Annelik hep aynı işler

Darkesttt .!.:

Her gunum aynı
Sabah kalk cocukları okula hazırla binbir nazlarını cek okula gotur eve gel ev işleri yemek bulasık camasır git geri okuldan al
Aksam yemeği sofra kur kaldır odevleri banyoları yarın yine aynısı
Bıktım ya hep aynı isler hergun aynı is sil bastan yap kafayı yicem

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle sizi çok iyi anlıyorum. Madem durumun farkındasınız öyleyse değiştirmek için muhakak adım atmalisiniz ne gibi adımlar . Mesela çocuklara yaşlarına uygun sorumluluklar vererek yavaş yavaş üzerinizden bazı sorumlulukları hafifletebklireinjz.
Okula hazırlanma aşaması özellikle çocuklarınıza devretmeniz gereken bir aşama kıyafetlerini kendileri giymeliler , çantalarını kendileri hazirlamalilar gibi. Dağıttıklarını toplamayı öğrenmeliler siz sürekli onların dagittiklariyla meşgul olmamalisinjz.
Maddi ödül veya maddi cezalardan kaçının ama bir yere gitmek isterler o zaman dersiniz ki ben de oraya gitmeyi çok isterdim ama oyuncaklarınızı toplamamissinjz bu şekilde bırakıp gidemeyiz.
Ayrıca temizliklerini yaşları kaç bilmediğim için eğer çok küçükseler sizin gozetiminizde kendileri yapmalılar. Yani banyo yaparken siz bir tabureye oturun ve ona dokunmadan banyosunu izleyin gerekli yerlerde nasıl yapması gerektiğini söyleyin o tamamladıktan sonra siz eksik olduğunu düşündüğünüz yerlerini yıkayarak ona yardım edin ve çıkın . Tabiki yardiminjz en baştan tekrar yıkamak şeklinde olmamalı. Bir süre sonra banyosunu kendi yapabilir hale gelir.
Belli ki evde ortaci eleman gibi olmuşsunuz herkesin işine koş yetiş kolaylaştır ama kendi işin olmasın hesabı.
Eşiniz eve geldiğinde muhakak yardım isteyin çocuklarla ilgilenmesi konusunda olur ev işleriyle ilgili olur. Kendinize bir hobi edinin , haftada bir saat bile olsa bir kursa katılın böyle hem sosyallesip hemde zihinsel aktif olacaksınız.
Yemek yapma konusuna gelirsek ben kendi taktiklrtimdem vereyim. Öncelikle benim en küçük boy bir derin dondurucum var. Tabi bir çok şeyi konserve olarak da bulundurabilirsiniz.
Ben bir paketin tamamını nohut ya da kuru fasulye yi düdüklüde öldürüyorum sonra kendi yiyebileceğimiz porsiyonlarda paketleyip buzluğa koyuyorum.
Barbunyayi da aynı şekilde yapıyorum ve barbunysyla çok farklı yemekler salatalar yapıyorum.
Uygun vakitlerimde mantı yapıp buzluğa atıyorum.
Eşim kıyma aldığında bazen bir kilonun tamamını bazen yarım kilosunu tamamen köfte yapıp buzluğa koyuyorum. Taze fasülye, ıspanak vs öldürüp yine buzluğa. Patlıcanları fırına verip közleme gibi yapıyorum sonra soyup doğrayıp paketleyip buzluğa atıyorum, börek yapıyorum bir kısmını yiyoruz kalanı buzluğa . Daha bir sürü şey yapıyorum aklıma şimdilik bunlar geldi . İnsanlar bunu sadece kışlık hazırlarken yapıyor ben sürekli çünkü inanılmaz pratik ve misafir gelse bile yorulmuyorum. Üstelik internetten bakıp farklı farklı tariflerde de deniyorum buzluktan cikardiklarimi herkes çok begeniyo. Yorulmadan yemek yapmak paha biçilemez. Elbette zamanında enerji harcamış oluyorum ama inanın hepsini geniş zamanlarımda yapıp koyuyorum. Tam anlamıyla 20 dk da mükellef sofralar kurulabiliyor. Bu inanılmaz bi rahatlık inşallah faydası olur size de

CuteMom .!.:

Büyüyüp Üni basladıklarında rahat ederız ınsallah ya da torun bakmazsak evlenince bebeler

Genişletmek için tıkla...

