DeğilMerak ediyorum herkes anne olmak istemek zorunda mı?
DeğilHer dişi varlık annelik içgüdüsüne sahip mi?
Desin canım daha iyi olurBir insan anne olmadan da annelik hissim yok diyebilir, neden diyemesin?
Kesinlikle düşünmüyorum da haniBu kadının doğunca çocuğunu gerçekten sevebileceğini düşünüyor musunuz?
Ben tercihimi ürememekten yana kullanıyorum. Yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim tişikkirlir.Değil
Değil
Desin canım daha iyi olur
Kesinlikle düşünmüyorum da hani
Anlatamazsın
Kardeşim dünyada 8 milyar dünya müfusu var
Bu ikiye katlanacak
Felaket birşey
Ne istiyorsunuz zaten yeterince insan var bırakın bazilarida ürememekten yana şansını kullansın
Değil
Değil
Desin canım daha iyi olur
Kesinlikle düşünmüyorum da hani
Anlatamazsın
Kardeşim dünyada yaklaşık 8 milyar insan müfusu var
Bu ikiye katlanacak
Felaket birşey
Ne istiyorsunuz zaten yeterince insan var bırakın bazilarida ürememekten yana şansını kullansın
Bu konuyu ben mi yazdım hahahhah.Çok uzun zamandır KK'yı takip ediyorum. Benim derdim buradaki arkadaşların sorunlarının belki de tam tersi olacak ama biraz akıl almaya biraz da desteğe ihtiyacım var. Ben kendimi bildim bileli hiç çocuk sahibi olmak istemedim. Yaşım ilerledikçe geçer sandım ama başka kadınlara cennet gibi gelen bebek kokusu bile bana herhangi bir kokudan farklı olmadı hiçbir zaman. Bir arkadaşımın ya da yakınımın bebeği olduğu zaman bile sırf ayıp olmasın diye kucağıma alır severim. Uzun yıllar okudum, sonra çalıştım kendime bir hayat kurdum. Evlenmek için hep doğru adamı bekledim, kimsenin teklifini kabul etmedim. Şimdi 35 yaşındayım ve o adam karşıma çıktı. Bana evlenme teklif etti ve kabul ettim. Bir aksilik çıkmazsa üç aya kadar nikahımız var. Ama beni şimdiden bir düşünce aldı gitti. Nişanlım benim bebekleri sevmediğimi hep bilirdi. Çocuklu bir yakınımıza ziyarete gittiğimizde bile hemen başım şişer dönmek isterdim. Ama o şimdi bebek istiyor. Tabi bu konuda beni zorlamıyor. Sen istemezsen yapmayız diyor ama bir yandan da sevdiğim adamı bebek hasretinde bırakmak istemiyorum. Psikologa bile gittim acaba içimde bir korku mu var benim bilmediğim, bilinç altımda bir sorun mu var diye. Bu konuyu kimseyle konuşamıyorum çünkü konuyu açtığım bir iki arkadaşım sadece bebeğin olunca seversin diyerek geçiştirdi. Zaten çevremde çok fazla kız arkadaşım da yok. Arkadaşlar hamile kalmak düşüncesi bile beni irkiltmeye yetiyor. 9 ay boyunca karnımda bir canlıyı taşımak, onu doğurmak büyütmek benim için korkunç şeyler. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız çünkü bunun özlemiyle yanıp tutuşuyorsunuz. Aslında niye konu açtım onu bile bilmiyorum çünkü bebek nasıl sevilir diye bir yöntem yoktur herhalde. Sadece içimi dökmek istedim.
Tamam sjw kardeş sen haklısın. :)))Merak ediyorum herkes anne olmak istemek zorunda mı?
Her dişi varlık annelik içgüdüsüne sahip mi?
Ben değilim mesela, 18 yaşında arkadaşlarım evlenip pembik evlerinde kendilerini çocuklarıyla hayal ederken o yaşımda bile istemiyordum. Yaşım 24, geçen ay bi ihtimal oluştu öldüm öldüm dirildim ya varsa diye.
Bir insan anne olmadan da annelik hissim yok diyebilir, neden diyemesin? Anne olmak istemiyorsa annelik hissi yoktur bu kadar basit. Kadın ben özgürüm modunda yazmamış ki, içimde bir canlıyı 9 ay büyütmem bana korkunç geliyor demiş. Bu kadının doğunca çocuğunu gerçekten sevebileceğini düşünüyor musunuz? Lütfen kendi düşüncelerinizle insanları genellemeyin, öyle bir yazı yazmışsınız ki sanki herkeste annelik içgüdüsü var ama enerjimizin içine edildi.
