Annenizle Nasıl Anlaşıyorsunuz?

CathyLizzie .!.:

Evet ciddi anlamda annesiyle iyi anlaşan arkadaşlardan fikir almak istiyorum...
Annem tam bir kontrol manyağı her şeyimi kontrol etmek üzerimde baskı oluşturmakta üstüne yok.Ama ben çok bunaldım çok anlatamam...Siz bu nasıl aradaki ilişkiyi hem güzel tutup hem de kontrol etmemesini dengeleyebiliyorsunuz lütfen bana fikir verin..Çok ihtiyacım var her gün ayrı huzursuzluktan çok bunaldım canımı çok sıkıyor bu durum....

Genişletmek için tıkla...

ne sans bızımkıde hıcc takılmaz duzen kural hıc yok babamın etrafında bı hayat yasıyo bude benı delı edıyo

Sistam, anneler her ne kadar arkadaşça her şeyimizi paylaşabileceğimizi söyleseler bile, onları o kadar müdahil etmek doğru değil gibi. Ben annemle o kadar sık tartışmam, çünkü hayatımda olanların hemen hepsini anlatmıyorum sadece gereksiz ve önemli olmayan detayları anlatıyorum uzun uzun o da ona yetiyor her şeyi anlatmış gibi oluyorum. Bunu yaparken onun "çocuğum hakkında her şeyi bilmeliyim" durumunu doyurmuş oluyorum çünkü. Bu senin hayatına fazla karışmasını önler. Diğer tartışma kısımlarından biri annenin çocuğundan sevgi görmek istemesi, yaşlandıkça "çocukları vefasız" düşüncesi daha da artıyor bu da sana karşı daha aksi olmasına ve bazen moralinin bozuk olmasına sebep olduğu için daha fazla hırçınlaşıyor, zaten annelerimizi seviyoruz da bu durumdan dolayı fiziksel temasa ve tatlı, esprili sözlere önem verelim. Sarılıyorum, mıncırıyorum vs.
Annen fazla kontrollü biriymiş, sen de bu kontrol durumunu doyur ama dediğim gibi gereksiz detayları önemli bir şekilde anlatarak yapabilirsin.

athenenoctua .!.:

beraber mi yasıyorsunuz?
eger oyleyse o evde kendinize sıgınak gibi bir alan olusturun, dokunulmazlık kazanabileceginiz bir koltuk dahi olabilir : ))
diger alanlarda da onların kuralları gecerli maalesef.
ortak yasam, ortak payda ebeveyne sökmüyor, o evde en az 20yıl senden daha fazla yasamıslar sonucta.
hem 60yasından sonra bir insanı degistirmeye ugrasmak kendin icin de epey zorlayacak birsey. ustelik karsılında sadece gereksiz didismelerle gecen gunleri cebine doldurugunu goruyorsun.
yaparım, yapıyorum dersen diyebilecegim birsey yok elbette.

titizlikte püf noktaları ogren, fayans aralarında lekeler nasıl cıkar gibi : Pp
ya da mansetler nasıl temizlenir vs.
arada da aa bir uzman bagısıklık icin cok titiz olmamak gerektigini soyledi, hastalıgı bu sekilde daha cok cagırıyormusuz vb duydugun okudugun bilgileri paylas.
tıp okumadım ama cektigim icin biliyorum, alerjileri de tetikliyor :/
arada da ev yapımı bakım malzemeleri karıstırırsan dogalında gelisen bir sohbet havasına sokabilirsin ; )

Genişletmek için tıkla...

aramızdaki sohbette sorun yok ki o anlattığı sürece
ben anlatmaya başlarsam ama hep pişman oluyorum
zaten sürekli anlatıyor açıkçası konuşmayı seviyor o konuda sıkıntımız yok pek:)
özel alan ; evet çok güzel bir fikir:)

cognitive .!.:

