- 16 Ekim 2012
- 352
- 109
- 63
teşekkür ederim inşallah hepimize.
teşekkür ederim inşallah hepimize.En iyisini yapmaya çalışırken onun karşılığını görmek, içten içe takdir edilmek ister insan. Haklısınız, hem de çok. Lakin duygularımızı reel dünyada yaşayabilmek adına bir kenarda bırakıp mantığımızla hareket etmemiz gerekiyor. Anenize olan kırgınlığınızı sevgilinize ve ailesine, ya da işinize, yahut ilerde kuracak olduğunuz yeni "aile" ye daha büyük bir sevgiye dönüştürün. Duygular dönüştürülebilir bize imkansız gelse de. Bir şekilde hayatınızı devam ettirirsiniz zaten. Önemli olan içerinizde kalan "hayal kırıklıkları" nı atabilmek.
Onun haricinde, annenizi, ailenizi eminim ki çok seviyorsunuz lakin dünyaya bir kere geliyorsunuz ve ileride kuracak olduğunuz hayat, hatta daha da öncesinde kendiniz için artık onlar adına bir şey yapmayın ve olabildiğince uzakta durun. Olaylar normale döndüğünde, gercekten özlediğinizde özlem gidermek adına görüşebilirsiniz ama gördüğüm kadarıyla samimiyet fazla iyi gelmeyecek size.
Tabi ki bunlar benim naçizane önerim. Umarım Tantı gücünüze güç katar, huzurlu yıllar, mutlu bir aile verir size.
forumun yaş ortalamasının yüksek olmasına güvenerek başıma gelen bu olayı sizlerle paylaşmak istiyorum öncelikle her aklınıza geleni yazmayın gercekten hassas bi konu her cevabı kaldıramam.
ben su an 21 yasndayım doğduğumdan beri kardeşlerme bakyrm annemi babamı dünyadaki herkesten cok seviyrm kardeşlerm kardeş değil evlattı bana. gelin görün ki annemler calıştığndan ve dadı tutacak paramz da olmadğndan küçük yaşta kardeşlermn tüm sorumluluğnu aldm 9 yasında yemek yapmayı öğrendm kendi kendme her hafta banyolarıyla bile ilglendm dersleriyle ilglendm dini acıdan öğrendğm herseyi öğretmeye çalştm annemler ben doğmadan önceden beri hep kavga hep kavga ben ilk çocugum abim olacakmış fakat düşmüş babam annemi ben 6 yasındayken gözmün önünde dövdü boğazladı zaten ben 10 yasndayken de ayrıldılar bi yıl sonra birleştiler sonra ben 15 yasınayken yine ayrıldılar babam annemi her yönden cok yıprattı aldattı dövdü ama annemin de ona cok agır küfürler ettğini ne bilim eve her geldğinde laf soktuğunu bilirim araları hiç hiç iyi olmadı.ayrıldktan sonra babam evlendi eşi bizi istemedği için bizi sildi bend e onu öldü saydım bana annem yeter dedim yasadklarım bana agır geldi kardeşlermle konusmaz oldum hatta kimseyle annem de üstüne beni anadolu lisesinden aldı baska bi ilde okuduugm için kendi olduğu yerde düz liseye yolladı orası benm alışık oldugum ders dinleyen ders anlatan kişilerden bambaska kişilerle dolmuş herkesn birbiriden nefret ettiği bi yerdi sınıfmdaki kızlar bana saldırdı dövdü üç kişi bu da üstüne eklenince dayanamaz oldum anti deprasanlar falan hastanelik de oldum kullndgm ilaçlar agırdı zehirlendm hastaneden cıkar cıkmaz (bir karıncayı bie ezemem) beni döven kızlara saldırdm sokak ortasında arkadslarmda yanmdaydı kızları dövdüm üçü de okulu bıraktı bu yaptıgımdan hala hala cok pişmanım ne kadar haketmiş de olsalar.
derken bu insanın ben olmadgmı kendme ceki düzen vermem gerektğini düşündm tekrar ailemle bir olmaya çalştm ama annem nasıl desem size söyle anlatim bir gece istifra ettim erkek kardeşimle annem tartıştığı için çok ağlamaktan ve ateşlendm ateşten uyudum annemi gördm bi ara odaya geldi sayıkladgmı duymus hastaneye gidelim dedi yok dedim odadan cıktı sabah oldugunda kendi istfra ettiğim yeri kendm temzledm. annem sehir dışlarına gitmeye başladı iş için dedi ben de elimden geldiğince kardeşlerme yetişmeye çalştm ama olmadı annemn yanmzda olması gerektgni söyledm olmadı bu hengamede biriyle tanştım o benm ömrüm oldu sevdiğim oldu iyi ki de oldu . ilk anneme danıştım ne dersn ben sevyrm sevgili olablr myz dedim ikisini tanıstrdm annem izin verdi sevgili oldk. ama annem hemen hemen hergü erkek ark arayıp beni şuraya bırak beni buraya bırak demeye başladı erkek ark hergün bize çagrıyodu kardeşim başını belaya sokyodu erkek arkdsm kosuyodu.
