- 22 Mayıs 2013
- 698
- 885
- 333
- Konu Sahibi BlancKahkul
-
- #41
Bu konuda kararsızim yani annem çok pratik çok titiz. Ben asla öyle olamam misal bir örnek vereyim annem bir yerdedir. Evi supurgeye çekerim 2+1 evimiz ama salon mutfak geniş yani, WC yi yıkarım, Yemek yaparım. Annem geldiğinde ona gore tüm gün yatmisimdir hicbirsey yapmadan ama ben kendimi gayet çok iş yapmış gibi görüyorum gün sonunda yorulmuş oluyorum. Annem çocuklugumdan beri hep şikayetçiydi hayatım boyunca bir saatliğine bile dolabım istedigi gibi olmamıştır. Defalarca çamaşır katlamayi gösterdi ama gerçekten öyle kibrit gibi dizemiyorum beceremiyorum. Annem işine gelmediği için yapmıyorsun der bu kadar.
o kız gerçekten de hayal kırıklığıymış, ama yetiştirilme tarzı, bu yaşa kadar sorumluluk öğretememe gibi sebeplerden yine aile hatalı benceBen şöyle düşünüyorum.
Kimse mükemmel değildir, her konuda iyi olamayız ancak bir yönden de yüz güldürmeliyiz.
Örneğin ben annemin tırnağı olamam ev düzeni, temizliği konusunda ama
iş hayatımda vs sorumluluk sahibi biriyim.
Annemi düşündürmem, aklı bende kalmaz.
Bir yola girmişsem elimden gelenin en iyisini yaparım bilir.
Eee bu durumda hayal kırıklığı olmam onun için.
Ama bir komşumun kızı var.
Yeminle ona her baktığımda aklım çıkıyor çatlıyorum.
Rabbim başa vermesin. Bence hayal kırıklığı olmayacak gibi değil.
Ne ders çalışır, ne ev işinin ucundan tutar, ne dışarda çalışır ihtiyacını, harçlığını çıkarır.
Varsa yoksa tüketim üzerine bir hayat.
Ojesini bile yere döker, o an silmez.
O ojeyi annesi silsin diye bekler.
Annesi çok hasta diyelim bir yere gidilmesi gerek, rica etsin kızım sen git de gel ne olur desin.
Üşendiği için gidemem der ve eğer gitmek istemiyorsa hiç bir güç onu ikna edemez.
Bir şeyi yapmayı kafaya koysun ama imkan yok onu da ne yapar eder tutturur, yaptırır.
İçerden seslen çok afedersin kendini yırt, keyif peşinde olsun telefonda falan.
Asla yerinden totosunu kaldırıp efendim demez.
Artık ölüyor musun, yangın mı çıktı. Allah'a emanet..
Rimelleri yastık kılıfına akar, annesi değiştirene dek kapkara olur.
Kendi odasını bile toplamıyor, kadının omzundan bir yük almak yok.
Anca isteklerini sipariş etsin var mı yok mu demeden..
Bir de açık açık diyor ki ''Ben buyum, ben bencilim. Bana ne doğurmasalardı. ''
o kız gerçekten de hayal kırıklığıymış, ama yetiştirilme tarzı, bu yaşa kadar sorumluluk öğretememe gibi sebeplerden yine aile hatalı bence
Siz çok normalsiniz ama üzgünüm anneniz fazla fazla fazla takıntılı. Hatırlıyorum bir kere dağınıklıktan annemi çileden çıkarmıştık. Kadın aldı tüm eşyalarımızı pencereden aşağı attı. Hala gülerim. Bir daha dağıtmadık. Ama hiç ağladığını bilmem. Şeref yoksunu babam bile çok üzerdi ama nadir ağlar belli ederdi. Kendi anneme bakınca sizinki bana çok abartılı geliyor. Psikolojik bir rahatsızlığı olabilir miAnnelerinizin hayal ettiği gibi misiniz? Yoksa benim gibi hayalkırıklığı mi ?
