- 6 Ocak 2019
- 4
- 15
- 3
- 32
- Konu Sahibi kizilhatun584506
-
- #81
Gömen arkadaşlar saolun vaarolun :)
ben öğlen dışarı çıkmıştım,yengemle annem akşama kadar konuşmuşlar.geldim ki mutfakta hem yemek yapıyorlar hem konışuyorlar bende yengeme sen daha gitmedinmi sabahtan beri burdasın diye senin evin burasımı dedim.
annemde onunda evi hem ben istedim kalmasını neden tavır yapıyorsunki dedi,
benden sonra abim geldi kuru pasta filan almış,güyaa mutlu haberi kutluyacakmışız.
sofradan sonra yengem tabakları filan ayarlıyor bende içecekleri dağıtıyorum,
abim hevesli hevesli babamla konuşuyor cinsiyeti neymiş filan diye.erkekmiş.beşiğini ben alcam filan diye
bende ne fark edecek sanki doğacağı bile belli değil dedim.telefonumda yemek masasınınn üstündeydi en son internet riskli gebelikte çocuk düşürme filan diye bakmıştı abimde şarja takayım derken googlenin arama çubuğuna tıklayınca kazara görmüş,ama birşey demedi o an. ama suratı düşmüştü
abim bir anda sinirle ayağa kalktı,senin kafan mı güzel yoksa bilerekmi yapıyorsun,sen evde anneme böyle destek oluyorsan.ben annemle babamı bizim eve taşırım merak etme dedi.
hem yengenle de düzgün konuş kaç gündür duymamazlıktan geliyorum çoğu şeyi kalbini kırdırma böyle güzel habere yaptığın verdiğin tepklilere bak dedi.
babam olmasa üstüme yürüyecek ama babamda sesini çıkarmadı.ben odama gittim zıkkım yiyin diye.
sonra annem kapımı çaldı yapma kızım gel birlikte sevinelim diye,ama ağlamamı durduramıyorum nasılolsa öbür kızınız orda onla sevinin dedim,çantamı,montumu aldım çıktım evden.
10 dk sonra abim aradı nerdeysen gel eve .sen anneme ne dedin öyle laf sayıp çekip gitmek yok gel adam gibi yüzyüze konuşalım dedi.
annem eğer şimdiden bu kadar sorun çıkıyorsa,ben aldırırım demiş.yengem filan karşı çıkmış.bebek sizin suçunuz değil demiş,hemde karar annemin.ama pişman olmasını istemem demiş
abim balkonda bekliyordu.eve girdim bir anda bas bas bağırmaya başladı senin derdin bebeğin doğmaması ,elinde olsa düşmesi için herşeyi yaparsın diye bağırıyor şu insanlara bu kadar mutluluğu çok gördün diye.hayatımda ilk defa o kadar gözü dönmüş gördüm onu.babam var diye ağzını bozamıyor ama sesi binayı inletiyor.içerde annem hıçkıra hıçkıra ağlıyor.bak bu kadın senin annen düşürdüğün duruma bak.halbuki ben sizin doğumunuzu 4 gözle bekledim sizi okul hayatınız boyunca korudum kolladım,ben sizinle birlikte büyüdüm,sizin birşey öğrenmenizde bende sevindim ağladım,ama ben senin gibi nankör olmadım senin üniversite tercihinde ben durmadımmı arkanda şehir dışını sen istedin sen tercih ettin kimsenin suçu değildi,bu kadın tüm emekli maaşını seni okutmak için harcadı ve senin şu 1 haftadır yaptıklarının hepsi nankörlüğünden başka birşey değil.senin o kabul etmediğin yengen bu aileye senden daha çok sahip çıktı annemi anası bildi.eğer böyle devam edeceksen ben anamı babamı kardeşimi,sığabildiğimiz kadar yaşarız benim evimde dedi.
sende düğünün olup gittikten sonra çok ararsın bu aileyi,dedi.benim ağlamaktan içim dışıma çıktı o hala bağırarak birşeyler anlatıyor..en son yengem girdi araya yeter diye,beni banyoya götürdü kitle kapıyı dedi,banyoya giderken salondan babamı gördüm annemin başını tutmuş ikiside ağlıyor biz suçmu işledik diye.
onları görünce daha beter oldum.yengem banyonun kapısı çaldı aç kapıyı benim diye.çantamı telefonumu filan getirşmiş.
ben sana ne diyebilirimki sen kendin yaşattın ailene bu durumu.
biliyormusun benim başka bebeğim olmayacak doğumda sıkıntı oldu yumurtalıklarım alındı.ve bunu öğrenince abinin yüz ifadesinde milim oynama olmadı.ama o da başladı ağlamaya.ama sen şu eve minik bir yavruyu sığdıramadın.
allah islah etsin akıl fikir versin dedi gitti.sonra kapı sesi duydum evde kimse kalmamış şuan koca evde tekim ağlamaktan kustum.abim dakikalarca yüzüme bağırdı binayı bırak tüm sokağa rezil etti.ilk defa babamın ağladığını gördüm.ve abim bana eğer anneme birşey olursa anneminde bebeğinde katili sensin dedi.
