Çok zor bir durum gerçekten hep tevekkül etmek gerekiyor aslında benim de birçok şey geldi başıma ama asıl sorun sebebsiz hiçbirşey yok Herşeyin var bir sebebi unutmayın asla isyan etmeyin herkes bir sınavda etrafınıza bakın kim 4 4lük yaşıyor aslında herkesin bir problemi var sorunsuz dertsiz kimse yokYazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Karnaşık duygular içindesiniz. Beddua tutmaz ondan emin olun bir defa ama bu bedduadan çok fazla etkilenmişsiniz belli ki. Allah evladı isteyene değil istediğine verir. Bu sözü ilk duyduğumda şaşırmıştım ama zamanla anladım ki gerçekten böyle .Yazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Başınız sağ olsun ve Allah bağışlasınYıllarca olmadıgında bende aynı şeyi düşündüm. Kaybettiğimde de aynısını düşündüm. Bebeğimin mezarına gidip anne olarak beni istemedin mı ben haketmedım mı seni dıye ağladım. Ama sonra bır oğlum oldu. Dunyalar tatlısı. Bunca sene beklediğime değmiş. Bazen ona kızıyorum gece vıcdan yapıyorum . Kendi kendime işte haketmıyorsun üzdün boşyere çocuğu ondan yıllardır olmadı gibi kuruluyorum kendime. Yinede yanlış olduğunun farkındayım. Haketmeyle olacak bişey olsa dediğiniz gibi çocuğuna eziyet edenlerın olmazdı. Eğer olacaksa vardır bır zamanı. Boşuna kurulmayın. Klasık ama stres en önemli şey hamile kalamamakta. Olsun dıye beklediğiniz her ay acayıp stres oluşuyor. Düşünmemek için farklı bı meşgale bulun.
Başınız sağ olsun, çok teşekkür ederim inşallah güzellikler sizi de bulsunHayır asla öyle düşünmeyin lütfen.
Dış gebelikte olsa bir gebelik geçirmişsiniz yani yumurtluyorsunuz ve döllenme gerçekleşiyor.Doğru zaman da doğru koşullarda demek ki hamile kalabileceksiniz sadece embriyo yanlış yere tutunmuş.Hayat başımıza gelenlerden dolayı sebep aramak için çok kısa aynı zamanda stres sürekli düşünmekte hamile kalmanıza engel olabilir.Dünya da çocuk yapmamak içinde onlarca sebep var emin olun hangi birisini aklınıza getiriyorsunuz?Akışına bırakın kendinizi üzmeyin rutinin kıymetini bilin olacak olan en doğru zamanda olacak zaten.Her ne olursa olsun kardeşinizin bedduası sizinle alakalı değil kendi kötü kalbiyle alakalı.2ay önce bebeğimi kaybettim bende çok kötü bir süreç çok zor ama bakış açınızı değiştirirseniz her şey sizin için daha kolay olacak unutmayın.En doğru en iyi zamanda güzellikler sizi bulsun.
Başta huzursuzluğum vardı haklısınız, ancak dış gebelikten sonraki hayal kırıklığımda tamamen emin oldum istediğime.Karnaşık duygular içindesiniz. Beddua tutmaz ondan emin olun bir defa ama bu bedduadan çok fazla etkilenmişsiniz belli ki. Allah evladı isteyene değil istediğine verir. Bu sözü ilk duyduğumda şaşırmıştım ama zamanla anladım ki gerçekten böyle .
Anneliği neden istiyorsunuz bunu iyice düşünün çünkü birçok kadın artık zamanı geldi diye anne olmak istiyor yaş konusundan dolayı bazıları da anne olmama gibi bir seçim hakkı olduğundan bihaber . Gerçekten istiyor musunuz? Çünkü bence esas o noktada bir iç huzursuzluğunuz mevcut
Düşünmemek cok zor inanın biliyorum. 6 sene boyunca her ay en az 5 kere test yapıyordum. Kaybımdan sonra korktum ve istemiyorum artık aynı sey olursa dedım. Ve istemediğim için düşünmedim zaten olmuyor dıye korunma derdine bıle düşmedim.O sıralar hamile kaldım. Kaybettiğimde aşılama için gün bekliyorduk. Zaten aşılama yaptıracağız iki ay sonra rahatlıtı vardı asılamaya gıdecegım zaman kendiliğinden kalmıstım. Yani şunu demek istiyorum . Bana o sıralar bunlar sebepti dusunmemeye . Sizde kendinize bir zaman ayırın farklı şeylere odaklanın. Kafanızı öyle mesgul edınkı gününuzun geçtiğini bıle farketmeyın. Ama önce kendinizi böyle düşünerek yıpratmayı bırakın.Başınız sağ olsun ve Allah bağışlasınEvet düşünmemek gerekiyor haklısınız
Halen yanlış anlıyorsunuz bakın isteyene veya istemeyene demedim istediğine dedimBaşta huzursuzluğum vardı haklısınız, ancak dış gebelikten sonraki hayal kırıklığımda tamamen emin oldum istediğime.
