Annem annem annem

Teşekkür ederim empatiniz için, her gittiğimizde eşin niye onu yemedi neden öyle baktı neden bunu yaptı halbuki ortada birşey yoktur. Bu sadece eşim için değil arkadaşlarım için de aynısı yapılır mesela. Bir süre sonra insan kendisinden şüphe etmiyor mu acaba ben mi hayatıma yanlış insanları alıyorum diye ?
Benim annem de böyle sürekli bir şeyine laf eder halbuki eşimi çok sever yüzüne karşı gayet iyidir ama eşimin olmadığı zamanlarda benim burnumdan getirir. Mesela eşim sigara içiyor her seferinde sanki ben içiyormuşum gibi azar işitiyorum. Ben de istemem içmesini ama napayım kocaman adam.
 
Kocacılıkla ne alakası var ? Yukarda bir mesajımda yazdım tekrar edeyim, eşimle ilgili değil sınırlarımla ilgili kaç yaşına geldim hala ne giyeceğime ne yapacağıma ne söyleyeceğime karar vermeye çalısır annem, mücadelem bu.

Yahu benim kardeşim yok ama kardeşim gibi yakin kuzenim var. Markete ciktik biraz geciktik diye kocasi arkasindan bu kadar israrli arasa ben bile içimden "noluyor boyle ya" der garipserim sormasamda.

Belki bir cok insana garip gelebilecek birsey yasiyorsunuz. Hani herkesin yaşayip memnun olacagi birsey degil bu siz memnun olsaniz da.
Eee anneniz de doğal olarak merak etmiş mutlu musunuz diye, anne işte bazilari tutamiyor kendini. Mutluyum ben anne sen dert edinme sagol der gecersiniz. Bu kadar bagiracak birsey yok duymazsiniz, dedigini yapmazsiniz en fazla. Nebileyim benim yasadigim anne kiz ilişkisi boyle degil, belki o yuzddn anlamiyorum sizi.
 
Haftasonu eşimle beraber annemlerdeydik. Öğle vakti de ablamla markete diye çıktık. Martıya bindik kahve aldık markete gittik eve döndük. Biz de evdekilere sadece markete diye çıkınca geç kalınca eşim merak etmiş birkaç kere aramış telefonum da sessizde kalınca iyice merak etmiş.

Neyse bugün annemle telefonda konuşurken o konuyu açtı. Seni bissürü aradı bende ne var ablasıyla beraber niye arıyosun dedim dedi. Seni niye bu kadar çok arıyor aşırı kıskanç galiba bana çok garip geldi dedi. Annemle olan önceki konularımdan da hatırlayanlar olur, bu sefer ki yüklenmesi gerçekten son damla oldu ki sanırım biraz ağır konuştum. Eşimle aramda olan bir duruma kimse karışamaz kusura bakma kimseye laf düşmez, yeter artık sürekli açık arıyosun eşim beni istedigi zaman arar merak ettiğinde arar ben de ararım kimse de birşey diyemez dedim. Müge Anlı sabah hiçbir erkeğe bağlanmayın kimse kimsenin sahibi değil dedi sende ilerde üzülme diye söylüyorum dedi. Yine bir çıldırdım. Bağlanırım bağlanmam bu benim meselem beni ilgilendirir hadi anne hayırlı günler dedim, tamam kızım bir daha konuşmam dedi (2 ay öncede aynısını demişti). Telefonu kapattık.

