Annem beni evden kovdu

Namasteee

Üye
Kayıtlı Üye
23 Nisan 2018
131
108
18
29
Merhabalar.. 21 yasındayım ve üniversite öğrencisiyim.
Annemle beraber yasıyoruz yıllardır. Ben cok kücükken babamla bosanmışlar ve babamla kesinlikle görüşmüyoruz, o da istemiyor.
Aylık 300 tl nafaka alıyorum babamdan o da icra yoluyla zaten.
Benim annem ise 1. dereceden emekli devlet memuru.
52 yasında. Ve ruhsal sıkıntıları var.
Bunu yıllardır kendisini tanıyan, bilen herkes söylüyor zaten hic bir arkadaslık ilişkisi kalıcı değil.
Beni 4 yasımda dövmeye, ve hakaret etmeye basladı.
"Or...pu" diyor sürekli ve bunun gibi küfürler. Ama arada sırada değil neredeyse her cümlenin sonuna sıkıştırılmış bir küfür ve hakaret alıskanlıgı var.
Ben ise sessiz sakin bir insandım hep, hala öyleyim ama artık öfke kontrolü yapamıyorum ben de sinirleniyorum, özgüvenim, insanlarla olan iletişimim hayata karşı duruşum bitik durumda.
Psikiyatriden destek alıyorum suan ilac kullanıyorum terapiye gitmem gerekiyor ama onun icin param yetmiyor.
Ben nafakamı anneme veriyorum benim hesap kartım onda.
Ama son 2 aydır eve alısveris yapmıyor, yiyecek icecek almıyor. sampuan sabun dismacunu kısacası temel ihtiyaclar yokken internette tatil planlaması vs yapıyor. Uyardım oralı olmadı yine küfür hakaret etti.
Bende nafakanın geldiği kartı iptal ettirdim ve dedim ki eve alısverisi ben yapacagım, gerekli seyleri alacagım bu parayla cünkü açım. kendisi hep dısarda yemek yer ve gezmeyi cok sever.. sevsin sıkıntı yok ama beni ac bırakmaya hakkı da yok diye dusunuyorum.
Ben bu sekilde yapıp kartı iptal edince parayı alamadı ve bir ton saydırıp dün beni eve almadı.
Sabaha kadar ağladım komsular bile cıktı kapının önünde ağladım yumrukladım açmadı.
Sabahın köründe de erkek arkadasıma haber verdim o beni evine götürdü el mecbur. Ama burada da kalamam daha fazla.

Şimdi oturmuş kara kara düşünüyorum ben napacağım diye.
Lütfen bana akıl fikir verin..
 
Büyük ihtimal annen burnunu sürtmek için yapıyor. Dediklerini yap, sorun çıkarma diye.
Elbet seni eve geri alacaktır ama böyle bir anneyle nereye kadar.
Babanın yanında kalamaz mısın? Yoksa bir yurda yerleşip, yarı zamanlı çalışman gerekecek.
 
Belkide bu kendini bulup çalışman hayata atılman için bir fırsat
O annenin sana zararı olur faydası olmaz bundan sonra
Bencede çalış part-tame bir işe gir bir kaç arkadaşınla bir ev olabilir üni yurtları olabilir ila bir çıkış noktası vardır
Erkek arkadaş falan da deme bu dünyada sadece kendine güven
 
Belkide bu kendini bulup çalışman hayata atılman için bir fırsat
O annenin sana zararı olur faydası olmaz bundan sonra
Bencede çalış part-tame bir işe gir bir kaç arkadaşınla bir ev olabilir üni yurtları olabilir ila bir çıkış noktası vardır
Erkek arkadaş falan da deme bu dünyada sadece kendine güven
Güvenmiyorum zaten.
Hani zaten kabul etmem ama.
Hali vakti oldukca yerinde.
Beni teselli etmek icin bile, ben sana yardımcı olurum bi süre burda kal demedi. Kimseye güven yok, kimseyi tanıyamıyorsun.
İmkanı olduğu halde demeyince çok üzüldüm, ki asla kabul etmezdim ama yine de insan duymayı bekliyor.
Ve haklısınız
Belki de bir fırsat atılmak için..
 
Evlat ya ,yazıklar olsun, tedavi görmedimi annen. Babana gitsen? Yada küçük bı eve çık çalış oku kuzum kimseye eyvallah in olmasın.guclu kızsın belli.
 
