Çocuklarını soymaya çalışan ailelerin varlığından burada haberdar oldum (Babamınkiler hariç diyeyim, onları sık rastlanmayan bir yaratık türü filan zannederdim, üvey annelik filan konusu var onda neyse). Genelde evlatların ana-babadan tırtıklamaya çalıştığını gördüm ama ebeveynlerin, çocuklarının geleceği için hiçbir yatırım yapmayıp (Durumları olmayabilir evet), bir de üzerine çocuklarını kazanç kapısı olarak görmesi olayına (Doğurup salıp dilendirenler filan hariç), onların her mutlu, özel günlerinin içine etme pahasına araya parayı sokuşturmasını KKda okudum. Hatta olm benim anamlar beni nasıl bir fanusun içinde büyütmüş diye de kendimi sorguladım.
Ana-babadan alınanı da, dar zamanda ana-babaya verilen parayı da aile olmanın hakkı bilerek büyüdüm.
Bu konu, böylesi konular içinde kız tarafının, kızının çalış çabala edeceği düğünden gelecek altınlarına konma konusu olarak değişik bir konu. (Hep erkek tarafını gördük)
Çok kırıcı, çok güven zedeleyici bir davranış. Bir de anneden yani.
Empati yapmaya çalışıyorum. Sanırım "Analığının bedelini söyle, ne kadar, ona göre ödeyeyim hepten düş yakamdan" der kırar dökerdim. Bilemedim, öfkelendim.
Edit: Okurken kadar öfkelenmişim ki Türk filmine bağlamışım ahshs "Bedelini söyle bana, düş kızımın yakasından, ne istiyorsun?!" "Satılık değilim ben!!"(Fakir ama gururlu genç)