- 9 Mayıs 2015
- 1.467
- 4.356
- 333
Bir Arap ülkesinde yaşıyoruz ve bu yemeğe kayılacak kişileri eşim tanıyordu. Bu sebeple sörfüm.
Çalıştığı şirketin lounge’ında olacaktı. Evet Amerikalılar genelde her yere kotla giderler, öyle gelecek olan da genelde vardır fakat ben aile görgüm gereği kesinlikle o şekilde gidemezdim
Diyor işte, bazı adamlar ‘gelinlik giyseydin bari’ diyor.Yani bunun aile görgüsü ile alakası yok ki ama , bende belli bir statüde yetiştim eyvallah ama bu nerde nasıl giyinilir ile alakalı eşiniz belli bir konumda insan ise bunu anlayamıyor mu sorum buydu açıkcası.
Şayet çırağanda ki bir düğüne gidiyorsak babam anneme neden abiye giydin abartı olmuş demez ki.
Yemege diğer herkes de kot sweetle mo geliyodusevgili hanımlar,
Buraya her konu açmaya niyetlendiğimde nasılsa hallolacak, aciz olma diyorum... dayanamayıp açtığımda sonrasında kendimi çok kötü hissediyorum...
Türkiye çoğunluğuna göre iyi sayılabilecek bir hayatım var. Çocuklarım yabancı kolejde eğitim alıyorlar, yatılı yardımcım var, iyi bir evim, görece sosyal hayatım var. yılda iki yahut üç kere yurt dışı tatili imkanım var.
Evlatlarım... Sağlıklı, Allah’a şükür çok da sevimliler. Eşim iyi kariyerli, eli yüzü ve en mühimi ahlakı düzgün biri.
Lakin ben mutsuzum. bu mutsuzluk genele yayılan bir şey değil. Nadiren de olsa boğazıma oturan ve yutkunmadığım bir şey.
sorun eşim ile hayat tarzı farklılığımız ve bunun etkileri.
konu bugün kıyafet üzerine vukuu buldu. Akşam çok önemli, eşli bir iş yemeği vardı. giyeceğim elbiseyi fotoğraf yolladım. Fikrini sorduğumda:
- saç makyaj yaparsan ve elbise giyersen gitmem, götürmem. Giy kot üzerine sweatshirt yoksa götürmem. giyinmeyi bilmiyorsun, abartıyorsun. Diye bir yanıt aldım ve boğazımda bir yumru ile öylece kaldım.
kimse yoğurdunun ekşiliğini kabul etmez ancak sosyo kültürel seviyesi güçlü bir ailede büyüdüm, gerek giyim gerekse tavırlarıma çok dikkat eden biriyim. Eşimle farklılığımız benim özendiğini her şeyin onun için sıradan olması.
misafir gelecek hazırlanan masa abartı.
İş yemeği olacak kıyafetim abartı.
Toplantısı vardır giysisini seçerim, o abartı.
Doğum gününde plan yaparım o abartı. ona kalsa evde yemek yapsam ve yesek... dışarıda planlanan şeyi bile kendim için yapıyorum...
eşimi çok seviyorum. Böylesi anlarda Attila ilhan’ın dediği gibi; felaketim oluyor, ağlıyorum.
bir arkadaşıma anlattım bugün olanları. Kendisi eşimin beni aşağıladığını, hakir gördüğünü, psikolojik şiddet uyguladığını ve boşanmam gerektiğini söyledi.
Ben böyle düşünmediğimi söylediğimde de beni kendimi kandırmakla itham etti.
sizce ben kendimi mi kandırıyorum?
Yani bunun aile görgüsü ile alakası yok ki ama , bende belli bir statüde yetiştim eyvallah ama bu nerde nasıl giyinilir ile alakalı eşiniz belli bir konumda insan ise bunu anlayamıyor mu sorum buydu açıkcası.
Şayet çırağanda ki bir düğüne gidiyorsak babam anneme neden abiye giydin abartı olmuş demez ki.
Neticede küstük ve yemeğe gitmedik, bilemiyorumYemege diğer herkes de kot sweetle mo geliyodu
O zaman, ya o adamlar nereye gittiğini bilmiyor, ya da nerede nasıl giyileceğini.Diyor işte, bazı adamlar ‘gelinlik giyseydin bari’ diyor.
Düğün sanki senin, ne bu hazırlık diyor.
O zaman, ya o adamlar nereye gittiğini bilmiyor, ya da nerede nasıl giyileceğini.
