arkadaslar aranızda sevgilisi terk edip sonra geri dönen var mı??


ben hep düşündüm evet zaman olarak hanımablam benden daha kıdemli 6 sene beraber olmuşlar dayak küfür her bi pislik varmış ilişkilerin hatta hatta kızı erkekler tuvaletinden onla bunla öpüşürken topluyomuşmuş. 6 sene benden önce 3 sene benle beraber yürütmüşler sanırsam ilişkiyi. ama ben olsam o kızın yerinde bi düşünürüm ulan bu herife ayrıl o kızdan diyorum 3 snedir hala onla beraber ben başka şehirdeyim o o kızla aynı okulda her saniye beraberler bense senede 2 kere ya görüyorum ya görmüyorum sadece msnden konuşuyorum. cehennem olsun gitsin öyle erkek. şeederim böyle aşkın ızdırabını derim bütün sevgilimi içime gömer tek kelime konuşmam bu adamla. kıza da üzülüyorum yazık yani senelerini zamanını olmayacak bir iş için harcamış. bi defa seven erkek ne olursa olsun sevdiği kız hakkında konuşmaz. neler anlatırdı o kız hakkında. neler yazmış kızın yüzüne. valla dünyanın çivisi çıkmış.
 

ya sen şimdi bu tipler için mi üzülüyorsun... boşver be güzelim ... ikisi de bence insanlık boyutundaki hislerden yoksun kalmışlar... kurtulduğuna şükret ... ve bir an önce yoluna devam et ... hiç vaktini boşa harcama... kırgınlığını ve kızgınlığını anlıyorum ama bence bunu bile haketmiyorlar... kötükedihüso
 
hep soyluyoruz boyle boyle yapıcaz diye ama neden hala onlardan vazgeçemıyoruz konusuyoruz bıktım yaa ben artık aşkım nefrete dönüştü.
 
kıslar iki örnek vericem size
1.bundan 5 yıl önce biri vardı.çok küçüktüm daha o zamanlar.16 yaşlarındaydım.o benden büyüktü.1 yıl çıktık.saçma sapan bi sebepten ayrıldık.yalvardım yakardım.seni seviyorum diyodum küfür ediyordu.aynı mahalledeydik.karşılaşıyorduk.arkamdan hakaret ederek bağırıyordu.ben bıraktım.aramadım sormadım.1 ayy sonra falan döndü tekrar.önce tamam dedim.seviyordum.ertesi gün çocuğu bi bıraktı.4 yıla yakındır hala peşimde.herşeyden pişman.hala yalvarıyor.döndü ama bende bitmişti.
2.biri oldu sonra hayatımda sevdiğim 2.kişiydi ve artık biraz daha büyümüştüm.5 ay kadar çıktık.ama çok seviyordum.birgün aradı beni yarın nişanım var dedi.dünyam yıkıldı başıma.herşeyden çok seviyorduk birbirimizi biz.olamazdı.sonradan öğrendim beni hep kandırmış ve o hep o kızla berabermiş.yalvarmış benle evlen diye.mahvoldum.1 yıl kendime gelemedim.kabullenemedim.aşka küstüm hayata küstüm.bigün aradım.şebeke çekmedi.alo alo dedi.sesimi duyamadı.telefon kapandı.o gün bitti dedim.ve öyle bi sarıldım ki hayata tekrar.karşılaştık sonra.gördüm.ben miydim dedim bunun için hayata küsen.
herşey düzeliyormuş.bunu anladım.sadece hayata sarılmayı bilin.giden için üzülürüz elbbette ama sadece kendinizi harap etmeyin.ben o zamanlar dershaneden çıkıp kendimi yollara vururdum.yürürdüm yürürdüm.sonra bi kafeye girer otururdum.ağlardım.yolda otobüste heryerde.ailemde hgerkes dertli olduğumu görürdü kimse üstüme gelemezdi.onun için atkı örüyordum.annem atkıya devam etmicen mi derdi.başlardım ağlamaya.ama herşey bitiyomuş.hiçbir şey için kendinizi hırpalamayın.asla yalnız değilsiniz hep bunu düşünün.
 
önce terk etti akşamına dayanamadı özür diledi söz verdi ayrılmıcam diye sonra nemi oldu sonra iki hafta sonra yine terk etti hiç geri gelmesin daha iyi iki defa yıkılıyor insan iki defa alıyorsun lanet ediyorodun kaderine dönse de affetmicem ben bunu çok kötü şekilde öğrendim
 
Bundan bi buçuk sene önceye kadar sevgilim en olmicak sebepten ayrılırdı benden bende safım ya her seferinde yalvarır yakarırdım bırakma beni diye bir gün yine ayrıldı arama beni bidaha dedi aramadım o sandıki yine herzamanki gibi gidip yalvarıcam ama yapmadım artık boğazıma kadar gelmişti oyuncak gibi hissediyodum istediği zaman terkediyo istediği zaman geliyodu. Aramadım sormadım çok incinmiştim 3 ay ağladım yandım 3 ay sonra aradı beni yalvardı etti mailler msjlar attı bi daha yapmicam dedi affettim şimdi 2 sene 8 aymız doldu.
 

sen şanslı olanlardansın demek ki... inşallah hep böyle mutlu olursun canım...
 
ayy cnm ne sevindim.ben de böyle sürekli ayrıl barış konumundayım.şuanda da küsüz.bidaha aramıcam o arayana kadar dedim.sevindim bunu okuyunca bizim sonumuzda siz gibi olur inşallah:Saruboceq:
 

tam üç ay çokmuş diyecektim
ayrılalı bir ay olduğu aklıma geldi..
zaman hızlı geçiyor. zor geçiyor aslında ama..
 
