- 22 Ocak 2017
- 2.817
- 4.745
- 83
kuşak farkı ..kendi haline bırak..
kuşak farkı ..kendi haline bırak..Sevgili KK üyeleri;
Bugün içime oturan bir seyi sizler ile paylaşıp fikir almak istiyorum.
Üniversitede ikinci sınıfa gidiyorum. Bir erkek arkadaşım var, annem isim olarak biliyor. Iki gün önce erkek arkadaşımla görüştük, bir yere giderken kiminle nereye gittiğimi söylemeyi açıkça tercih ediyorum. Sonucta annem bu çocuğun hayatımdaki varlığını biliyorken yok yere yalan söylemeyeyim diye düşündüm daima. Iki gun önce yine anneme doğruyu söyleyerek çıktım evden. Tepki gösterdi "ne kadar terbiyesizce bu yaşta böyle arkadaşlıklar kurmak" diyerek. (Bu işlerin yaşı sahiden kaç?)
Bugün kahvaltıda laf arasında "bu hafta arkadaşımla adalara gitmeyi dusunuyorum" dedim, hangi arkadas dedi, cocugun adini soyledim, demez olaydım. Birden bagirmaya başladı "Sen iyice kendini bıraktın, iyice kafayı yedin terbiyesizsin. Sesimi çıkarmadım diye tepeme çıktın" şeklinde nidalar etti. "Ne yapmamı istersin, ben sana dürüstçe nereye kim ile gideceğimi söylüyorum, yalan mi söylememi istiyorsun, madem oyle tamam bundan sonra yalan söylerim, farzet ki X arkadaşımla gidiyorum" dedim ve sustu. Kadıköy e X arkadaşımla gittiğimi söylediğimde ses yok, erkek arkadaşımı söylediğimde sinirleniyor. Terbiyesizlik ettigimi söylüyor. Bundan sonra doğruyu söylememe karari aldım. Annemin bu tavrının nedeni kuşak farkindan mi, yoksa anne olunca anlayabileceğim bir koruma iç güdüsünden mi? Şimdi de benimle konuşmuyor erkek arkadaşımla adalara gitmek istediğim için.. Gönlünü almaya mi çalismaliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
Sevgili KK üyeleri;
Bugün içime oturan bir seyi sizler ile paylaşıp fikir almak istiyorum.
Üniversitede ikinci sınıfa gidiyorum. Bir erkek arkadaşım var, annem isim olarak biliyor. Iki gün önce erkek arkadaşımla görüştük, bir yere giderken kiminle nereye gittiğimi söylemeyi açıkça tercih ediyorum. Sonucta annem bu çocuğun hayatımdaki varlığını biliyorken yok yere yalan söylemeyeyim diye düşündüm daima. Iki gun önce yine anneme doğruyu söyleyerek çıktım evden. Tepki gösterdi "ne kadar terbiyesizce bu yaşta böyle arkadaşlıklar kurmak" diyerek. (Bu işlerin yaşı sahiden kaç?)
