• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem benden utanmış.. (uzun konu lütfen okuyun)

Klasik 90lar sonrasi yeni nesil türk annesi
Asalak gibi çocuk yetiştiriyorlar, ortalık makinayı çalıştırmayı bilmeyen erkekten, kendi başına fatura yatırmaya gidemeyen kadından geçilmiyor.
Her yer premsesler paşalar kayniyor.
Kendi ailem dahil çoğu aileyi kastediyorum. Çocuğunun deneyim kazanmasina asla izin vermeyen,onu herşeyden koruması gerektiği gibi ütopik bir inançla dolu , her cagirdiginda (hatta çağırmasa bile) yardıma koşan anneler....

Konuna gelince. Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan çamaşırların başla.
Odana bir kirli sepeti al,onda biriktir. Haftada 1-2 kendin yıka,as, utule ve yerine koy. Kaç yaşında kadını kirli donlarinla başbaşa bırakma.
Haftada 1 kere sabahtan evi süpür ve arkasından sil.
Atla deve değil yani, süpürgeyi fişe takacaksin ve yerleri supureceksin.
Arasıra kitaplığın falan tozunu al.
YouTube'dan 'bir yemek iste' ,'refikanin mutfagi' , 'onedio yemek' gibi sayfaları takip et .çok basit ama güzel yemekler yapiyorlar. Arasıra gir mutfağa onları yap.
Mesela coook basit birşey, yarın eve giderken kasaptan 'tavuk kelebek ' al. sırt kısmı.
Büyükçe bir kaba iki kaşık yoğurt iki kaşık salça iki kaşık sıvıyağ, kırmızıbiber kekik falan dök. Sonra tavukları içine koy, bir güzel mincikla. Üç dakikanı almaz.
Sonra koy onu dolaba. Git odana kadinlar kulübü oku, tv izle...annene de 'aksam yemekler benden' de.
Akşam olunca (tavuğun geçen birkaç saatte marine olmus olacak. Yoğurt onu mis gibi yapacak)
Herneyse o arada 2 patatesi soy, dilim dilim dogra. Büyük bir borcamin ya da fırın tepsisinin en altına diz. Üstüne dilim dilim dogradigin 2 soğanı at. Birkaç da sarımsak at soyup . Üstüne iki üç yeşil biber koy. Hatta mevsimiyse bir iki domates
En tepeye de dolaptan cikarttigin kelebekleri
Fırını 200 dereceye getirin, yarım saat pişsin.yarim saat sonra çıkar,çatalla tavukları ters yüz et.bir 15 dakika da öyle pişsin.
Çıkarttığında miss gibi , ızgara lezzetinde bir anayemegin olacak.
Hem de hiç zahmete girmeden,yorulmadan...
Yanına da pilav iyi gider ama ilk günden kendini yorma. Ketilda su kaynat. Isınınca tencereye al.icine 1 yemek kasigi
Sıvıyağ bir yemek kaşıği tuz koy Üstüne de yarım paketten daha az makarna koy. Şöyle on dakika falan haşlansin. Arada çıkar tat bakalım makarnaya benzemiş mi.
Benzeyince makarna suzgecini al, lavaboya süz suyunu .
Oldu bitti...içine peynir koy sicakken peynirli makarna yapmış ol:))
Aslında mutfak keyifli bir yer. Zorunluluk icin değil zevk icin girince yani, her gün yemek yapmak zorunda olanlar için degil:KK66:
Klasik 90lar sonrasi yeni nesil türk annesi
Asalak gibi çocuk yetiştiriyorlar, ortalık makinayı çalıştırmayı bilmeyen erkekten, kendi başına fatura yatırmaya gidemeyen kadından geçilmiyor.
Her yer premsesler paşalar kayniyor.
Kendi ailem dahil çoğu aileyi kastediyorum. Çocuğunun deneyim kazanmasina asla izin vermeyen,onu herşeyden koruması gerektiği gibi ütopik bir inançla dolu , her cagirdiginda (hatta çağırmasa bile) yardıma koşan anneler....