.elimde notebook hayatımın 1 haftada bka sarmasını yazıyorum işte
anladığım tek şey ne ederse insan kendi ediyormuş.
ben öğlen dışarı çıkmıştım,yengemle annem akşama kadar konuşmuşlar.geldim ki mutfakta hem yemek yapıyorlar hem konışuyorlar bende yengeme sen daha gitmedinmi sabahtan beri burdasın diye senin evin burasımı dedim.
annemde onunda evi hem ben istedim kalmasını neden tavır yapıyorsunki dedi,
benden sonra abim geldi kuru pasta filan almış,güyaa mutlu haberi kutluyacakmışız.
sofradan sonra yengem tabakları filan ayarlıyor bende içecekleri dağıtıyorum,
abim hevesli hevesli babamla konuşuyor cinsiyeti neymiş filan diye.erkekmiş.beşiğini ben alcam filan diye
bende ne fark edecek sanki doğacağı bile belli değil dedim.telefonumda yemek masasınınn üstündeydi en son internet riskli gebelikte çocuk düşürme filan diye bakmıştı abimde şarja takayım derken googlenin arama çubuğuna tıklayınca kazara görmüş,ama birşey demedi o an. ama suratı düşmüştü
abim bir anda sinirle ayağa kalktı,senin kafan mı güzel yoksa bilerekmi yapıyorsun,sen evde anneme böyle destek oluyorsan.ben annemle babamı bizim eve taşırım merak etme dedi.
hem yengenle de düzgün konuş kaç gündür duymamazlıktan geliyorum çoğu şeyi kalbini kırdırma böyle güzel habere yaptığın verdiğin tepklilere bak dedi.
babam olmasa üstüme yürüyecek ama babamda sesini çıkarmadı.ben odama gittim zıkkım yiyin diye.
sonra annem kapımı çaldı yapma kızım gel birlikte sevinelim diye,ama ağlamamı durduramıyorum nasılolsa öbür kızınız orda onla sevinin dedim,çantamı,montumu aldım çıktım evden.
10 dk sonra abim aradı nerdeysen gel eve .sen anneme ne dedin öyle laf sayıp çekip gitmek yok gel adam gibi yüzyüze konuşalım dedi.
annem eğer şimdiden bu kadar sorun çıkıyorsa,ben aldırırım demiş.yengem filan karşı çıkmış.bebek sizin suçunuz değil demiş,hemde karar annemin.ama pişman olmasını istemem demiş
abim balkonda bekliyordu.eve girdim bir anda bas bas bağırmaya başladı senin derdin bebeğin doğmaması ,elinde olsa düşmesi için herşeyi yaparsın diye bağırıyor şu insanlara bu kadar mutluluğu çok gördün diye.hayatımda ilk defa o kadar gözü dönmüş gördüm onu.babam var diye ağzını bozamıyor ama sesi binayı inletiyor.içerde annem hıçkıra hıçkıra ağlıyor.bak bu kadın senin annen düşürdüğün duruma bak.halbuki ben sizin doğumunuzu 4 gözle bekledim sizi okul hayatınız boyunca korudum kolladım,ben sizinle birlikte büyüdüm,sizin birşey öğrenmenizde bende sevindim ağladım,ama ben senin gibi nankör olmadım senin üniversite tercihinde ben durmadımmı arkanda şehir dışını sen istedin sen tercih ettin kimsenin suçu değildi,bu kadın tüm emekli maaşını seni okutmak için harcadı ve senin şu 1 haftadır yaptıklarının hepsi nankörlüğünden başka birşey değil.senin o kabul etmediğin yengen bu aileye senden daha çok sahip çıktı annemi anası bildi.eğer böyle devam edeceksen ben anamı babamı kardeşimi,sığabildiğimiz kadar yaşarız benim evimde dedi.
sende düğünün olup gittikten sonra çok ararsın bu aileyi,dedi.benim ağlamaktan içim dışıma çıktı o hala bağırarak birşeyler anlatıyor..en son yengem girdi araya yeter diye,beni banyoya götürdü kitle kapıyı dedi,banyoya giderken salondan babamı gördüm annemin başını tutmuş ikiside ağlıyor biz suçmu işledik diye.
onları görünce daha beter oldum.yengem banyonun kapısı çaldı aç kapıyı benim diye.çantamı telefonumu filan getirşmiş.
ben sana ne diyebilirimki sen kendin yaşattın ailene bu durumu.
biliyormusun benim başka bebeğim olmayacak doğumda sıkıntı oldu yumurtalıklarım alındı.ve bunu öğrenince abinin yüz ifadesinde milim oynama olmadı.ama o da başladı ağlamaya.ama sen şu eve minik bir yavruyu sığdıramadın.
allah islah etsin akıl fikir versin dedi gitti.sonra kapı sesi duydum evde kimse kalmamış şuan koca evde tekim ağlamaktan kustum.abim dakikalarca yüzüme bağırdı binayı bırak tüm sokağa rezil etti.ilk defa babamın ağladığını gördüm.ve abim bana eğer anneme birşey olursa anneminde bebeğinde katili sensin dedi.
.elimde notebook hayatımın 1 haftada bka sarmasını yazıyorum işte
anladığım tek şey ne ederse insan kendi ediyormuş.