Bugün kahvaltıda laf arasında "bu hafta arkadaşımla adalara gitmeyi dusunuyorum" dedim, hangi arkadas dedi, cocugun adini soyledim, demez olaydım. Birden bagirmaya başladı "Sen iyice kendini bıraktın, iyice kafayı yedin terbiyesizsin. Sesimi çıkarmadım diye tepeme çıktın" şeklinde nidalar etti. "Ne yapmamı istersin, ben sana dürüstçe nereye kim ile gideceğimi söylüyorum, yalan mi söylememi istiyorsun, madem oyle tamam bundan sonra yalan söylerim, farzet ki X arkadaşımla gidiyorum" dedim ve sustu. Kadıköy e X arkadaşımla gittiğimi söylediğimde ses yok, erkek arkadaşımı söylediğimde sinirleniyor. Terbiyesizlik ettigimi söylüyor. Bundan sonra doğruyu söylememe karari aldım. Annemin bu tavrının nedeni kuşak farkindan mi, yoksa anne olunca anlayabileceğim bir koruma iç güdüsünden mi? Şimdi de benimle konuşmuyor erkek arkadaşımla adalara gitmek istediğim için.. Gönlünü almaya mi çalismaliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
İyi yaptınız valla. Ben de ailem sayesinde sık sık bu konuları düşünüyorum. Anne olunca nasıl kurallar koymalıyım bunu şimdiden bilemem ama nasıl kurallar koymamam gerektiğini biliyorum bu meseleler sayesinde :)Ne demek , demin de yazdim ya belli ki akli basinda olgun bir kizsin mucadele et ve annene anlat bunlari
Maalesef biz toplum olarak cok yanlis yetistiriyoruz cocuklarimizi sonra ortaya bdv de gordugumuz insanlar cikiyor , ezilen kadinlar , ezen erkekler , sacma sapan ailesine bagimli insanlar , evlenip de kendi ayaklari uzerinde duramayan tipler
Cocuklarimiza abuk sabuk davrenir sonra yolda gordugumuz yabancilarin cocuklarina ozeniriz aman da nasil oluyor bu cocuklar diye
Cok dertliyim ben bu cocuk yetistirme mevzusunda , senin konun da denk geldi ondan yazdim boyle uzun uzun :)
Bende bir anneyim ve gebe oldumu ögrendim gün bütün düşüncelerm deişti. Hele ki karnımda harekt ettiği onu hissetm an annemi daha iyi anlamaya başladım sürekli onu koruma çabası içerisindeydim bazen sabahlara kadar uyuyamazdım ağrılarım oluyordu hatta bi keresinde yürüyemez hala geldim bulantılar kusmalar eski vücudumdan eser kalmadı doğum vs vs daha bi çok kendimi kötü hissettirecek şeyler işte o zaman annemin beni dünyaya getirebilmek için ne kadar acılı bi dönemden geçtiğini anladım. Ve çok şükür kucağıma aldım anlatamayacağım kadar güzel bir duygu tarifi yok o kadar büyülü bi güzellikteki bakarken bile korkar oldum gözünden tek bi damla yaş düşse içim yanıyor kirpiğinin yanağına düşmesini bile istemiyorum onu herşeyden esirgeyip koruyorum. Ve şimdi anneme iyiki bazı gitmek istedim yere gitmemi engelledin diyorum iyiki yapma gitme alma verme olmaz hayır demişsin diyorum. Şimdi sen annenden uzaktaysan annen için durum daha vahim çünkü ben çocugumsuz markete bile gidip ondan ayrı kalmak istemiyorum... Ünide yaptım arkadaslık evlilikle sonuçlandı ve şimdi boşanmak üzereyim daha evleneli 2 yıl bile olmadı. Annem arkadaşlk yapmamam ve evlenmem için çok direndi bense onu dinlemedim evlenip üstüne gurbete gittim. Anneler yapma diyorsa hissediyorlardır anneler herşeyi biliyorlar. Senden ricam lütfen annen yapma diyorsa yapma hiç bir elin oğlu için anneni kırma üzme ben bu yüzden anneme çok acı çektirmişim sonradan anladım anneler o kadar kıymetliymiş ki lütfen bi erkek için anneni üzme gerçekten yaşadım gördüm değmiyor. Bak şimdi yanımda uğruna annemi üzüp hüngür hüngür ağlattıp adam yok dağ gibi annem var ve yaptım bütün hataları unutup beni kanatlarının arasına aldı kanatlarının arası öyle güvenliymiş ki bunu şimdi anladım. Sana erkeklerden uzak dur demiyorum ama çok dikkatli ol ve annen ne derse onu yap. Ben şimdi öle çok pişmanım ki keşke zamanı geriye alma imkanım olsa ( tabi çocuğum hariç ).Sevgili KK üyeleri;
Bugün içime oturan bir seyi sizler ile paylaşıp fikir almak istiyorum.
Üniversitede ikinci sınıfa gidiyorum. Bir erkek arkadaşım var, annem isim olarak biliyor. Iki gün önce erkek arkadaşımla görüştük, bir yere giderken kiminle nereye gittiğimi söylemeyi açıkça tercih ediyorum. Sonucta annem bu çocuğun hayatımdaki varlığını biliyorken yok yere yalan söylemeyeyim diye düşündüm daima. Iki gun önce yine anneme doğruyu söyleyerek çıktım evden. Tepki gösterdi "ne kadar terbiyesizce bu yaşta böyle arkadaşlıklar kurmak" diyerek. (Bu işlerin yaşı sahiden kaç?)