Kazın ayağı öyle değil. Oğlum bu sene şehir dışında üniversite okumaya başladı ben rahat mıyım ? Hayır ne yaptı, ne yedi, kimlerle takılır vs.vs. saysam arkası gelir düşüncelerimin. Kokusunu özlüyorum, didişmeyi özlüyorum. Özlüyorum da özlüyorum işte. Her ay gelmesine rağmen ben her uğurlamam da otogarlarda salya sümük ağlayarak eve dönüyorum.

Allah evlatla sınamasın kimseyi. Ve ben akşam olunca onunla uyuduğum,ders yaptığımız,parka gittiğimiz,mutfakta geçirdiğimiz, güldüğümüz hatta ağladığımız günlerimizi arıyorum.

Hani bi büyüseler de diyoruz ya. Büyüyorlar evet ama büyüdükçe , kendileri oldukça geçirilen zaman da azalıyor onlarla.

Zamanın kıymetini bilin. Geri gelmeyecek çünkü :)

Çalışan anne olmak elbette zor ama şöyle bir güzelliği var, paran var. Ev hanımı olunca bir kere ev her zaman temiz ve toplu olmak zorunda, güzel yemek yapmak zorundasın adın çalışmıyor çünkü. Ayrıca paran yok. Kursa mı gideceksin para lazım, alışverişe gideceksin para lazım, arkadaşla buluşacaksın para lazım, e bunların hepsi için eşinden istemen ve ufak çapta rapor vermen lazım. İşte sosyalleşiyorsun, geliştiğini hissediyorsun, para kazanıyorsun, hakkettiğini düşünüyorsun ama evde sanki o kadar değerli görülmüyorsun. 5 yıl çalıştım, 2 yıla yakındır evdeyim, kızım 2 yaşına girer girmez kreşe verip işe başlıyorum. Fizyolojik olarak daha zor evet ama ev hanımlığının psikolojisi çekilmez.

Darkesttt .!.:

Her gunum aynı
Sabah kalk cocukları okula hazırla binbir nazlarını cek okula gotur eve gel ev işleri yemek bulasık camasır git geri okuldan al
Aksam yemeği sofra kur kaldır odevleri banyoları yarın yine aynısı
Bıktım ya hep aynı isler hergun aynı is sil bastan yap kafayı yicem

Genişletmek için tıkla...

Sofrayi kendileri kursunlar, okuma yazma biliyorlarsa odevleri kendileri yapsinlar, odalarini onlara toplatin ben sekiz yasindayken bulasik yikayip, ev supuruyordum, simdi de tip okuyorum yani siz yardim etmeseniz de yapabilirler tek baslarina ders de calisirlar cok sikmayin caninizi oldugu kadar

En azından okula bırakıp birkaç saat de kafanı dinliyorsun benımkıler henuz okula bile gitmiyor, gidecekleri günğ 4 gözle bekliyorum. Şükret bence canım.

Canım, inan çalışanlar da bu durumda.
Sabah bi rkoşu uyanıyorum, giyin süslen, işe git. Orada hiç istemediğin kişiler ile zorunlu görüş dediklerini yap, hatta sana bazen hakaret etmelerine ses çıkarma, bir koşu eve gel, evi temizle, ertesi gün ne giyeceğine karar ver , ütüle. Duş al. Uyu.

Ben buna çare bulamadım. Bulan varsa yazsın bir zahmet.

