Annelerin çalışması ve çocuk/çocuklar konusu....

Kres.

Cocugunu buyukanneye birakip hergun almamak hic hos degil. Aile olmanin gerekleri once gelmelidir.

Kaldi ki cocugun da suan 3.5 yasinda sosyallesmeye ihtiyaci var, aksama kadar yaslilarla oturmaya degil.

Kızınız küçük olduğu için gözlemleyemiyorsunuz durumunu. Oynuyor, sevildiği bir yerde duruyor sanıyorsunuz. Küçükken beni de ananemler büyüttü. Ki beni çok severlerdi. Çok büyük bir sevgiyle büyüdüm orada ama annemle bağım Yok şu anda. Karakter olarak, çok büyük etkileri oldu bana. Özgüvenle ilgili ciddi sorunlarım da var ve hala aşmaya çalışıyorum. O zamanlar zedelenen bu bağın telafisi, yıllarla kapanmıyor. Büyük hata edersiniz.

Annemin de çok geçerli sebepleri vardı o zaman için. Sizin gibi.

Çalışmayı da çok önemsiyorum. mutlu olmayan bir anne de çocuğuna yararlı da olmuyor zaten. Bunun çözümü bir kreş olabilir. Babanne gelip 15 gün kalabilir, çocuk alışana kadar. Yarım gün gider ilk hafta, sonra tam gün gitmeye başlar. Bu bir çözüm.

Ama çocuğunuzu babaanneye bırakmak, sizden ayrı bir evde uyutmak, onsuz akşamlar geçirmek değil. Babanın şehir dışında olması filan o kadar dokunmaz çocuğa ama anneden ayrı kalmak ilerideki büyük sorunların başlangıcı mahiyetinde bir davranış.

Buradaki hanımların pek çoğu çalışmak için çocuğunu kreşe, bakıcıya, akrabaya bırakan, ya da bırakamadığını için çalışmayan, yani bu durumları bizzat yaşayan, sizinle empati kurabilen insanlar. Olumsuz yorum aldığınız için, kulak ardı etmeyin. Bu durumu benim gibi, bizzat yaşayan insanlardan da duyacağınız şey, hata olduğu.

Kızınız bir şekilde kendini kapatacak size. Siz mutlu olduğunu, orada arkadaşlarıyla oynadığını, siz geldiğinizde sevindiğini filan göreceksiniz. Durumu iyi, doğru karar vermişim, akıl verenler çok biliyormuş diyeceksiniz. Ama içinde olup bitenleri bilemeyeceksiniz. Çünkü daha çok küçük, kendisi de bilemeyecek ve gösteremeyecek. Ama kopacak bir şeyler, ve bunun telafisi olmayacak.

Tıpkı çocuk gelişiminde konuşmanın, yürümenin kritik evreleri olduğu ve bu evreler kaçırıldığında bunun telafisi olmadığı gibi, kızınızın da ruhunda açılan boşluk hissi bir daha dolmayacak.

Çocuğu hafta içi KV ye bırakma fikrini tamamen çıkarın bence kafanızdan. Yazık çocuğa. O yaştaki bir çocuk evinden anne ve babasından bu kadar süre ayrı kalmamalı

gulsen88 .!.:

işte bazı insanlar bunu algılayamıyorlar maalesef bir durum hiç bir kişide aynı sonucu yaratmaz . ben de çalışmaya başladığımda kızım 10 aylıktı . 2 buçuk yıl çalıştım . kızım yeri geldi evimizde anneannesiyle, yeri geldi babaannesiyle birlikte kaldı . ama net şunu söyleyebilirim ki çalıştığım süre boyunca, son 6-7 aydır çalışmadığım süreye kıyasla, çocuğumla çok daha kaliteli vakit geçirdik . ve benim çocuğum her zaman mutlu sevgili bir çocuk oldu, çok dışa dönük, kendini acayip iyi ifade eden, uyanık, 3,5 yaşında olmasına rağmen duruma ortama kişiye göre hareket etmeyi çok iyi bilen bir çocuktur . şaşarsınız .

bu konudaki yorumları okuyunca cidden merak ettim burada hiç mi yok annesi işteyken anneannesiyle/babaannesiyle kalmış ama annesini babasını da çok seven çocuk ??? yoksa çocuklar sadece kreşe bırakıldıklarında mı mutlu oluyorlar....

ben buraya yorum yazmış bir kaç kişinin aksine, bunların değişken durumlar olduğunun bilincinde bir anneyim . esas olan şudur, bir çocuğun mutluluğunu sadece sevgi sağlar . annesiyle babasıyla olduğu süre boyunca anne ve babasının sevgisini hissetsin, anne ve babasının ona verdiği değeri hissetsin, anne babayla kaliteli vakit geçirebilsin . çocuklar için esas olan budur .

ben nice ev hanımları biliyorum . 7,24 evdeler ama evde ev işleri yapmaktan tv izlemekten telefonla konuşmaktan internete bakmaktan çocuklarının yüzüne bakamıyorlar . acaba biz çalıştığı için belli sürelerde çocuğunun yanında bulunmayan annelerin çocuklarına mı yazık yoksa sürekli evde olan ama bu şekilde davranan annelerin çocuklarına mı yazık ??? bu yazık olma durumu sadece çocuğun yanında bulunup bulunmamaya bağlı bir kavram değil iştee ama anlayabilene

Genişletmek için tıkla...