Güvenmiyorum zaten.
Hani zaten kabul etmem ama.
Hali vakti oldukca yerinde.
Beni teselli etmek icin bile, ben sana yardımcı olurum bi süre burda kal demedi. Kimseye güven yok, kimseyi tanıyamıyorsun.
İmkanı olduğu halde demeyince çok üzüldüm, ki asla kabul etmezdim ama yine de insan duymayı bekliyor.
Ve haklısınız
Belki de bir fırsat atılmak için..
Herşey iyi olacak merak etme sen yeterki güçlü ol dik dur
 
Merhabalar.. 21 yasındayım ve üniversite öğrencisiyim.
Annemle beraber yasıyoruz yıllardır. Ben cok kücükken babamla bosanmışlar ve babamla kesinlikle görüşmüyoruz, o da istemiyor.
Aylık 300 tl nafaka alıyorum babamdan o da icra yoluyla zaten.
Benim annem ise 1. dereceden emekli devlet memuru.
52 yasında. Ve ruhsal sıkıntıları var.
Bunu yıllardır kendisini tanıyan, bilen herkes söylüyor zaten hic bir arkadaslık ilişkisi kalıcı değil.
Beni 4 yasımda dövmeye, ve hakaret etmeye basladı.
"Or...pu" diyor sürekli ve bunun gibi küfürler. Ama arada sırada değil neredeyse her cümlenin sonuna sıkıştırılmış bir küfür ve hakaret alıskanlıgı var.
Ben ise sessiz sakin bir insandım hep, hala öyleyim ama artık öfke kontrolü yapamıyorum ben de sinirleniyorum, özgüvenim, insanlarla olan iletişimim hayata karşı duruşum bitik durumda.
Psikiyatriden destek alıyorum suan ilac kullanıyorum terapiye gitmem gerekiyor ama onun icin param yetmiyor.
Ben nafakamı anneme veriyorum benim hesap kartım onda.
Ama son 2 aydır eve alısveris yapmıyor, yiyecek icecek almıyor. sampuan sabun dismacunu kısacası temel ihtiyaclar yokken internette tatil planlaması vs yapıyor. Uyardım oralı olmadı yine küfür hakaret etti.
Bende nafakanın geldiği kartı iptal ettirdim ve dedim ki eve alısverisi ben yapacagım, gerekli seyleri alacagım bu parayla cünkü açım. kendisi hep dısarda yemek yer ve gezmeyi cok sever.. sevsin sıkıntı yok ama beni ac bırakmaya hakkı da yok diye dusunuyorum.
Ben bu sekilde yapıp kartı iptal edince parayı alamadı ve bir ton saydırıp dün beni eve almadı.
Sabaha kadar ağladım komsular bile cıktı kapının önünde ağladım yumrukladım açmadı.
Sabahın köründe de erkek arkadasıma haber verdim o beni evine götürdü el mecbur. Ama burada da kalamam daha fazla.

Şimdi oturmuş kara kara düşünüyorum ben napacağım diye.
Lütfen bana akıl fikir verin..

başka bir yakının teyzen halan anneanne vs varsa daha iyi olur barınma için. annenle aranda mesafe olsun hem maddi hem manevi hem de uzaklık olsun... gene görüşürsün zamanla çok samimi de olursunuz ama aranızda fiziksel bir mesafe olmalı ki herkes yerini bilmeli...

ayrıca, psikiyatri işini kesinlikle aksatma ve sakın ola ki unutma. DEVLETTE PSİKİYATRİ TAMAMEN ÜCRETSİZ.

baktım izmirde yaşıyomuşsun. bozyaka devlet hastanesinde cüneyt muhsin öy olması lazım ismi, oranın başındaki adamdır. çok tuhaf mizaçlı fakat mükemmel bir adamdır mesleğinde... bu adamın tedavisi verdiği haplarla beyni uyuşturmak tüm gün uykulu gezmek değil... uzun uzun tedavi ediyor, tedaviyi güzelce zamana yayıyor ve verdiği ilaçlarla öyle uykum var başım çatlıyo halüsinasyon görüyorum kafam yerinde değil gibi problemleri yaşamıyorsun... kesinlikle ve kesinlikle ihmal etme...
 
