kızlar günaydııın...
dün çok garip bir gece geçirdim.. en son işlerinin bitmesini bekliyordum beni aramasını.. fakat baktım saat 8.30 olmuş, ben aradım artık.. telefon ortağı cevap verdi, bittercim behlül ofiste, bişeyleri yetiştirmeye çalışıyor, benim şarjım bitti vede acilen onun telefonunu alıp çıktım, istersen ofisten ara dedi. bende tamam dedim kapattım, ama içimden de aramak gelmedi.. belli ki yine bir koşuşturmaca içindeler.. bu arada zaten acayip başım ağrıyordu vede üşüyordum.. ne berbat bi gün diye düşünerek yatağa girmeye karar verdim. tv.yi açıp organın altına girip ışıkları kapadım.. uyuyakalmak üzereyken telefon çaldı 9da. behlül. güzelim telefonum şimdiş geldi elime dedi, biliyorum ben konuştum dedim. ama ofisten aramadım nasılsa işin vardı dedim. sonra bana planını anlattı, çokıp biyere gidecekler, oradan da ortağını eve bırakıp kendi evine gidecekti, şarjım da bitebilir merak etme dedi.. kapattık ve ben gene uyuyakaldım.. 11de aradı, hala eve gidemedim çok yorgunum diye.. sanırım 12.30u bulacak dedi, bende gidince ara dedim ama uyandırmam seni bidaha dedi.. o zaman iyigeceler demek için ben ararım deyip kapattım.. zaten sersem gibiydim, gene uyudum.. bi uyandım ki saat 2 olmuş. tabi arayamadım, oda tahmin etmiştir, aramamış.. genelde sabah kalkınca ararım, ama geç uyumuştur diye aramdım. ancak ofise gelince aradım, kendimi dün kötü hisettiğimi hasta gibi olduğumu falan anlattım.. gecede uyuyakaldığımı anlattım.. sabah da aramadın beni dedi..... demkki beklemiş gece de sabah da..
iş güç sordum biraz, sohbet ettik, durgunluğu devam ediyor.. özledim seni ben dedim dayanamadım artık, bende özledim güzelim dedi, içten bi sesle.. bense hala mahsunum, dokunsan ağlayacak gibiyim... bi görüşsek de bi atsam şu hali üzerimden artık.