Ama konu sahibinin bahsettiği eşi bu profile uymuyor
Ciddi bir bakış açısı probleminiz var ama zaten çoğu erkek kadın arasında böyledir ama tuhaf olan kocanın bunlara müdahale etmesi yani nasıl hazırlarsan hazırlarsın sofradan sunumdan ona neymiş? Konuş kocanla ben gökten zembille inmedim annem vardı babam vardı aldığım bir aile terbiyesi var benim evimde benim mutfağıma karışma de. Fotoğraf falan da atma nerde ne giyilecegini biliyorum ben de ve bi konuda kararlı ol eger israr ederse sen benden utanıyor musun deNeticede küstük ve yemeğe gitmedik, bilemiyorum
malesef bu tarz yetistirilme farklari evlilikte sorunlara sebep oluyor. ancak mutsuz olacak bir durum yok. esinizin söylediklerini görmezden geleceksiniz. bi dahakine fikir almayacaksiniz.
ben de esime ugrastim 3 saat pasta yaptim dogumgununde. ne gerek var bu kadar ugrasmana bi pasta 50 lira dedi. kirildim kırılmasına ama bir daha asla pasta yapmam hatta elimi onu için yormam :) boylelikle kirilmam da.
Yok, gayet uyuyor aslında.O zaman, ya o adamlar nereye gittiğini bilmiyor, ya da nerede nasıl giyileceğini.
Ama konu sahibinin bahsettiği eşi bu profile uymuyor
Ciddi bir bakış açısı probleminiz var ama zaten çoğu erkek kadın arasında böyledir ama tuhaf olan kocanın bunlara müdahale etmesi yani nasıl hazırlarsan hazırlarsın sofradan sunumdan ona neymiş? Konuş kocanla ben gökten zembille inmedim annem vardı babam vardı aldığım bir aile terbiyesi var benim evimde benim mutfağıma karışma de. Fotoğraf falan da atma nerde ne giyilecegini biliyorum ben de ve bi konuda kararlı ol eger israr ederse sen benden utanıyor musun de
Çünkü anneniz İstanbul’da büyümüştür ve çırağanın hedef kitlesini biliyordur.
Ben bir Arap ülkesinde yaşıyorum, şirket ve muhattapları üst düzey Araplar. Elbisemin milimlik dekoltesinden bile benim emin olmam gerekeceği için yolladım.
Sanırım net ifade edebildim
arkadaşınız sizi kıskanıyor, net.. hemen ne öyle boşan diyor size, kolay mı bu kadar?sevgili hanımlar,
Buraya her konu açmaya niyetlendiğimde nasılsa hallolacak, aciz olma diyorum... dayanamayıp açtığımda sonrasında kendimi çok kötü hissediyorum...
Türkiye çoğunluğuna göre iyi sayılabilecek bir hayatım var. Çocuklarım yabancı kolejde eğitim alıyorlar, yatılı yardımcım var, iyi bir evim, görece sosyal hayatım var. yılda iki yahut üç kere yurt dışı tatili imkanım var.
Evlatlarım... Sağlıklı, Allah’a şükür çok da sevimliler. Eşim iyi kariyerli, eli yüzü ve en mühimi ahlakı düzgün biri.
Lakin ben mutsuzum. bu mutsuzluk genele yayılan bir şey değil. Nadiren de olsa boğazıma oturan ve yutkunmadığım bir şey.
sorun eşim ile hayat tarzı farklılığımız ve bunun etkileri.
konu bugün kıyafet üzerine vukuu buldu. Akşam çok önemli, eşli bir iş yemeği vardı. giyeceğim elbiseyi fotoğraf yolladım. Fikrini sorduğumda:
- saç makyaj yaparsan ve elbise giyersen gitmem, götürmem. Giy kot üzerine sweatshirt yoksa götürmem. giyinmeyi bilmiyorsun, abartıyorsun. Diye bir yanıt aldım ve boğazımda bir yumru ile öylece kaldım.
kimse yoğurdunun ekşiliğini kabul etmez ancak sosyo kültürel seviyesi güçlü bir ailede büyüdüm, gerek giyim gerekse tavırlarıma çok dikkat eden biriyim. Eşimle farklılığımız benim özendiğini her şeyin onun için sıradan olması.
misafir gelecek hazırlanan masa abartı.
İş yemeği olacak kıyafetim abartı.
Toplantısı vardır giysisini seçerim, o abartı.
Doğum gününde plan yaparım o abartı. ona kalsa evde yemek yapsam ve yesek... dışarıda planlanan şeyi bile kendim için yapıyorum...
eşimi çok seviyorum. Böylesi anlarda Attila ilhan’ın dediği gibi; felaketim oluyor, ağlıyorum.
bir arkadaşıma anlattım bugün olanları. Kendisi eşimin beni aşağıladığını, hakir gördüğünü, psikolojik şiddet uyguladığını ve boşanmam gerektiğini söyledi.
Ben böyle düşünmediğimi söylediğimde de beni kendimi kandırmakla itham etti.
sizce ben kendimi mi kandırıyorum?
