- 21 Mart 2023
- 1.090
- 2.088
- 53
- 30
- Konu Sahibi Cucuthecat
-
- #1
Daha önce de bu tarz vukuatları oldu ama bu kadar özel konular değildi. Konuşup benim hakkımda birşeylerden bahsetmemesini istemiştim ama yine yapıyor yine yapıyor.Yanı baska neler yasadınız bılmıyorum ama annem bana bunu yapsaydı bir sorun görmezdım. İlgimide çekebilirdi. Gidipte düşmanıma anlatmamıs sonucta
Tabı herkesın karakteri farklı annenız sizi tanıyorsa bundan rahatsız olacağınızı bilirdi .
İyi bir yol olabilir teşekkür ederim. Kalbini de kırmak istemiyorum torun sahibi olma konusunda hevesi kırılmaması için. Yanlışları çok olsa da ne bileyim insan vicdanen rahatsız oluyorAnneniz sonuçta . Niyeti kötü olamaz . Demek ki o da sizin kadar üzüldü ve paylaşmak istedi güvendiği bir arkadaşıyla . Ben anneme bir sıkıntımı anlatsam benden çok üzülüyor gece gizlice ağladığına bile şahit oluyorum . Anneleri üzmeyelim ya baş tacı onlarSiz de anlatmayacağım bir daha diyip iyice üzülmesin kadıncağız . Anlatmayın madem ama ona söylemeyin bence bir daha anlatmayacağınıxı. Bu sefer sizi her üzgün gördüğünde içi içini yer ne oldu da anlatmıyor diye
Çok üzüldüm sizin adınıza ama yerinizde olsam hiç arayıp böyle bir bilgilendirme yapmam. Bundan sonra özel olduğunu düşündüğünüz şeyleri paylaşmayın bitti gitti. Anneniz değişmeyecek asla...Merhabalar kızlar,
Annemle özellikle evlendikten sonra sıkıntılı bir ilişkimiz olmaya başladı. Daha doğrusu ben sınır koymayı öğrendikçe kötü oldum.
İki ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik. Sene başından beri zaten adetlerim düzensizdi. Son adetimden sonra yumurtlamamı takip ettim değerlendirdim ama olmadı. Zaten yumurtam da kiste dönüştü. Bir ay lekelenme ve adet gecikmesi için hasteneye gidip geldim. İki aydan beri daha yeni hastalandım.
Lekelenme yaşadığım zamanlar anneme konuyu açtım. Üç çocuk doğurmuş kadın, bilmediğim bişiler olabilir akıl verir diye. Ondan beri zaten sürekli konusu geçti durdu ama torun sahibi olmak için heveslendiğinden çok önemsemedim. Böyle özel bir konuyu sağa sola anlatacağını da düşünemedim.
Annemin spritüel şeylerle uğraşan bir arkadaşı vardı. Bir kere tanıştım sadece kadınla. Bilinçaltı temizleme, aile dizilimi gibi şeylerle uğraşıyor ama bu konulara çok inanmıyorum açıkcası. Zaten uzmanlığı da yok. Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu. Annemi aradım sordum. Arkadaşı birkaç aydır neden canın sıkkın demiş, annemin de canı çocuk sahibi olamamama sıkkınmış (?). Kadına anlatmış o da bana şifa verebileceğini söylemiş. Kötü bir niyeti yokmuş.
Konuşmalara eşim de şahit oldu ve aşırı derecede gerildi. Zaten devamlı bu tarz sorunlar çıkardığı için annemden pek haz etmez.
İnsan özellikle kadınlık ile ilgili konularda yaşça büyük birinden akıl almak ne bileyim biraz şefkat görmek istiyor. Destek görmek istiyor. Annemle yarın konuşup bu konuları bir daha onunla paylaşmayacağımı söyleyeceğim ama, cezalandırılacak olan benim. Beni dünyaya getiren insanın sağlıklı desteğinden şefkatinden yoksunum her zamanki gibi.
Sadece içimi dökmek istedim. Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Üzerimde biraz baskı hissettim sanırım. Daha iki aydır deniyorum ama şimdiden çocuğu olmuyor diye konuşuluyor gibiKlasik anne davranışı; kendince yardımcı olmak istemiş. Ben bir beyis görmedim ama yine de dediğiniz gibi anlatmaması lazımdı.
