Canim kimse calismaktan bahsetmiyorki.. cocugunu yatili bir sekilde anneanne babannede birakmaktan bahsediyorsun sen..is icin yani.. yoksa ev hanimlarimi is kadinlarimi cocuklariyla kaliteli vakit gecirebilio tartisilir ve kisiden kisiye gorede degisen bir durum ayni zamanda.. calisip cocugu anneanneye babanneye vermekle yatili birakmak farkli seyler.. een caliscan ama cocugumu anneanneye birakcam deseydin boyke tepkiler gelmezdiki.. cogu kisi o sekilde yapiyo zaten..ama yatili birakmak olunca isler karisiyoişte bazı insanlar bunu algılayamıyorlar maalesef bir durum hiç bir kişide aynı sonucu yaratmaz . ben de çalışmaya başladığımda kızım 10 aylıktı . 2 buçuk yıl çalıştım . kızım yeri geldi evimizde anneannesiyle, yeri geldi babaannesiyle birlikte kaldı . ama net şunu söyleyebilirim ki çalıştığım süre boyunca, son 6-7 aydır çalışmadığım süreye kıyasla, çocuğumla çok daha kaliteli vakit geçirdik . ve benim çocuğum her zaman mutlu sevgili bir çocuk oldu, çok dışa dönük, kendini acayip iyi ifade eden, uyanık, 3,5 yaşında olmasına rağmen duruma ortama kişiye göre hareket etmeyi çok iyi bilen bir çocuktur . şaşarsınız .
bu konudaki yorumları okuyunca cidden merak ettim burada hiç mi yok annesi işteyken anneannesiyle/babaannesiyle kalmış ama annesini babasını da çok seven çocuk ??? yoksa çocuklar sadece kreşe bırakıldıklarında mı mutlu oluyorlar....
ben buraya yorum yazmış bir kaç kişinin aksine, bunların değişken durumlar olduğunun bilincinde bir anneyim . esas olan şudur, bir çocuğun mutluluğunu sadece sevgi sağlar . annesiyle babasıyla olduğu süre boyunca anne ve babasının sevgisini hissetsin, anne ve babasının ona verdiği değeri hissetsin, anne babayla kaliteli vakit geçirebilsin . çocuklar için esas olan budur .
ben nice ev hanımları biliyorum . 7,24 evdeler ama evde ev işleri yapmaktan tv izlemekten telefonla konuşmaktan internete bakmaktan çocuklarının yüzüne bakamıyorlar . acaba biz çalıştığı için belli sürelerde çocuğunun yanında bulunmayan annelerin çocuklarına mı yazık yoksa sürekli evde olan ama bu şekilde davranan annelerin çocuklarına mı yazık ??? bu yazık olma durumu sadece çocuğun yanında bulunup bulunmamaya bağlı bir kavram değil işteeama anlayabilene
Hemen hemen aynı durumdayız bu srne işten çıktım evdeyim. Çok iyi bir kolejden teklif aldım ama ben 2. Yi istiyorum. Yani karışık kafam. Size gelince buradakilere katılıyorum. Kreşe verebilirsinşz çocuğunuzu. Yaşı uygun. Araştırıp evinşze yakın güzel bir kreşe verirsiniz akşam da çocuğunuzla evde olursunuz. Böylece bsbanneyle çok içli dışlı olmazsınızMerhaba herkese,
Bir önceki konumda iş mi bebek mi diye bir tercih aşamasında olduğumdan bahsetmiştim. Hem kendi fikirlerim hem de O konuya gelen yorumların ışığında aldığımız karar doğrultusunda bebek konusuna öncelik verecektik bu aydan başlayarak. Ve ben o konumdan sonra yeni bir iş başvurusunda falan bulunmamıştım.
Fakat daha önceki başvurularımdan biri olan baya büyük kurumsal bir şirket beni görüşmelere vs çağırdı. Ingilizce sınavları, kişilik testi hepsinden geçtim. Bugün de bana bir iş teklifiyle geldiler.. 8 ocakta başlamamı istiyorlar. Bu yerin çalışma şartları cidden çok iyi. 5 iş çıkış saati.... haftasonları tatil.... büyük bir ihtimalle kabul edip başlayacağım.