Bugün kahvaltıda laf arasında "bu hafta arkadaşımla adalara gitmeyi dusunuyorum" dedim, hangi arkadas dedi, cocugun adini soyledim, demez olaydım. Birden bagirmaya başladı "Sen iyice kendini bıraktın, iyice kafayı yedin terbiyesizsin. Sesimi çıkarmadım diye tepeme çıktın" şeklinde nidalar etti. "Ne yapmamı istersin, ben sana dürüstçe nereye kim ile gideceğimi söylüyorum, yalan mi söylememi istiyorsun, madem oyle tamam bundan sonra yalan söylerim, farzet ki X arkadaşımla gidiyorum" dedim ve sustu. Kadıköy e X arkadaşımla gittiğimi söylediğimde ses yok, erkek arkadaşımı söylediğimde sinirleniyor. Terbiyesizlik ettigimi söylüyor. Bundan sonra doğruyu söylememe karari aldım. Annemin bu tavrının nedeni kuşak farkindan mi, yoksa anne olunca anlayabileceğim bir koruma iç güdüsünden mi? Şimdi de benimle konuşmuyor erkek arkadaşımla adalara gitmek istediğim için.. Gönlünü almaya mi çalismaliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
İyi yaptınız valla. Ben de ailem sayesinde sık sık bu konuları düşünüyorum. Anne olunca nasıl kurallar koymalıyım bunu şimdiden bilemem ama nasıl kurallar koymamam gerektiğini biliyorum bu meseleler sayesinde :)
Çevremde örnekleri var, arkadaşlarıyla dolaşmasına dahi sınır konulan insanlar görüyorum.Sonra 'vay efendim evladım içine kapanık. Vay efendim benim çocuğumu kandırırlar hemen'
Aileler çocukları uyanık olsun-gözü açık olsun-çevrenin kötülüğünü görsün istiyor. Ama bunu isterken; çocuğun dış dünyayı-dış gerçekliği görmesine imkan tanımıyor. Çocuğu dizinin dibinden ayırmıyor, sonra çocuğun ebeveyninden bağımsız şekilde yere ayaklarının sağlam basmasını istiyor. Toplum olarak mevzu bahis kız çocuğuysa, gereksiz koruma içine düşüyoruz sanırım.
Olabilir.. neden olmasin? Elin ogluyla daha cok goruscende nolcak? Ben sana solim ne olcak? Fiziksel yakinlasmalar cogslcak sonra sende gelip kk ya konu acarsin kullanildim diye.. heee buarada elin oglu icin anneni uzmeye asla degmez! Zira uzenlerin halide ortada!!!Bahsettiğiniz cılkını çıkarma işinden kasıt nedir peki? Haftada iki kere evden çıkıp, akşam en geç 8 buçukta eve gelmek midir bu bahsettiğiniz cılkını çıkarmak(!) olayı? Pek anlayamadım.