Monotonluk hayatın gerçeği. Ama ufak değişiklikler yapılabilir, bize iyi yansır.
Mesela ev işleri nankördür, her gün aynı işi ister yapsanız da yapmasanız da.
Rutininizi biraz değiştirin ve kendinizi paralamayın.

Çocuklarınızın okulda olduğu saatlerde sevdiğiniz birşeyler varsa onları yapın, vaktinizi değerlendirin.
Yarım saat kitap okusa insan, ruhu dinleniyor.
Kurslara da katılabilirsiniz zevkinize göre.
Çalışın veya çalışmayın o kısmı bilemem ama yapılacak şeyler bulabilirsiniz.

Ben de evdeyim bu ara. Okula giden çocuklarım yok henüz evdeler.
Günler genel olarak aynı geçse de, "iki günü eşit olan ziyandadır" sözünü uygulamaya çalışmaktayım.
Bugün hiçbir iş güç yapmayacağım mesela bu epey bir değişiklik benim için

Devrilip yatacağım
çocukların ihtiyaçlarını gözetirim. Bir de oyunlarına katılırım yeter

MevsimlerGibisin .!.:

En azından okula bırakıp birkaç saat de kafanı dinliyorsun benımkıler henuz okula bile gitmiyor, gidecekleri günğ 4 gözle bekliyorum. Şükret bence canım.

Genişletmek için tıkla...

Ahhhh canım senin suan yasadıklarını bende vaktinde yasadım merak etme ogunleri gecirmeden okul gunlerine varılmıyo malesef sende bekliceksin sıranı
Ama suna inan okula da baslasalar is azalmıyo
Bu sefer okula gotur eve gel tekrar git al odevleri hastalıkları bitmiyo cnm

çocuk sahibi olurken beklentiniz neydi?:)
Cocuksuz hayatında pek numarası yok yanı,ev is:)
Cocukları bırakabileceğiniz biri varsa,bırakıp bi kac saat nefes alın derim.
Bunalmıssınız belliki.
Olur öyle.

ne olmasını bekliyorsunuz ki savaş fotoğrafçısı filan değilseniz çalışan insanların da rutini aynı.
sabah kalk işe git, işten çık eve git. yemek ye, vakit geçir, işlerini hallet, yat.

Dün bu sebepten dolayı evde terör estirdim, şimdi bu konuya denk geldim.

Öncelikle eski çalışan, son dört yıldır ev hanımı olan bir kadın olarak şuna açıklık getireyim. Çalışan kadınlar da bunları yapıyor daha zor cümlesini kesinlikle kabul etmiyorum. Bir kere bütün gün boş olan evle tüm gün birilerinin olduğu ev aynı olmuyor anacım. Arada ciddi bir iş fazlalığı var. Onun dışında çalışan kadının bir şekilde gün içinde zihni boşalıyor. Ev-çocuk-ev işi üçgeninden sıyrılıyor. Dolayısıyla psikolojisi daha sağlam oluyor. En önemlisi de cebinde sosyalleşecek parası oluyor. Bu ay camları parasıyla birine sildireyim, yemeği dışarıdan söyleyeyim, bu hafta sonu şuraya gideyim gibi cümleler sarf edebiliyor. Çünkü parası var. Evet çalışırken çocuk ve ev sorumluluğu çok daha fazla yoruyor bedeni ancak çalışan kadının psikolojisi daha sağlam oluyor. Her gün aynı güne uyanmıyor en azından. Bakayım bugün de dünün aynısı demiyor. Bu ciddi anlamda insanı yıpratan bir durum. Çık gez dolaş diyen arkadaşlara gülüyorum. Tek maaşla o iş o kadar kolay olmuyor işte. Çıkıp şöyle çok fazla aktif olmadan dolaşmak en az 100 TL. Neyin gezmesi.