Konuna gelince. Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan çamaşırların başla.
Odana bir kirli sepeti al,onda biriktir. Haftada 1-2 kendin yıka,as, utule ve yerine koy. Kaç yaşında kadını kirli donlarinla başbaşa bırakma.
Haftada 1 kere sabahtan evi süpür ve arkasından sil.
Atla deve değil yani, süpürgeyi fişe takacaksin ve yerleri supureceksin.
Arasıra kitaplığın falan tozunu al.
YouTube'dan 'bir yemek iste' ,'refikanin mutfagi' , 'onedio yemek' gibi sayfaları takip et .çok basit ama güzel yemekler yapiyorlar. Arasıra gir mutfağa onları yap.
Mesela coook basit birşey, yarın eve giderken kasaptan 'tavuk kelebek ' al. sırt kısmı.
Büyükçe bir kaba iki kaşık yoğurt iki kaşık salça iki kaşık sıvıyağ, kırmızıbiber kekik falan dök. Sonra tavukları içine koy, bir güzel mincikla. Üç dakikanı almaz.
Sonra koy onu dolaba. Git odana kadinlar kulübü oku, tv izle...annene de 'aksam yemekler benden' de.
Akşam olunca (tavuğun geçen birkaç saatte marine olmus olacak. Yoğurt onu mis gibi yapacak)
Herneyse o arada 2 patatesi soy, dilim dilim dogra. Büyük bir borcamin ya da fırın tepsisinin en altına diz. Üstüne dilim dilim dogradigin 2 soğanı at. Birkaç da sarımsak at soyup . Üstüne iki üç yeşil biber koy. Hatta mevsimiyse bir iki domates
En tepeye de dolaptan cikarttigin kelebekleri
Fırını 200 dereceye getirin, yarım saat pişsin.yarim saat sonra çıkar,çatalla tavukları ters yüz et.bir 15 dakika da öyle pişsin.
Çıkarttığında miss gibi , ızgara lezzetinde bir anayemegin olacak.
Hem de hiç zahmete girmeden,yorulmadan...
Yanına da pilav iyi gider ama ilk günden kendini yorma. Ketilda su kaynat. Isınınca tencereye al.icine 1 yemek kasigi
Sıvıyağ bir yemek kaşıği tuz koy Üstüne de yarım paketten daha az makarna koy. Şöyle on dakika falan haşlansin. Arada çıkar tat bakalım makarnaya benzemiş mi.
Benzeyince makarna suzgecini al, lavaboya süz suyunu .
Oldu bitti...içine peynir koy sicakken peynirli makarna yapmış ol:))
Aslında mutfak keyifli bir yer. Zorunluluk icin değil zevk icin girince yani, her gün yemek yapmak zorunda olanlar için degil:KK66:


Çok doğru yani bende dedikleriniz gibi biri oldum. Tarifinizi denicem teşekkür ederimm
 
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...

Birşeyler yapmıyor olman yapmayacağın anlamına gelmez. Hem bunun vicdanı rahatsızlığını yaşıyorsan içinde birşeyler eksik kalmamış demektir. Olan oldu bu yaşına kadar geldin. Bundan sonra birşeyler yap bence. Bir sefer de sen çay hazırla, öğrenince bir kek yap ne kadar mutlu ailen. Sen bunu şimdi anlayamazsın belki ama elin olduğu kalbini çalınca, annesine yaranmak ve ya kendini kabullsndirmek için bir sürü is yaparken anlayacaksın bu dediklerimi. Anam babam bana onca şey yaptı, ben onlara bir tabak yemek koymadım. Kaynanın üzerimde zerre emeği yok ama dört döndürüyor beni diyeceksin
 
Tabi şöyle ben ders çalışmak,sosyal faaliyetler gibi nedenlerle evde iş yaptırtılmayanlardandım.
Babam özellikle elimi işe sürmeme izin vermez git ders çalış sen derdi.
Biraz da onun rehaveti oldu tabi ama sonra üniversite de yalnız yaşayınca her şeyi de öğrendim mecburen.

Üniversiteyi memleketimde okumak hata oldu benim için. Belki şehirdışında olsaydım mevburiyetten sorumluluk alırdım. İş hayatına atılıncaya bırakmıştım bunu ama o zamana bırakmamak lazımmış..
 
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Sorduğunuz sorunun cevabı ztn anlattıklarınızın içinde annenize yardımcı olarak onun beklentilerini karşılayarak ailenizi gurulandırabilirsiniz ztn yeterince sizi hoşgörmüş tıpkı sizi bebekken çocukken gençken ilgilenmiş hep sevmiş arkanızda durmuş biri için ki bu annenizden bahsediyoruz istekleri siizin çok değerli olmalı ev işlerine yardımcı olmanız eminim onu çok mutlu edicektir ve bu işleri yapmak emin olun sizede çok fayda getiricektir sonuçta sizde anne olunca çocuklarınızın sizden beklentileri olduğu gibi sizinde onlardan beklentileri olucak
 
Ben kendinize karşı dürüst olmanızı çok sevdim. Özeleştiri herkesin yapabildiği bir şey değil. Ev işini de çok kafaya takmayın öğrenilir elbet istekli olun da. Ben de birkaç sene önceye kadar bilmezdim yapa yapa alışıyor insan artık başkası yapınca rahat edemiyorum içime sinmiyor kendi işimi kendim yapasım geliyor.
 
