Başın sağ olsun canım.Mekanı cennet olsun.Annem hakkı rahmetine kavuşmuştur. Sabır ve şifa dileyenlerden Allah razı olsun.
Annem hakkı rahmetine kavuşmuştur. Sabır ve şifa dileyenlerden Allah razı olsun.
Canım benim Allah rahmet eylesin.Annem hakkı rahmetine kavuşmuştur. Sabır ve şifa dileyenlerden Allah razı olsun.
Allah sifa versin allah sabir versin ne diyebilirz zorrBu sabah bir rüya gördüm. Annemi ziyarete gitmişim o anda fenalaşmış elimden gelen herşeyi yapmama rağmen vefat etmiş. Hemşireyi çağırmışım hemşire bişeyler yapmış annem hayata dönmüş. Saçlarını okşadım seni seviyorum anne dedim. Öperken o da bana ben de seni seviyorum ama ben artık gidebilirim dedi.
Bugün kardeşim aradı. Annemin 3-5 günü kalmış. Doktor hazırlıklı olun demiş.
Doğum yapalı 40 gün oldu hatta 39 gün. Ne ona bakabildim ne de çok yanında durabildim. Şimdi yola çıkıp gideceğim. Son bir kez belki göreceğim belki göremeyeceğim.
Çocuk yapma işini beklettim hep. Bir gün annem dedi ki " çocuk yap bizi bekleme"
Belki görür biraz sever biraz büyütür diye düşündüm( ya da istedim)
Olmadı.
Şimdi hep aklımda acı çekiyor mu?
Belki son bir kez yemek yemek istiyor.
Belki sadece bir bardak çay!
Hepsinden önemlisi korkuyor mu?
Tarifi yok bu acının.
Hele ki anneliği tadarken annesiz kalmanın.
Ağlayarak yazdığımı bil arkadaşım, şu dakikalarda yasadigin bu çok acı duyguyu 2 yıl önce tattım bende malesef,bugün anacığımı ne kadar özlediğimi düşünüp sessiz sessiz ağladım,hiç geçmiyor o acı sadece alisiyorsun.sende doya doya ağla, ağlayarak kus o acıyı,içinde kalmasın sabırlar dilerim size, Allah'tan rahmet dilerim anneciğinize çok zor çok acı...Annem hakkı rahmetine kavuşmuştur. Sabır ve şifa dileyenlerden Allah razı olsun.
Canım seni çok iyi anlıyorum ben de hem annemi hem evladımı kaybettim. Annenin yeri tabi ki dolmaz ama ölüm vakti geldiyse bunun önüne hiç kimse geçemez. Anneniz Yaradan in nuruna kavusaçak başka bir alemde. ..hepimiz zaman gelince kavuşacağız. Ama hayat devam edecek siz de bebeğinize tutunup teselli bulacaksınız. ..Bu sabah bir rüya gördüm. Annemi ziyarete gitmişim o anda fenalaşmış elimden gelen herşeyi yapmama rağmen vefat etmiş. Hemşireyi çağırmışım hemşire bişeyler yapmış annem hayata dönmüş. Saçlarını okşadım seni seviyorum anne dedim. Öperken o da bana ben de seni seviyorum ama ben artık gidebilirim dedi.
Bugün kardeşim aradı. Annemin 3-5 günü kalmış. Doktor hazırlıklı olun demiş.
Doğum yapalı 40 gün oldu hatta 39 gün. Ne ona bakabildim ne de çok yanında durabildim. Şimdi yola çıkıp gideceğim. Son bir kez belki göreceğim belki göremeyeceğim.
Çocuk yapma işini beklettim hep. Bir gün annem dedi ki " çocuk yap bizi bekleme"
Belki görür biraz sever biraz büyütür diye düşündüm( ya da istedim)
Olmadı.
Şimdi hep aklımda acı çekiyor mu?
Belki son bir kez yemek yemek istiyor.
Belki sadece bir bardak çay!
Hepsinden önemlisi korkuyor mu?
Tarifi yok bu acının.
Hele ki anneliği tadarken annesiz kalmanın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?