Evet maalesef değişmeyecek. Kendi kendime yaşamayı öğrenmem gerekecek böyle şeyleriÇok üzüldüm sizin adınıza ama yerinizde olsam hiç arayıp böyle bir bilgilendirme yapmam. Bundan sonra özel olduğunu düşündüğünüz şeyleri paylaşmayın bitti gitti. Anneniz değişmeyecek asla...
Yok öyle düşünmeyin hem kim ne düşünürse düşünsün önemi yok. Yeter ki sağlıkla kolaylıkla gelsin bebeğiniz. Sanırım siz biraz gerildiniz ama anneniz yardımcı olmak istemiş.Üzerimde biraz baskı hissettim sanırım. Daha iki aydır deniyorum ama şimdiden çocuğu olmuyor diye konuşuluyor gibi
Benim de art arda düşüklerim oldu ve annem arkadaşlarına bahsetmiş. Birileri yok cin girdi yok musallat olmuşlar yok cinleri kızdırmış olabilirler falan demiş.. anne işte napican.. bazı anneler sadece fiziki ağrılarda çocukların canı yanıyor sanıyor.. empati yapamıyorlar ve bu da onların suçu mu bilmiyorum. Aynen anne bakarız deyip geçiştiriyorum ben..Evet maalesef değişmeyecek. Kendi kendime yaşamayı öğrenmem gerekecek böyle şeyleri
Merhabalar kızlar,
Annemle özellikle evlendikten sonra sıkıntılı bir ilişkimiz olmaya başladı. Daha doğrusu ben sınır koymayı öğrendikçe kötü oldum.
İki ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik. Sene başından beri zaten adetlerim düzensizdi. Son adetimden sonra yumurtlamamı takip ettim değerlendirdim ama olmadı. Zaten yumurtam da kiste dönüştü. Bir ay lekelenme ve adet gecikmesi için hasteneye gidip geldim. İki aydan beri daha yeni hastalandım.
Lekelenme yaşadığım zamanlar anneme konuyu açtım. Üç çocuk doğurmuş kadın, bilmediğim bişiler olabilir akıl verir diye. Ondan beri zaten sürekli konusu geçti durdu ama torun sahibi olmak için heveslendiğinden çok önemsemedim. Böyle özel bir konuyu sağa sola anlatacağını da düşünemedim.
Annemin spritüel şeylerle uğraşan bir arkadaşı vardı. Bir kere tanıştım sadece kadınla. Bilinçaltı temizleme, aile dizilimi gibi şeylerle uğraşıyor ama bu konulara çok inanmıyorum açıkcası. Zaten uzmanlığı da yok. Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu. Annemi aradım sordum. Arkadaşı birkaç aydır neden canın sıkkın demiş, annemin de canı çocuk sahibi olamamama sıkkınmış (?). Kadına anlatmış o da bana şifa verebileceğini söylemiş. Kötü bir niyeti yokmuş.
Konuşmalara eşim de şahit oldu ve aşırı derecede gerildi. Zaten devamlı bu tarz sorunlar çıkardığı için annemden pek haz etmez.
İnsan özellikle kadınlık ile ilgili konularda yaşça büyük birinden akıl almak ne bileyim biraz şefkat görmek istiyor. Destek görmek istiyor. Annemle yarın konuşup bu konuları bir daha onunla paylaşmayacağımı söyleyeceğim ama, cezalandırılacak olan benim. Beni dünyaya getiren insanın sağlıklı desteğinden şefkatinden yoksunum her zamanki gibi.
Sadece içimi dökmek istedim. Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu.
Gecikmenin üstüne ard arda muayeneler, cevapsız sorular vs derken gerildim. En son tarlusal kullanınca da tuzu biberi oldu. Psikolojimi baya etkiledi. Bugün hastalanınca biraz rahatladım. Bebeğim olabilecek mi onu da bilmiyorum şu durumda. Zaman gösterecek. Forumu takip edip birşeyler öğrenmeye çalışıyorum. İyi dilekleriniz için teşekkür ederimYok öyle düşünmeyin hem kim ne düşünürse düşünsün önemi yok. Yeter ki sağlıkla kolaylıkla gelsin bebeğiniz. Sanırım siz biraz gerildiniz ama anneniz yardımcı olmak istemiş.
