rabbim herseyin sabrını verdiği gibi mutlaka bununda sabrını veriyodur.sıkıntılı zamanlarda dua etmek insanı çok rahatlatıyo.ben beşinci yılımda girmeden hamile kaldım ama oyıllarım nasıl geçti bir ben bilirim birde rabbim.tabi sonradanda burda arkadaş edindiğim arkadaşlarım.sabır çok önemliymiş onu anladım.herkes bebek sorduğu zaman eve gelip ağlıyodum allahım kımseye o kötü günleri yaşatmasın herkese hayırlısıyla evlat nasip eylesin inşallah.bu arada topiği açan arkadaşada çok geçmiş olsun inşallah en kısa zamanda meleğine kavusursun
evet bu acıyı yaşayan çok iyi bilir,yıllar geçip gider ve sen de bebek sesine hasret yıpranır gidersin,vs vs vs(bu listeyi çoook uzatabiliriz biliyoruz).
FAKAT ''''önündeki ağaca bakmaktan arkadaki ormanı görememek''''' olmamalı bizimkisi.
şöyle bir uzaklaşıp çocuk saplantımızdan yaradanın bize bahşettiği sayısız nimetlere bir baksak fazlasını istemekten bile utanırız da aslında...
ama yok biz her ayın daha başındayken sonunu beklemekle geçiriyoruz günleri,
doğadaki nimetlere,sağlığımıza nefes alıp vermemize değil hamilelere ve çocuklara bakıyoruz sadece.
böylece içimizde şükür tohumları değil isyan tohumları yeşertiyoruz..
bana kızmayın ben sizi çok iyi anlıyorum ve de yine umutla başlayıp hüsranla biten bir bir ayın acısını da yaşayarak yazıyorum bunları size.
hayatı kendimize ve sevdiklerimize zehir etmeyelim ne güzel demiş İbrahim Hakkı hz.;Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler...
Sabır ve Dua ile...
Evet gerçekten çevre çok önemli insanlar ağzından çıkan sözlerinin nereye gideceğini düşünmeden çıkartıveriyorlar. Evet bazen ben de takılmıyorum ama bir iki derken bu ağır sözler çoğalınca dayanamıyorum, ağlıyorum. senağlama Kayınvalidem önceki geldiğinde herkesin evinin önünde bir sürü ayakkabı var ama sizde iki tane dedi. Taş geldi yani anlayacağınız. Yan komşum benle yaşıt 4 çocuğu var da. Daha düşünmüyoruz deyip işin içinden sıyrıldım ne kadar düşünmeyeceğiz diyeceğim bilmiyorumm. Apartmanda bizden 1-2 ay önce evlenen bir çift daha var. Kadın bir kere düşük yaptı. Şu anda hiçbiryere çıkmyor. Sanırım o da aynı şeyleri yaşıyor. Kaçıyor insanlardan. Apartman toplantılarına katılıyorum daha önceden hiçbirine katılmadı. Artık ben de gitmiyorumm. :sinifsinif:
Rabbim hayırlı sağlıklı evlatlar nasip eylesin hepimize. AMİNNopuyorumnanaktan
şekerlerr naberr nasıl gidioo benım bu hafta cook yoğun bol bol yazılı yapıp okuyorum bii bitsin gelicem tam gaz:))))))))hepinizi öptümm moraller yüksek bol bol dua ve hep gülümsemeye çalışmayı unutmayın..
birileri benden mi bahsettiiii:)))))
İşte geldim burdayım:)))
İyiyim kızlar, çarşamba ikinci düzenli kontrolüm (2 kere de arada dayanamayıp başka yerlerde gitmiştim:)))) vardı. tam 8+0'a denk geliyordu o gün. Doktorum ultrasonda bebeği görür görmez "aaaa kıpraşıyo buuuu" dedi:)) Dans ediyordu minik sıpa:)) İlk defa insan şeklinde gördüm, öncekilerde bebek bir noktaydı keseyi görüyorduk. Kafamı çevirip baktığımda ellerini kollarını kafasını gördüm aklım gitti:))) O günkü ultrasonda insan şeklinde görmeyi beklemiyordum, öyle görünce çok şaşırdım. Kalp atışlarını da duydum, doktorum her şey yolunda dedi ve ayda bir görmeye karar verdi.
Bu arada mide bulantım yok, ama ara ara hafiften kaynama yanma oluyor. Ultrasonun olduğu gün kahverengi lekem ve pembemsi kanama/akıntım da oldu ama kendimi zor teskin ettim, "daha 8 saat önce gördün taş gibi işte, doktorun da dedi, problem değilmiş" diye...