Çok ilginç bir sözmüş, gerçekten istemeyene veriyor
Ben kardeşinizin neden böyle birşey dediğine takıldım? Sebebini açıklayabilir misiniz?Yazacaklarım çocukça olacak belki ama dile dökmeye ihtiyacım var.
6 yıldır evliyiz, 2 yıldır korunmuyoruz. 9 ay önce dış gebelik yaşadım. Büyüyebilseydi bu hafta doğum yapcaktım. Hiç aklımdan çıkaramıyorum bu meseleyi şu sıralar.
Çok şükür bir engel görünmüyor çocuk için. Tüplerim açık, yumurtlamam düzenli, eşimin spermlerinde sorun yok. Ama olmuyor bir türlü. Ben de artık türlü türlü şeyler düşünüyorum. Acaba hak etmiyor muyum?
Kardeşimle görüşmüyorum uzun süredir, bana ettiği son laf "inşallah anne olamazsın". Acaba bedduası mı tuttu diyorum. Senelerce ablalık, hatta annelik etmeye çalıştığım bir insan bana bu lafı edebildiğine göre o kadar kötü bir insan mıyım?
Eskiden çocukları sevmezdim, ilerde çocuk doğurmayacağım derdim. Zamanla değişti bu durum. O zamanlar büyük konuştum ondan mı diyorum.
Acaba çocuğum olursa iyi annelik edemeyecek miyim? Ondan mı? Diyorum.
Sonra sağıma soluma bakıyorum, haberlere bakıyorum, çocuğunu dilendirenlere bakıyorum. Bunlar mı hak ediyor benim yerime yani diyorum.
Birilerinden hesap sormak istiyorum ama hesap sorabileceğim, itiraz edebileceğim kimse yok. Evet çok uzun seneler çocuğu olmayan insanlar var, hiç olmayanlar var, evladını kaybedenler var. Yarın ne getirir bilinmez. Ama ben bir sebep ve düşünmemeyi başarabilmek istiyorum.
Çok doğru, benim dış gebeliğim de bir iş girişimi yaptığımda olmuştu. Kpssye hazırlanıyorum, daha da odaklanmaya çalışacağım teşekkür ederimDüşünmemek cok zor inanın biliyorum. 6 sene boyunca her ay en az 5 kere test yapıyordum. Kaybımdan sonra korktum ve istemiyorum artık aynı sey olursa dedım. Ve istemediğim için düşünmedim zaten olmuyor dıye korunma derdine bıle düşmedim.O sıralar hamile kaldım. Kaybettiğimde aşılama için gün bekliyorduk. Zaten aşılama yaptıracağız iki ay sonra rahatlıtı vardı asılamaya gıdecegım zaman kendiliğinden kalmıstım. Yani şunu demek istiyorum . Bana o sıralar bunlar sebepti dusunmemeye . Sizde kendinize bir zaman ayırın farklı şeylere odaklanın. Kafanızı öyle mesgul edınkı gününuzun geçtiğini bıle farketmeyın. Ama önce kendinizi böyle düşünerek yıpratmayı bırakın.
Spesifik bir olay yoktu aslında. Nasıl özetlesem bilemedim. Psikolojik sorunları nedeniyle liseyi bırakmak istiyordu. O süreçte ben çok müdahil oldum, psikiyatri konusunda baskı kurdum. Bundan rahatsız oldu beni uzaklaştırdı. İlerleyen süreçlerde tam tersi fikir beyan etmemi istedi yine eğitim konusunda, ben de eleştirel yaklaşıp geri durunca yine sorun yaşadık. Tekrarlı kavgalarımızın sonunda bir sabah Manas destanı döşemiş mesaj olarak, o mesajın sonunda bu yazıyordu. (Ben keşke onu sevmeseymişim, ablalık etmek bu değilmiş temalı bir mesajdı)Ben kardeşinizin neden böyle birşey dediğine takıldım? Sebebini açıklayabilir misiniz?
Çocuğunun olmaması konusuna gelirsek, bizde de hiçbir sorun yoktu. Çok kafaya takıp çok üzülüyordum, 21.ayda artık ümidi kestiğim bir anda oldu. Biraz bırak kendini, çocuk mevzusunu rafa kaldır. Sürekli düşününce görev gibi yapıyorsun bazı şeyleri ve asla olmuyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?