sizin aranız bozulur. Hatta sizde mümkün mertebe uzak olun.

Zaten dedim ya ilk 1 ay iyiydi, sonra zaten eşimle gittiğimizde de lafını sakınmamaya başladı, eşimle evimizi yaparken her şeyiyle kendimiz ilgilenmek istedik, zaten daha ilk seferinde eve karar verdiğimizde göstermek için onu götürdüğümde burası beni psikolojik olarak yoruyor demişti, biz de yormak istemedik, bir de açıkçası geçimsiz biri kendisi tanıdığı herkesle oturduğu her evde kavgalı. şimdi evle ilgili en ufak bir sıkıntı çıksa siz beni karıştırmadınız ondan oldu diyor, ahh onu yapan ustayı ben bir bulsam diye söyleniyor. Sonra bizim evimize geldiğnde kaloriferle ilgili bir sıkıntı vardı daha yeni kurulmuştu, eşimi payladı niye burası böyle beceremiyon mu diye...
 
Anneniz yalnız mı yaşıyor? Evlendiniz diye size kinlenmiş, ilgi çekmeye çalışan çocuklar gibi hırçın davranıyor gibi geldi, çünkü yalnız kalmış. Tabi karşınızdaki çocuk değil, koskoca kadın olunca durum çok sevimsiz bir hal alıyor. Bu tavırlarını siz çözemezsiniz, bence ancak psikolog çözer.
Evet yalnız yaşıyor, baba ve kardeş yok dediğim gibi..Bana da öyle geldi, çünkü neden onunla yaşarken akıllıydım da şimdi eşim "hımbıl" olduğu için ben de "hımbıl" olmuş olayım, yani neden böyle bir kıyaslama gereksin ki, değil mi ama?
 
Anneniz alkolik olabilir mi? Veya herhangi bir psikolojik rahatsızlığı var mi?
Alkolik değil, ama her akşam 2 birasını içip yatar.
Psikolojik sorunu var mı bilemiyorum, zaten kabul de etmez, ama inanın evliliğimin tadını çıkaramadım hiçbir şeye odaklanamadım, bu aylar benim en keyifli aylarım olmalıydı belki de...
 
Alkolik değil, ama her akşam 2 birasını içip yatar.
Psikolojik sorunu var mı bilemiyorum, zaten kabul de etmez, ama inanın evliliğimin tadını çıkaramadım hiçbir şeye odaklanamadım, bu aylar benim en keyifli aylarım olmalıydı belki de...

Sorumu yalnis anlamayin. Alkol alması onu bağlar. Yargılamak adına sormuyorum. Ama her aksam rutin halinde iki bira için uyuyorsa altında sıkıntılar yatabilir. Belkide iki biradan fazladır. Bazi insanlar aşırı stres veya üzüntüde alkolü böyle rutin haline getiriyorlar. Belki yalnız kalmaktanda korkuyordur. Kardesleriniz var mi?
 
Alkolik değil, ama her akşam 2 birasını içip yatar.
Psikolojik sorunu var mı bilemiyorum, zaten kabul de etmez, ama inanın evliliğimin tadını çıkaramadım hiçbir şeye odaklanamadım, bu aylar benim en keyifli aylarım olmalıydı belki de...
Alkolikler hergun içer canim alınan miktar önemli değil.
 
Sorumu yalnis anlamayin. Alkol alması onu bağlar. Yargılamak adına sormuyorum. Ama her aksam rutin halinde iki bira için uyuyorsa altında sıkıntılar yatabilir. Belkide iki biradan fazladır. Bazi insanlar aşırı stres veya üzüntüde alkolü böyle rutin haline getiriyorlar. Belki yalnız kalmaktanda korkuyordur. Kardesleriniz var mi?
Evet tabii ki çok haklısınız, benim çocukluğumdan beri içer her akşam. Hatta son zamanlarda günde 1 biraya düşürmüştü, ama bırakamıyordu malesef...Kardeşim de yok :( Her zaman her istediğini yaptım, onun istediği gibi mükemmel biri oldum, eskiden beni çok takdir ederdi, belki de hatam burdadır, eskiden bu yana ona karşı çıkmadığım için... Elbette ben evlenince yalnız kalmaktan korktu ve kaldı, ama tek çocugum diye ömür boyu evlenmese miydim diye düşünüyordum. ki biz zaten o yalnız kalmasın diye her hafta sonu görmeye gidiyorduk, ta ki eşinin arabasına niye bindin deyip o hafta görüşme talebimizi reddedene kadar...
 
Evet hep böyleydi, genç yaşta eşini yani babamı kaybettiği için.
Mesela durup durup kayınvalidem için çok şanslı çünkü eşi hayatta diyor. Elbette ne güzel eşi hayatta, ne şanslı, ama bu o kadının suçu değil ki...
Bir de şu var ki evliliğimle ilgili her şeyi ona gdip anlatmamı istiyor, yani özel hayata dair :KK43: bunu yapmadığım için bana kırgınlığının sebebi bu. Mesela onun arabasına binmemi istemesinin sebebi de hani o konular nasıl gidiyor diye sormak, anlatabiliyor muyum?
Evet yalnız yaşıyor, baba ve kardeş yok dediğim gibi..Bana da öyle geldi, çünkü neden onunla yaşarken akıllıydım da şimdi eşim "hımbıl" olduğu için ben de "hımbıl" olmuş olayım, yani neden böyle bir kıyaslama gereksin ki, değil mi ama?
Umarım özel hayatınızı anlatmıyorsunuzdur.
Şu anlattıklarınızdan ortaya şöyle bir sonuç çıkıyor; annenizin kendine ait bir hayatı yok, hayatını sizin üzerinize kurmuş, siz evlenince de yalnız, amaçsız kalmış. Annenizde kontrol hastalığı gibi bir durum var mı? Onunla yaşarken de her şeyinize karışıp, her şeyi bilmek ister miydi? Şuan cinsel hayatınızla ilgili şeyleri bilmek istemesi de o kontrol hastalığının bir uzantısı gibi geldi. Tek diyebileceğim bu tavrı beslemeyin, isteklerini yerine getirmeye çalışmayın.
 
Umarım özel hayatınızı anlatmıyorsunuzdur.
Şu anlattıklarınızdan ortaya şöyle bir sonuç çıkıyor; annenizin kendine ait bir hayatı yok, hayatını sizin üzerinize kurmuş, siz evlenince de yalnız, amaçsız kalmış. Annenizde kontrol hastalığı gibi bir durum var mı? Onunla yaşarken de her şeyinize karışıp, her şeyi bilmek ister miydi? Şuan cinsel hayatınızla ilgili şeyleri bilmek istemesi de o kontrol hastalığının bir uzantısı gibi geldi. Tek diyebileceğim bu tavrı beslemeyin, isteklerini yerine getirmeye çalışmayın.
Elbette anlatmıyorum, zaten anlatmadığım için bu raddeye geldi..daha evliliğimin 3. gününde onu ziyarete gitmiştim, bana dediği şey bak sakın korunmayın sonra çocugunuz olmaz. Ben de anlatmayı reddetdikçe böyle oluyor olaylar, eşimle gitmeyeyim onu görmeye yalnız gideyim istiyor çünkü beni sıkıştırmak için. Evet her şeye karışmak isterdi, ama ilginç olan şu ki ben evlenmeden önce de birlikte yaşamıyorduk, ben işim sebebiyle 3 sene önce başka bir şehre taşındım zten..Yani zaten 2-3 ayda bir görüşüyorduk. Burdaki en önemli faktör evlenmiş olmam yani.
 
Back
X