Gerçekten nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum eşimden yana hiçbir sıkıntım yok adam beni el üstünde tutuyor bir dediğimi ikiletmiyor, aileme bir saygısızlığı yok gelir gider ne yapsın daha bilmiyorum. Büyüklerime ters konuşmayı da hiç sevmem, ama sınırlarıma müdahele edilmesini de. Sonra bu köpek vicdanım yüzünden üzülüyorum, sırf bu aile durumları yüzünden mutlu olamıyorum.
Ya konuşsun annen he de geç
 
Benim annem de böyle sürekli bir şeyine laf eder halbuki eşimi çok sever yüzüne karşı gayet iyidir ama eşimin olmadığı zamanlarda benim burnumdan getirir. Mesela eşim sigara içiyor her seferinde sanki ben içiyormuşum gibi azar işitiyorum. Ben de istemem içmesini ama napayım kocaman adam.
Annelerimizi babalarımızı değiştiremiyoruz onların yaşadığı zamanla bizimki şuan çok farklı. Ben annemi bu şekilde kabullendim. Kendi kendime umursamamayı öğrenmeye çalışıyorum. Aslında eşimizin annesinin böyle yaptığını bilsek linç ederiz de işte
 
Haftasonu eşimle beraber annemlerdeydik. Öğle vakti de ablamla markete diye çıktık. Martıya bindik kahve aldık markete gittik eve döndük. Biz de evdekilere sadece markete diye çıkınca geç kalınca eşim merak etmiş birkaç kere aramış telefonum da sessizde kalınca iyice merak etmiş.

Neyse bugün annemle telefonda konuşurken o konuyu açtı. Seni bissürü aradı bende ne var ablasıyla beraber niye arıyosun dedim dedi. Seni niye bu kadar çok arıyor aşırı kıskanç galiba bana çok garip geldi dedi. Annemle olan önceki konularımdan da hatırlayanlar olur, bu sefer ki yüklenmesi gerçekten son damla oldu ki sanırım biraz ağır konuştum. Eşimle aramda olan bir duruma kimse karışamaz kusura bakma kimseye laf düşmez, yeter artık sürekli açık arıyosun eşim beni istedigi zaman arar merak ettiğinde arar ben de ararım kimse de birşey diyemez dedim. Müge Anlı sabah hiçbir erkeğe bağlanmayın kimse kimsenin sahibi değil dedi sende ilerde üzülme diye söylüyorum dedi. Yine bir çıldırdım. Bağlanırım bağlanmam bu benim meselem beni ilgilendirir hadi anne hayırlı günler dedim, tamam kızım bir daha konuşmam dedi (2 ay öncede aynısını demişti). Telefonu kapattık.

Gerçekten nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum eşimden yana hiçbir sıkıntım yok adam beni el üstünde tutuyor bir dediğimi ikiletmiyor, aileme bir saygısızlığı yok gelir gider ne yapsın daha bilmiyorum. Büyüklerime ters konuşmayı da hiç sevmem, ama sınırlarıma müdahele edilmesini de. Sonra bu köpek vicdanım yüzünden üzülüyorum, sırf bu aile durumları yüzünden mutlu olamıyorum.
Fazla tepki vermişsiniz anneniz kendi endişeleri doğrultusunda sizi korumaya çalışıyor gibi geldi bana. Ablamla dışarı çıktığımda eşim beni milyonlarca kez arasa annemden önce ben hayırdır niye bu kadar aramışsın derdim eve gelince mesela.. Sizin doğal karşıladığınız şeye o endişeyle bakabilir bu gayet normal ve koruma içgüdüsüyle hareket edebilir kızısınız sonuçta bu da gayet normal. Yok annecim kıskanç değil sadece bana çok düşkün ondan öyle aramış deyip geçebilirdiniz. Bu kadar sınırlarıma girme bilmemne diye yükselecek bi durum göremedim.
 
