Bu çok üzücü
Kv ye olan hirsinizi kizinizdan mı alıyorsunuz?
Kv ile evinizi ayırın
Yazık günah çocuğa
Yorumunuza çok teşekkür ederim..Yapıcı olduğunuz için de ayrıca minnettarım..Bazı arkadaşlar keşke anne olmasaymışsınız tarzı yorumlarda bulunmuş..Bu beni çok incitti..Kendimi düzeltmek için o kadar çaba sarf ediyorum ki..Fakat dört duvar arasındayım inanın bir komşum bir arkadaşım yok yakınımda..Kafa dağıtabileceğim hiçbir aktivitem yok..Boşanmış anne babanın evladıyım ve malesef ki onlar da yanımda değil..Ne olur yapmayın.Hayatinizin stresini o masum yavrudan çıkarmayın.Yok öyle lanet manet bahaneler üretmeyin.Bende babamdan çok dayak yedim çocukken.Ama babam düzeldi yardım aldı.Her seferinde pişman olurdu.İçimde hala kanayan yaralarım var benim.Gecmiyor unutulmuyor o dayaklar.
Şuanda mükemmel bir ilişkimiz olsada.
Lütfen acilen destek alın.ilerde gücü size yeter hale gelecek.istesenizde sizi sevemeyecek artık.
Yorumunuz için teşekkür ederim..Psikolojik destek almayı düşünüyorum..Evlatlarım benim herşeyim.. Hiçbir zaman canlarını bile isteye yakmak istemem..Vurduktan sonra ağlamanız hiçbir şeyi değiştirmez. Siz kendinizi kabullenmişsiniz. "Annem gibi olmayacaktım" düşüncesi bir çözüm yolu değil. Yapmanız gereken çocukluk travmanız için tedavi görmek ve sonra anne olmaktı. Hala da geç kalmış sayılmazsınız. Destek almanız şart. Yaşadıklarınız çocuklarınıza yansıyor ve ileriki yaşamlarına da ayna tutuyorsunuz. Sizden çalınanları sizde onlardan çalıyorsunuz. Bir diğeri ise kv ile yaşamak. Şartlarınızı biliyorum ama buna da bir çözüm bulmalısınız
Yooo bayağı bile isteye çocuğu dövüyorsunuz. Bilinciniz ve akli melekeleriniz yerinde gayet, buraya konu açacak kadar muhakeme yeteneğiniz var..
Yorumunuz için teşekkür ederim..Psikolojik destek almayı düşünüyorum..Evlatlarım benim herşeyim.. Hiçbir zaman canlarını bile isteye yakmak istemem..
Düşünmeyin ne yapın ne edin destek alın, ve harekete geçin. Hem kendiniz hem de cocuklar için bu şart. Ertelenecek üstünde düşünülecek birşey değil bu. Bir yeriniz kesilse evde müdahale edilmeyecek durumda olsa apartopar hastaneye gidilir. Sizin durumunuzun bundan hiç bir farkı yok.Yorumunuza çok teşekkür ederim..Yapıcı olduğunuz için de ayrıca minnettarım..Bazı arkadaşlar keşke anne olmasaymışsınız tarzı yorumlarda bulunmuş..Bu beni çok incitti..Kendimi düzeltmek için o kadar çaba sarf ediyorum ki..Fakat dört duvar arasındayım inanın bir komşum bir arkadaşım yok yakınımda..Kafa dağıtabileceğim hiçbir aktivitem yok..Boşanmış anne babanın evladıyım ve malesef ki onlar da yanımda değil..
Yorumunuz için teşekkür ederim..Psikolojik destek almayı düşünüyorum..Evlatlarım benim herşeyim.. Hiçbir zaman canlarını bile isteye yakmak istemem..
Kötü ebeveyn tutumlarına maruz kalanlar hep aynı sözü verir kendine fakat bahsettiğiniz durum azımsanmayacak kadar çok yaşanır. Yapmanız gereken belli, psikolojik destek almalısınız. Önce kendi içinizdeki yaraların kapanması gerek ki çocuğunuz zarar görmesin. Lütfen ertelemefen bir uzmana başvurun.O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Bilmem neden doğurdum acaba..Bunu bir düşüneyim..Nasıl yetiştiyseniz, öyle yetiştiriyorsunuz işte. Keşke anne olmasaymışsınız açık söyleyeyim. Hak etmiyormuşsunuz. Evladını döven hiçbir anne anneliği hak etmiyor bence. Döveceğin çocuğu niye doğurdun?