Hiç hissettiniz mi anneniz için hayal kırıklığı olduğunuzu. Acaba tüm anneler mi aynı merak ettim. Ben hep ilkokuldan beri hissettim. O zamanlar çocuk aklımla keşke arkadaşlarımdan birisiyle yer degissem sabah :)) annem üzülmez diye dua edip uyuduğumu hatırlıyorum. Hala aynı aslında annem kadar titiz düzenli olmadığım, her gün evi dip bucak silmediğim, gardrobum düzensiz olduğu için. Ne bileyim eve gelince çantamı vestiyer de bıraktığım icin.... Bir sürü şey var aslında böyle tam bir hayalkırıklığı yım. O kadar iyi hissediyorum ki. Annem tezgahta bulaşık görse misal unutuyorum bazen yada o an makinaya koyasim gelmiyor sonra koyarım diyorum, ağladığı çok zaman olmuştur :) bugün yemeğe fazla salça koymam, kardeşimin yastiginin kılıfını değiştirmem, çok oturmam, telefona bakmam, banyoda dış fırçasını lavabonun üstünde bırakmam, pide almak için geç gitmem... Çok varda siralamayayim memnuniyetsizligini tek tek tek belirtti üzüldü somurttu. Neden böyle ki tüm anneler mi biyle acaba. Ben anne olsam asla annem olmazdım sanırım. Büyük konusmayayim da :)
Söyleniyor zaten hiç sorun değil ama üzülüyor bazen tansiyonu fırlıyor elleri uyuşuyor benim yuzumden. Vallahi. Evlenecegim evimin pislik yuvası olmasından ötürü tedirgin. Kendine zararı var. Uzulmeyip stres olmasa sabaha kadar konuşsun. Gerçi 26 yaşındayım adım atmama kadar elestirmesinden de sıkıldım ama az daha dişimi sıkardım :)
Anneniz çok üzgün mü peki onun kriterlerinin dışındasiniz diye ? Benim problemim bu annem o kadar üzgün ki. 5 çocuklu, çocukları ortada bırakan madde bağımlısı.... Gibi gibi gibiyim sanki o denli üzülüyor inanın abartmıyorum.Annemin hayalindeki kız hanım hanım bir kızdi hep. Derli toplu falan. Çıtı piti giyinsin onunla günlere gitsin.
Ben çocukken çete kurmuştum ağaçta yaşar erkeklerle maç yapardım. Boş terkedilmis binalara girer çetemin üssü yapardım
Ergenken ağır Hard Rockci bir kız oldum.
Üniversiteye başladım Hard Rock daha alternatif Rock oldu derken tesettüre girdim ki bu ailem için en. Büyük hayal kırıklığı oldu. Artık tesettürlü kadın deyince ne geliyor ise akıllarına ne aptalligim kaldı ne salaklığım ne cahilliğim. Yediğim hakaretin haddi hesabı yok. Neyse sonuçta hala tesettürlüyum bohem bir tarzım var ki annem bu tarzı hep pasaklı bulmuştur.
Üzerine bir de peçe de kullaniyirum.
İşin aslı tam bir hayal kırıklığıyim...
Tek onure ettiğim nokta 2 üniversiteyi de 1. Lik ile bitirmem ve sivri dilim oldu annem için ( bizim kız bi laf sokar laf sokulan anlamak için 1 hafta düşünür der durur)..
Kotu bin kez dedim bosan. Bu aralar babam eskisi gibi değil ama annem eski yaşadıklarını ısıtıp ısıtıp sunuyor.Alti ustu 2 bardak yahu, sinir krizi icin sebep mi bu sence? Annenin baska psikolijik sorunlari olabilir, birikmislik olabilir, babanla evliligi nasil?