Merhabalar.. 21 yasındayım ve üniversite öğrencisiyim.
Annemle beraber yasıyoruz yıllardır. Ben cok kücükken babamla bosanmışlar ve babamla kesinlikle görüşmüyoruz, o da istemiyor.
Aylık 300 tl nafaka alıyorum babamdan o da icra yoluyla zaten.
Benim annem ise 1. dereceden emekli devlet memuru.
52 yasında. Ve ruhsal sıkıntıları var.
Bunu yıllardır kendisini tanıyan, bilen herkes söylüyor zaten hic bir arkadaslık ilişkisi kalıcı değil.
Beni 4 yasımda dövmeye, ve hakaret etmeye basladı.
"Or...pu" diyor sürekli ve bunun gibi küfürler. Ama arada sırada değil neredeyse her cümlenin sonuna sıkıştırılmış bir küfür ve hakaret alıskanlıgı var.
Ben ise sessiz sakin bir insandım hep, hala öyleyim ama artık öfke kontrolü yapamıyorum ben de sinirleniyorum, özgüvenim, insanlarla olan iletişimim hayata karşı duruşum bitik durumda.
Psikiyatriden destek alıyorum suan ilac kullanıyorum terapiye gitmem gerekiyor ama onun icin param yetmiyor.
Ben nafakamı anneme veriyorum benim hesap kartım onda.
Ama son 2 aydır eve alısveris yapmıyor, yiyecek icecek almıyor. sampuan sabun dismacunu kısacası temel ihtiyaclar yokken internette tatil planlaması vs yapıyor. Uyardım oralı olmadı yine küfür hakaret etti.
Bende nafakanın geldiği kartı iptal ettirdim ve dedim ki eve alısverisi ben yapacagım, gerekli seyleri alacagım bu parayla cünkü açım. kendisi hep dısarda yemek yer ve gezmeyi cok sever.. sevsin sıkıntı yok ama beni ac bırakmaya hakkı da yok diye dusunuyorum.
Ben bu sekilde yapıp kartı iptal edince parayı alamadı ve bir ton saydırıp dün beni eve almadı.
Sabaha kadar ağladım komsular bile cıktı kapının önünde ağladım yumrukladım açmadı.
Sabahın köründe de erkek arkadasıma haber verdim o beni evine götürdü el mecbur. Ama burada da kalamam daha fazla.

Şimdi oturmuş kara kara düşünüyorum ben napacağım diye.
Lütfen bana akıl fikir verin..
Acı ama gerçek annen senden nefret ediyor. Kız çocuğunu hem aç bırakıyor hem evden kovuyor hem çirkin konuşuyor.ayrıca çok bencil.acaba evlenmek veya biri ile ilişkimi yaşamak istiyor bu sebepten seni evden gönderip rahat takılmak istiyor olabilir.malum annen yıllardır koca görmemiş ve daha genç.
 
Kendimi gördüm sende.
Atılmadım ama duramazdım o evde de.
Ne rezil yıllardı ama Allah bir şekilde yardım etti.
Okulda dekan, hoca vs kim varsa durumu bildirin, burs ayarlamaya çalışırlar, olmadı iş bulurlar
Sen dürüst bir şekilde derdini açıklarsan mutlaka birisi yardım elini uzatacaktır
Of anılarım depreşti
Allah senin de çok ama çok yardımcın olsun.
 
Bir işe girip part time ev arkadaşı arayan biriyle ya eve çık yada öğrenci yurdunda kal ama o anneyle olmaz Allah yardımcın olsun
 
Babanla iletişime geçmeyi düşünmez misin? Yakın bir akraban yok mu geçici olsa da kalabileceğin? İş bak kendine, hocalarından ilgileneceğini düşündüğün biri varsa ona anlat yardım iste. İlk aşamada kalacak yer sorununu halletmen lazım ama. Birde çalışmadın diye korkma.
 
okuduğun okulun idarecileriyle görüş.
dernekler, vakıflar, iş adamları burs araştır.

ajanslar var
avmlerde, etkinliklerde günlük çalışacak kişilere ihtiyaç oluyor.
bazen bir gün bazen birkaç saatliğine 100 150 TL para kazanabilirsin.
öğrenci yurtlarını araştır. okuldan arkadaşlarınla konuş ev arkadaşlığı yapabileceğin birileri olabilir.
 
babanni yanina neden gitmiyorsun babannen sag mi yannia git bence. ne olduğu ne yaptığı bilmiyorsun belki baban annenin hakaretlerine dayanamadığından boşanmiştir.. hiç mi merak etmedin...
sen öle yazinca benim 2 yaşindaki yeğenimi düşündüm bi an. anne baba ayrı.
oda ne olucak büyüynce.. çok düşünüyorum:KK43:
 
babanni yanina neden gitmiyorsun babannen sag mi yannia git bence. ne olduğu ne yaptığı bilmiyorsun belki baban annenin hakaretlerine dayanamadığından boşanmiştir.. hiç mi merak etmedin...
sen öle yazinca benim 2 yaşindaki yeğenimi düşündüm bi an. anne baba ayrı.
oda ne olucak büyüynce.. çok düşünüyorum:KK43:
Babaannem dedem sağ. Ankaradalar.
Onlarla da yıllarca görüsmedim. Beni kabul ederler biliyorum ama Okulum burada iste.. keske yaz tatiline falan denk gelseydim çıkar giderdim Ankaraya.
Onlar da çok soğuk insanlar ama annemden daha iyidir herhalde.
 
Back
X