Ama;
3 buçuk yaşındaki çocuğumu şuan için babaannesine bırakacağım mecburen. Babaannesi de Silivri'de oturuyor. Biz Istanbul'dayız. Her gün gidemeyeceğiz oraya. Bir gün gideceğiz diğer gün gidemeyeceğiz büyük bir ihtimalleBenzer bir durumda olan var mıdır acaba ? Çok zor oluyor mu anne için ve çocuk için. Yoksa " bir şey olmaz aksine değişiklik olur onun için " mi dersiniz.... ( bu arada belirteyim benim için babaannenin bizde kalma ihtimali yok maalesef )
Ve ikinci bir konu da işe başlayacağım için dolayısıyla 2. Çocuk fikri başlamadan bitti gibi oldu şuan içinçocukları olan anneler; 2 çocuğunuz arasında kaç yaş fark var, yaş farkı dolayısıyla yaşanan olumsuzluklar oldu mu, nasıl anlaşıyorlar ve sizler durumdan memnun musunuz.....
Kendimi bir garip hissediyorum. işe sevinemedim bile. kafam karıştı biraz.
Değerli düşünceleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum....
Ya biseyler yazarım da ucunda ban var. Basta vereyim babaannesine değişiklik mi olur demissiniz sonra yazın yani 3 yaşındayken 6 ay kaldı bisey olmadi demissiniz sonra biri demiş ki verme üzülürsün evet üzülürüm demissiniz tamamiyle saçma sapan cevaplar. Bir tane mantıklı insan kalsın babaannesiyle ne olacak dememiş sayfalardır o cevabı bekliyorsunuz neden kreş değil dendiğinde eylülü bekliyorum falan neden eylül cevap yok. Kalkmış bana burda ahlak dersi. Ne yaparsanız yapın meselesi değil bu çocuk yetiştirmek, kaldı ki sormuşsunuz cevaplamışız. Keşke avrupa olsak ya bazı ebeveynler çocuğun kendi için değil toplum için olduğunu bilse yaptırımlardan korksa
Güzelim burdaki anneler maşallah her konuda bilgi sahibi..O kadar muhteşem o kadar süper çocuklar yetiştiriyor ki, o nedenle tecavuz,adam öldürme, hırsızlik,fesatlik swvgisizlik bu kadar çok toplumda..çocuk için en doğrusunu yine sen bilirsin,iç sesini dinle..dene yanil.herkes doğruyu o şekilde buluyor..ben ne yapardım kendi şartlarımda diye sorarsan kreşe verirdim.ama dediğim gibi tek doğru yok ..
Masallah size vallahi gelip sarılasim geldi hem güzel bir kariyeri olup evladını büyütmek için ara veren annelere hayranım mecburiyeti olan annelerde asla sözüm yok konu sahibi icin yapacak birşey yok çünkü çok donuk herkes diyorki çocuğun çok küçük olmaz ayrılmamalı dediği bahaneler hep aynı ha birde benzin yol masrafı veriyormuş ya artık ne yapmak isterse evlat onun
Tabi kesin öyledir burda ki herkes ne yazdığını bilmiyor her yazılana bir cevabın var amma evladını bırakma bak tazim olur çocuğa diyoruz ona cevabım yok neden kendini düşünüyorsun çünkü sadece yok çok iyi bi ıste bla bla blabenzin yol masrafı mı :) hee ben o cümleyi durup dururken kurdum o örneği durup dururken verdim zaten . yorumuzda yazıyorsunuz ama daha neye istinaden öyle bir örnek yazdığımı bile anlayamışsınız.... o yüzden siz nasıl isterseniz öyle düşünebilirsiniz
Ne alakası var . Çocuğu olup çalışan bir sürü anne var . Neden kafanız da ya babanne evinde bakacak ya da ben çalışmiycam diye fikir oluşmuş ki ? Başka seçenek yok mu yani ? Çocuğa ters tepki yapar diye düşünmüşsünüz tüm gün kreş. Peki o zaman soruyorum günlerce annesini babasını görmeden yaşamak mi ters tepki yapar yoksa kreşte kendi yaşıtlarınla etkinlikler yapması mi ? Tabi ki mesleğinizi yapın evde oturmayın ama vu düşünceniz çok çok yanlış. Ayrıca şunu da eklemeliyim ki o yaşlı insanlar kendi evlerinde yatılı olarak çocuk bakmak zorundalar mı ? Bana sanki biraz çocuğun sorumluluğundan uzaklaşmak istiyormuşsunuz gibi geldi kreş fikrine bu kadar soğuk durduğunuz için .Peki ne yapılmalı sizce, bu konuda hassas olduğunuz için düşünceniz benim için daha da önemli. Ne yapılmalı anne çalışmamalı çocuk en az 12 13 yaşına gelene kadar evde mi durmalı mesela Cidden soruyorum
Bana laf salatası yapmayın ya..vermeyin çocuğu babanneye ayrı kalmayın off ne zormuş bişeyleri anlatmakbakın,
benim konuma geliyorsunuz hiç bir bilginiz olmadan, hiç bir açıklama da yapmadan '' para için heralde '' gibi bir yorum yazıyorsunuz . sonra cevabınızı alınca da hazmedemeyip tekrar yazıyorsunuz . yazdığınız şeyler de doğru olsa bari . öncelikle bir sakin olun. benimle hayatımla karakterimle ilgili bana bu kadar öfkelenmenizi gerektirecek bir şey bildiğinizi düşünmüyorum . siz ve sizin gibi öfke dolu yorum yazan bir iki karakter sanırım sürekli evde olan sizden bir dk bile ayrılmayan ebeveynlerin eseri olsa gerek .
