Yazılanları okuyunca, hepsine sizler buna rağmen çok şanslısınız dedim.Neden mi? Keşke birisi bari yanımda olsaydı..
Allahım hepimizin yardımcısı olsun.Canlarımızın mekanı cennet olsun..
...........
Ben anneme ve babama aşıktım, aşık. Bir gece(olaydan yaklaşık 1 sene önce) Anneme sarılıp, "sen ölürsen ben ne yaparım anne" diye ağladım ya. "İntihar ederim, yaşayamam ki" dedim.Annem de " kızım öyle deme,Allah sabrını verir,yaşamaya devam edersin.Allahın verdiği canı sadece o alır" dedi.İçime doğmuş gibi,Allah düşürdü ya içime acısını.Bu gecelerce devam etti.Sensizliği düşünemezdim annem.
Kendime almaz, annem mutlu olsun diye ona hediyeler alırdım.Onun gülüşünü mutluluğunu görmek bin değiyordu herşeye.
Aynı şekilde babama da, babalar gününde baştan aşağı damat yapardım onu.Hiç sevmediği keten pantolonu bile giydi, ben aldım diye.
Nişanlandığımın ilk günü nevresim takımı aldım.Eve getirdim annem çok beğendi.Onun o mutluluğuna , o oturma odasında otururken, açtım nevresimi taktım yorganına..Çağırdım anne bi gelsene dedim.Nevresimi yatağında görünce ki mutluluğunu siz tahmin edin.Ben seni başka severdim annem.
İşten eve gelirdim.Babam gel buraya gel, bi gıdıktan ısırayım derdi.23 yaşındaydım.Beni çocuklar gibi nazlardı.Hiç kıyamazdı.Ben de ona öyle bir şımarırdım ki görmeyin..Şımarık sesle " ya baba çocukmuyum ya, ne gıdığı" der yine de öptürürdüm babama. İşte böyle severdik birbirimizi.
Evlenme zamanı geldi,babam dedi ki eşime " kızımı sana veririm ama benim yanımdan ev tutaaksınız" çünkü ayrılamazdı benden..Tuttuk evi, 2 bina sonrasındaydım :) Neyse düğün vakti geldi.zor oldu ve ayrıldım onlardan.Düğün salonundan çıktık,önce kayınvalidemlere gittik.küçük mevlit sonrası evime gitmek için yola koyulduk.Babamların evin önünden geçerken durun dedim.Ben onları çok özledim.yukarı çıkıcam ve çıktım.Şok oldular,sofra başındalardı.Çıkardım gelinliğin eteğini oturdum sofralarına.Sarıldım onlara ve sonra geçtim evime..Ateş düştü içime yaktı durdu..
Evliliğin ertesi günü, öğlen vakti gittim annemlere, çok özledim.Bilirsiniz aslında gidilmez,ayıp kaçar..Gittim kahvaltı yaptım.Çok özlemiştim onları ya
Evliliğimin 1.ayı ben onları çok özledim,(her gün görüşmemize rağmen)bu gece babamlarda kalmak istiyorum dedim.Ve kaldım.Sarıldım uyudum o gece ikisine de..Evet aralarında yattım..Ben onların hala nazlı bebeği idim çünkü
Sonra evliliğimin 3.ay ve 1.haftası 28 ocak 2008, bir telefon geldi.arayan annem " kızım köyde cenazemiz var,biz yola çıkıyoruz.Ben de o gün çok mutsuzum,eşimle sorunumuz var ve ağlıyorum.Gözlerim dolu dolu.Anneme telefonda dedim ki " annem güle güle gidin, yolunuz açık olsun, ben gelemicem yanınıza". Ama içim rahat etmedi o kırmızı gözlerle gittim.Sarıldı annem bana, anladı sorun olduğunu ve " gidiyorum ama kızım aklım hep sende kalacak" dedi.Öyle bir içine sarıldı ve öptü ki hala unutamıyorum.İçinee doğmak gibi işte.
Babama sarıldım,öptüm.
Sıradan bi ayrılık sandım.
Gece babamı aradım, yoldayız kızım gebzeye ulaştık dedi.Hayırlı yolculuklar babam dedim.
Yattık.Gece bir rüya gördüm.Babam bi yeri eliyle eşiyor.Baba noldu diyorum.Kızım önümde bir engel var, aşabilirsem gidicem cenazeye diyor.Baba hayırlısıyla git, geç olsun nolacak sanki dedim.Ve gözümü o kötü haberle açtım.
Abim eşimi aramış.Ve kaza olmuş, hepsi çok kötüymüş dedi.Ben deliye döndüm.Yarabbim nolur annem telefona baksın dedim.Annem diye ağladım dakikalarca, hem aradım hem ağladım.Gecenin 5 inde.
Ağladım delirdim, olamaz, şaka rüyadayım.İkiside olamaz diye delirdim.Ta ki abim ve kardeşim evimin kapısına gelip, abim kafasını yerlere vurarak, 5 i de ölmüş, biz napıcaz şimdi dediğinde ve o küçük kardeşim sessizce ağladığında.
Ağlayamadım,onlara destek ol fatma,onlar mahvolmuşlar dedim.Ve hemen yola çıktık.İçimden Yalan, görücem onları diye diye gittik.Atkaracalara gelince lanet olsun dedim.
Artık anlatamıyorum.İlk defa burada konuşuyorum.Kimse yok anlatacağım, konuşacağım..
2 yaşında ki kızım, " anne senin annen nerde, baban nerde" diye sordu..Yandı ciyerim..
Ben çok özledim onları, herkesten nefret ediyorum.Kimseyi sevmiyorum, çok sevgisiz ve yanlız kaldım.
Nasıl geçer bu ömür.
Şimdi ise, Allahım yalvarırım beni kızımdan ayırma diyorum.Canım yanıyo ona bişey olacak diye.