Anne olmak ... Kendimi bildim bileli en büyük isteğim ... Ve korkularım !

Selam kızlar ... Belki bir çoğunuza saçma gelecek.
Niye şimdiden dertleniyorsun diyeceksiniz. Haklısınız da. Ama düşünmeden edemiyorum.
Benden 4 ya küçük bir akrabamızın kızı evlendi. Düşünün , bebekliğini biliyorum.
4 aylık hamileymiş. Yani 3,5 aylık hamileyken evlenmiş. Anne olacak küçücük kız.
Çok güzel bir şey bu ama daha kendisi çocuk, nasıl bakacak o bebeğe ? Bilemiyorum...
Çevremdeki herkes, anne olmayı ne kadar çok istediğimi biliyor. Kıskandım mı? Özendim mi? Bilmiyorum.
Düğününe gittiğimde, kendimi evde kalmışlar gibi hissettim , ki ben evde kalma durumuna da inanmam ama öyle hissettim.
Oysa daha 22 yaşındayım yahu ....
Baksanıza, evlendi hadi onu geçtim 5 ay sonra anne olcak... Ben de istiyorum anne olmak :( Hemde canımı verircesine istiyorum.
Nasıl içlendim bilemezsiniz, duyunca ağlıcaktım zor durdum. Ya benim bebeğim olmazsa ? Ya anne olamazsam ?
Evlenmeyi , anne olmak için istiyorum. Yoksa aşk meşk değil. Ama ortada adam yok. Yemin ederim.
Nerde azgın, nerde yaşlı, nerde serseri hep onlar. Şöyle parmakla gösterilcek bir adam yok.
Güvenim de yok ... Bir tane doğru düzgün insan beğenmez mi yahu ? Yok işte ...
Oramı buramı açarak gezsem, taşkın hareketlerim olsa hak vercem ... Çoğu cinsellik peşinde.
Bilmiyorum. Bunlar beni çok korkutuyor.Bir ailem olması, evimi şenlendiren çocuklarımın olması en büyük isteğim...
Allahım beni bunla sınamasın :( Çok korkuyorum. En çok istediğimizden sınanırmışız ya... Bu cümle beni deli gibi korkutuyor.
O akrabımızın kızını da görünce, iyice bu korku sardı beni ...
Gelecek korkusu canımı sıkıyor.

Bana kendimi hatırlattın! :) 20 yaşındayım ben. 2 sene önce en yakın arkadaşım evlendi (yaşıtız). ondan bir 7-8 ay önce de 16 yaşındaki kardeşi evlenmişti ve 3-4 ay arayla hamile kaldılar. oğulları doğdu. onları öptüm, kokladım.. 2,5 yıldır onları olduğum yerden izledim. hatta sordum "kanka anne olmak nasıl bir şey? gerçekten anne olunca mı anlıyormuşsun?" "evet" dedi. "sana anlatmayı çok isterdim ama inan kelimelerle anlatılacak bir şey değil. aşk sandığım duygular ne kadar hafif kaldı bu duygunun yanında. gerçek aşk insanın evladı oluyormuş" dedi. eve geldim ağladım falan. :) kıskanmak değil ama insanın içinde bir duygu olur bilirsin. içimde küçük yaramaz bir yer var sanki sürekli kıpırdanıyor yerinde. "ben de istiyorum" diyor. evet içimdeki o yer kankamın hamile olduğunu öğrendiğim andan beri kıpırdanıyor her gün. gerçi önceden de pek rahat durmazdı. küçücüktüm karnıma yastık falan sokar aynaya bakardım. bir gün böyle olacağım diye. :) inşallah en kısa zamanda kendim bile anlamadan hallolur her şey. ben de anne olurum. ve sen de tabii. :) hatta isteyen herkes. konuyu açalı bayağı bir zaman olmuş ama yine de yazayım dedim. duyguların depreşirse yalnız olmadığını bil. :)
 
18 yaşında akraba kızının hamile kaldığını öğrenince neden içlendin anlamadım .. sanki matah birşey ... sende 22 yaşındaymışsın yarın evlenirsin çocuğunda olurr .. demek kısmetin gelmemiş henüz zaten gençsin ... benim akrabalarım arkadaşlarım hepsi evlendi çocuklarıda oldu hiç ağlayasım gelmedi ... bende var tuhaflık galiba ....32 yaşındayım artık anne olmak istiyorum adam gibi birini bulamıyorum desen anlarım ama henüz 22 yaşındasın ....bence yersiz korkuların ....
 
Back
X