Sistam, anneler her ne kadar arkadaşça her şeyimizi paylaşabileceğimizi söyleseler bile, onları o kadar müdahil etmek doğru değil gibi. Ben annemle o kadar sık tartışmam, çünkü hayatımda olanların hemen hepsini anlatmıyorum sadece gereksiz ve önemli olmayan detayları anlatıyorum uzun uzun o da ona yetiyor her şeyi anlatmış gibi oluyorum. Bunu yaparken onun "çocuğum hakkında her şeyi bilmeliyim" durumunu doyurmuş oluyorum çünkü. Bu senin hayatına fazla karışmasını önler. Diğer tartışma kısımlarından biri annenin çocuğundan sevgi görmek istemesi, yaşlandıkça "çocukları vefasız" düşüncesi daha da artıyor bu da sana karşı daha aksi olmasına ve bazen moralinin bozuk olmasına sebep olduğu için daha fazla hırçınlaşıyor, zaten annelerimizi seviyoruz da bu durumdan dolayı fiziksel temasa ve tatlı, esprili sözlere önem verelim. Sarılıyorum, mıncırıyorum vs.
Annen fazla kontrollü biriymiş, sen de bu kontrol durumunu doyur ama dediğim gibi gereksiz detayları önemli bir şekilde anlatarak yapabilirsin.

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim çok güzel bir öneri oldu

Bilmem ki. Bugun kavga ettik mesela, konu su; evdeki abla işleri cok bosverıyor, haftasonları da annem basında beklemek ıstemıyor, ama herkesın bir işi oldugu ıcın yalnız kalıyormuş o yüzden de evde kalıp her seyı kontrol edıyormus. Babamla çıkın dıyorum, babamla da Sureklı hesap yaptıgı ıcın takılmak ıstemıyormus. E sen de benımle hep hesap yapıyorsun dedım. Kıyamet koptu. Yok ben senınle paylaşım yapıyorum sıkıntılarımı paylaşıyorum. E dedım ben para muhabbeti yapmayı sevmıyorum. Allahhh benım umursamazlıgım mı kaldı sımarıklıgım mı kaldı hayalperestligim mi kaldı neler neler... Aynı babamla çekmişim (zaten bütün kötü huylarım babama, bütün iyi huylarım anneme benziyor) Yok efendım aynı evde yaşayıp da ailesine benım gıbı uzak olan kımse yokmuş da. Yok efendım ne kadar bagımsızmısım aynı evde yasıyormuşuz ben dinlemek bilmek zorundaymısım. Iyı ben de baska eve taşınırım dedım. Nasıl taşınacaksın baban verecek yıne dedı he olay sırf para o zaman benım param olsa demek kı taşınsam sızınle ilgim kalmayacak, sırf aynı evde yasıyoruz dıye mı sorumluyum yanı dedım. O zaman bütün sorun para mı ben sıze yük oluyorum galıba o zaman en iyisi ben evleneyım bır an önce siz de rahatlayın en cok da sen rahatlarsın dedım. Anlamıyorum senı cok garipsin diyecek bır sey bulamadım dedi. Aksam da geldi öptü sarıldı bugun sinirim bozuktu kızım üstüne geldim galiba diye

CathyLizzie .!.:

belki siz de fazla size müdahale etmesine göz yumuyorsunuz ondan mı ki acaba?

Genişletmek için tıkla...

Onun isteğiyle hareket etmiyoruz onun kızgınlığı bundan ben yönetiyim evdeki herkes benim koyduğum kurallara uysun istiyor oda olmayınca bağırıyor bize normalde eşim disiplinli kuralcı bi adamdır ama ergenliği diye ses etmiyır hayran kaldım çok kızdığında git odana çoçuğum çok sinirliyim kalbini kırmak istemiyorum diyor inşaallah geçeçek bende huzura kavuşcam

redvelvetcake .!.:

