Öncelikle başınız sağolsun ve geçmiş olsun

bende annemi 1.5 sene önce kaybettim böbrek ve kalp hastasıydı son aşamada da kanser olmuş ve yanlış teşhis konulmuş ani bir ölüm oldu haliyle. Annemle aram çok iyi olmamasına geçmişte çok problemlerimiz olmasına rağmen yıkıldım. Öldüğünde bana dargındı çok vicdan azabı çektim üstüne bir bebeğimi de kaybedince majör depresyona girdim. Aylarca bir değişiklik olmayınca ilaçsız kendime gelemeyeceğimi düşündüm ve psikiyatriye gittim. 3 4 gün kullanabildim antidepresanları yan etki yaptı bende az daha kalp krizi geçiriyordum ve beni daha da depresifleştirdi. Bıraktım ilacı ve bu süreçte yaşadığım zor şeyler de oldu. Ama anladım ki insana ne ilaç ne tedavi ne seveceği şeyler iyi geliyor bu süreçte sen kendini iyileşmeye ve o yataktan çıkmaya hazır hissettiğinde çıkabiliyorsun depresyondan. Ben şahsen bana çok zor gelen bir şey yaşadıktan sonra şok etkisiyle de kendime geldim. Bunun bir süreç olduğunu bir gün biteceğini mutlaka bilmelisin, sonsuza kadar böyle gitmeyecek. Kendini zorlamadan sadece seni iyi hissettirecek şeylere odaklan. Tedaviyi bırak diyemem herkesin bünyesi farklı sana iyi geldiğini ve bununla başka şekilde başa çıkamayacağını düşünüyorsan devam et. Ben daha önce 2 3 kere daha depresyondan çıktığım için kendimi tanıyordum. Kaybınızın acısı da mutlaka hafifleyecek tabiki aklımızdan asla çıkmıyor özellikle özel günlerde daha da çok hüzünleniyoruz ama daha normal bir seviyeye inecek. Herşeyden önce siz, 3 çocuğunuz ve bir aileniz var. Ailenizle daha çok vakit geçirin sizi üzücek şeyleri hatırladığınızda kendinizi meşgul etmeye çalışın. Biliyorum depresyon günlük işleri bile yapamama durumu ama karmanızı kırabilirsiniz. Zamanla üstesinden geleceğinize güçlü duracağınıza eminim çok geçmiş olsun