Eşiniz sizin yanınızda komplekse giriyor olabilir mi? Belki size göre kendini daha çirkin ve kültürsüz hissediyordur o yüzden de böyle tepkiler veriyordur.
Mutsuzluğunuzun tek sebebi gerçekten eşinize göre bazı şeyleri abartılı seviyor olmanız mı? Yoksa başka problemleriniz de var mı?
Suudi Arabistan’da yaşıyorum. Size de iyi gecelerO zaman konunuzda bunu belirtmeliydiniz, yani arap ülkesinde yaşadığınızı sıradan bir iş yemeği gibi bahsetmişsiniz.
Yaklaşık beş yıl suudi arabistanda yaşamış biri olarak arap ülkesinin orası olmadığına eminim.
Neyse ben eşinizi haklı buldum iyi geceler dilerim size.
Arkadaşınızın niyetini anlayamadım . Büyük bir sebep olur bosanmalisiniz düzelmez derim de burda çok büyük problem aşılamaz olan nedir yardımcı olmak yerine direkt boşan sana saygı duymuyo demek bana acımasızca geldi kaldı ki evde benim istediklerim olur diyorsunuz .Sizin buyudugunuz aile farklı eşinizinki farklı . Zevklerinizin farklı olması gayet tabii . Gerektiği yerde siz alttan alsanız gerektiği yerde de eşiniz, birbirinizi idare edebildiginiz, kişiliklerinizin boyle olduğunu kabul etseniz ortada hiçbir problem kalmaz bence. Sonuçta bu uçurum aşırı kültür ya da eğitim farkından doğan eziklik psikolojisi sonucunda kavga değil ki . Gayet güzel de hayatınız varmış biraz da idare ediverin her zmaan ailemizde gordugumuz gibi ilerlemiyo evliliğimiz yerine göre kabına göre şekle girmek gerekebilir
arkadaşınız sizi kıskanıyor, net.. hemen ne öyle boşan diyor size, kolay mı bu kadar?
Aile terapisti ile yani dışarıdan bakan tarafsız bir gözle çözülebilecek bir konu olduğunu düşünüyorum. Yetişme tarzlariniz, aile yapilariniz farklı. Ancak bir uzman eşliğinde orta yol bulunur düşüncesindeyim. Rahat ol ve bi başkasının lafiyla aileni bozma derim.sevgili hanımlar,
Buraya her konu açmaya niyetlendiğimde nasılsa hallolacak, aciz olma diyorum... dayanamayıp açtığımda sonrasında kendimi çok kötü hissediyorum...
Türkiye çoğunluğuna göre iyi sayılabilecek bir hayatım var. Çocuklarım yabancı kolejde eğitim alıyorlar, yatılı yardımcım var, iyi bir evim, görece sosyal hayatım var. yılda iki yahut üç kere yurt dışı tatili imkanım var.
Evlatlarım... Sağlıklı, Allah’a şükür çok da sevimliler. Eşim iyi kariyerli, eli yüzü ve en mühimi ahlakı düzgün biri.
Lakin ben mutsuzum. bu mutsuzluk genele yayılan bir şey değil. Nadiren de olsa boğazıma oturan ve yutkunmadığım bir şey.
sorun eşim ile hayat tarzı farklılığımız ve bunun etkileri.
konu bugün kıyafet üzerine vukuu buldu. Akşam çok önemli, eşli bir iş yemeği vardı. giyeceğim elbiseyi fotoğraf yolladım. Fikrini sorduğumda:
- saç makyaj yaparsan ve elbise giyersen gitmem, götürmem. Giy kot üzerine sweatshirt yoksa götürmem. giyinmeyi bilmiyorsun, abartıyorsun. Diye bir yanıt aldım ve boğazımda bir yumru ile öylece kaldım.
kimse yoğurdunun ekşiliğini kabul etmez ancak sosyo kültürel seviyesi güçlü bir ailede büyüdüm, gerek giyim gerekse tavırlarıma çok dikkat eden biriyim. Eşimle farklılığımız benim özendiğini her şeyin onun için sıradan olması.
misafir gelecek hazırlanan masa abartı.
İş yemeği olacak kıyafetim abartı.
Toplantısı vardır giysisini seçerim, o abartı.
Doğum gününde plan yaparım o abartı. ona kalsa evde yemek yapsam ve yesek... dışarıda planlanan şeyi bile kendim için yapıyorum...
eşimi çok seviyorum. Böylesi anlarda Attila ilhan’ın dediği gibi; felaketim oluyor, ağlıyorum.
bir arkadaşıma anlattım bugün olanları. Kendisi eşimin beni aşağıladığını, hakir gördüğünü, psikolojik şiddet uyguladığını ve boşanmam gerektiğini söyledi.
Ben böyle düşünmediğimi söylediğimde de beni kendimi kandırmakla itham etti.
sizce ben kendimi mi kandırıyorum?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?