yazdıklarınıza gelince : 1.si evet evde çok sıkılmaya başladığı için babaannesiyle kalması onun için değişiklik olabilir mi diye sordum fikir almak istedim ama daha önce hiç babaannesinde kalmadı dememiştim zaten . dolayısıyla 1. kalınlaştırdığım kısımda yalan ya da yanlış bir şey bulmaya çalışmanız saçma olmuş
2.si çocuğum babaannesiyle vs kaldı ama zaten ben '' çocuğum babaannesiyle kalıyor çok mutluyum bayıla bayıla babaannesiyle bırakıyorum gündüzleri '' diye bir şey de belirtmedim . dolayısıyla 2. kalınlaştırdığım yazınızda da bir yanlışlık yok . çocuğum durumdan çok çok memnun bile olsa ya da ben çocuğumu babaannesi ile değil kendi evimde bakıcıya da bıraksam, kreşe de versem, işe gitmeyi de tercih etmiş de olsam yine de ayrı olduğum için üzülürüm . üzülmemem mi lazım . yani atıyorum şimdi ben işe gitmeyi tercih ediyorum diye çocuğumla ilgili üzülme haklarımdan endişelenme haklarımdan vaz mı geçmiş oluyorum .
banlanma ihtimali olmasa kim bilir neler yazacak kapasitede birisiniz . bunu kendiniz söylemişsiniz . dolayısıyla siz ve sizin gibi içi öfke dolu insanlar bilsin çocuğun toplum için olduğunu ve ona göre yetiştirmeyi . o yeter .
Bence siz bu konuyu kendi vicdanınızı rahatlatmak için açmışsınız. Ama kusura bakmayın. 100 kişiye sorsanız 90'ı çocuğu babaanneye bırakıp ara ara gidip görmeyi yanlış bulur. Evet çocuk bakımında tek doğru yoktur. Ama kesin yanlışlar vardır. Buradaki çoğunluk sizi ikna edemediyse bir pedagoga danışın hiç değilse. Gerçekten üzüldüm bebeğinize.işte bazı insanlar bunu algılayamıyorlar maalesef bir durum hiç bir kişide aynı sonucu yaratmaz . ben de çalışmaya başladığımda kızım 10 aylıktı . 2 buçuk yıl çalıştım . kızım yeri geldi evimizde anneannesiyle, yeri geldi babaannesiyle birlikte kaldı . ama net şunu söyleyebilirim ki çalıştığım süre boyunca, son 6-7 aydır çalışmadığım süreye kıyasla, çocuğumla çok daha kaliteli vakit geçirdik . ve benim çocuğum her zaman mutlu sevgili bir çocuk oldu, çok dışa dönük, kendini acayip iyi ifade eden, uyanık, 3,5 yaşında olmasına rağmen duruma ortama kişiye göre hareket etmeyi çok iyi bilen bir çocuktur . şaşarsınız .
bu konudaki yorumları okuyunca cidden merak ettim burada hiç mi yok annesi işteyken anneannesiyle/babaannesiyle kalmış ama annesini babasını da çok seven çocuk ??? yoksa çocuklar sadece kreşe bırakıldıklarında mı mutlu oluyorlar....
ben buraya yorum yazmış bir kaç kişinin aksine, bunların değişken durumlar olduğunun bilincinde bir anneyim . esas olan şudur, bir çocuğun mutluluğunu sadece sevgi sağlar . annesiyle babasıyla olduğu süre boyunca anne ve babasının sevgisini hissetsin, anne ve babasının ona verdiği değeri hissetsin, anne babayla kaliteli vakit geçirebilsin . çocuklar için esas olan budur .