Böyle işte, yorgun olmak, yoğun olmak ve işimden nefret etmek dışında bir derdim yok çok şükür:)))
Kızlar bana bu infertilite ve tüp bebek süreci 30 senedir öğrenemediğim bir şeyi öğretti: sabır gerçekten her şeyin başı. Sabır ile sakin ve pozitif bir şekilde aklın ve bilimin önderliğinde adım adım bu zorluklar çözülebiliyor. Tek çözüm kendimizi yıpratmadan hep ileriye bakmak. Çok zor anlar çok acı kayıplar olabiliyor, çok umutlanıp hüsrana uğranabiliyor, çok yorulup üzülünebiliyor, bütün bunlarla uğraşırken bir de lüzumsuz insanlar sinir bozabiliyor, her şey üstümüze gelebiliyor. ama her kötü gecenin sonunda aydınlık sabahlar var. Allah sabır ve güç verdikten sonra her acı unutuluyor. Hepimiz bebeklerimizi kucağımıza alınca her türlü derdi unutacağız inşallah....
kolay sordum bu defa sinir oluyorum sıpalar yapamayınca:))))ingilizce öğrt.ben cnm okumasıda zor oluo cok fazla yazım hatası oluo:)))sen napıosun nasıl gıdıo bızım sınavda haftaya bellı oluo tus:)))beyin cerrahısı oluo ama biz istemıoruz asıstanlığı cok zormus öyleee iştee haymatlosu merak ettım bayagıdır gozukmuo bı sorun yktur ınsallah öptumm hepınızı..
hoşşşgeeeeldinn haymatloss merakta bıraktın bizi ya coook sevındım bebeişin iyi olduğunaa:)))) bizimde eşimin değerleri biraz düzelmiş sanırım tüp bebeğe gerek kalmayacak aşılama düzeyinde sayı düşük de hızı gayet iyi benim tüpler tıkalı değilse:)bı ona bakılmadı..agustosa kadar denicez olmazsa aşılamaya başlıcaz dua et canım bizee olurmuu çook öptümm seni..kızlaaaaar, malum bizim bu topic akşamları şenleniyor, fakat benim kocacım bu aralar tez yazıyor, bilgisayar akşamları ona hizmet ediyor. Gündüzleri de ben saçma salak bir şekilde yoğunum, girip bakabilsem de yazabilecek vaktim çoğunlukla olmuyor, siz de online olmayınca yazasım gelmiyor. Ara ara çağırın beni böyle ki kendimi kasıp zaman yaratayım:)))
canım sadece asistanlığı düşünme. asistan sayısı fazla yeri yazarsanız nöbeti de az olur. çok rahat yerler istiyosanız çok iyi derece yapması lazım. sürekli tusa girip durmak ta yıpratıcı bir an önce bi yere başlasın bence. tabi iyice düşünüp siz karar vereceksiniz. öptüm
hoşşşgeeeeldinn haymatloss merakta bıraktın bizi ya coook sevındım bebeişin iyi olduğunaa:)))) bizimde eşimin değerleri biraz düzelmiş sanırım tüp bebeğe gerek kalmayacak aşılama düzeyinde sayı düşük de hızı gayet iyi benim tüpler tıkalı değilse:)bı ona bakılmadı..agustosa kadar denicez olmazsa aşılamaya başlıcaz dua et canım bizee olurmuu çook öptümm seni..
haklısın canımm bı yandan da dıoruz bu ılk gırısıydı 2.kez de denesın çalışmadığı konlar vardı (farmakoloji mesela )onlarıda bıtırse belki en azından memlekette bi bölüm olurdu bölümün ne olduğundan çok aslında nerdeolduğu onemlı bızım ıcın..bu yaz bebek işini halledicez rabbim nasıp ederse nisana bı daha deneyecek zaten aile hekımlığı uzmanlığı filan istiyoruz eşim sadece pratisyen hekim olarak mutlu olmadığını soyluo uzmanlık olsunda taşdan olsun dıo yanı:))))ama doğunun ücra köşesindede 5 yıl kalmak ıstemıoruz zaten 3 yıldır doğudayız:))))öylee işte canımm bebek işi beni çok üzdüğü için ilk olarak onu halladelım dedık cunku ben cok mutsuzken onada sınav suresınce destek olamıyorum sen neler yapıosun cnm az kaldı senın asıstanlık bitio:)
Selam kızlarr; TUS, asistanlık diyorsunuz. Yani çocukta yaparım kariyerde :CüvCüv:.