çok zor bir durum birini severken onun yanlışlarından dolayı ilişkiyi bitirmek..genelde zaten geri dönülüyor 1-2 kere daha şans verilip...herşey hala eskisi gibiyse ,tükenmişse istemesekte biter herhalde .
 
evet döndü bende kabul ettım baskalarını yerıme koyamadıgı ıcın donmuş olsa gerek bana karşı duygusal şeyler hissettiğini ve kimseye karşı hissedemediğini söyledi 2 yıllık bı ılıskım var ve sadece 2 ay ayrı kaldık su anda beraberızz ciddi bi yolda ilerliyoruz mutlu olurmuyum bilemiyorum ama şu anda herşey ilerledi ayrılıp tekrar beraber olduktan sonra akılları başlarına gelıyorr galiba neyseee unuttum ben bı daha aynısı olursa kabul etmem kesinlikle.... ilk ve sondu yaniii....
 
Ben de sevgilimi beni aldattığı için terk etmiştim o da aksini kanıtlamka için hiçbirşey yapmamıştı.Kabul etmişti ayrılığı.Buralara da yazmıştım zaten...Şimdi 8 ay sonra beni aradı görüşmek istedi.Ben daha bir cevap vermedim.Bilmiyorum ilk zamanlar çok zor geçmişti benim için ama şimdi zaten sorunlu bir ilişkiydi diye düşünüyorum ve yeniden onunla olmak isteyip istemediğimi sorguluyorum...Bekleyin kızlar bir gün geri dönüyorlar ama bazen bizim için geç olabiliyor işte böyle...
 
ewet bnmkide döndü 1.5 ay sonra =) bende ilk başlarda istemiyomuş gibi davrandım çünkü canımı çk yakmıştı sonra evlenme teklifi etti bende kabul ettim :asigim:

eğer arada gerçek bi sevgi varsa döner arkdaşlar ... sadece biraz sabır ...
 
bende sevgilimi terk edip 4 sene sonra geri dönüp evlendim
 
:))))

Çok saçma geliyor geçmişe baktıgında yasadıkların. Neden ağladım ki onun için ? dersin.... O istedigi için gitti ve sen hüngür hüngür ağladın '' Hayır gitme ne olur seni seviyorum sensiz yasayamam düzelecek...sabret...'' hiç birini duymadan gider baska asklara..... Ve geri dönme cabası verir ya boşta kaldıgı zaman yada senin kadar seven bulamadıgı zaman....


Bendeçok önce yaşadım buna benzer bir olay... Birini çok ama çok sevdim... Aşktı bu ilk defa yaşadım... Aynı evi paylaştık aynı yastıga bas koyduk...Annemlerle bile tanıstırdım.. Öyle tutkundum ki ona... Ondan ayrılırsam yaşayamazdm.. Ve birkaç ay sonra o ne yaptı? Bir baskasını buldu ve bahanelerle çekip gitti...Çok ağladım cok hıckırdım...Yalvardım....

Tam onu unutmuşken yine girdi hayatıma affettim.... Güven bittiği için gitmedi ilişki yine bitirdi.... Yine bırakıp gitti tam ben toplarken kendimi...

Bir kaç ay sonra yine dönmek istedi... bu sefer hayatımda baska birisi vardı ilk defa ondan baska. Ve gerçekten değer verdigini hissediyordum seviyordu beni... ''hayır dedim bu sefer. BİTTİ...'' Şimdi ozamanlar hayatımda olan insanla evliyim ve inanın çok mutluyum. Bir ilişki bitip tekrar baslamaya calısılırsa olmuyor....araya giren zaman cok değiştiriyor insanları...

Evlendim ama yine aklımın bir köşesinde o... Aşk bu işte...Ne olursa olsun unutulmuyor... Ama birbaskası için benibırakıp gittği günler aklıma geldikçe eşime daha bir güvenle sarılıyorum....:1hug:
 