Sizinki çok daha can sıkıcıymış. Ben biraz fazla umursadım durumu galibaBenim de art arda düşüklerim oldu ve annem arkadaşlarına bahsetmiş. Birileri yok cin girdi yok musallat olmuşlar yok cinleri kızdırmış olabilirler falan demiş.. anne işte napican.. bazı anneler sadece fiziki ağrılarda çocukların canı yanıyor sanıyor.. empati yapamıyorlar ve bu da onların suçu mu bilmiyorum. Aynen anne bakarız deyip geçiştiriyorum ben..
Annemle sınırlarımı korumaya çalışıyorum bu konuda çok sancılı süreçlerimiz de oldu. Ama annemden duygusal beklentimi hâlâ sıfıra indiremedim. Zorlandığım konularda şefkatini ve desteğini arıyorum. Her seferinde de bu şekilde sonuçlanıyor. Bu döngü beni her seferinde hayal kırıklığına uğratıyor ve çok üzüyor.Annenizi değiştiremezsiniz ancak annenizin sınırlarınızı aşmasını engelleyebilirsiniz. Annenizin arkadaşıyla normalde birbirinizde telefonunuz var mıydı, konuşur muydunuz ? Neden kibarlıktan anlamayan birini hala kibarca reddetmeye çalıştınız mesela ?
Kadına neden "Annemin özel hayatımı size anlatmaya ve sizin de annemden edindiğiniz bilgilerle beni aramaya hakkınız yoktu. Lütfen beni tekrar aramayın vb" diyerek telefonu kapatmadınız ?
Benimde babam aynı şekilde.Baskalarina anlatıyor.En iyisi başkasından duymak istemediğinizi annenize anlatmayın.Merhabalar kızlar,
Annemle özellikle evlendikten sonra sıkıntılı bir ilişkimiz olmaya başladı. Daha doğrusu ben sınır koymayı öğrendikçe kötü oldum.
İki ay önce bebek sahibi olmaya karar verdik. Sene başından beri zaten adetlerim düzensizdi. Son adetimden sonra yumurtlamamı takip ettim değerlendirdim ama olmadı. Zaten yumurtam da kiste dönüştü. Bir ay lekelenme ve adet gecikmesi için hasteneye gidip geldim. İki aydan beri daha yeni hastalandım.
Lekelenme yaşadığım zamanlar anneme konuyu açtım. Üç çocuk doğurmuş kadın, bilmediğim bişiler olabilir akıl verir diye. Ondan beri zaten sürekli konusu geçti durdu ama torun sahibi olmak için heveslendiğinden çok önemsemedim. Böyle özel bir konuyu sağa sola anlatacağını da düşünemedim.
Annemin spritüel şeylerle uğraşan bir arkadaşı vardı. Bir kere tanıştım sadece kadınla. Bilinçaltı temizleme, aile dizilimi gibi şeylerle uğraşıyor ama bu konulara çok inanmıyorum açıkcası. Zaten uzmanlığı da yok. Bugün kadın beni aradı ve konuşmak ister misin dedi. Şaşırdım baya. Ayın 22sinde grup programı başlayacağım, annenden duydum sıkıntıların varmış dedi. Çocuk sahibi olamıyormuşsun, döngülerin düzensizmiş. Bilinçaltının temizlenmesi gerek, kadınlığını onurlandıralım falan dedi. Kibarca reddetmeye çalıştım oralı olmadı anlatmaya devam etti. Eşimle görüşüp döneyim dedim yine işe yaramadı. En son tamam bakarız diyip kapattım telefonu. Annemi aradım sordum. Arkadaşı birkaç aydır neden canın sıkkın demiş, annemin de canı çocuk sahibi olamamama sıkkınmış (?). Kadına anlatmış o da bana şifa verebileceğini söylemiş. Kötü bir niyeti yokmuş.
Konuşmalara eşim de şahit oldu ve aşırı derecede gerildi. Zaten devamlı bu tarz sorunlar çıkardığı için annemden pek haz etmez.
İnsan özellikle kadınlık ile ilgili konularda yaşça büyük birinden akıl almak ne bileyim biraz şefkat görmek istiyor. Destek görmek istiyor. Annemle yarın konuşup bu konuları bir daha onunla paylaşmayacağımı söyleyeceğim ama, cezalandırılacak olan benim. Beni dünyaya getiren insanın sağlıklı desteğinden şefkatinden yoksunum her zamanki gibi.
Sadece içimi dökmek istedim. Yorumlarınız için teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?