Anne olunca kendimizi ihmal etmek zorunda mıyız?

Bu duruma göre değişir. Mesela yardımcınız var mı, bebeğiniz gazlı ağlayan bir bebek mi olacak yoksa uyuyan bir bebek mi, doğumunuz nasıl geçecek vs. Yani hep derim her doğum, lohusalık, bebek kendine özel ve kıyaslamak yanlış olur.

Mesela bazı bebekler çok güzel emerken kimisi anneyi bu konuda çok yorar. Umarım ilki gibi olur ve özenerek aldığınız sütyenleri güzelce giyersiniz,diğer türlüsünü tecrübe etmezsiniz.
 
Akışına bırakın bence. O an cidden kendinize ayıracak vakit bulamazsanız bulamazsınız bulursanız kendinizle ilgilenirsiniz ki bebekler İlk zamanlar çok uyuyor vaktiniz olur bence
Sanki kuralmış gibi anne oldun kendini düşünemezsin demek ne saçma
 
Tamamen duruma bağlı şeyler.
Ne siz konuşun ne de başkasına konuşma müsaadesi verin.
Doğum çok anlık karar ile nasıl olması gerektiği belli oluyor.
Annelik kendini ihmal etmek değildir ama düzen oturana kadar bazı ihmal edilmişlikler oluyor. Bu tamamen o süreçteki destekçileriniz, bebeğinizin ve sizin ruh halinizle ilişkili.
Hangisi olursa olsun bir eksiklik yada yanlışlık değil. Zihninizi bu tür şeyler ile şimdiden yormayın. Kolay bir süreç diliyorum
 
Siz içinizden geldiği hazırlanın o an geldiğinde yapmak istediğinizi yaparsınız. Belki herşey çok güzel geçer bebek mışıl mışıl uyuyor olur hastanede ama sizin aklınıza makyaj yapmak bile gelmez bebeğinizi izlersiniz veya tam tersi yaparsınız. Yada herşey çok kötü geçsede 15 dk makyaj yapmaya fırsat ayırır kendinizi iyi hissetmek istersiniz yani hiç biri anormal değil. Ama evinize geçip bebeğinizle yalnız kaldığınızda an gelecek yüzünüzü bile yıkayamayacaksınız an gelecek süslenip oturacaksınız yapamadığınız durumlar için kendinizi kötü hissetmeyin yeterli. Kendini en iyi şekilde görmek herkesi mutlu eder bu bir gerçek ama yeri gelecek kendinizde salmak isteyeceksiniz o yüzden takılmayın kimseye anı yaşayın gitsin.
 
Ben dusumu da aldim, fonumu de cektirdim. Manikur ve pedikurluydum zaten. Baska soru
 
Herkesin hikayesi kendine özel.
Ben normal doğum sancısı ile hastaneye gittim kesin doğuracağım dedim 15 saat sancı çektim sonuç sezeryan.
Ee 3 haftayı geçti en büyük bakımım duş alıp diş fırçalamak .

Ek olaraktan da büyük konuşmamak lazımmış, ben de bebeğim için neler neler dedim. Hepsini yuttum resmen kolik bir bebekle uğraşıyorum.
 
zara_z .!.:
Ailemden en yakınlarimdan :) yani yapamazsam evet sorun degil ama yapabilecek halim ve vaktim olursa yapabilmek isterim.
Genişletmek için tıkla...
Yakın bile olsalar, alacağınız çamaşıra kadar bilmelerine gerek yok diye düşünüyorum.
Kendim dahil kimsenin doğum sonrası yapacakları bu tarz şeyleri konuştuğumuzu hatırlamıyorum.
Sizde paylasmayin derim.
Doğum sonrası kuaför hizmeti alanlarda var.
Benim hastanede tipim kayıktı mesela, doktorum da diğer anneler fonları bile çektirdi, sende salma kendini toparlan demişti sağolsun
Sizin yapmayı düşündüğünüz şeyler çok normal zaten.
 
Bakım miktarınız aldığınız/alabildiğiniz yardım miktarına göre değişir :)

Bir de aklıma gelmişken, parfüm veya parfümlü şeylerden (ıslak mendil, roll on vs) bir süre uzak durmakta fayda olduğunu söylüyorlar bebeğin meme reddi yaşamaması ve sizin kokunuza alışması açısından.