bunlarda geçti üniversteye başldm dershaneye gitmeden erkek arkadsmla aynı bölümü kazanmak için çok çalştm kazandm da. hem de üç yılda bitirdm ve annem bana bu üç yılda hiç arayıp bişeye ihtycn var mı demedi para yollamadı istemedkçe. herseymi erkek arkdsm karşıladı.
okulu da bitirdm evime geldm tam rahat nefes aalcaktm kiiiii erkek kardeşimle eve erkek arkadaşlrını getirmesi konusunda tartıştık ben bi genç kız olarak evime onun arkadaşlarının gelip kalmasını istemedim o da gelecekler dedi tartıştık evde erkek arkadasları varken bana cok agır bi küfür etti annem de hiç agznı acıp bi sey demedi ben de su an evi terkettim bir yurda yerleştm bursumla idare ediyorum bir daha ne annemin ne kardeşimin yüzünü görmek istemiyorum
cok uzun oldu biliyorum ama ne yapacagmı da sastım on gündür annem aramadı nerdeym onu bilmiyo telefonum acık erkek arkdsm ve ailesi olmasa kendmi o kadar değersiz hissedcm ki belki hakettim belki etmedm hiç bi anne evladını böyle gözden cıkarabilir mi???
forumun yaş ortalamasının yüksek olmasına güvenerek başıma gelen bu olayı sizlerle paylaşmak istiyorum öncelikle her aklınıza geleni yazmayın gercekten hassas bi konu her cevabı kaldıramam.
ben su an 21 yasndayım doğduğumdan beri kardeşlerme bakyrm annemi babamı dünyadaki herkesten cok seviyrm kardeşlerm kardeş değil evlattı bana. gelin görün ki annemler calıştığndan ve dadı tutacak paramz da olmadğndan küçük yaşta kardeşlermn tüm sorumluluğnu aldm 9 yasında yemek yapmayı öğrendm kendi kendme her hafta banyolarıyla bile ilglendm dersleriyle ilglendm dini acıdan öğrendğm herseyi öğretmeye çalştm annemler ben doğmadan önceden beri hep kavga hep kavga ben ilk çocugum abim olacakmış fakat düşmüş babam annemi ben 6 yasındayken gözmün önünde dövdü boğazladı zaten ben 10 yasndayken de ayrıldılar bi yıl sonra birleştiler sonra ben 15 yasınayken yine ayrıldılar babam annemi her yönden cok yıprattı aldattı dövdü ama annemin de ona cok agır küfürler ettğini ne bilim eve her geldğinde laf soktuğunu bilirim araları hiç hiç iyi olmadı.ayrıldktan sonra babam evlendi eşi bizi istemedği için bizi sildi bend e onu öldü saydım bana annem yeter dedim yasadklarım bana agır geldi kardeşlermle konusmaz oldum hatta kimseyle annem de üstüne beni anadolu lisesinden aldı baska bi ilde okuduugm için kendi olduğu yerde düz liseye yolladı orası benm alışık oldugum ders dinleyen ders anlatan kişilerden bambaska kişilerle dolmuş herkesn birbiriden nefret ettiği bi yerdi sınıfmdaki kızlar bana saldırdı dövdü üç kişi bu da üstüne eklenince dayanamaz oldum anti deprasanlar falan hastanelik de oldum kullndgm ilaçlar agırdı zehirlendm hastaneden cıkar cıkmaz (bir karıncayı bie ezemem) beni döven kızlara saldırdm sokak ortasında arkadslarmda yanmdaydı kızları dövdüm üçü de okulu bıraktı bu yaptıgımdan hala hala cok pişmanım ne kadar haketmiş de olsalar.