Benden çok daha güzel açıklamışsınız tebrik ederim :)18 yasini gecmis bir insan oy kullanabiliyor , ulkeyi kimin yonetecegini secebilen bir insan arkadaslarini da secebilecek olgunluktadir
Ortaligin kotu oldugu konusunda haklisiniz ama bu demek degildir ki cocuklarimiza guvenmeyecegiz ve baski altinda tutacagiz , baski altinda tutulan gencler daha cok hata yapar
Cocuklarimizi koruyabilmek icin yapabileceklerimiz dogruyu yanlisi ogretmek ve arkadaslarini tanimak , onlarin tecrubesizlikleri nedeniyle goremeyecegi seyleri bizler gorebiliriz bu sebeple kizmak baski kurmak yerine yapilmasi gereken arkadaslari eve davwt edip tanimak
Ben bu sekilde yetistim , 39 yasindayim cok sukur hic hata yapmadim , istedigim heryere gittim , gece disati ciktim , erkek arkadaslarim da oldu ama bunlara babam bir sartla izin verirdi once eve getir tanisalim derdi , kiz erkek tum samimi arkadaslarim evime gelir ailemle tanisirdi
Sadece 2 arkadasima onay alamamistim ve ailem cok guzel aciklamisti bana nedenlerini , onlarin bana guvendigini bildigimden bende onlara guveniyordum ve sozlerini dinleyip mesafe koymustum o iki kisiyle de
Konu sahibinin annesi cok hatali , bu devirde bu kadar durust bir kizi varken onu yalan soylemeye itiyor ve annesine olan guvenini kaybetmesine sebep oluyor
Herkes cocugunu korumak ister ama baskiyla korunmaz cocuklar
Ben de çok düşünüyorum bu konuları. Hep derim annem sağolsun nasıl anne olmamam gerektiğini öğrendim diye. Bütün çocukluğum boyunca sus büyüklerin yanında konuşulmaz dedi. Sonra boyum "yeterince" büyüyünce niye konuşmuyosun kızım. Yabani bu çocuk diye arkamdan dalga geçti arkadaşlarıyla beraber. Çok şey var söylenecek ama yapılabilecek bişey olduğunu ben düşünmüyorum. Ancak etrafımıza anlatarak üç beş çocuğun psikolojisini kurtarabilirsek ne mutlu bize.İyi yaptınız valla. Ben de ailem sayesinde sık sık bu konuları düşünüyorum. Anne olunca nasıl kurallar koymalıyım bunu şimdiden bilemem ama nasıl kurallar koymamam gerektiğini biliyorum bu meseleler sayesinde :)
Çevremde örnekleri var, arkadaşlarıyla dolaşmasına dahi sınır konulan insanlar görüyorum.Sonra 'vay efendim evladım içine kapanık. Vay efendim benim çocuğumu kandırırlar hemen'
Aileler çocukları uyanık olsun-gözü açık olsun-çevrenin kötülüğünü görsün istiyor. Ama bunu isterken; çocuğun dış dünyayı-dış gerçekliği görmesine imkan tanımıyor. Çocuğu dizinin dibinden ayırmıyor, sonra çocuğun ebeveyninden bağımsız şekilde yere ayaklarının sağlam basmasını istiyor. Toplum olarak mevzu bahis kız çocuğuysa, gereksiz koruma içine düşüyoruz sanırım.
Ben de çok düşünüyorum bu konuları. Hep derim annem sağolsun nasıl anne olmamam gerektiğini öğrendim diye. Bütün çocukluğum boyunca sus büyüklerin yanında konuşulmaz dedi. Sonra boyum "yeterince" büyüyünce niye konuşmuyosun kızım. Yabani bu çocuk diye arkamdan dalga geçti arkadaşlarıyla beraber. Çok şey var söylenecek ama yapılabilecek bişey olduğunu ben düşünmüyorum. Ancak etrafımıza anlatarak üç beş çocuğun psikolojisini kurtarabilirsek ne mutlu bize.İyi yaptınız valla. Ben de ailem sayesinde sık sık bu konuları düşünüyorum. Anne olunca nasıl kurallar koymalıyım bunu şimdiden bilemem ama nasıl kurallar koymamam gerektiğini biliyorum bu meseleler sayesinde :)
Çevremde örnekleri var, arkadaşlarıyla dolaşmasına dahi sınır konulan insanlar görüyorum.Sonra 'vay efendim evladım içine kapanık. Vay efendim benim çocuğumu kandırırlar hemen'
Aileler çocukları uyanık olsun-gözü açık olsun-çevrenin kötülüğünü görsün istiyor. Ama bunu isterken; çocuğun dış dünyayı-dış gerçekliği görmesine imkan tanımıyor. Çocuğu dizinin dibinden ayırmıyor, sonra çocuğun ebeveyninden bağımsız şekilde yere ayaklarının sağlam basmasını istiyor. Toplum olarak mevzu bahis kız çocuğuysa, gereksiz koruma içine düşüyoruz sanırım.