ben nice ev hanımları biliyorum . 7,24 evdeler ama evde ev işleri yapmaktan tv izlemekten telefonla konuşmaktan internete bakmaktan çocuklarının yüzüne bakamıyorlar . acaba biz çalıştığı için belli sürelerde çocuğunun yanında bulunmayan annelerin çocuklarına mı yazık yoksa sürekli evde olan ama bu şekilde davranan annelerin çocuklarına mı yazık ??? bu yazık olma durumu sadece çocuğun yanında bulunup bulunmamaya bağlı bir kavram değil işteeama anlayabilene
Sizin mantığınıza göre babaannenin de ev hanımı olmaması, temizlik yapmayıp tv izlemeyip çocuğunuzla ilgilenmesi gerekiyor o zaman. Öyle mi?işte bazı insanlar bunu algılayamıyorlar maalesef bir durum hiç bir kişide aynı sonucu yaratmaz . ben de çalışmaya başladığımda kızım 10 aylıktı . 2 buçuk yıl çalıştım . kızım yeri geldi evimizde anneannesiyle, yeri geldi babaannesiyle birlikte kaldı . ama net şunu söyleyebilirim ki çalıştığım süre boyunca, son 6-7 aydır çalışmadığım süreye kıyasla, çocuğumla çok daha kaliteli vakit geçirdik . ve benim çocuğum her zaman mutlu sevgili bir çocuk oldu, çok dışa dönük, kendini acayip iyi ifade eden, uyanık, 3,5 yaşında olmasına rağmen duruma ortama kişiye göre hareket etmeyi çok iyi bilen bir çocuktur . şaşarsınız .
bu konudaki yorumları okuyunca cidden merak ettim burada hiç mi yok annesi işteyken anneannesiyle/babaannesiyle kalmış ama annesini babasını da çok seven çocuk ??? yoksa çocuklar sadece kreşe bırakıldıklarında mı mutlu oluyorlar....
ben buraya yorum yazmış bir kaç kişinin aksine, bunların değişken durumlar olduğunun bilincinde bir anneyim . esas olan şudur, bir çocuğun mutluluğunu sadece sevgi sağlar . annesiyle babasıyla olduğu süre boyunca anne ve babasının sevgisini hissetsin, anne ve babasının ona verdiği değeri hissetsin, anne babayla kaliteli vakit geçirebilsin . çocuklar için esas olan budur .
ben nice ev hanımları biliyorum . 7,24 evdeler ama evde ev işleri yapmaktan tv izlemekten telefonla konuşmaktan internete bakmaktan çocuklarının yüzüne bakamıyorlar . acaba biz çalıştığı için belli sürelerde çocuğunun yanında bulunmayan annelerin çocuklarına mı yazık yoksa sürekli evde olan ama bu şekilde davranan annelerin çocuklarına mı yazık ??? bu yazık olma durumu sadece çocuğun yanında bulunup bulunmamaya bağlı bir kavram değil işteeama anlayabilene
Tebrikler!!!bu yazdıklarınızdan bile anlaşılıyor : çocuğunuz sizin gibi bir annesi olduğu için yani sabit düşüncelerle ya da önyargılarla hareket etmeyen bir annesi olduğu için çok şanslı olacak.... musmutlu ve aydınlık günler dilerim
Evet hepimize de toplu bir ayar vermiş kendince bizim fikrimiz yok ya başka üyelerden görüp saldırmışız gibi aslında kendisiyle çelişiyor farkında değil açlıktan oluyo değilsen çalışma bir müddet her gün onca yolu gitmek marifet degilki sonuçta çocuk ayrı evde kalıyor mu evet konu bitti ki daha öncede yapmış zaten şu ona guveniyormusve şu ilgimi çekti burda kaç kadın dediki bak yapma yazık etme biz bu şekilde büyüdük annemle el gibiyiz ama direniyor çocuk onun bizlik bir durum yok madem eleştiriye bu denli kapalı neden konu açıyor kaldı ki herkes sayfalarca aynı şeyi demiş daha ne olsunTebrikler!!!
Gönlünüze göre bir yorum buldunuz sonuçta. Bunca yorumun içinde bir görüş ve methiyeler düzülmüş. Çünkü o önyargılarla hareket etmiyor. Diğer tüm yorum sahipleri önyargılı demek. Bunca insana nezaketsizlik ettiniz hanımefendi. Ayrıca önyargı bir düşünceye körükörüne bağlanmak demektir. Bu sifati kim hakediyor bir düşünün. Çocuk anne babayla uyumalı diyen ama kreş, bakıcı, babannenin eve gelmesi fikirlerini sunan bu kadar kadın mi, yoksa ama ben daha önce de bırakmıştım hiç bir şey olması diyen siz mi? Biraz aklı selim düşünün. Çocuk sizin çocuğunuz. Bu durumdan ilk elden biz etkilenmeyeceğiz. Siz etkileneceksiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?