Kaç yaşına geldim ben de senin gibi düşünüyorum.Annem çok fedakar bir kadın.Ömrünü çocuklarına adayan onlara hem anne hem baba olan biri.Bu yüzden ne yapsam hakkını ödeyemem gibi geliyor.O yüzden farklı bir yorum yapamayacağımBu platformdaki annelerin ve kız çocuklarının bu konuda düşüncesi benim için çok önemli. Ben annesi tarafından tek başına büyütülmüş bir kızım. Annem ve babam boşandı.Onu çok seviyorum onun da benden başka kimsesi yok. Evlenmeyi düşünmedi aslında çok güzel bir kadın ve yaşı da uygun.Sayesinde güzel bir okul bitirdim ancak henüz çalışmaya başlamadım. Okurken de ona çok yük olmamaya çalıştım burslar da kazandım onu çok bunaltmadım. Mezun olduktan sonra erkek arkadaşim oldu 3 senedir devam ediyor. Benim sınavlara hazırlık sürecim olduğu için henüz işe başlamadım ancak puanım yeterli çok yüksek ihtimalle memurluk olacak kendi alanımdan. Erkek arkadaşım da aynı şekilde.Biz işe başladıktan 1 yıl kadar sonra evlenmeyi düşünüyoruz. İki konuyu şöyle bağlayacağım. Annem çalışan bir kadın kendi arabası da var geçinebiliyor.Şu an arabasını yükseltmek istiyor benim işe başlamamı da bekliyor çünkü destek olacağım biliyor ben de bunu istiyorum zaten tek başına yapabileceği bir şey değil.Ama bazen kendimi öyle kötü hissediyorum ki sanki destekten çok o miktar ne olursa olsun göze alıp ödemem gerekiyormuş düşüncesine kapılıyorum. Örnek veriyorum kendime almak istediğim araba hayalini ertelemeyi düşünüyorum. Yani maaşımı annemden ayrı bir şekilde artırıp biriktirmek yanlışmış ve ne olursa olsun önceliğe onu koymam onu mutlu etmem gerekiyormuş gibi geliyor. Bakın ben annesini aç açıkta bırakacak biri değilim. O bana gerçekten çok iyi bir anne oldu ben de hayatım boyunca ona destek olacağım. Ama onu mutlu eden şeyler sanki daha farklı ve ben kenarda maaşımdan rahatça artırıp kenara koyabilirken ona heveslendiği imkanları sağlamazsam hakkını ödeyemeyeceğim gibi hissediyorum. Düşüncelerim sağlıksızsa da dürüstçe yorumlayabilirsiniz. Umarım anlatabilmişimdir
Evet anne sevgisi başka evlat sevgisi başka eş sevgisi başka. Hiçbiri birbirinin yerine konmaz. İnsan da elinden geldiğince imkanı oldukça sevdikleri için bir şeyler yapmak ister. Ama anne babalar için çocuğunun kendi ayaklarının üzerinde durduğunu, mutlu ve sağlıklı olduğunu görmek pahalı hediyeler almasından daha önemlidir. Çünkü o gurur duygusu ömür boyu mutluluk getirir.Bu sıralamaya sokmayı da asla anlamıyorum ben mesela.
Benim hayatımda öncelik sırası böyle olmuyor. Eşim çocuğum annem elbette önceliğim. Ama annemin sağlıkla ilgili bir konuda bana ihtiyacım olduğunda önceliğim o olur. Yani ihtiyaca göre öncelikler bazen değişir. Eşimin ihtiyacı olur en önce o gelir bazen ama bazen de anne gelir. Evlenince sevdiklerimizi geriye atmak zorunda değiliz, herkesin sevgisi yeri başka
Anne sevgisi başka eş sevgisi başka evlat sevgisi başka. Evladım her zaman en önde gelir elbette ama hastalık nedeniyle bir hafta ayrı kalmam gerekirse de giderim desteğimi veririm. İlla kural gibi bir öncelik sıralaması da olmuyor hayatta.
Öyle bir Anne olarak sana diyecegim sey inan bir sey beklemiyorlar kücük hediyeler bile yeterKaç yaşına geldim ben de senin gibi düşünüyorum.Annem çok fedakar bir kadın.Ömrünü çocuklarına adayan onlara hem anne hem baba olan biri.Bu yüzden ne yapsam hakkını ödeyemem gibi geliyor.O yüzden farklı bir yorum yapamayacağım
Tamam iste evlenmeden araba almasina destek ol evlendikten sonrada ufak bir miktar ihtiyaci oluyosa destek olursun yaniŞöyle bir durum var annem şu an öyle aylık 50 bin bile kazanan bir insan değil. Memurların bir nebze daha rahat olduğunu ve evlenince de iki memur maaşı olacağını biliyor. Kendi kazanınca göre de fazla olacağının farkında. Annemin benden direkt bir talebi yok gerçekten ancak aile kavramını tam olarak yaşayamadığından olsa gerek benden eşimle benim ilişkimi ayrı yere, kendisiyle benim ilişkimimi de ayrı yere koyup iki tarafa da aynı ölçüde yetebilmemi bekliyor gibi. Umarım anlatabilmişimdir.Bunu bazı cümlelerinden anlıyorum.