Ne güzel bir anne olmuşsunuz maşallah takdir ettim, hayatta başka mücadele edecek şeylerim yokmuş gibi bu hayattaki en değerli varlığım olan annemin kuruntularıyla mücadele etmek beni inanilmaz yoruyor. Ki ben kimseyi yargılamam elestirmem karşımdakinin birşeyinden hosnut olmasam bile içimden elestirmem senin haddine değil o kendine boyle uygun görmüş derip susarım. Sadece annem değil keşke etrafımızdaki herkes bu incelikte olsa ama mümkül değil.
Cok tesekkur ederim
Annem bana nasil annelik yapilmaz bunu cok iyi ogretti yaklasimlariyla
Annem bana ne yapmadiysa kizima yapiyorum, sevmek oksamak anlamak dinlemek arkadaslariyla samimiyet kurmak
Aslinda insanin bu hayatta en degerli varligi annesi yavrusudur, benim icinde hala oyle naparsam yapim annemden kopamiyorum. Icimdeki vicdani susturamiyorum, herseye ragmen dogurdu besledi bakti buyuttu. Cok zor sartlarda oldugunu biliyorum cok siddet yasadigini biliyorum bunlar benim ona olan yaklasimimi hep degistiriyo. Onun leyhine yapiyo.
Bir cok seminerlere katildim, dini, psikolojik, egitmenlik vs vs hepsinden biseler kapmaya calistim, kapamadiklarimda oldu tabiki.
Hani hepimiz muslumaniz ya, elestirirken dinmi degistiriyoruz acaba. Annemin okudugu kuran namaz sayisindan fazla elestiriliyorum. Bunlar derin konular.
Gecenlerde bende bi konu actim, inanin burafa yazilanlarin bende cok etkisi oldu. Cunku objectif bakislar var, yorumlar var. Umarim sizede guzel katkida bulunan yorumlar olur
Ben olabilirmiyim bilmiyorum ama burdaki yorumlardan sonra, biturlu psikolojik destege sicak bakmayan anneme kardeslerimle konusarak biz masrafini karsilamaya karar verdik. Ilk seansi bu haftaydi.
Beklemedeyim...
 
Ne kadar sert tepki vermişsiniz yazık değil mi anneniz sonuçta.. ve sizi merak etmiş evham yapmış ve sormuş, ne güzel yanınızda işte..
Kızlarımın büyüdüklerinde benimle böyle konusmalarini kesinlikle istemem kahrolurdum
 
Haftasonu eşimle beraber annemlerdeydik. Öğle vakti de ablamla markete diye çıktık. Martıya bindik kahve aldık markete gittik eve döndük. Biz de evdekilere sadece markete diye çıkınca geç kalınca eşim merak etmiş birkaç kere aramış telefonum da sessizde kalınca iyice merak etmiş.

Neyse bugün annemle telefonda konuşurken o konuyu açtı. Seni bissürü aradı bende ne var ablasıyla beraber niye arıyosun dedim dedi. Seni niye bu kadar çok arıyor aşırı kıskanç galiba bana çok garip geldi dedi. Annemle olan önceki konularımdan da hatırlayanlar olur, bu sefer ki yüklenmesi gerçekten son damla oldu ki sanırım biraz ağır konuştum. Eşimle aramda olan bir duruma kimse karışamaz kusura bakma kimseye laf düşmez, yeter artık sürekli açık arıyosun eşim beni istedigi zaman arar merak ettiğinde arar ben de ararım kimse de birşey diyemez dedim. Müge Anlı sabah hiçbir erkeğe bağlanmayın kimse kimsenin sahibi değil dedi sende ilerde üzülme diye söylüyorum dedi. Yine bir çıldırdım. Bağlanırım bağlanmam bu benim meselem beni ilgilendirir hadi anne hayırlı günler dedim, tamam kızım bir daha konuşmam dedi (2 ay öncede aynısını demişti). Telefonu kapattık.

Gerçekten nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum eşimden yana hiçbir sıkıntım yok adam beni el üstünde tutuyor bir dediğimi ikiletmiyor, aileme bir saygısızlığı yok gelir gider ne yapsın daha bilmiyorum. Büyüklerime ters konuşmayı da hiç sevmem, ama sınırlarıma müdahele edilmesini de. Sonra bu köpek vicdanım yüzünden üzülüyorum, sırf bu aile durumları yüzünden mutlu olamıyorum.
bu kadar tepki vermenizin gerisinde, yaşanan bi suru olay mi var ki, bunaldınız..
 