Teşekkür ederim tavsiyelerinizden ötürü..Düşünmeyin ne yapın ne edin destek alın, ve harekete geçin. Hem kendiniz hem de cocuklar için bu şart. Ertelenecek üstünde düşünülecek birşey değil bu. Bir yeriniz kesilse evde müdahale edilmeyecek durumda olsa apartopar hastaneye gidilir. Sizin durumunuzun bundan hiç bir farkı yok.
Üç yaşındaki yavrucuğa nasıl vurur bir insan. Benim bir evladım mezarda. Senin gibi şeytanlara neden nasip ediyor Allah anne olmayı? Sorgulamadan duramıyorumO kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Çok teşekkür ediyorum gerçekten minnettarım..Yaralamadan kırmadan tavsiyede bulunmak zaten yeterince yarası olan bir anneye..Yüce gönüllü olmak böyle bişey işte..Burada beni kınayanlar umarım bir gün kınadığınız şeyle imtihan olunmazsınız..Kötü ebeveyn tutumlarına maruz kalanlar hep aynı sözü verir kendine fakat bahsettiğiniz durum azımsanmayacak kadar çok yaşanır. Yapmanız gereken belli, psikolojik destek almalısınız. Önce kendi içinizdeki yaraların kapanması gerek ki çocuğunuz zarar görmesin. Lütfen ertelemefen bir uzmana başvurun.
Çok teşekkür ederim..Destek alıp hayatımda bir milat başlatıcam..Destekleriniz o kadar kıymetli ki..Her ne yaşamış olursanız olun, o masum sizin öfkenizin kurbanı olmamalı... Kendinize gelin... Ben de kv ve kp iç içeyim 10 senedir... Sinirim illa ki bozuluyor ama çocuklarımdan çıkarmıyorum asla... Canımı kim yaktı ise direkt vuruyorum lafı... Karşımdaki kişi beni incitmeyi göze alıyor ise ben asla acımıyorum... Hiç kimse benden daha değerli değil.. Buraya yazarak aslında bir adım atmış sayılırsınız... Destek alın bir an evvel... Kendiniz için olmasa bile, yavrularınız için...
Yorumunuza çok teşekkür ederim..Yapıcı olduğunuz için de ayrıca minnettarım..Bazı arkadaşlar keşke anne olmasaymışsınız tarzı yorumlarda bulunmuş..Bu beni çok incitti..Kendimi düzeltmek için o kadar çaba sarf ediyorum ki..Fakat dört duvar arasındayım inanın bir komşum bir arkadaşım yok yakınımda..Kafa dağıtabileceğim hiçbir aktivitem yok..Boşanmış anne babanın evladıyım ve malesef ki onlar da yanımda değil..
Yorumunuz için teşekkür ederim..Psikolojik destek almayı düşünüyorum..Evlatlarım benim herşeyim.. Hiçbir zaman canlarını bile isteye yakmak istemem..
Annenizi bahane edip 3 yaşında bebeğe uyguladığınız şiddeti annemin laneti diyerek vicdanınızımi rahatlatiyorsunuz madem psikolojik sorunlarınız vardı neden çocuk yapıyorsunuz hayatınızın hıncını o masum yavrudan çıkarıyorsunuz yazıklar olsunO kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Hıı sen dedin diye kınayanların hepsi çocuğunu dövecek. Bedduaya bakın.Çok teşekkür ediyorum gerçekten minnettarım..Yaralamadan kırmadan tavsiyede bulunmak zaten yeterince yarası olan bir anneye..Yüce gönüllü olmak böyle bişey işte..Burada beni kınayanlar umarım bir gün kınadığınız şeyle imtihan olunmazsınız..
Bizde minnacık çocuklarımızdan kocamızın kayınvalidemizin hıncını çıkarır, onlara zarar verirsek dünyanın en kötü şeylerinden birini yapmış oluruz. Bizim aynı şeyi yapmamız gerçeği değiştirmiyor yani. O yüzden kınama falan geçin bu işleri.Çok teşekkür ediyorum gerçekten minnettarım..Yaralamadan kırmadan tavsiyede bulunmak zaten yeterince yarası olan bir anneye..Yüce gönüllü olmak böyle bişey işte..Burada beni kınayanlar umarım bir gün kınadığınız şeyle imtihan olunmazsınız..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?