Eee siz kararınızı vermişsiniz bu durumda.. Bize sorduğunuz şey aklınıza daha önce yatmış. Konunuzu engelliyken okudum güncel denk gelince kreşe verin diye belirtmiştim. Ama siz genelden onay alamayınca bir hırçınlaşmışsınız sanki.

Ben çalışan ve çocuğa bakması için kv ile aynı evde yaşayan bir anne olarak şunu diyebilirim ki eğer zorunlu bir hal olmadıkça çocuğumu sürekli olarak başka bir evde kalmaya bırakmam. Zorunlu halden kastım da az çok anlaşılır zaten. Sizin şu anda bir zorunluluğunuz da yok gibi..
Biraz keyfi bence çalışma isteği. Kreş zamanına kadar kv ile beraber kalın bence..

gulsen88 .!.:

Işe ihtiyacım maddi anlamda yok ama manevi anlamda okulum mesleğim var çalışmak kendi paramı kazanmak her zaman tercihim olur... bir de çocuk da inanın bu sene evin içerisinde çook sıkılmaya başladı. onun da biraz farklı aktivitelere kendi yaşında arkadaşlara vs ihtiyacı var işe gitmesem bile kreşe gitsin diye düşünüyordum zaten ama işte eylül ayında diye düşünmüştüm.... şimdi birden bire tam gün kreşe bırakmam da onun için biraz şok etkisi yaratabilir. Babaannesine alışkın daha önceden de biz çalışırken anneannesi ya da babaannesiyle kalıyordu....

Genişletmek için tıkla...

İhtiyacınız bile yokmus. Diyecek söz bile bulamıyorum. Yazıktır ya. Psikoloji denen, güvenli bağlanma denen, cocuk depresyonu denen kavramlar var okumayı bilgilenmeyi tercih etseniz?
Ben de çalışıyorum ama 2 günde bir çocuk görmek nedir Allah aşkına. Üstelik kv.ye dayananazmişiniz. O cocuk dayansin ann hasretine ok. Bir de ikinci cocuk zamanı soruyorsunuz. Lütfen yapmayın. Zira annelik cok başkadır olduğunuzdan.

2 unv. Bitirdim. 15 yıl yöneticilik pozisyonunda çalıştım. Şuanda yana yakıla
Paketleme işi arıyorum çocuklarımın yanında olabilmek için. Söylediğiniz şeyi normallestirmeyin yok sevgi, yok kaliteli zaman diye.... o yaşta bir çocuk evinden ayrilirsa travma geçirebilir ve evet busekilde büyümüş insanlar annelerini affetmiyorlar, en yakin arkadaşımdan sahidim.
Hadi çocuğu da geçtim. Siz nasıl dayanacaksiniz kızınızı görmemeye, iyi midir kötü müdür bilemeden...

Benim kızım bakıcıda büyüdü ve ben cahillik edip eve gelmesini değil onun evinr götürmesine müsade ettim bu bile çocuğun o kadar değişmesine sebep oldu ki şimdi en ufak bi hatada arkadaşlarından defalarca özür diliyor çünkü terkedilme korkusu varki ben enfazla3 dealıyordum dışardan bakıldığında çok özgüvenli gibi duruyor ama değil ben farkındayım lütfen çocuklarınızı başk kişilere evlere bırakmayın biz kocaman insanlar bile yeni bi düzene alışırken ne kadar zorlanıyoruz değil mi şimdi farkedemezsiniz ama bi 6 yaşından sonra net bi şekilde belli oluyor

gulsen88 .!.:

Anladım, belki de bu durum da etkilemiştir onu doğrudur. Şimdi okula vs gidiyor mu okula gittikten sonra belki değişir daha dışadönük olur

Genişletmek için tıkla...

hanımefendi kabul etmek istemiyorsunuz yanlış olduğunu belli ama herkes kreş, yapmayın, demiş. kimisi de tecrübelerini yazmış ve olumlu hiçbir şey yok. siz ihtiyacınız olmadığı halde kendi paranızı kazanacaksınız diye çocuk perişan olacak. belki babaannesiyle daha yakın olacak ben bunu kaldıramazdım mesela anne olsam. kaldı ki şu an evli bile değilim çocuğum da yok ama olduğunda asla ayrı kalmak istemem. nasıl göze alabiliyorsunuz ondan ayrı kalmayı, aklım almıyor.