Annesizlik

annesizlik ! Şu an annemin patoloji sonucunu bekliyorum 27 yaşındayım ve onun yokluğunu düşünmek bile beni çürütüyor ! para itibar vs vs vs hiçç bir şey annesiz kalmaya sebep olmamalı.. lütfen yapmayın hepimiz sağlıksal ruhsal sorunlardan geçiyoruz bir siz misiniz ? tabiki değil.. hayatı karamsar yönden değilde biraz olumlu yönden baksanız.. bakın hayatta hiç bir şey başarmasakta kuru ekmek yesekte bir can dünyaya getirmişiz daha güzel itibar mı var ?
 
Korkma bir şey olmamıştır. Buraya geldi, biraz içini döktü öyle, rahatladı gitti.
Belki de kendisini böyle kontrol altında tutuyordur, yöntemi budur.
Endişelenecek bir durum yok şu an.


Bu düşünceni ailen biliyo mu kendine gel nolur o çocuğa bunu yapmaya hakkın yok

Benim annem depresyon geçirdi ve biz çok etkilendik ayakların yere sağlam bassın nedir ki derdin neyi takıyosun kafana

hepinizin yazdıklarını okuyorum.

İnanın niyetim ya da derdim tek tek anlatılabilecek seyler değil.

Ben konu acsam aaa sunlar sunlar oldu desem herkes ya söyle cık sunu yap tasın istifa et evlen fln der. Ben bunu her hafta yapıyorum zaten. Olmuyor. Tutunamıyorum. Ufacık bir dal var elimde. Bir cift el.

Eve gidip merdivenelrden anne deyisini duyuyorum. Emiyor ve sonra arkasını dönüp gidiyor. Babasına daha cok ihtiyacı var gibi. Anneannesi daha cok seviyor gibi. Beni sadece emip arkasını dönüyor gibi.

Anlattıklarım komik ya da basit gelebilir. Bensiz de yasar gibi. El kadar cocuk. Tam izah edemiyorum kendimi.
 
tamam bunu bir dönem olarak gör. bu dönem böyle geçecek. bu dönem de ilaç kullanıp ödevini yapacaksın. mutsuzlukta bir duygudur ve mutluluğu yaşıyor gibi mutsuzluğunu da yaşamalısın. sık sık ağlamaya çalış. ağladıkça atacaksın. tutma ve kendini sıkma. derin bir nefes al çocuğuna sarıl onun saçlarını bi kokla ve onun için ne yapabileceğini düşünerek kendini meşgul et.
 
Ne peki sana bu şekilde düşündüren?
Kariyer, itibar falan demişsin bir önceki yorumlarında.
Hangisi çocuğundan daha önemli olabilir ki.
Hani 23 yasında mezun olduğumuzda hepimiz idealisttik. İtibarımı kaybedecek hicbirsey yasamadım sükürler olsun ama ayna bana öyle söylemiyor. Saclarımdaki aklar tek tek dile gelmiş sanki. Yaşama diyor. Saygı görmüyorsun diyor. Sen o cocuğu haketmiyorsun diyor. O masa senin hakkın değil diyor. Aldığın nefes zarar diyor.
 

Saçmalıyorsun. Kendin diyorsun el kadar diye. El kadar çocuktan koca insan gibi tepki bekliyorsun. Kimi daha çok kimi daha az sevdiğinin farkında bile değil daha.
 

Komik yada basit bulmuyoruz anlamaya çalışıyoruz.
Benim de oğlum babasını görünce beni hiç takmaz.
Ama düştüğü, hasta olduğu yada korktuğu zaman ilk bana koşar.
Babası da sarılmak istediği için böyle anlarda
kucağına almak ister ama mümkün değil gitmez.
Resmen kapaklanır bana..
Çünkü onun kendini en iyi hissetiiği yer benim kollarım.
Gögüs kafesim.
Tek limanıyım ben onun
Konuş sen anlat bence, saçmada olsa basitte..
 
Son düzenleme:
er ya da geç zaten öleceğiz.
belki bugün, belki yarın belki 40 sene sonra, sonuç aynı.
anne babasını ecel nedeniyle kaybetmek ayrı ve daha anlaşılır, intihar etmesi apayrı ve yıkıcı.
 
Saçmalıyorsun. Kendin diyorsun el kadar diye. El kadar çocuktan koca insan gibi tepki bekliyorsun. Kimi daha çok kimi daha az sevdiğinin farkında bile değil daha.
Kocxa insan tepkisi beklemiyorum. Hissettiğimi söylüyorum.

Anlıyorum evet. O da bana kosuyor. Garip sadece. Yani bir adım atsam ucurumdan yuvarlanacakmışım gibi geliyor. Herkes mutlu olacakmış gibi. Dünyanın bütün kamburu benmişim gibi
 
er ya da geç zaten öleceğiz.
belki bugün, belki yarın belki 40 sene sonra, sonuç aynı.
anne babasını ecel nedeniyle kaybetmek ayrı ve daha anlaşılır, intihar etmesi apayrı ve yıkıcı.
Öyle midir bilmiyorum. Belki anlar. Yani ben intihar edenleri anlayabiliyorum.