HSevgili KK üyeleri;
Bugün içime oturan bir seyi sizler ile paylaşıp fikir almak istiyorum.
Üniversitede ikinci sınıfa gidiyorum. Bir erkek arkadaşım var, annem isim olarak biliyor. Iki gün önce erkek arkadaşımla görüştük, bir yere giderken kiminle nereye gittiğimi söylemeyi açıkça tercih ediyorum. Sonucta annem bu çocuğun hayatımdaki varlığını biliyorken yok yere yalan söylemeyeyim diye düşündüm daima. Iki gun önce yine anneme doğruyu söyleyerek çıktım evden. Tepki gösterdi "ne kadar terbiyesizce bu yaşta böyle arkadaşlıklar kurmak" diyerek. (Bu işlerin yaşı sahiden kaç?)
Bugün kahvaltıda laf arasında "bu hafta arkadaşımla adalara gitmeyi dusunuyorum" dedim, hangi arkadas dedi, cocugun adini soyledim, demez olaydım. Birden bagirmaya başladı "Sen iyice kendini bıraktın, iyice kafayı yedin terbiyesizsin. Sesimi çıkarmadım diye tepeme çıktın" şeklinde nidalar etti. "Ne yapmamı istersin, ben sana dürüstçe nereye kim ile gideceğimi söylüyorum, yalan mi söylememi istiyorsun, madem oyle tamam bundan sonra yalan söylerim, farzet ki X arkadaşımla gidiyorum" dedim ve sustu. Kadıköy e X arkadaşımla gittiğimi söylediğimde ses yok, erkek arkadaşımı söylediğimde sinirleniyor. Terbiyesizlik ettigimi söylüyor. Bundan sonra doğruyu söylememe karari aldım. Annemin bu tavrının nedeni kuşak farkindan mi, yoksa anne olunca anlayabileceğim bir koruma iç güdüsünden mi? Şimdi de benimle konuşmuyor erkek arkadaşımla adalara gitmek istediğim için.. Gönlünü almaya mi çalismaliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
Hep o sabah programlarından oluyor bunlar bence... Bence annenin gönlünü al, tatlı tatlı konuş. Endişelenmenin yanında İplerin elinden kaydığını düşünüyor da olabilir. Ona saygı duyduğunuzu yalan söylemek istemediğinizi anlatın. Sanırım artık cinsellik konusunda endişeleniyor. Gerekirse bu konuda onu rahatlatın.Sevgili KK üyeleri;
Bugün içime oturan bir seyi sizler ile paylaşıp fikir almak istiyorum.
Üniversitede ikinci sınıfa gidiyorum. Bir erkek arkadaşım var, annem isim olarak biliyor. Iki gün önce erkek arkadaşımla görüştük, bir yere giderken kiminle nereye gittiğimi söylemeyi açıkça tercih ediyorum. Sonucta annem bu çocuğun hayatımdaki varlığını biliyorken yok yere yalan söylemeyeyim diye düşündüm daima. Iki gun önce yine anneme doğruyu söyleyerek çıktım evden. Tepki gösterdi "ne kadar terbiyesizce bu yaşta böyle arkadaşlıklar kurmak" diyerek. (Bu işlerin yaşı sahiden kaç?)
Bugün kahvaltıda laf arasında "bu hafta arkadaşımla adalara gitmeyi dusunuyorum" dedim, hangi arkadas dedi, cocugun adini soyledim, demez olaydım. Birden bagirmaya başladı "Sen iyice kendini bıraktın, iyice kafayı yedin terbiyesizsin. Sesimi çıkarmadım diye tepeme çıktın" şeklinde nidalar etti. "Ne yapmamı istersin, ben sana dürüstçe nereye kim ile gideceğimi söylüyorum, yalan mi söylememi istiyorsun, madem oyle tamam bundan sonra yalan söylerim, farzet ki X arkadaşımla gidiyorum" dedim ve sustu. Kadıköy e X arkadaşımla gittiğimi söylediğimde ses yok, erkek arkadaşımı söylediğimde sinirleniyor. Terbiyesizlik ettigimi söylüyor. Bundan sonra doğruyu söylememe karari aldım. Annemin bu tavrının nedeni kuşak farkindan mi, yoksa anne olunca anlayabileceğim bir koruma iç güdüsünden mi? Şimdi de benimle konuşmuyor erkek arkadaşımla adalara gitmek istediğim için.. Gönlünü almaya mi çalismaliyim, kendi haline mi bırakmalıyım?