Asla asla. Allah nasip eder evladım olursa hele kızım asla ona evde fazlalık hissini yasatmamDünyaya milyon defa doğup gelsem milyon defada da aynı annenin çocuğu olmak istemezdim. Hayatımın en kötü zamanlarını yaşattı bana. Çocukken gördüğüm rüyalarda ondan kaçıp uçmaya çalışıyordum hep. Yazdıklarınıza baktım anneniz gibi olmak veya olmamak sizin tercihiniz. Çok kötü bir anne değil sadece biraz mükemmelliği seviyor. Aynı zaman da kontrol etmeyi de.
Psikolog demedi öyle birşey ama devlet Hastanesi'ndeydik yeterince ilgilenmedi belki de. Misal şu anda da öyle saat 8 de başlar evi supurmeye ve oturmaz. Oruç birde. Yani öyle bir huyu var. Odaları dolaşır bahçeye çıkar kendisine sürekli iş çıkarır. Benim oturmam gözüne aşırı derecede batar.Anneniz okb mi
Yani boylelerinin cocuklari esleri genelde agliyorda
bulaşığı toplamadınız, gardrobunuzu katlamadınız, diş fırçanızı lavaboda unuttunuz ve diğer saydığınız sebeplerden dolayı anneniz sizin yüzünüzden hayal kırıklığı yaşıyorsa bırakın yaşasın bence
kimse mükemmel değildir, anneniz de mükemmel değil
insan kendisi kusursuz olmadığı konuda veya bir işte, karşısındakinden kusursuzluk bekliyor
evlat ya kendi evladı....
30 lu yaşlardayım küçükken annem beni görmezden gelirdi çoğu zaman tavırlarıyla ama aynı zaman da da ihtiyaçlarımızı karşılardı yani kendi mutsuzdu ,onun için sanırım bilemiyorum beni sevmeyen begenmeyen insanlar ilgimi çeker belirli uzun süre aklımdan çıkmaz kendimi değersiz hissederim .Annelerinizin hayal ettiği gibi misiniz? Yoksa benim gibi hayalkırıklığı mi ?
Hiç hissettiniz mi anneniz için hayal kırıklığı olduğunuzu. Acaba tüm anneler mi aynı merak ettim. Ben hep ilkokuldan beri hissettim. O zamanlar çocuk aklımla keşke arkadaşlarımdan birisiyle yer degissem sabah :)) annem üzülmez diye dua edip uyuduğumu hatırlıyorum. Hala aynı aslında annem kadar titiz düzenli olmadığım, her gün evi dip bucak silmediğim, gardrobum düzensiz olduğu için. Ne bileyim eve gelince çantamı vestiyer de bıraktığım icin.... Bir sürü şey var aslında böyle tam bir hayalkırıklığı yım. O kadar iyi hissediyorum ki. Annem tezgahta bulaşık görse misal unutuyorum bazen yada o an makinaya koyasim gelmiyor sonra koyarım diyorum, ağladığı çok zaman olmuştur :) bugün yemeğe fazla salça koymam, kardeşimin yastiginin kılıfını değiştirmem, çok oturmam, telefona bakmam, banyoda dış fırçasını lavabonun üstünde bırakmam, pide almak için geç gitmem... Çok varda siralamayayim memnuniyetsizligini tek tek tek belirtti üzüldü somurttu. Neden böyle ki tüm anneler mi biyle acaba. Ben anne olsam asla annem olmazdım sanırım. Büyük konusmayayim da :)
Kotu bin kez dedim bosan. Bu aralar babam eskisi gibi değil ama annem eski yaşadıklarını ısıtıp ısıtıp sunuyor.
Bu yazdıklarınızı hayal kırıklığı degil sizin karakteriniz kişilik yapınız tabiki annenize aynı olamazAnnelerinizin hayal ettiği gibi misiniz? Yoksa benim gibi hayalkırıklığı mi ?
