Aslında boş olmuyor, sonlandırmada gecikilen vakalarda tüp patlamamışsa kalp atışını duyabiliyorlar. Sadece yanlış yere tutunmuş oluyor. Nasip..Herşeyin bir zamanı var sakin olun önce, birine hesap sormayın zamanını bekleyin. Dış gebelik boş oluyor yani olsaydı doğsaydi diye de düşünmeyin. Allah'a CC bırakın, yer gök dua ile
Alıntı yapmayın yazmışsınız ama nasıl cevap vereceğimi bilemedim başka türlü kusura bakmayın. Çok tatlısınız çok rahatlattınız beni teşekkür ederimKeşke hak etmekle/ etmemekle, büyük söylemekle ya da beddua almak hiçbir ilgisinin olmadığını sana ispat edebilsem.
Hiçbiriyle bir ilgisi yok.
Benim hislerime güven, bak ben hislerimde hiç yanılmam. Stres yapmayı birakabildigin an hamile kalacaksın. Şunu bilmelisin ki bunu kafaya taktığın sürece hamilelik zor. Seni teselli etmiyorum şu an, sana gerçekten olani söylüyorum. Senin çocuğun olacak. Lütfen hamile kalinca bana yaz olur mu
Insan bir bütündür, stres sadece kafani ele geçirmez bütün hayatını ele geçirir.
Duygusal olmamaya çalış, keyfine bak. Doktor doktor gezmek, kafada kurup kaldırmak seni strese sokar.
Akışına bırak. Ilerde ne olacağını bilmiyoruz. Neden bilmediğimiz bir şey için üzülüyoruz?
Çocuğunun olmaması ihtimal ama olması da ihtimal. Olmamasi ihtimaline üzülüyorsun da olma ihtimaline neden sevinmiyorsun.
Henüz olmayan şeylere uzülebiliyorsan , Henüz olmayan şeylere de sevinebilirsin bence.
Yaa ne kadar güzel, analı babalı büyüsünHer şeyde bir hayır vardır. Siz bilmezsiniz anlamazsınız. Ben bunu hem yaşayarak hem görerek anladım inanın. Olmuyorsa vakti değildir hayırlısı budur. Çok şükür bir engel de yoksa sebeb strestir. Ben tam tüp Bebek düşünüp rahatladığım ay hamile kaldım. O ay tüp Bebek yapacaktım ama doktor küçük bir kist var bu ay kalsın dedi o kadar üzüldüm ki o ay yapamadığım için halbuki hiç gerek kalmadı iyi ki yapmamışız. Biz bilmeyiz anlamayız siz de bu düşüncelere girmeyin yine de çok istiyorsanız aşılama veya tüp Bebek deneyin
Haklısınız, insan yine de böyle düşüncelere kapılabiliyor. Ayrıca neden saçma olsun, çok doğal bir istek sizinki de. İnşallah hayatınız arzu ettiğiniz yönde ilerlerBen de çocuğum olmasını çok istiyorum arada bir geliyor aşırı üzülüyorum ama benimki saçma bir durum çünkü ben evli bile değilim :)
bir kere bir yolculuk yapıyordum bunu baya düşündüm benim yasitlarimın çocuğu var benim yok belki hiç evlenmeyeceğim hiç anne olmayacağım ben kotu bir anne mi olurdum acaba ondan mı böyle oldu diye çok çok düşündüm. Sonra telefonu elime aldım çok kötü bir haber gördüm maalesef katil bir anneyle ilgili bir haber. O habere içim yandı. Böyle anne olmayı hak etmekle ilgili birsey görünce aklıma bu geliyor hep. Hayatta her şey hak etmeyle ilgili değil ister istemez öyleymiş gibi düşünüyoruz ama değil yani.
Zaten sizin hiç sorununuz yokmuş olur ama biraz bekleyeceksiniz muhtemelen. 2 yıl hiçbir değil.
Rabbim sağlıkla hayırla nasip etsinYaa ne kadar güzel, analı babalı büyüsüninşallah ben de kafamı rahatlatabilirim. Bir süre daha böyle devam ederse tüp Bebek deneyeceğiz artık, bakalım.
