- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.992
- 548
Haklı olabilirsiniz. Ben konu sahibiyle empati yapamıyor olabilirim.
Annelere karşı zaafım var. Eşimde annesi tarafından zaman zaman haksızlığa uğradı ama bana kalırsa annesinin aynı zamanda birçok fedakarlığı vardı ve eşim hep olumsuz olan üzerinden annesine yükleniyordu, yaptığı güzel şeyleri görmüyordu bile. Yaptığı fedakarlıkları tekrar tekrar anlattım eşime.
Eşim şimdi annesini daha çok anlıyor, araları daha iyi ve eşim daha mutlu. Mesela konu sahibi annem çocuk bakma konusunda tecrübeli benim ilk çocuğumdan demiş. Belki de annesinin iyi yönleri de vardır ama göremiyordur.
Öfkeden uzak bir şekilde durum değerlendirmesi yapmak belki de anneyle kızının bağlarını güçlendirecektir.
Ben anneniz hakkı, siz haksızsınız demedim hiç bir yorumumda, durum değerlendirmesi yapın dedim sadece.
Ve sakince kızgınlığınızı bildirin dedim.
Ben de baba ayrımıyla büyüdüm ama hiç kavga etmedim babamla. Sadece hep uzak durdum ondan, ihtiyacı olduğunda yanında olarak utantırdım onu. Allah rahmet etsin yaşamıyor şimdi.
Ama anneme hep dermiş, ben ona haksızlık ettim, o bana en iyi evlat oldu. Bunun vicdani yükünü çok taşıdı babam.
Ama ben onu da affettim. Çünkü çocukken yaşadıklarını anlatsam oturur ağlarsınız
Anne babalar da insan. Hata yapabilirler.
Herşeye rağmen özlüyorum babamı..
Fedakarlik yapmak=sevgi vermek degildir. Benim annemde fedakarliklar yapti ama asla sevgi veremedi. Derdi anne olmakti, etrafada ne kadar iyi anne oldugunu göstermekti. Ancak hiçbir zaman sevgi, saygiyi bana veremedi. Bu bir histir. Insana güç, küvvet, özgüven,.. hepsini veren.
Ki bu çok "woow harikaa" bir olay degil, annenin fedakarlik yapmasi. Ben kizimi bu dünyaya getirdiysem, elbette maddi manevi elimden gelenlerin hepsini yapacagim. Parada harcarim, zamanda. Bu "ilerdede kizim bana bakar" mantigi ile degildir. Benim kizim bir yatirim araci degildir. Ille bana iyilikler yapmak zorundada degil. Sadece kendine, etrafa hayirli, mutlu bir insan olmasini isterim. Onun için yetistiriyorum kizimi.
Yani hersey tarti degildir. Bazen insan o kadar kötülük yapiyor ki, yaptigi iyiliklerinide alip götürür. Sirf bir iki iyiligi oldu diye, bir insana kötü davranma hakkini vermez.
Babani özlemen, arabesk bir sekilde büyümenden dolayi kaynaklaniyor. Kendine yeterici kadar deger vermemenden kaynaklaniyor. Elbette hepimiz insaniz beser sasariz. Ama kötü insan denilen seyde var. Yada en azindan empatiden yoksun, aslinda ebeveyn olmamali olan insanlarda var.