Aynı bu şekilde insanlar beni kale almıyor. Öz güvenimin de yerinde olduğunu söyleyemem doğru. Onu da etkiliyor. Sorumluluk da almam lazım doğru. Birisi şunu yaparmısın dese yaparım ama içimden gelerek değil..
İşte ben de mesela misafirliğe bile gitmissem sofra mı kuruluyor kalkıp yardım ederim ne yapılıyorsa artık ya da toplaniyorsa vs vs hele kalabalıksa kim ne derse desin her zaman yardıma ihtiyaç vardır birisi söylemeden gidip yapmanız lazım bunlar ince düşünce bile değil çok düz mantık sabah kalktığında yatağını topla bi gün de kahvaltıyı sen hazırla kendi utunu kendin yap işlerini yapman gerekenleri gitmen gereken yerleri biri sana hatırlatmak zorunda kalmamalı kimse . Benim kuzenimde kendi ailesi utanıyor . Suyu bile babasından abisinden isterdi evde bir dediği iki edilmedi hala öyle annesi artık yaslandı ama o yaştaki kadın hala onun hizmetcisi gibi . Atacaginiz ilk adım kimseden bir şey istemeyin kendiniz yapın sorunlarınızı kendiniz çözüm fikir alabilirsiniz tabiki ama kendiniz cozun
 
Ben anneni haklı bulamadım. zamanında hiçbir sorumluluk vermiyorlar sonra da söylemiyorlar iş yapmıyorsun diye.

Bence bu tarz şeylere alışmak için ilk mutfaktan başla. Eskiler nasıl yapıyormuş bilmiyorum ama biz çok şanslıyız yemek yapma konusunda. YouTubeda bir sürü video var. Sen de oradan bakarak kek kurabiye falan yap. Tabi bunu yaptıktan sonra mutfağı toplaması için anneni bekleme. Bu sayede ortalığı toplamaya da alışırsın yavaş yavaş.
 
Öğrencilerime hep diyorum insan kadın-erkek en azından aç kalmayacak kadar yemek yapmayı bilmeli ozbakim becerisi geliştirmeli. En azından bunun farkına varmışsınız güzel. Yavaş yavaş odanızı toplamakla başlayın işe bari. Gerisi zamanla gelir. Annelerimiz ne kadar doğru diyor: Yaptığın banaysa öğrendiğin kendine.
 
Ah valla ona da çok pişmanım dersleri çok boşladım. Telefonla falan ilgilendim sürekli

Desene nerenden tutsak elimizde kalacaksın
Şaka yapıyorum kuzum alınma
Tamam şimdiye kadar boşlamışsın ama artık başla bir yerden öyle çok da dertlenme insan isteyince neler yapar herşey ev işi öğrenmek, yemek yapmak gibi olsa keşke ama madem bu kadar üzüyorsun kendini erken yat da sabah kur bir kahvaltı sofrası mutlu et anacığını ❤️
 
İşte ben de mesela misafirliğe bile gitmissem sofra mı kuruluyor kalkıp yardım ederim ne yapılıyorsa artık ya da toplaniyorsa vs vs hele kalabalıksa kim ne derse desin her zaman yardıma ihtiyaç vardır birisi söylemeden gidip yapmanız lazım bunlar ince düşünce bile değil çok düz mantık sabah kalktığında yatağını topla bi gün de kahvaltıyı sen hazırla kendi utunu kendin yap işlerini yapman gerekenleri gitmen gereken yerleri biri sana hatırlatmak zorunda kalmamalı kimse . Benim kuzenimde kendi ailesi utanıyor . Suyu bile babasından abisinden isterdi evde bir dediği iki edilmedi hala öyle annesi artık yaslandı ama o yaştaki kadın hala onun hizmetcisi gibi . Atacaginiz ilk adım kimseden bir şey istemeyin kendiniz yapın sorunlarınızı kendiniz çözüm fikir alabilirsiniz tabiki ama kendiniz cozun

Aslında kendi işimi kendim halletmediğim için sadece bu konuda nddeğil her konuda sıkıntı yaşadım. kendi işimi kendim halletmem gerektiğini anladım şuan çok zor geliyor ama başarıcam inşallah
 
Zaten eğer çok zengin degilsen ilerde hizmetçilerin falanda olmayacaksa mecbursun yapmaya öğrenmeye annendir yapar ama el adamı yapmaz bir tek annenin prensesi olabilesin bu hayatta
 
Canım senin hiçbir suçun yok bütün suç anne babanda. Bu yaşına kadar nasıl iş yaptırmazlar, sorumluluk vermezler anlamadım. Senin iş yapman, öğrenmen kendin için faydalı bunları da annen öğretmeliydi. Yani bir insan 23 yaşına kadar hiçbir iş yapmayıp birdenbire becerikli olamaz. Bir de bir insan iş yapmaya yapmaya tembelleşir, zor gelir, üşenir. Yemek temizlik vs işlerini halletmeden sakın evlenme. Ya tamam bunlar sadece kadının görevi değil ama hiçbir erkek karım yapmasın ben yaparım demez. Çok zorlanırsın.
 