Konu sahibi için mi yazdınız karışıklık mı oldu bilmiyorum ama dediğiniz gibi annem de sadece sevgi ve saygı bekliyor.Hiç maddi beklenti içine girmedi (biz yapıyoruz o ayrı)Siz mutlu olun sağlıklı olun yeter bana diyor .Ama canım ona feda Rabbim annelerimizi başımızdan eksik etmesinÖyle bir Anne olarak sana diyecegim sey inan bir sey beklemiyorlar kücük hediyeler bile yeter
Bekledikleri sey Sevgi ve saygi oglusum bana normalde Annaeee diye ergen sesiyle bögürerek cagirir ama bazen okadar tatli centilmen oluyor ki eriyorum annecim dediginde
60 yasina gelince insanin Ruhunda neler oluyor bilmiyorum ama su an evlatlarimdan tek beklentim Sevgi dolu nazik ve saygili olmalari
Kendini kasma annene sevgini hörmetini göster yeter ki zaten
Ben annemi günde üc ögün ararim tek yasiyor merak ederim ben aramasam o arar bunlar bile cok degerli
Senin icin ve konu sahibi icin yazdim Aynen aminKonu sahibi için mi yazdınız karışıklık mı oldu bilmiyorum ama dediğiniz gibi annem de sadece sevgi ve saygı bekliyor.Hiç maddi beklenti içine girmedi (biz yapıyoruz o ayrı)Siz mutlu olun sağlıklı olun yeter bana diyor .Ama canım ona feda Rabbim annelerimizi başımızdan eksik etmesin
Siz annenizin eşi değil çocuğusunuz ancak benide annem tek başına büyüttü ve ben sizin ne demek istediğinizi çok iyi anladım. o içinizde ki bana hem anne, hem baba olurken kendi hayatından üzerine düşmeyen yüklerle feragat etmek zorunda kaldı düşüncesi ile bende onu çok istediği bir şeyle mutlu etmek yaşayamadığı çocukluğu ve gençliği için bir kez olsun çocuk gibi mutlu olduğunu görmek istiyorum diyorsunuz.Birbirlerine destek olacakları bir eşi yok ve benim küçüklüğümden beri bu böyle. Bir eşin bu şekilde verebileceği desteği imkanım varsa aynı şekilde ben vermeliyim gibi hissediyorum
Tam olarak anlayamadım annenize istediği gibi bir araba almakta yardımcı olmak mı istemiyorsunuz yoksa evleneceğinizden dolayı yatırımı kendinize mi yapmak istiyorsunuz?Bu platformdaki annelerin ve kız çocuklarının bu konuda düşüncesi benim için çok önemli. Ben annesi tarafından tek başına büyütülmüş bir kızım. Annem ve babam boşandı.Onu çok seviyorum onun da benden başka kimsesi yok. Evlenmeyi düşünmedi aslında çok güzel bir kadın ve yaşı da uygun.Sayesinde güzel bir okul bitirdim ancak henüz çalışmaya başlamadım. Okurken de ona çok yük olmamaya çalıştım burslar da kazandım onu çok bunaltmadım. Mezun olduktan sonra erkek arkadaşim oldu 3 senedir devam ediyor. Benim sınavlara hazırlık sürecim olduğu için henüz işe başlamadım ancak puanım yeterli çok yüksek ihtimalle memurluk olacak kendi alanımdan. Erkek arkadaşım da aynı şekilde.Biz işe başladıktan 1 yıl kadar sonra evlenmeyi düşünüyoruz. İki konuyu şöyle bağlayacağım. Annem çalışan bir kadın kendi arabası da var geçinebiliyor.Şu an arabasını yükseltmek istiyor benim işe başlamamı da bekliyor çünkü destek olacağım biliyor ben de bunu istiyorum zaten tek başına yapabileceği bir şey değil.Ama bazen kendimi öyle kötü hissediyorum ki sanki destekten çok o miktar ne olursa olsun göze alıp ödemem gerekiyormuş düşüncesine kapılıyorum. Örnek veriyorum kendime almak istediğim araba hayalini ertelemeyi düşünüyorum. Yani maaşımı annemden ayrı bir şekilde artırıp biriktirmek yanlışmış ve ne olursa olsun önceliğe onu koymam onu mutlu etmem gerekiyormuş gibi geliyor. Bakın ben annesini aç açıkta bırakacak biri değilim. O bana gerçekten çok iyi bir anne oldu ben de hayatım boyunca ona destek olacağım. Ama onu mutlu eden şeyler sanki daha farklı ve ben kenarda maaşımdan rahatça artırıp kenara koyabilirken ona heveslendiği imkanları sağlamazsam hakkını ödeyemeyeceğim gibi hissediyorum. Düşüncelerim sağlıksızsa da dürüstçe yorumlayabilirsiniz. Umarım anlatabilmişimdir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?