Abartmışsın, hemen ara ve özür dile bence. Kadın fikrini söylemiş, sende güzelce hayır annecim öyle değil belki merak ettiği için aramıştır çünkü biz sadece market amacıyla çıkmıştık ama uzadı işimiz. Haliyle eşim de merak ederek aramıştır diyip güzelce kapatabilirsin konuyu
 
Cok tesekkur ederim
Annem bana nasil annelik yapilmaz bunu cok iyi ogretti yaklasimlariyla
Annem bana ne yapmadiysa kizima yapiyorum, sevmek oksamak anlamak dinlemek arkadaslariyla samimiyet kurmak
Aslinda insanin bu hayatta en degerli varligi annesi yavrusudur, benim icinde hala oyle naparsam yapim annemden kopamiyorum. Icimdeki vicdani susturamiyorum, herseye ragmen dogurdu besledi bakti buyuttu. Cok zor sartlarda oldugunu biliyorum cok siddet yasadigini biliyorum bunlar benim ona olan yaklasimimi hep degistiriyo. Onun leyhine yapiyo.
Bir cok seminerlere katildim, dini, psikolojik, egitmenlik vs vs hepsinden biseler kapmaya calistim, kapamadiklarimda oldu tabiki.
Hani hepimiz muslumaniz ya, elestirirken dinmi degistiriyoruz acaba. Annemin okudugu kuran namaz sayisindan fazla elestiriliyorum. Bunlar derin konular.
Gecenlerde bende bi konu actim, inanin burafa yazilanlarin bende cok etkisi oldu. Cunku objectif bakislar var, yorumlar var. Umarim sizede guzel katkida bulunan yorumlar olur
Ben olabilirmiyim bilmiyorum ama burdaki yorumlardan sonra, biturlu psikolojik destege sicak bakmayan anneme kardeslerimle konusarak biz masrafini karsilamaya karar verdik. Ilk seansi bu haftaydi.
Beklemedeyim...
Çok sevindim ben anneme teklif ettiğimde ben iyiyim bişeyim yok demişti bir daha da söyleyemedim, umarım herşey sizin için çok güzel olur, ben de psikologa gitmeyi düşünüyorum
 
Abartmışsın, hemen ara ve özür dile bence. Kadın fikrini söylemiş, sende güzelce hayır annecim öyle değil belki merak ettiği için aramıştır çünkü biz sadece market amacıyla çıkmıştık ama uzadı işimiz. Haliyle eşim de merak ederek aramıştır diyip güzelce kapatabilirsin konuyu
Aradım gönlünü aldım ama birikmişlik var o yüzden böyle bir tepki verdim
 
Kocaaaam bey sendromunuz var gibi geldi bana
Sadece eşim için değil arkadaşlarım dostlarım için de aynı şey mevcut. Sevdiğim bir arkadaşımı tanıştırıyorum ertesi gün hemen bir eleştiri çok kücük şeylere takılıp beni boş yere üzüyor annem. Hala ne yiyeceğime ne giyeceğime karar verir. Ben bu durumdan çok rahatsızım söylüyorum da ama birşey değismiyor
 
Abartmışsın, hemen ara ve özür dile bence. Kadın fikrini söylemiş, sende güzelce hayır annecim öyle değil belki merak ettiği için aramıştır çünkü biz sadece market amacıyla çıkmıştık ama uzadı işimiz. Haliyle eşim de merak ederek aramıştır diyip güzelce kapatabilirsin konuyu
Aradım gönlünü aldım ama çoğu konuşmamızda erkeklere güvenme kocana güvenme iyi giden bir ilişkim olmasına rağmen boşanmak kötü birşey değil diye sürekli konuşmakta yaklaşık 1.5 yılın ve çoğu şeyin birikmişliği
 
Babamdan maddi manevi çekti ama biz olduğumuz için ayrılmadı
Kadın daha ne desin anlamadım.
Onun yaşadıklarını yaşarsınız ama ona söylemeye çekinirsiniz diye korkuyor işte. Yalnız değilsin, ben yanındayım seni üzerse çekmek zorunda kalma diyor.bunu anlamak bu kadar zor olmamalı.
 
