ah ben simdi merak edip konuya baktıgımda hatırladım :) okumustum o konuyu cocuk mevzuları bilhassa dikaktımı ceker cunku hatırlıyorum cocuk gösteren kuzenını sürekli watsaptan falan atıyordu anlamsız bulmustum cok fazlasıyla diğer konularına da göz gezdırdım bir cok hissiyatımız aynı bende bir dönem aynı benzeri konuyu açmıstım eşimle cok guzel vakit gecırıyoruz bölünmekten korkuyorum özgürlüğüme düşkünüm yatma kalkma saatim esnek gezmelerimiz esnek canımız ister gece 2 de kalkar gideriz aile desen ilerde cocugum olsa bakacak bırakacak kmsem yok benm annem rahmetlı esımın annesıde uzakta bir cok sey vardı cocuk istemememde ama son zmanlarda bir istek geldi yasta 30 olunca bu seferde arkadas cocukları :) yani kafamızda soru işaretleri varsa tamamlanana kadar beklemek sanırım en iyisi bilemıyırum hakkımızda hayırlısı :)
senin az daha bekleme imkanın var gbi.
ben 37 oldum :)
ben cocuk da sevmiyorum işin özü, yani öyle sokakta cok begenıp de ay ne tatlı dediğim bir çocuk hiç olmuyor,ancak bazen kendimi uslu bir çocuk ile hayal ettiğimde , kendi cocugumla yani hoşuma gitmiyor değil.
ben hamilelikten de korkuyorum 9 ay çokk uzun bir süre , hayatıma o sürede nasıl devam ederim diye düşünüyorum.
Çocugu olan kişiler de hep çocuklarının kölesi olmuş durumdalar , etrafımda hep bu şekilde bu da beni deli ediyor, çocuğum var yazın balkonda oturamıyoruz dıyen arkadaslarım var, e bir de bakıyorum tv de elinde cocuk dunyayı gezen anneler var.
acaba ben hangisi olurum diyorum hep. uslu uysal bır cocuk olcagını bılsem dakıka dusunmem ama senin de dediğin gbi çocuk olunca annelikten vazgeçme bgi bir durum da söz konusu değil.
Geçen karı koca bi arkadasımız geldı , biri 7 yasında biri 3 yasında iki oğulları var.
çocuğun biri tv unıtesının altındakı 2 cm lık bosluga gırmeye calıısyor yani, biri annesi ile iki laf ettirmedi, dertleri 2 saat boyunca hiç bitmedi,bi huzur vermediler yani,
e biz küçükken böyle çocuklar değildik, annemlerle biryere gidince oturdugumuz yerden kalkmaz geri eve dönerdik , ayıp olmasın , rahatsızlık vermeyelim diye.
şimdiki çocuklar canavar gbi..
Bir arkadasım var , ona telefon dahi açmaya korkuyorum , iki dakika konuamıyoruz, onun da 4 yasında bır kızı var.
Ben öyle afedersin mal gbi kalıyorum telin diğer ucunda.
Çocuk sürekli vızırdıyor , ben öyle beklıyorum , snr hadi sen müsait değilsin snr konusuruz deyip kapatıyorum ama o sonralar hiç olmuyor:)
bakalaım nasılsa buradayız zaman herseyı gösterecek:)