Dün sabahtan akşama çamaşır yıkayıp ütü yaptım. Oğlumun ağzındaki yemeği tükürdüğü koltuk örtüleri, elinin yağını sürdüğü çarşaflar, yarım saatte bir kirlettiği kıyafetler, bir bardak vişne suyunu döktüğü halı. Öyle bırakayım mı bunları. Hani bunun titizlikle de ilgisi yok. Mecburen yıkanacak ütülenecek. Ben çalışıyor olsam ve oğlum tüm gün okulda olsa bu saydığım çamaşırlar çıkmayacaktı mesela. Ya da kahvaltı ve öğlen yemeğini okulda yiyeceği için sadece akşam yemeği hazırlayacaktım. Hayır kabul etmiyorum, evde durduğunda yaptığın işle çalışırken yaptığın iş kesinlikle aynı değil.

Asıl sorun ev işleri ve çocukla yorulmak değil. Her günün birbirinin aynısı olması. Asıl sorun bu.

Hepimiz belli bir dönem aynı sıkıntıları yaşıyoruz. Evet rutinler ve sürekli tekrarlanan şeyler ruhumuzu daraltabilir. Bunun anneliği sevmek veya anne olmaktan sıkılmakla alakası yok. Benim bu dönemlerimde duymaktan en nefret ettiğim söz" anne olmak kolaymı, bizde büyüttük neyin şikayeti bu" vs vs. Evlatlarım en değerli varlığım ama zamanında okumuşum, gezmişim, sosyalleşmişim, bunları bıçak gibi kesince ruh halimize yansıyor, insanız nihayetinde.

Benim size önerim, çocuklar okuldayken ilgi alanınıza giren bir etkinlik, kurs olabilir. Yada bir gün önceden temizlik ve yemeği hazır edip o günü tamamen kendinize ayırın. Sabah çocuklarla çıkın, arkadaşlarınızla plan yapın, sahile bir cafeye, sinemaya vs. hangisi sizi daha iyi hissettirecekse.

Aynen seni okadar iyi anlıyorum ki bak bugun mesela koltukları silcem mecbur en son 3 ay once silmistim
kılıfları cıkmıyo mecbur elde silcem
Neden cunku ustunde cocukların cıkardıgı lekeler ve pis bi koku var
3 ayda koltuklar bu hale geldi
Cocuklu ev bu demek
Biri aksama biber dolma istedi oteki dolma asla yemez
Biri kıymalı makarna sever oteki kıymalı olursa yemez
Banyoya zor sokuyorum yıkanmayı sevmiyolar misal banyo savası var aksam yine evde
Bu da kafa yoruldum artık

idrakyollariiltihabi .!.:

Dün bu sebepten dolayı evde terör estirdim, şimdi bu konuya denk geldim.

Öncelikle eski çalışan, son dört yıldır ev hanımı olan bir kadın olarak şuna açıklık getireyim. Çalışan kadınlar da bunları yapıyor daha zor cümlesini kesinlikle kabul etmiyorum. Bir kere bütün gün boş olan evle tüm gün birilerinin olduğu ev aynı olmuyor anacım. Arada ciddi bir iş fazlalığı var. Onun dışında çalışan kadının bir şekilde gün içinde zihni boşalıyor. Ev-çocuk-ev işi üçgeninden sıyrılıyor. Dolayısıyla psikolojisi daha sağlam oluyor. En önemlisi de cebinde sosyalleşecek parası oluyor. Bu ay camları parasıyla birine sildireyim, yemeği dışarıdan söyleyeyim, bu hafta sonu şuraya gideyim gibi cümleler sarf edebiliyor. Çünkü parası var. Evet çalışırken çocuk ve ev sorumluluğu çok daha fazla yoruyor bedeni ancak çalışan kadının psikolojisi daha sağlam oluyor. Her gün aynı güne uyanmıyor en azından. Bakayım bugün de dünün aynısı demiyor. Bu ciddi anlamda insanı yıpratan bir durum. Çık gez dolaş diyen arkadaşlara gülüyorum. Tek maaşla o iş o kadar kolay olmuyor işte. Çıkıp şöyle çok fazla aktif olmadan dolaşmak en az 100 TL. Neyin gezmesi.