Sebepsiz infertilite diye bir gerçek var malesef. Bütün testler tahliller normal ama olmuyor. Bizimde sorunumuz buydu.Eşim henüz tedaviye gerek olmadığını düşünüyor tahlillerde sorun çıkmadığı için. Maddi olarak karşılayabiliriz aslında. O da apayrı zorluğu olan bir süreç haklısınız. Çok sağ olun güzel dilekleriniz için
Ne ilgisi var canım?millet çöpe atıyor, dövüyor, öldürüyor, atıyor, satıyor.... konuya gelirsek evet ben de çok gıcık oluyorum ama dediğin gibi itiraz edecek bir makam da yok.varsa da geri dönüş yapmıyorsun çocuk işi çok tuhaf gerçekten.kabullenmekten başka çare yok maalesef. Olmuyorsa da yap tüp bebeği geçne yapalım?Yazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Ben kendimi teselli etmek için şöyle düşünüyorum.kaldı ki gerçekten inanıyorum da buna.doğada bir canlı ne kadar basit ve gelişmemişse üreme hızı o kadar yüksek oluyor.bir canlı ne kadar komplike ve gelişmişse üreme hızı o kadar yavaştır. Bence bu insanlar için de geçerli.tepki çekmek istemem herkes için de geçerli değildir tabi ki ama baksana Suriyelilere, afrikalılara, afganlara... adamlar amip gibi çoğalıyor.sanki hamilelikleri bile 9 ay değil gibi.yakında bölünmeye başlayacaklarYazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Kendini böyle mi avutuyorsun gerçekten? Konu sahibi ve diğer çocuk isteyenler lütfen üzerine alınmasın.Ben kendimi teselli etmek için şöyle düşünüyorum.kaldı ki gerçekten inanıyorum da buna.doğada bir canlı ne kadar basit ve gelişmemişse üreme hızı o kadar yüksek oluyor.bir canlı ne kadar komplike ve gelişmişse üreme hızı o kadar yavaştır. Bence bu insanlar için de geçerli.tepki çekmek istemem herkes için de geçerli değildir tabi ki ama baksana Suriyelilere, afrikalılara, afganlara... adamlar amip gibi çoğalıyor.sanki hamilelikleri bile 9 ay değil gibi.yakında bölünmeye başlayacaklaroysa ki biz öyle miyiz? Bir tane inci bulabilmek için milyarlarca taşın altına bakman gerekliyor.kolay mı öyle bizim gibi nadide insanların çocuğu dünyaya gelecek.bizim çocuğumuz öyle diğerleri gibi kazayla falan olmaz.üstünde uzun uzuuunnn çalışma, düşünme ister.
Valla dediğim gibi herkes için geçerli değildir ama gerçekten çok geri kalmiş milletler daha doğurgan olmuyor mu şimdi? Herkesin dikkatini çekmişir yani.Kendini böyle mi avutuyorsun gerçekten? Konu sahibi ve diğer çocuk isteyenler lütfen üzerine alınmasın.
Kompleks ve nadide olduğun için çocuğun olmuyor? Sen önce neden çocuk istiyorsun onu bi düşün. Anne olmak mı istiyorsun? Diğer kadınlardan eksik(!) kalmamak mi? Kıskançlıktan mı?
Bir çocuğun olsa ona ne vereceksin? Aile olabilecek misin? Evlilik kurumuna karşısın. Tek eşliliğe inanmıyorsun. Sırf cinsellik üzerine kurulu ilişkilerin var. Bir çocuğun olsa her gün birkaç farklı kişiyle cinsellik yaşarken o adamlardan çocuğunu nasıl koruyacaksin? Nasıl bir hayat sunacaksin ona?
Kaldı ki sen bu dünyaya çocuk getirilmesine karşı değil miydin? Başkaları yaparken karşısın ama kendin çocuk isterken dünyadaki kötülükler aklına bile gelmiyor.
Resmen başkalarıyla yarişiyorsun. Bi dur da ne istediğine karar ver önce. Sonra da kendine ona göre bir yol çiz. Böyle tutarsız bir hayatla bir çocuğun vebalini alma.
Yazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
İlk bebeğimin 8 haftalıkken kalbi durduğunda hazır değilim istemiyorum falan diye şımarıklık yaptığım için cezalandırıldığımı düşündüğümde bir arkadaşım annesinin onu hiç istemediğini aldırmak istediğini düşürmek için elinden geleni yaptığını ama yine de doğduğunu söylemişti.Gelecek olana kimse engel olamaz.Rabbim ne derse o olur.Tevekkül edin doğru zamanda anne olacaksınızdır inşallahYazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Cok zor ne yazsam bilemedimYazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Aa hiç duymamıştım ne kadar tatlıymışÇocuğunu doğurup sokağa atan ölüme terk eden ‘anne’ olmayı hak ediyor da siz mi hak etmiyorsunuz?
Eski Türklerde anne olmak isteyen kadınlar eve kuş vs bir canlı alırlarmış. Hiçbir sorun yoksa evinize bir canlı alabilirsiniz. Saçma gelebilir ama belki vardır bir sebebi.
Acınızı paylaşıyorumİlk bebeğimin 8 haftalıkken kalbi durduğunda hazır değilim istemiyorum falan diye şımarıklık yaptığım için cezalandırıldığımı düşündüğümde bir arkadaşım annesinin onu hiç istemediğini aldırmak istediğini düşürmek için elinden geleni yaptığını ama yine de doğduğunu söylemişti.Gelecek olana kimse engel olamaz.Rabbim ne derse o olur.Tevekkül edin doğru zamanda anne olacaksınızdır inşallah
Teşekkür ederim, evet malesefDünyada her gün milyonlarca doğum yaşanıyor. Sizce doğuran her kadın bunu hak ederek mi elde ediyor yoksa biyolojik bir döngünün gereğini mi yaşıyorlar? Doğurduğu çocuğu satan, aç bırakıp öldüren de var. Çocuk özlemi ile böyle düşünüyorsunuz ama inanın gerçek bu değil. Umarım en kısa sürede hayırlı bir evlada sahip olursunuz. Kız kardeşiniz ne biçim bir kardeş ya, sizi üzmek için abuk subuk konuşmuş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?