Aslında kendi işimi kendim halletmediğim için sadece bu konuda nddeğil her konuda sıkıntı yaşadım. kendi işimi kendim halletmem gerektiğini anladım şuan çok zor geliyor ama başarıcam inşallah
İnanın kendi sorumlulugunuzu almazsanız hayatınız asla yolunda gitmicek çünkü hep birilerine yaslanmak zorunda kalacaksınız hep sorumluluklarinizi üstlenecek birini isticeksiniz hayatınızda
 
Bende hiç iş yaptırılmadan büyüdüm, ortaokuldan sonra kendi içimden gelerek ev temizler, tatlılar yapar, misafir karşılar, misafir gelecekse evi ben temizlerdim. Yemek yaparken de annemi izlerdim.
Evlendim evimi kendim çekip çevirdim.

Siz acilen iş yapmayı öğrenin değil de yapın.
Yetiştirme yurtlarında büyüyen meleklerimiz 18 yaşına gelip yurttan ayrıldığında ev düzeni, temizliği, yemek, temel bakım vs vs bilmedikleri için çok çaresiz kalıyorlarmış.
Dünya genelinde bu sorunla nasıl baş ederiz diye kafa patlatılıp koruyucu aile programi ortaya çıkmış. Ev ortamı görülsün iş nasıl yapılır, düzen, yemek, sofra kurulumu vs vs öğrenilsin diye.
 
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.

Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.

Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.

Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.

5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.

Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.

Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..

Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
ahhj ahh analar. cekiyor hep buyuse ayri buyumese ayri mesela benm annem bize is buyurmazdi .ama cok hevesleniyordum caktimadan. 5 yasimdan beri ev islerine temizlige merak saldim ablamda yemek islerine inanir misin ilk okul 2 den sonra kendi sacimi kendim bagldim herseyimi kendim yaptm elimden gelse camasir yikiyacam. boyle biraz ezik buyiduk cunku annem bize bakmak zorundaydi calismak zorundaydi biz kucuk bedenlerimzle evi temizler. patates kizartmasi makarna yapmaya calisirdik ne gunlerdi ezzilm3siginiz icin zorluk gormediginiz icin agir geldi soyle bir kendinize gelin tbaginizi kaldirin mutfaga girin kek yapin puaca suan kizim. 5 yasinda oglum 2. bucuk ikiside puaca yapark3n bana yardim ediyorlar heves ediyorlar yarin bir gun evlenip sorumluluk alacaksin bunlari dusun
 
Valla annem ablamla bana da hiç iş yaptırmadı zamanında. Üniversitede yurtta kalırken alıştım kendi düzenimi temizliğimi sağlamaya. Yani ben hiç iş yapmıyorken bile misafir geldiğinde asla oturamazdım utanırdım koskoca annemin çay servisi yapmasına falan. Ablam öyle değildir gamsızdır. Umrunda bile olmaz. Ama ben utanırım yani. Evlendim ve bir ev düzeni kurmak ve onu sürdürebilmek ne kadar zormuş anladım. 17 yaşımdan beri yani 10 senedir kendi işimi kendim görüyorum. Koskoca kadın benim yemek yediğim sofrayı toplasa kahrolurum valla ben. Benim çamaşırlarımı yıkıyor olsa utanırım gerçekten. Annenizi gerçekten seviyorsanız onu bu durumlara düşürmemeniz gerekiyordu. Sadece kendinizi düşünüyorsunuz belli ki. Kendi işini kendisi görmeyen birine kimse saygı duymaz. Çok ayıpladım ben sizi. Bunları düşünecek kadar aklınız varsa, kalkıp odanızı düzeltmeyi bilecek kadar da olgunlaşmışsınız demek ki.
 
Annenin attığı tokat gibi cümleler bence seni biraz kendine getirmiş bu bir adım senin için. Saygınlık kazanmak istiyorsan saygı göstermelisin öncelikle mesela annen evde yokken misafirlerle ilgilenmek annene ailene saygıdır. Psikoloji kitapları okumanı öneririm. Mesele 1 kap kaldırmak değil bu kadar vurdumduymaz olman. Şöyle düşün sen senin karakterinde biriyle arkadaşlık edermiydin ben etmezdim şahsen. Kendini her anlamda geliştir okumakla sadece olmuyor yani.
 
Back
X