derken bu insanın ben olmadgmı kendme ceki düzen vermem gerektğini düşündm tekrar ailemle bir olmaya çalştm ama annem nasıl desem size söyle anlatim bir gece istifra ettim erkek kardeşimle annem tartıştığı için çok ağlamaktan ve ateşlendm ateşten uyudum annemi gördm bi ara odaya geldi sayıkladgmı duymus hastaneye gidelim dedi yok dedim odadan cıktı sabah oldugunda kendi istfra ettiğim yeri kendm temzledm. annem sehir dışlarına gitmeye başladı iş için dedi ben de elimden geldiğince kardeşlerme yetişmeye çalştm ama olmadı annemn yanmzda olması gerektgni söyledm olmadı bu hengamede biriyle tanştım o benm ömrüm oldu sevdiğim oldu iyi ki de oldu . ilk anneme danıştım ne dersn ben sevyrm sevgili olablr myz dedim ikisini tanıstrdm annem izin verdi sevgili oldk. ama annem hemen hemen hergü erkek ark arayıp beni şuraya bırak beni buraya bırak demeye başladı erkek ark hergün bize çagrıyodu kardeşim başını belaya sokyodu erkek arkdsm kosuyodu.
bunlarda geçti üniversteye başldm dershaneye gitmeden erkek arkadsmla aynı bölümü kazanmak için çok çalştm kazandm da. hem de üç yılda bitirdm ve annem bana bu üç yılda hiç arayıp bişeye ihtycn var mı demedi para yollamadı istemedkçe. herseymi erkek arkdsm karşıladı.
okulu da bitirdm evime geldm tam rahat nefes aalcaktm kiiiii erkek kardeşimle eve erkek arkadaşlrını getirmesi konusunda tartıştık ben bi genç kız olarak evime onun arkadaşlarının gelip kalmasını istemedim o da gelecekler dedi tartıştık evde erkek arkadasları varken bana cok agır bi küfür etti annem de hiç agznı acıp bi sey demedi ben de su an evi terkettim bir yurda yerleştm bursumla idare ediyorum bir daha ne annemin ne kardeşimin yüzünü görmek istemiyorum
cok uzun oldu biliyorum ama ne yapacagmı da sastım on gündür annem aramadı nerdeym onu bilmiyo telefonum acık erkek arkdsm ve ailesi olmasa kendmi o kadar değersiz hissedcm ki belki hakettim belki etmedm hiç bi anne evladını böyle gözden cıkarabilir mi???
ZATEN ÖLSÜN GEBERSİN diyebiliyosa ben artık ona ne desem mustehak olmuşsen güçlü bir kızsın iş bul kendin hayatına bak, demekki annene oğlu çok tatlı gelmiş, yarın başını taşlara vurur ama geç olur, bırak geç olsun, bu kadar sorumsuz ruhsuz bi anne baba olamaz, senin kaderinde tek başına ayakta durmak varmış bunu kabullen ve bu insanlar kapına dahi gelseler yüzlerine bakma
gelecekler çünkü sakın annemdir babamdır kardeşimdir deme, dediğin güne lanet edersin yine... tarih tekerürden ibarettir, insanlar değişmez
kapına senin için değil menfaatleri için gelecekler
Bravo sana çok aklı başında bir kızsındediğim gibi yarın b gün arkama baktığımda en güzel anımı düğünümü annemlerle kavga edip sevgilimin yanına yerleşmek için kullandığım bi araç olarak değil gönlümce ve zamanında yapmak istyorum eminim iyiliğim için söylüyorsunuz ama su an evlenmek benim için felaket olabilir ilerde. bu yüzden yurtta kalmam gerekiyosa kalırım sınava calısırım. daha mantıklı geliyor bana.
evet biraz öyle oluyor şimdi de mesaj yazmış babam yarın gelecekmiş.başından cok zor şeyler geçmiş senin ya :/
tesekkür ederim.Bravo sana çok aklı başında bir kızsın
3 eylül 2014Konu tarihi ekim 2014
Allah a şükür belli bi zamana kadar gördüm sevgisini ilgisini ama off bilmiyorum şu an yaptıkları benim aklıma hayalime sığmıyo. gerçekten yanımda iyi arkadaşlarım vardı ve nişanlım tabi. Çok şükür.Çok üzüldüm sizin adınıza sevgiyi öğreten varlıktan,, anneden dahi sevgi görememek zor bir şey gerçekten...
çok sağol canm benm ben biraz da içimi döküp konuları göz önüne almak için yazıyorum aslında senin de görüşünü dinlerim akıl yaşta değil başta yani yaşadıklarımdan onu çıkardım.Saygı duyulacak bir insansın sen abla. Allah yardımcın olsun. Erkek arkadaşından ve ailesindende razı olsun. Yaşım sana nasihat verecek yaşta değil...Yardım edemedim bu nedenle..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?