Hiç hissettiniz mi anneniz için hayal kırıklığı olduğunuzu. Acaba tüm anneler mi aynı merak ettim. Ben hep ilkokuldan beri hissettim. O zamanlar çocuk aklımla keşke arkadaşlarımdan birisiyle yer degissem sabah :)) annem üzülmez diye dua edip uyuduğumu hatırlıyorum. Hala aynı aslında annem kadar titiz düzenli olmadığım, her gün evi dip bucak silmediğim, gardrobum düzensiz olduğu için. Ne bileyim eve gelince çantamı vestiyer de bıraktığım icin.... Bir sürü şey var aslında böyle tam bir hayalkırıklığı yım. O kadar iyi hissediyorum ki. Annem tezgahta bulaşık görse misal unutuyorum bazen yada o an makinaya koyasim gelmiyor sonra koyarım diyorum, ağladığı çok zaman olmuştur :) bugün yemeğe fazla salça koymam, kardeşimin yastiginin kılıfını değiştirmem, çok oturmam, telefona bakmam, banyoda dış fırçasını lavabonun üstünde bırakmam, pide almak için geç gitmem... Çok varda siralamayayim memnuniyetsizligini tek tek tek belirtti üzüldü somurttu. Neden böyle ki tüm anneler mi biyle acaba. Ben anne olsam asla annem olmazdım sanırım. Büyük konusmayayim da :)
Annemde asla kıyafetlerimi begenmez. Kendimi de geçtim annene artık üzülüyorum. Aglamasa kendini yipratmasa bana ne derse desin. Çok takmıyorum.O hayal kirikliklarindan biri de benim. Ayni sizin annenizi tarif ettiginiz gibi bir annem var süekli elinde bezle dört döner sürekli bir yer temizlenir.Daha bu sabah markete gidicem diye disari cikacaktim önce ne giydim diye sizdü sonra düzeltmeye calisti en son ise saçlarin çok cirkin gözüküyor sen nasil genc kizsin elalem ne der arkandan gülerler dedi ki herkes benim saçlarımı çok beğenir.
Suclu ne sensin ne de ben. Suclu seni böyle düsündürten kisi
Değilim olamam da . 25 yaşındayım hep böyleydi böyle olacak . Beni takdir ettiğini falan hatırlamam . Ablama öyle değildir ama. Kıskanmıyorum ama böyle olmasını tercih etmezdim. Artık alıştım beklentim yok siz de çok büyük beklentiye girmeyin ki bu konuda daha fazla üzülmeyin.Annelerinizin hayal ettiği gibi misiniz? Yoksa benim gibi hayalkırıklığı mi ?
Hiç hissettiniz mi anneniz için hayal kırıklığı olduğunuzu. Acaba tüm anneler mi aynı merak ettim. Ben hep ilkokuldan beri hissettim. O zamanlar çocuk aklımla keşke arkadaşlarımdan birisiyle yer degissem sabah :)) annem üzülmez diye dua edip uyuduğumu hatırlıyorum. Hala aynı aslında annem kadar titiz düzenli olmadığım, her gün evi dip bucak silmediğim, gardrobum düzensiz olduğu için. Ne bileyim eve gelince çantamı vestiyer de bıraktığım icin.... Bir sürü şey var aslında böyle tam bir hayalkırıklığı yım. O kadar iyi hissediyorum ki. Annem tezgahta bulaşık görse misal unutuyorum bazen yada o an makinaya koyasim gelmiyor sonra koyarım diyorum, ağladığı çok zaman olmuştur :) bugün yemeğe fazla salça koymam, kardeşimin yastiginin kılıfını değiştirmem, çok oturmam, telefona bakmam, banyoda dış fırçasını lavabonun üstünde bırakmam, pide almak için geç gitmem... Çok varda siralamayayim memnuniyetsizligini tek tek tek belirtti üzüldü somurttu. Neden böyle ki tüm anneler mi biyle acaba. Ben anne olsam asla annem olmazdım sanırım. Büyük konusmayayim da :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?