Ben de bir şeyler yazmak istedim sizleri sıkmazsam...
Eylül 1998. Daha lisedeyim. Bu şehirde yeniyim. Kimseyi tanımıyorum. Hiç biyeri bilmiyorum. Okula alışmaya çalışıyorum. Sıra arkadaşım o. Zamanla baya samimi oluyoruz. Ama o yıllardır bu şehirde, geniş bir çevre ve bir sürü kız var hayatında. Benimse içimde ona karşı başka duygularım var, en yakın arkadaşım ama o kadar ulaşılmaz ki benim için, hissettiklerime karşı. Aralık oldu. Bir kız arkadaşım (onun da samimi olduğu) bana gelip onun benden hoşlandığını söyledi. Ben tabi sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim. Benim için ulaşılmaz olan insan bana bi şeyler hissediyor Allahım olucak iş değil. Ama bi yanım da diyoki mutlu olamazsın onunla. Hayatına bir kız giriyo bir kız çıkıyo. Sen de o kızlardan olma. Neyse biz başlıyoruz çıkmaya. Nasıl mutluyum anlatamam. Uçuyorum havalarda. Çok seviyorum onu.
Sonra Mart geliyo. Bir kopukluk var hissediyorum. Bir şeyler ters. Soruyorum anlatmıyo. Arıyorum açmıyo. Okulda yanımda değil. Allahım noluyo diyorum o gidiyo ve ben tutamıyorum neden? Bir sabah okula geliyorum, bir yarışma var o dönemde o da yarışma ekibinde. Ekipten bir kızla elele. Paramparça oluyorum, kalbim sızlıyo sanki... O bana bakıyo ben ona... Ama o artık bana başka bakıyo.

Ayrı hayatlarımıza devam ediyoruz. Tabi eski arkadaşlığımız yok artık. Ben her gün onu gördüğümde heyecanlanıyorum. Yanımda oturuyo nasıl unutıyım ki...

Derken yıllar geçiyo okul bitiyor. başka ilişkiler, başka hayaller... Ama bi şey eksik içimde bi yanım onu bekliyo hala. Arkadaşlarımız hep aynı, sürekli ondan haberler alıyorum, zaman zaman arkadaş toplantılarında bir araya geliyoruz. Hayatımdan çıkmıyo yani hiç. Onla ilgili bi şey duymasam bilmesem belki geçicek.

Mayıs 2004. Almanya'ya staja gitmek için çalıştığım şirketten ayrılıyorum. Gidiyorum ama bi yanım burada yine. İçimdekinin ne olduğuna bir anlam veremiyorum. Sevgi mi değil mi onu bile bilmiyorum. Belki öfkem unutturmuyo diyorum, kızgınlığım nefrete dönüşüyo belki de. Ama gitmeden bi görseydim keşke.

Staj bitiyor ve dönüyorum. Şirkete ziyarete gidiyorum. Orda. Elim ayağım birbirine giriyor. ne diyeceğimi bilemiyorum. Yokluğumda işe başlamış orda. Şans işte. Kader yollarımızı kesiştiriyor hep. Bir kere yemeğe çıkıyoruz. Sonra konuşmalar görüşmeler başlıyor. buluşmalarda o da heyecanlı bende farkediyorum. Güvenmemem lazım biliyorum ama özlem mi desem, belki de intikam almak için bilmiyorum. ve biz yine birlikteyiz. 5 sene sonra. Yine aynı hikaye ama. Başlarda güzel. Sonra bakıyorum aramıyo sormuyo merak etmiyo. Bi gün arıyorum ve seni son arayışım sen de beni arama hoşçakal diyorum. Ve defter kapanıyor.

Yine geçmiyo, deli olucam işe veriyorum kendime. Şirkette boşta kalan her işi ben alıyorum. Ben yaparım diyorum. Gece yarılarına kadar çalışıyorum.
Bi gün msn de tanımadığım birinden mail alıyorum. ( Bu olayı anlatmıyım uzun). Bu mail olayı uzuyor ve biz msnde sonra da yüzyüze görüşmeye başlıyoruz yeniden.
Ama bu sefer kararlıyım onu üzmeliyim. Benim yaşadığım acıyı o da yaşamalı. Sonuç yine aynı ben seni hiç unutmadım ben seni kendi kendime hep sevdim masallarını anlatıyor.

Yüzüme söyleyemediği şeyleri mail yazıyor bana. Uzaklara gidelim evlenelim, ben o çocuk değilim artık. Ona hayır derken yaşadığım mutluluğu anlatamam.
masum bi sevgiyi nasıl nefrete dönüştürdüğünü anlattım ona.
Ben şimdi 1 senelik evliyim. O olaydan sonra bir daha haber almadım zaten artık almıyım da lütfen değil mi? Ne hali varsa görsün.Eşimi deliler gibi seviyorum. Allah onu başımdan eksik etmesin. Çok mutluyuz.

Ama içimde de unutmadığım böle bir hikaye vardır hep. Kimse bilmez, kimseye anlatamamışımdır o zor günleri.
 











Benzer duyduları, olayları yaşamışız. İnsan ne kadar severse sevsin yine de kendine güvenemediği kollara atamıyor. Ona değer verene bağlanmak daha mantıklı geliyor. Bence de doğru olan bu. Herşeyden ders çıkarmak lazım. Her ilişki insana bi şeyler katıyor bence. ne lise aşkımla yaşadıklarımdan pişmanım ne de şu an eşimle evlenmiş olmaktan. Dediğin gibi kötü şeyleri yaşayınca insan ilişkisin nasıl sarılıyor, sahip çıkıyor değil mi?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…