Benimle aynisin ben evliyim ve hicbisekilde anac duygulara sahip degilim bebekleri zoraki dahi kucagima alip sevmedim hic sesleri aglarken beynime kan sicratiyor orada bulunmak dahi istemiyorum esimde sansliyimki istemeyen birisi uygun biri buldum demissin ama bebek yeni bi can aslinda onemli bi konu ve biri isteyip oburu istemesse sorun olur ilerde umarim asarsin
Kariyere okula cok emek ettim aşağı yukarı aynı kafadaydım bebekli anneleri görünce off ne kdr zor diyordum ama o bebek icine düşünce o sevgi özlem kendiliğinden oluşuyor sevgi öğrenilmez zaten :)Çok uzun zamandır KK'yı takip ediyorum. Benim derdim buradaki arkadaşların sorunlarının belki de tam tersi olacak ama biraz akıl almaya biraz da desteğe ihtiyacım var. Ben kendimi bildim bileli hiç çocuk sahibi olmak istemedim. Yaşım ilerledikçe geçer sandım ama başka kadınlara cennet gibi gelen bebek kokusu bile bana herhangi bir kokudan farklı olmadı hiçbir zaman. Bir arkadaşımın ya da yakınımın bebeği olduğu zaman bile sırf ayıp olmasın diye kucağıma alır severim. Uzun yıllar okudum, sonra çalıştım kendime bir hayat kurdum. Evlenmek için hep doğru adamı bekledim, kimsenin teklifini kabul etmedim. Şimdi 35 yaşındayım ve o adam karşıma çıktı. Bana evlenme teklif etti ve kabul ettim. Bir aksilik çıkmazsa üç aya kadar nikahımız var. Ama beni şimdiden bir düşünce aldı gitti. Nişanlım benim bebekleri sevmediğimi hep bilirdi. Çocuklu bir yakınımıza ziyarete gittiğimizde bile hemen başım şişer dönmek isterdim. Ama o şimdi bebek istiyor. Tabi bu konuda beni zorlamıyor. Sen istemezsen yapmayız diyor ama bir yandan da sevdiğim adamı bebek hasretinde bırakmak istemiyorum. Psikologa bile gittim acaba içimde bir korku mu var benim bilmediğim, bilinç altımda bir sorun mu var diye. Bu konuyu kimseyle konuşamıyorum çünkü konuyu açtığım bir iki arkadaşım sadece bebeğin olunca seversin diyerek geçiştirdi. Zaten çevremde çok fazla kız arkadaşım da yok. Arkadaşlar hamile kalmak düşüncesi bile beni irkiltmeye yetiyor. 9 ay boyunca karnımda bir canlıyı taşımak, onu doğurmak büyütmek benim için korkunç şeyler. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız çünkü bunun özlemiyle yanıp tutuşuyorsunuz. Aslında niye konu açtım onu bile bilmiyorum çünkü bebek nasıl sevilir diye bir yöntem yoktur herhalde. Sadece içimi dökmek istedim.
Biliyorum, teşekkürler.Tamam sjw kardeş sen haklısın. :)))
Biliyorum, teşekkürler.
Eski konuları kim bulup bulup hortlatıyor vallahi çok merak ediyorum
İstememek de çok normalÇok uzun zamandır KK'yı takip ediyorum. Benim derdim buradaki arkadaşların sorunlarının belki de tam tersi olacak ama biraz akıl almaya biraz da desteğe ihtiyacım var. Ben kendimi bildim bileli hiç çocuk sahibi olmak istemedim. Yaşım ilerledikçe geçer sandım ama başka kadınlara cennet gibi gelen bebek kokusu bile bana herhangi bir kokudan farklı olmadı hiçbir zaman. Bir arkadaşımın ya da yakınımın bebeği olduğu zaman bile sırf ayıp olmasın diye kucağıma alır severim. Uzun yıllar okudum, sonra çalıştım kendime bir hayat kurdum. Evlenmek için hep doğru adamı bekledim, kimsenin teklifini kabul etmedim. Şimdi 35 yaşındayım ve o adam karşıma çıktı. Bana evlenme teklif etti ve kabul ettim. Bir aksilik çıkmazsa üç aya kadar nikahımız var. Ama beni şimdiden bir düşünce aldı gitti. Nişanlım benim bebekleri sevmediğimi hep bilirdi. Çocuklu bir yakınımıza ziyarete gittiğimizde bile hemen başım şişer dönmek isterdim. Ama o şimdi bebek istiyor. Tabi bu konuda beni zorlamıyor. Sen istemezsen yapmayız diyor ama bir yandan da sevdiğim adamı bebek hasretinde bırakmak istemiyorum. Psikologa bile gittim acaba içimde bir korku mu var benim bilmediğim, bilinç altımda bir sorun mu var diye. Bu konuyu kimseyle konuşamıyorum çünkü konuyu açtığım bir iki arkadaşım sadece bebeğin olunca seversin diyerek geçiştirdi. Zaten çevremde çok fazla kız arkadaşım da yok. Arkadaşlar hamile kalmak düşüncesi bile beni irkiltmeye yetiyor. 9 ay boyunca karnımda bir canlıyı taşımak, onu doğurmak büyütmek benim için korkunç şeyler. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız çünkü bunun özlemiyle yanıp tutuşuyorsunuz. Aslında niye konu açtım onu bile bilmiyorum çünkü bebek nasıl sevilir diye bir yöntem yoktur herhalde. Sadece içimi dökmek istedim.
Offf durduk yere okudum boşa gitti mesajım :/Eski konuları kim bulup bulup hortlatıyor vallahi çok merak ediyorum
Abi şaka mısın nesin?bunu kastetmemiştim ama sjw gıygıyı çekmektense var kendini öyle san :))
bunu kastetmemiştim ama sjw gıygıyı çekmektense var kendini öyle san :))
Sizin gibi insanlara en güzel cevabı sevgilievlenen her insan çocuk sahibi olmak, yada olmak istemek zorundaymiş gibi bir algi var bizim toplumda niyeyse.
anne olmak istemiyor olabilirsiniz bu çok doğal bence.
toplum baskisiyla eş isteğiyle çocuk yapip, bir cocugun yemek icmek disinda duygusal ihtiyacini karsilamaktan bir haber buyuduk bir çogumuz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?