neden boyle yapiyor acaba birsey aklina gelip de icini korku basiyor uzaklastirmak mi istiyor hani devamli olumsuz olsa anlasilirda agzindan lafi alip sonra gercek dusuncelerinimi ortaya cikartiyor yoksa:)Erkek arkadaşımın olup olmadığını öğrenmek için dünyanın en arkadaşvari tavrını sergiledi, 1 yıldır bu durumu biliyor ve şimdi dediğiniz gibi yüz göz olmamak için tepki gösteriyor belki de. Bir sabah kalkıp 'aranız nasıl' diye soruyor, bir sabah kalkıp 'bu yaşta ne kadar ayıp' diyor, dengem şaştı
18 yasini gecmis bir insan oy kullanabiliyor , ulkeyi kimin yonetecegini secebilen bir insan arkadaslarini da secebilecek olgunluktadir
Ortaligin kotu oldugu konusunda haklisiniz ama bu demek degildir ki cocuklarimiza guvenmeyecegiz ve baski altinda tutacagiz , baski altinda tutulan gencler daha cok hata yapar
Cocuklarimizi koruyabilmek icin yapabileceklerimiz dogruyu yanlisi ogretmek ve arkadaslarini tanimak , onlarin tecrubesizlikleri nedeniyle goremeyecegi seyleri bizler gorebiliriz bu sebeple kizmak baski kurmak yerine yapilmasi gereken arkadaslari eve davwt edip tanimak
Ben bu sekilde yetistim , 39 yasindayim cok sukur hic hata yapmadim , istedigim heryere gittim , gece disati ciktim , erkek arkadaslarim da oldu ama bunlara babam bir sartla izin verirdi once eve getir tanisalim derdi , kiz erkek tum samimi arkadaslarim evime gelir ailemle tanisirdi
Sadece 2 arkadasima onay alamamistim ve ailem cok guzel aciklamisti bana nedenlerini , onlarin bana guvendigini bildigimden bende onlara guveniyordum ve sozlerini dinleyip mesafe koymustum o iki kisiyle de
Konu sahibinin annesi cok hatali , bu devirde bu kadar durust bir kizi varken onu yalan soylemeye itiyor ve annesine olan guvenini kaybetmesine sebep oluyor
Herkes cocugunu korumak ister ama baskiyla korunmaz cocuklar
Tesekkur ederim :)Benden çok daha güzel açıklamışsınız tebrik ederim :)
Ben yanlis anlamisim yazdiginiziTamam iste benim demek istedigim de sizin babanizin yaptiklarinin dogru oldugu.
Babaniz size baski kurmamis ama salmamis da..arkadaslarinizi tanimak istemis tanimis da.istemedigine de onay vermemis.
Benim demek istedigim de bu..
18 yasini gecti.nasil olsa 4×4 luk de yetisti baksin basinin caresine dememek gerektigi
Ben de annesinin davranislarini onaylamadim bagirmasini cagirmasini yanlis buldum.
Sadece konu sahibinin ..acaba bundan sonra yalan mi soylesem..diye sormasina istinaden dogrusunu soylemesi gerektigini annesinin endiseden kaynakli bu sekilde davranamabilcegini soyledim..arkasindayin da.
O yaşlarda evli oluyordu annelerimiz ve bunu düşününce de panik oluyorlar, cinsellik adına. Tanışmaktan çekinmesi de ondan olabilir. İş resmileşirse daha rahat hareket ederler falan diye... BilemedimBen yanlis anlamisim yazdiginizi
Konu sahibinin annesinin en buyuk hatasi kizini yalana tesvik etmesi zaten , 21 yasindaki bir kiza boyle davranilmaz davranilmamali
Eger endise ediyorsa getir tanisalim demeli ama ona da yanasmiyormus boyle olmaz ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?