Bi de ben de makyaj çantası götürmüştüm mesela, vaktim de oldu ama baktım ki bebişle çok temas halindeyiz, tenine değerse diye yapmadım makyaj.
 
Normal doğum olursa her istediğini yaparsın. Millet doğum fotografcısı tutuyor full makyaj, bindallı gibi lohusa pijamaları neler neler.
Lohusa depresyonu atlatmak bebek bakmaktan bile zor bence.
Doğurana acımam lohusa depresyonu çekecek olduguna acırım
 
Doğuma giderken bütün bakım malzemelerini yanımda götürdüm. Diş fırçası tarak diğer şeyler... Bebeğim doğdu. Normal doğum yaptm. Çektiğim bütün ağrı sancı doğar doğmaz müthiş bir hızla bitti. Oh dedim ya bu kadar işte bitti geçti hallettim.. sonra bebeğin emmesi rutin kontroller kan alimi sarılık ölçümü.. tüm bunlar gelişirken bebeğime bişey olacak korkusu. Ne dişimi fırçalamak nede saçımı taramak aklıma geldi. Başkalarını bilmiyorum ama ilk bir ay çok yordu beni. Yani bebeğe alışmak bebeğin sana alışması.. emmesi karnı doydumu diye düşünmek.. sütun gelmesi göğsün vücudun bu olanlara adapte olması bunlar hep bir süreç. Eşinin desteği çok onemli. Bir ayın sonunda kendime bakmaya başladım
 
Kimsenin gereksiz düşüncelerini dinleme. Benim kuzenim mesela, doğurdu hiçbir mahvolmuşluğunu görmedik. Bebeğin 40 ının çıktığı günden beri de makyajı fönü ve süslü süslü giydirdiği kızıyla bir orda bir burda. Kız şimdi ilkokulda hala ana kız arabalarına atlayıp biri ingilizce kursuna öteki cilt bakımına gider Siz kendinizi yüksekte tutun moral olarak. Hayırlı doğumlarınız olsun
 
Dünyanın en kolay ve rahat normal doğumunu yapmış olabilirim, bebeğim de hemen emdi ve gazı falan yoktu. Hastaneden çıkarken elbise giyip makyajımı yapıp çıktım.
Eğer çocuğa tek başına bakacaksan işler karışıyor bir yerden sonra.
Benim kimsem yoktu. İlk günlerde kendimi çok enerjik hissediyor uyumaya bile çok ihtiyaç duymuyordum. Sonra gece gündüz emzir derken bebeğin de hareketlenmesiyle benim enerjim falan kalmadı kendime.

Eğer gün içinde bebekle ilgilenecek biri olursa kendine özenmeye devam edersin tabi bebeğin de kolik vs olmazsa. Kolaylıklar dilerim :)
 
zara_z .!.:
Yarasınn :) kozmetiklerimi ekleyeyim ben çantaya
Genişletmek için tıkla...
Tabiki koy. Zaten yardım eden,bebeğe bakan birileri olacak. Rahatça duşunu alır hazırlanırsın. Her gün duş alan aslında normal olan insanlara duş alamamak zulüm gibidir bilirim :) Haftada 2 yıkanmayı başaran insanlara gereksiz geliyor tabi bunlar.
Asıl mesele eve gelince. Yardım alabileceğin kim varsa( anne,eş,kardeş vs) sonuna kadar faydalan. Sen uyu,sen dinlen,sen kendine bak. Onlar bebeğe baksın. Ben neredeyse ilk 1 ay sadece emzirdim.. Çok yorgun hissettiğim zamanlarda uyuyakıyordum,uyandırmıyordu bizimkiler buzluktaki sütlerden ısıtıp veriyorlardı. Bol bol dinlen,keyfini çıkar her anın. Etrafıma bakıyorum bir çoğu nefret ederek bahsediyor o günlerden. Hepsi gelip geçiyor,sen yine rahat ettiğin günlere ulaşacaksın. İlk ay adaptasyon süreci gibi. Hem sen bebeğe hemde bebek sana adapte olmaya çalışıyor. Ne kadar rahat olursan o kadar keyifli geçecektir. Bidaha doğur deseler hiç düşünmeden yine yaşamak isterdim o günleri.. Sağlıkla al sende bebeğini kucağına,hepsi olup bitiyor bir şekilde..
 