Bilmem ki. Bugun kavga ettik mesela, konu su; evdeki abla işleri cok bosverıyor, haftasonları da annem basında beklemek ıstemıyor, ama herkesın bir işi oldugu ıcın yalnız kalıyormuş o yüzden de evde kalıp her seyı kontrol edıyormus. Babamla çıkın dıyorum, babamla da Sureklı hesap yaptıgı ıcın takılmak ıstemıyormus. E sen de benımle hep hesap yapıyorsun dedım. Kıyamet koptu. Yok ben senınle paylaşım yapıyorum sıkıntılarımı paylaşıyorum. E dedım ben para muhabbeti yapmayı sevmıyorum. Allahhh benım umursamazlıgım mı kaldı sımarıklıgım mı kaldı hayalperestligim mi kaldı neler neler... Aynı babamla çekmişim (zaten bütün kötü huylarım babama, bütün iyi huylarım anneme benziyor) Yok efendım aynı evde yaşayıp da ailesine benım gıbı uzak olan kımse yokmuş da. Yok efendım ne kadar bagımsızmısım aynı evde yasıyormuşuz ben dinlemek bilmek zorundaymısım. Iyı ben de baska eve taşınırım dedım. Nasıl taşınacaksın baban verecek yıne dedı he olay sırf para o zaman benım param olsa demek kı taşınsam sızınle ilgim kalmayacak, sırf aynı evde yasıyoruz dıye mı sorumluyum yanı dedım. O zaman bütün sorun para mı ben sıze yük oluyorum galıba o zaman en iyisi ben evleneyım bır an önce siz de rahatlayın en cok da sen rahatlarsın dedım. Anlamıyorum senı cok garipsin diyecek bır sey bulamadım dedi. Aksam da geldi öptü sarıldı bugun sinirim bozuktu kızım üstüne geldim galiba diye

Genişletmek için tıkla...

eh yine tatlıya bağlanmış ne güzel:)

magic girl .!.:

Onun isteğiyle hareket etmiyoruz onun kızgınlığı bundan ben yönetiyim evdeki herkes benim koyduğum kurallara uysun istiyor oda olmayınca bağırıyor bize normalde eşim disiplinli kuralcı bi adamdır ama ergenliği diye ses etmiyır hayran kaldım çok kızdığında git odana çoçuğum çok sinirliyim kalbini kırmak istemiyorum diyor inşaallah geçeçek bende huzura kavuşcam

Genişletmek için tıkla...

18 e kadar yolu var ümitsizliğe düşürmek istemem ama:)
Zor ergenlikte bir insanla yaşamak anlaşmak gerçekten Allah yardımcınız olsun

CathyLizzie .!.:

aramızdaki sohbette sorun yok ki o anlattığı sürece
ben anlatmaya başlarsam ama hep pişman oluyorum
zaten sürekli anlatıyor açıkçası konuşmayı seviyor o konuda sıkıntımız yok pek:)
özel alan ; evet çok güzel bir fikir:)

Genişletmek için tıkla...

ben hic konusamıyorsunuz sanıyordum.
bazı insanlar cok konusmayı sever, dinliyormus gibi yapabilirsin, arada hmm ya ya evetleri ekleyince senden iyisi yok. cunk uderdi zaten anlayıp anlamaman degil, sadece konusmak rahatlamak.
keza ben de gun icinde limitimi doldurmaya ihtiyac olan bir geveze olaraktan... : p

senin anlattıklarında ise sorun az anlatacaksın işte. her seyi bilmeleri de gerekmiyor,
sırf anlatmıs olmak icin nasıl banyo yaptıgıma kadar da detaya girecek degilim, arkadaslarımın hayastı ise onu hic ilgilendirmez diye dusunurum.
ama susunca neden konusmuyorsun serzenisleri baslıyor.
cognitive in dedigi gibi ufak seyleri keyiflice anlatınca onlar da zevk alıyorlar,
bir de sanki genclige acılan penceresi gibi goruyorlar seni, ufak bir cocukla veya ergenle konusmaktan ben nasıl keyif alıyorsam annemin de oyle dusundugunu farkediyorum bazen.

Annem ve anlaşmak!
Hatta "anne mi, o da ne?" diyesim geldi.

O benim annem değil ablam :) zor zamanlarda hep birbirimize destek olduk bana hep güvendi sırlarımı en yakın arkadaşım değil annem bilir. Sadece beni gittiğin yerlerden yaptığın şeylerden haberdar et bileyim dedi. Tek farkımız o çok derli toplu titiz ben tam tersi çok dağınığım önceleri ona söyleniyordu ama kardesimde benim gibi olunca yıldı kadın yakında oda bizim gibi olacak :) Belki sizde ona arkadas gibi yakın samimi olursanız kavga etmezsiniz.