Dün sabahtan akşama çamaşır yıkayıp ütü yaptım. Oğlumun ağzındaki yemeği tükürdüğü koltuk örtüleri, elinin yağını sürdüğü çarşaflar, yarım saatte bir kirlettiği kıyafetler, bir bardak vişne suyunu döktüğü halı. Öyle bırakayım mı bunları. Hani bunun titizlikle de ilgisi yok. Mecburen yıkanacak ütülenecek. Ben çalışıyor olsam ve oğlum tüm gün okulda olsa bu saydığım çamaşırlar çıkmayacaktı mesela. Ya da kahvaltı ve öğlen yemeğini okulda yiyeceği için sadece akşam yemeği hazırlayacaktım. Hayır kabul etmiyorum, evde durduğunda yaptığın işle çalışırken yaptığın iş kesinlikle aynı değil.

Asıl sorun ev işleri ve çocukla yorulmak değil. Her günün birbirinin aynısı olması. Asıl sorun bu.

Genişletmek için tıkla...

Yine bir konuya Idrakyollariiltihabi dokunuşu❣
Kesinlikle katılıyorum. İşe arabayla gidiyorsan çalan bir şarkı, toplu taşıma kullanıyorsan kulaklığında sevdiğin bir parça bile tüm enerjini değiştirebiliyor

Gün içinde hiç kendinize vakit ayırmaz mısınız?

Ben evde vakit geçirmeyi severim mesela. Kitap okurum, film izlerim, yabancı dizilere başlar her gün işlerimi bitirip takip ederim, arkadaşlarımı kahveye çağırırım..

Ütü yaparken netflix ten film açıp izlerim.
Tabi bunları yapmam için evde olmam lazım. Çalıştığım için evde olmak kıymetli geliyor. Tabi çocuğum daha ufak onun da okula başlamış olması gerekiyor.

Her gün yeni yemek yapılmaz mesela. Bir gün öncesinin yemeği yenebilir. Çocukları bırakınca gidip dolaşın.
Spora başlayın, bir kursa yazılın vs.
Hayattan zevk almak isteyene seçenek çok..

Kac cocuk var? Cocuklar okuldayken eve gelmeyin siz de gezin dolasin. Cocuklu hayat boyle zaten.

Darkesttt .!.:

Her gunum aynı
Sabah kalk cocukları okula hazırla binbir nazlarını cek okula gotur eve gel ev işleri yemek bulasık camasır git geri okuldan al
Aksam yemeği sofra kur kaldır odevleri banyoları yarın yine aynısı
Bıktım ya hep aynı isler hergun aynı is sil bastan yap kafayı yicem

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel işte. Evde yaşayan birileri var ki çok şükür evde işimiz hiç bitmiyor.

Bakma bazen ben de bunalıyorum. Sorun ev işleri veya çocuklar değil. Sorun eşlerimizin ilgisizliği. Onlar bize biraz ilgi gösterseler uça uça yaparız her şeyi.

Bunun size münhasır olmadığını farkına varın.
Komşularınız falan yok mu yada gelen giden abla kardeş akraba v.s
Kafanızı dağıtacak herhangi bir şey?

Çocukları okula bıraktıktan sonra okul saati bitene kadar gezin dolaşın, oturun bir yerlerde bir şeyler yiyin, mağazaları dolaşın, arkadaşlarınıza ya da akrabalarınıza gidebilirsiniz. Ya da evde iş yapmadan oturup keyif yapabilirsiniz.
Her gün her gün ne iş yapıyorsunuz Allah aşkına anlamıyorum zaten.
Biz ne yapalım. Hem çalışıyoruz hem çocuklar küçük... Bizim de her günümüz aynı.