Yoo hiç de yalnış düşünmüyorsnuz. 25 gün önce normal doğum yaptım bebek gelmeden kendimi düzeltmeye silmeye gayette vaktim oldu hemde kimsenin yardımı olmadan. Tâbi bebek gelince biraz zor oluyor sürekli kaldırıp emzirmesi var bide normal doğurdun enerji kaybı oluyor sizde uyumak istiyor insan hep
 
İlk oğlumu normal doğurdum, doğumdan sonra hemen duşa girdim. İkincisi sezaryen oldu ertesi gün taburcu olunca, eve gelir gelmez duşa girdim. Banyo yapmak bir bakım değil ihtiyaçtır. Tabi ki bebekten sonra istediğin zaman yapamazsın ama çocuk uyuyunca başkasının kucağındayken 5 dk da banyo da yapılır makyaj da.
 
Tam 60 gün önce sezaryenle doğum yaptım. İlk 5 gün doktorum banyoyu yasaklamıştı. Kendimi bildim bileli her gün duş alırım. O beş gün zordu gerçekten. Ama ilk gün ağrım olduğu için ve emzirme çabaları nedeniyle kendimi pek takmadım. Beşinci günden itibaren her gün duşumu aldım ama. Bakım pek yapamıyorum, yanında annem ya da eşim olsa bile “ya emmek isterse” diye hemen yanına gitmek istiyorum. Ama benim bebeğim çok çok fazla emen bir bebek. 15 dk arayla emdiği çok oldu. O büyüdükçe emme sıklığı artıyor, daha iyiye gidiyorum. Kendime işime zor da olsa zaman ayırıyorum. İşe zaman ayırma konusu mecburiyetten tabi. İş dışında kalan zamanda biraz kendimle ilgilenmeye vaktim oluyor. Ama daha çok uyumaya çalışıyorum. Ha uykudan biraz feragat edip bakım yapılmaz mı, yapılır. Ama benim tercihim uyku, kaşımı saçımı pek düşünmüyorum. Uyumazsan süt kesilebiliyor azalabiliyor vs.
Benim tecrübem her geçen gün daha da kolaylaşıyor her şey. Gerçi benim annem ve eşim hep yanımdalar, nöbetleşe yapıyor ikisi. Ben bebek uyuduğunda sadece uyuyorum. O uyanıkken uyumuyorum.
Bence üçüncü ayda her şey daha da rahat olacak. Kendime daha çok bakacağımı düşünüyorum. 2-3 hatta 6 ay bence vazgeçilebilir bir zaman bakım vs. konusunda. Üredik yani, boru değil.
 
zara_z .!.:
Duşla mı uğraşacaksin eve gelince yıkanirsin dediler. Bana kalsa yıkanmak isterim. Zaten bebek uyuyacak da illaki. Bunlari söyleyince 'yaparsin hee yaparsin' diye tepki aliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Hiç takmayın “hee” diyenleri. Bana da aylarca annem ve eşimin yanımda olacak olmasına rağmen “çalışamazsın” dediler. Üçüncü gün falan başladım. Kendileri mecbur kalmadığından ve üşengeçlikten olsa gerek, baya moral bozmuşlardı.
 
Bence doğru yapıyorsunuz ne olur ne olmaz diye kendinizi hazırlamak sizi iyi hissettiriyorsa kimseyi sallamayın sanki herkes aynı oluyor
 
Burada ki sorun ne anlamadim. Cocugumu dogurdum 2'nci gun dusumu aldim. (Sezaryen oldugum icin agrilarim vardi sadece ) Asiri Aciniz agriniz yoksa zaten bunlari yapacaksiniz rutin bu. Anne oldugunuz an, bebege odaklandiginiz icin gozunuz baska bir sey gormuyor. Cocugum saglikli mi ? Nasil emziririm vb. bunlara odaklaniyorsunuz.Ilk aylari atlattiktan sonra duzeniniz oturur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
çok derdim var nolur yardım edinnn
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
2K
Bbyyss
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
4K
mlzdmr
Kayınvalidem Hastalığını Kullanarak Baskı Kuruyor Hiç Huzurumuz Kalmadı Böyle Nereye Kadar ?
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
6K
Nameless29
Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
8K
scarlett O hara
N
Hamileliğim çok sıkıntılı geçiyor. Benzer durumlarda olan var mı?
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
6K
melllleek
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…