Canım en güzel çözüm susmak. Benim annemde erkek kardeşime karşı öyle. Ve o susuyor hiç cevap vermiyor konuşup konuşup susuyor. Eskiden bana karşıda öyleydi ama nedense son 2 -3 senedir arkadaş gibi olduk ben bir şey yapmadım kendiliğinden değişti:)

Anlaşamayız.. Belli dönemler daha sakin geçtiği olur ama genelde anlaşamayız.
Kendimi bildim bileli baskıcı ve öfkelidir bir de evham var, henüz "karıştırdığım haltlardan" başıma bir şey gelmedi çok şükür. Başka şeylerin hıncını da çıkarır.
Hayatımda en çok ona yalan söyledim pişman olmadım, ama hala az sıkılacaksam ya da o an kaldırabileceksem yalan söylememeye saklamamaya ya da yalan söyleyeceksem çok gerekmeyen bir şeyi yapmamaya çalışırım, pek bir şey paylaşamam, kendimi sıkmak istemiyorum çünkü umursamamazlık yapamıyorum bunalıyorum etkiliyor. Bazen ne diyeceğini kestirsem bile iyi anıdır, belki öyle olmaz der paylaşmayı denerim ama olmaz pek. Bazen sonradan düşünür kurar bir şeyler kafasında..
Fazlasıyla negatiflik, yük, moral bozukluğu yaratıyor ben de.
Hep ben suçluyumdur, aynı şeyi o yapsa olabilir ama.. Kendisinde de suçlu psikolojisi var ve karşısındakini suçlar, en ufak bir şeyde onu suçluyormuşuz gibi algılar sinirlenir... Zıt bir fikir belirttiğimde ona inat yapıyorum sanır, sinirlenir.
Eften püften şeyler büyür haklı çıkmaya çalışırken çok başka konulara gider olay, bir şey paylaşsam kötü algılar yanlış yorumlar anlatamam kendimi.. Ben de haksızlığı yanlış anlaşılmaları fazla iğneli lafları kaldırabilen biri değilim, çok kırılırım, karşı gelirim, tartışırız.
Karakterimi beğenmez, zıtız zaten.. Kendi istediği gibi olayım ister..
Dediğin gibi ben de bir şeyi bir kere yapsam her gün aynı yanlışı yapıyormuşum gibi laf işitirim.
Bir şeyi yapsam da suç olur yapmasam da, bulur kızacak bir şey..
Hala telefonda nette kimle konuşuyorsun diye kızdığı olur arada..
Doluyum, sinir krizi geçirdiğim oldu. Çok kırıldım..
Kendisine göre yaptığı hiç bir şey yok, her daim haklı...
Bence çocuklar stres topu olmamalı, her çocuk da bir değil zaten, ben kendimi bildim bileli böyle durum, korkutarak büyüttü. İyi anına denk gelecek de işte anca.
Bir çözüm bulamadım valla, sussam ya da sakin cevap versem de bir yerde kavga ediyoruz yine.
Belki iş güç vs. olunca..
O yine fotoğrafımızı falan koyar facebooka, telefon ekranına, bazen sevgi gösterisinde bulunur ama ben yapamıyorum bir şey...
İmkanım olduğunda psikologa gitmeyi düşünüyorum, benzememek olanı en aza indirmek için.