Gerçi cok sacma biri cıkıp e öl o zaman ne soruyorsun da diyebilir.
 
edebiliyorsun. bazen öyle düşünebiliriz. çocuklar annelerini babannelerini teyzelerini halalarını görünce heyecanlanırlar onları oyunun bir parçası gibi görürler farklı gelir değişik bulur onlarla vakit geçirmekten heyecan duyarlar. anne ise beslendiği bir nesne gibi, kişisel bakımını yapan sıradan bir insan halini alır bi an. bu demek değildir ki ananeyi babaneyi anneden çok sevsin. her çocuk böyle. sensiz de yaşar evet ama yaşamdan kastın ne? eğrelti otu da yaşıyor mesela? biyolojik olarak yaşamda tutunabilir belki ama hisleri hakkında ne düşünüyorsun?
 
Öyle midir bilmiyorum. Belki anlar. Yani ben intihar edenleri anlayabiliyorum.

Gerçi cok sacma biri cıkıp e öl o zaman ne soruyorsun da diyebilir.
sen o psikolojinin etkisiyle öyle düşünüyorsun. mesela ben o psikolojinin dışında olduğum için anlayamıyorum. ne yaşanırsa yaşansın olmaz diye düşünüyorum.
 

25 ay oğluma ben baktım sadece ben,2 gündür kreşe gidiyo, arkamdan el bile sallamıyo pırrr koşuyor içeri çocuk onlar

Bilmiyorum işte ne hisseder. Beni bu hayata bağlayan sey de bu zaten.

Hayatta hicbir acının dayanılmaz olmadığını düşünenlerdendim. Ama öyle değilmiş. Üst üste yığıp altında kalınıyormuş.

Yani biri cıkıp karsıma "bir yıl acı ceker sonra sadece annesi olarak kalırsın" aklında dese bu kadar zor olmazdı.
 
Evet. Ve çok üzüldüm

Bir-Dost Hayır tatlım bana tanıdık gelmedi sen kim olduğunu düşündün

Bi ara herkes bana çek der olmuştu gerçi çekirge uzun diye sanırım, ya da sizden duydukları için
Bana bilirsiniz işte etiketlediklerim dışında kalan, o topikten bi kişi gibi geldi
Sen kolay ağlamazsın bilirim filan da deyince bana çek diye hitap edip

orantisizempatik söylesene kimsin ?
Evet ben çek, çekirgee
 

Çok normal. Senin deyiminle el kadar bebek kim onunla oyun oynuyorsa, onunla gülüyorsa ona gidiyor. Ama sen onun ihtiyaç duyduğunda yanında olması gereken kişisin. Acıktığında, korktuğunda, canı yandığında, yeni şeyler tanıdığında. Yani ihtiyacı olduğunda yanında hep seni arayacak. Annelik bencillik kaldırmaz.

Dünyada ki hiç bir kayıp bir annenin bebeğine vereceği acıdan, yokluktan daha önemli değil.
 
Bir yerde okumuştum cekirge olduğunu cek dedim.

Salla kim olduğumu.
 


bi sürü şey yazacaktım ama içim eziliyo yazdıklarını okuyunca.
yapma arkadaşım sen onun en kıymetlisisin.
herşeyi sorguluyosun da bari onun sana sevgisini sorgulama.
yavrunun elini bırakma.
herşey boş anlamsız olsa da anlamlı olan tek şey evladın.
o minik elleri bırakma.
sen herşeyden vazgeç ama ondan vazgeçme.
ama daha da önemlisi kendinden vazgeçme.
shape te yazmış aramızda dibe vurmayan var mı diye.
şahsen ben defalarca bu yıkımı yaşadım.
seni de içine düştüğün boşluğu da anlayabiliyorum az çok.
ama boşluktan çıkmanın yolu ölüm değil.
sen evladın odaklı yazdın ,biz de çok küçük olduğu için onun üzerinden bırakma yapma diyoruz.
tabiki aslolan sensin senin hayatın.
düzelir be canım gçer.
bak atlatırsın emin ol.
yeter ki kendini olumluya sevket.
direnç göster.
evladın bu noktada seni hayata bağlayıcı meleğin olsun.
çok üzücü oluyor yazdıkların.
 
öyle olmaz ne yazıkki. seni hem deli gibi özler bir yandan da senden ölesiye nefret eder. o kadar berbat bi kaosa sokarsın ki onu. eline fotoğrafını alıp yaşasaydı şimdi nasıl görünürdü diye düşünür yanar hasretle, sonra o fotoğrafı paramparça edip çiğnerdi. sonra o fotoğrafı özlerdi. ya yapma bunu işte. lütfen ya.
 
Anlıyorum evet. O da bana kosuyor. Garip sadece. Yani bir adım atsam ucurumdan yuvarlanacakmışım gibi geliyor. Herkes mutlu olacakmış gibi. Dünyanın bütün kamburu benmişim gibi

Sen çocuğunu seven bir annesin
Çocuğunda emin ol milyonlarca kadın içinde en çok seni
seviyor ve sana değer veriyor.
Maneviyatınla ilgili bir problem , boşluklar var sanırım ruhunda.
Öncelikle
Bu anlamda bir şeyler okumaya başla istersen.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…