Ben de Kpss A grubuna hazırlanmayı düşünüyorum. Eşimde biraz kızıyor evlendik bırak artık diyor. Kursun parası vs. düşünüyor.Kamuda memurum şu an. Uzmanlık için girmeyi düşünüyorum sınava. Sonuçta kafamı sadece bebek düşüncesine ayırırsam çok üzüleceğim. Birşeylerle uğraşmam lazım. Kendimi boşlukta gibi hissediyorum. Hep alışmışım birşeylerle uğraşmaya evlenince açıköğretimimi de bitirdim. Siz nasıl yaptınız? Benim ilk tedavim olacağı için boşa konuşuyorda olabilirim tecrübesizim. Eşim kursa kendini veremezsin diyor.
aile hekimliğinde de tatmin olamayabilir, pratisyenlikten çok ta farkı yok. hakkınızda hayırlısı. bebişi halledin gerisi kolay :)
ben de bebişimin kalbi durup küretaj yaptıktan sonraki 2. adetimi bekliyorum. ilki erken olmuştu çok sevinmiştim. çünkü benim düzensiz ve geç olurdu.
2. de gecikecek galiba yine eskiye döndüğümü hissediyorum.
asistanlık bitince tüp bebeği tekrar deneriz heralde. konuşmadık eşimle ama öyle olcak gibi.
üzülmeyim diye konu açılmıyo artık
Selam kızlarr; TUS, asistanlık diyorsunuz. Yani çocukta yaparım kariyerde :CüvCüv:.
Ben de Kpss A grubuna hazırlanmayı düşünüyorum. Eşimde biraz kızıyor evlendik bırak artık diyor. Kursun parası vs. düşünüyor.Kamuda memurum şu an. Uzmanlık için girmeyi düşünüyorum sınava. Sonuçta kafamı sadece bebek düşüncesine ayırırsam çok üzüleceğim. Birşeylerle uğraşmam lazım. Kendimi boşlukta gibi hissediyorum. Hep alışmışım birşeylerle uğraşmaya evlenince açıköğretimimi de bitirdim. Siz nasıl yaptınız? Benim ilk tedavim olacağı için boşa konuşuyorda olabilirim tecrübesizim. Eşim kursa kendini veremezsin diyor.
4,5 aylık 5,5 aylık 1,5 aylık bebeklerimi kaybettim. Burada yalnız olmadığımı biliyorum ama çevremdekilerin geçmiş olsunlarından teselli laflarından bıktım. Duymak istemiyorum. Her defasında acım tazeleniyor. Zaman geçtikçe ümitlerim azalıyor. Yeniden tüp bebek denemek için gücüm de kalmadı. Yoruldum yıprandım. Bu durumu sadece çekenler anlıyor. Sizler acılarınızla nasıl başedebildiniz. Yoksa anne olmadan bunlar geçmeyecek mi zaman geçse bile. En ufak desteğiniz, yaşam sevinciniz bana yardımcı olur. Herkese şimdiden teşekkürler. İsteyen herkesin en yakın zamanda anne olması dileğiyle.
canım valla niye veremeyecekmişsin ki?
yumrta toplanıp 1-2 saat sonra işbaşı yapıyodum ameliyat nöbet vs kimse laf etmesin iş aksatıyosun demesin diye.
sen kursu mu yapamayacaksın? bence çok da rahat olur. evde tedavi süreci zor geçer zaten. hele transver sonrası o 12. gün gelmek bilmez. oyalanman iyi olur diye düşünüyorum ama sen bilirsin sonuçta.
canım benim tabıkı kafanı dağıtman en iyyisi o fikre cok sabıtlenırsen strese girersin soyle dusun sen ne kadar kaygı edersende iş olacağına varacak sen stres ederek sadece bu süreci uzatırsın..kendini nasıl oyalarsın bilmıyorum ama canımm en cok ne senın kafanı mesgul eder ben mesela yazın aşılamayla başlıcaz ben aşılmadan sonra bol bol fazla kendımı yormadan gezmeyi düşünüyorum kesinlikle strese girmicem ilk defada tutacak ılla dıye dusunmıcem bak kendıme 3 deneme sansı verdım:)))))))ınsan ozaman daha rahat olur emınım tabıkı maddi boyutu zor ama ya olmazsa dıye dusunup kendımı harap etmenın de bı faydası yok şimdiden hayırlı olsun tedavimnn rabbimm ol der umarım:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?