Benim annem tam kivaminda o konuda sansliyim.
Hem kontrol eder hem bos birakir.
Bazen cok abartabiliyor gece 7 yi cok gec bi saat olarak goruyor.
Yemege gitmek istesek 4/5 kiz izin vermiyor.
O vakitte ablami devreye sokuyorum ayarlaniyor is.
Ama sinirimi kendim bildigim icin.
Asiri isteklerde bulunmadigimdan dolayi bence bu tam kivamindaki durumumuz

Anlasamadigimiz zamanlar nadirdir. Ama dediğiniz gibi kendi düşüncesini kabullendirmeye calistigi zaman genelde bagirarak tartisiyorum ve bir milyon kerede konuşsan değişmeyecek diyorum (tabi kendimce mantikli aciklamasini da yaparak) ve sana bir şey anlatmamam gerektiğini gösterdin daha da sorma bana bir şey diyerek üstüne tehdit ve suçlama ile kapatiyorum konuyu :)

İnadimi bildiği için geri adim atan annem oluyor

CathyLizzie .!.:

Evet ciddi anlamda annesiyle iyi anlaşan arkadaşlardan fikir almak istiyorum...
Annem tam bir kontrol manyağı her şeyimi kontrol etmek üzerimde baskı oluşturmakta üstüne yok.Ama ben çok bunaldım çok anlatamam...Siz bu nasıl aradaki ilişkiyi hem güzel tutup hem de kontrol etmemesini dengeleyebiliyorsunuz lütfen bana fikir verin..Çok ihtiyacım var her gün ayrı huzursuzluktan çok bunaldım canımı çok sıkıyor bu durum....

Genişletmek için tıkla...

Olgunlastigini bilmeli. Gostermelisin . Cok kontrolcu bir anne bile yavas yavas elini ceker

CathyLizzie .!.:

Ben paylaşamıyorum ki her şeyi
mesela diyorum ki işte anne şununla şöyle oldu böyle tartıştık
iki gün sonra ben barışıyorum arkadaşımla aram düzeliyor annem arkadaşımdan yıllarca nefret ediyor
onunla gezme onu eve getirme ona doğum gününde mesela hediye bile aldırtmamak için kırk takla atıyor kavga ediyor benimle...böyle...

Genişletmek için tıkla...

Cathy bak ne diyeceğim
Annenle aranızda küfür, şiddet tarzı bir şey yani büyük bir anlaşmazlık yok bundan ziyade bir iletişimsizlik sorunu var gibi.

Mesela bazen insanlara bir atıfta bulunuruz. Bu insan çok sinirli deriz ve ondan sonra da o insanın sinirli olmayan tavırlarını bile öyle algılamaya başlarız. Belki sizin de böyle bir kopma noktanız olmuştur diye düşündürdü bana yazdıkların ama bunlar çözülmeyecek şeyler değil.

Sana artık batmaya başlamış ama biraz olayların dışına çık ve ilişkinize dışarıdan bak. Seni sevdiğini düşünüyorum annenin ve biraz çabayla bunları aşabileceğinizi...

Tabii ki benim annemin de eleştirdiği, negatif yönleri var ama ben bunlara alıştım. Onu öyle kabullendim o da beni bu şekilde kabullendi olumlu ve olumsuz yönlerimle. Şimdi kavga etsek bile kaldığımız yerden devam edebiliyoruz çünkü mühim olan birbirimizin kalbini kırmıyoruz. Onun dışında senin ona, onun sana tahammül edeemediğin, belki seni kontrol etmek istediği, senin moralinin bozuk olduğu anlaşamadığınız zamanlar olabilir, bunlar çok doğal şeyler

Dönem dönem bizde tartışırız ben genelde hüngür hüngür ağlarım sonra düzeliriz aslında.düzelmeyiz ama mecbur aynı evde yaşıyoruz ben artık annemi değiştiremem bunu bildiğim için susuyorum ve annem olduğu için 'saygı' duyuyorum sevgiyi de bana annemden daha şevkatle bakan ablama duyuyorum ne acı dimi (

Annem canım annem benim babamı kaybettikten kısa bir süre sonra ablam evlendi abim ve kardeşimde vardı ama biz annemle hep çok iyi anlaştık halende öyleyiz ben evlenmicem derdim annem beraber yaşlanırız derdi falan . Şimdi evlendim halen çok iyi anlaşırız arkadaş annem ve ablamla beraber çarşıya çıkarız kahve içeriz kuaföre gideriz . Hatta arada bana der sen beni kandrdın hani beraber yaşlanacaktık

hıc anlasamıyorum ,
bu yuzdende evden ayrıldım