Çok sevindim ben anneme teklif ettiğimde ben iyiyim bişeyim yok demişti bir daha da söyleyemedim, umarım herşey sizin için çok güzel olur, ben de psikologa gitmeyi düşünüyorum
Teklifmi? 2 yildir ikna edemiyoruz. Doktoru bile ikna edemedi
Antideprasan kullaniyo 2yildir
En son buyuk kavga ettik 18gun gorusmedik
Kardeslerimle emrivaki yaptik gitmesi icin
Direk randevu aldim parasini odedim onada gitmesi kaldi
 
Kadın daha ne desin anlamadım.
Onun yaşadıklarını yaşarsınız ama ona söylemeye çekinirsiniz diye korkuyor işte. Yalnız değilsin, ben yanındayım seni üzerse çekmek zorunda kalma diyor.bunu anlamak bu kadar zor olmamalı.
Saf değilim tabi ki böyle olduğunu biliyorum. Ama annem sürekli herşeyin en kötüsünü düşünüyor. Anneme diyorum hep anne senin yaşadıklarını yaşayabilirim de yaşamayabilirim de hayatın ne getireceğini bilemeyiz ama sanki herşey kötü olcakmış gibi yaşayamam ki.
Annem babam arkamda olmasa bile olumsuz birşey yaşadığımda kendi ayaklarımın üstünde dururum ve kimseyi çekmem.
 
Saf değilim tabi ki böyle olduğunu biliyorum. Ama annem sürekli herşeyin en kötüsünü düşünüyor. Anneme diyorum hep anne senin yaşadıklarını yaşayabilirim de yaşamayabilirim de hayatın ne getireceğini bilemeyiz ama sanki herşey kötü olcakmış gibi yaşayamam ki.
Annem babam arkamda olmasa bile olumsuz birşey yaşadığımda kendi ayaklarımın üstünde dururum ve kimseyi çekmem.
Ben size saf demedim. Annenizi anlamaya çalışıyorum sadece.
Siz varsınız diye o mutsuz olmuş (bu doğru demiyorum, keşke çekmeseymiş) mutsuz oldukça size bağlanmış bütün hayatı siz olmuşsunuz.
Bazen abartıyor olabilir farkında bile değildir.
Sizin zarar görmenizden çok korktuğu belli.
"Kendi ayaklarımın üzerinde dururum kimseyi çekmem " demişsiniz ama belki de annenize böyle olduğunuzu hissettirememişsinizdir.
 
Ben size saf demedim. Annenizi anlamaya çalışıyorum sadece.
Siz varsınız diye o mutsuz olmuş (bu doğru demiyorum, keşke çekmeseymiş) mutsuz oldukça size bağlanmış bütün hayatı siz olmuşsunuz.
Bazen abartıyor olabilir farkında bile değildir.
Sizin zarar görmenizden çok korktuğu belli.
"Kendi ayaklarımın üzerinde dururum kimseyi çekmem " demişsiniz ama belki de annenize böyle olduğunuzu hissettirememişsinizdir.
Evet sizi gerçekten tebrik ediyorum, iki paragraflık bir konudan tüm durumu anlamışsınız. Gerçekten de öyle annemin tüm hayatı biziz sadece çocukları. Bize bağımlı.
Yeterince belli ettim aslında benim karakterimi de biliyor her seferinde konuşuyorum usanmadan anlatıyorum ama bir türlü bu durumu aşamıyoruz.
Abarttığı benim hayretlerle izlediğim duydugum çok şey oldu ama bu kadar aşırı korkmasını gerektirecek bir durum yok ki. Olsa valla amenna.
 
Back
X