- 19 Mart 2021
- 249
- 314
- 53
Çok teşekkür ederimSağlıkla büyüsünler güzel anne
Anne olmak zordur evet ama bazılarına çok yakışır
Amiin inşallahAllah bağışlasın oncelikle hepimizin kuzusunubende de var iki tane biri 5 diğeri 1.5 sizin ikisinin arası biraz daha azmis dinlenme veya bebeyi bırakıp çıkma durumu çok olmamıştır muhtemelen ondan bunalir tabiki insan. Bide hiç ama hiç arkadaşınız yoksa bile tek gidin bikac mağaza dolasin bı yerde sevdiğiniz biseyi yiyin için öyle dönün eve. Bu bile iyi gelir bence.
Eşinizin arkadaşları veya arkadaşlarının eşleriyle tanissaniz bı arkadas çevreniz olur arada gidip geleceğiniz veya dışarda gorusebileceginiz.
Ben aynen böyle yapıyorum ama memeden kesince en çok rahatlıyorum. O zamana kadar çocuklarla gidiyorum cunku bensiz durmaz pek. Büyügu emzirme bittikten sonra akşam 7.30 da uyuturdum daha sonra uyansa bile benimle bı işi olmayacagi için babasi uyandığında su isterse suyunu verir veya yanına uzanır geri uyurdu. Ben kizkiza o an ne planladiysam onu yapardim. Sinema,cafede buluşma, dışarda gün yapardık. Şimdi yine emzirme bitsin başlarız yavaş yavaş ikisinide babasina bırakır çıkarım.
Arkadaşım yok burda demişsiniz ama kaç senedir ordasiniz? Arkadaş birazda çabayla olan bişey en başında. Biraz girişken olmayı deneseniz? Mutlaka eşinizin arkadaşları veya onların eşleri vardır. Benim şuan tüm çevrem bu şekilde oluştu. Ve gün, doğum günü, kizkiza takılma sürekli bişey oluyor yani..
Al benden de o kadar. Kk da gezindikce cocuk fikrinden uzaklasiyorum.çocuğu olan çoğu insanın özgürce gezip dolaşabilmeyi, bekar günlerini özlediğini görüyorum.kesinlikle sizinle alakalı değil yalnız madem eski özgür günlerimizi özleyeceğiz ve hayatımıza bir ton kısıtlamalar gelecek neden çocuk yapıyoruz ? sorusu ister istemez kafamda canlanıyor. o kadar çelişkili ki, bir yandan deli gibi çocuk arzulamak ve dünyaya getirmek ama bir yandan da hayatımızın tamamen başka bir hayata, olumsuz anlamda evrilmesi. dediğim gibi bahsettiğim çelişki asla sizinle alakalı değil sadece neden diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum. madem çocuk bu kadar kısıtlayıcı bir unsur neden çocuk yapanlar bu kadar fazla..
O kadaaarrr haklısın ki... Ancak ne yazık ki tavsiye veremiyorum, kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş...Selam kızlar. 2 tane bebeğim var biri 3.5 diğeri 1 yaşında. Çok şükür Allah canlarına sağlık versin. Ama ben bazen artık evden çıkamamak, çıksam bile burnumdan gelmesinden bıktım artık. Korona çıktı diye bı yere gitmeye çekiniyorum resmen. Gittiğim yerde çocuklar hasta olur mu acaba yada gittigim kişinin çocukları hasta olursa diye düşünmekten dolayı gitmeye çekiniyorum. Bazen gitsem bile oğlum anne anne anne anne diye bunaltiyo beni ne sohbet edebiliyorum doğru dürüst ne bisey. Sıkıldım artik bu durumdanBugün eşimle çıktık sonra eve geldik eşim geri arkadaşlarıyla takılmaya gitti mesela ne güzel 2-3, saatte olsa gidiyo kafasını dağıtıyor ama ben yapamıyorum işte arkadaşlarım hep uzaklar öyle hemen çıkayım gideyim diyebileceğim bı yerde değiller maalesef.
Bilmiyorum ya arkadaş ortamına girmeyi rahat rahat sohbet edebilmeyi özledim sanırım. Benim gibi duyguları yaşayan hanimlar ne zaman gecicek,ne zamana kadar devam edicek bu böyle
Ya amacım sizleri uzaklaştırmak değil gerçekten. Şimdi çocuk vaar,çocuk vaar yani her çocuk bir olmuyor kimisi biraz daha zor oluyor ne yazık ki kimiside kolay. Mesela kızım dışarda gezmeyi çok sever suspus durur ama oğlum doğduğundan beri ne zaman dışarı çıksam pişman olarak geri dönmüşümdur. Oyuzden tamamen sogumayinda mesela çocuk yapacağınız zaman bunları da düşünün, göze alın en azından neyle karşılaşacağınızi bilmiş olursunuz olaya bu yönden bakınAl benden de o kadar. Kk da gezindikce cocuk fikrinden uzaklasiyorum.
Çocuğum olmadan önce görüşüyorduk rahat rahat ama şimdi her zaman musaitlik olmuyo iki tarafta da ya çocuklar hasta oluyor, ya eşimin işleri çıkıyor ,ya arkadaşım müsait olmuyor vs. Yinede tabiki imkansız değil ama biraz daha zor oluyor yaniArkadaşlar uzaktaysa çocuksuz da görüsmeyecek miydiniz yani,çocuklarla ne ilgisi var ki o zaman?
Mesafe iki saat ise ortada buluşabilirsiniz.Siz nasil tüm gün cocuklarla kalabiliyorsaniz,babası da 5-6 saat kalabilir merak etmeyin.Yapamaz,beceremez,idare edemez derseniz baba zaten hiç gönüllü olmaz.Birakin başa çıkmayı öğrensin,biraz da o bunalsin.
Evet buda çok iyi gelir eminimArkadaşlarımızla pandemi sürecinin en başından beri görüşmedik. Çok çok bunaldığımızda parkta ayak üstü görüşmüştük. Şehrin uç noktalarında oturuyoruz. Ortada bir yerde buluşuyoruz :)
Artık dayanılmaz bir sosyal açlığımız olunca hasta olanlar gelmesin şeklinde oturmaya başladık. İki çocuklu olanların çocukları sizinkiler gibi çok küçük. 2,5 a 1 yaş gibi. Benim henüz 5 aylık. Bir kaç seferdir görüşüyoruz çocuklar için bile öyle iyi oldu ki. İlk oturmamızdan beri çok değiştiler ehlileştiler resmen
Bir de arada babaya çocuğu bırakıp 1 saat bile olsa kendinize vakit ayırın. Çok nadir de olsa yapıyorum. İnanın iyi geliyor.
Evet çok iyi gelir eminim. Yaz gelsin hem çocukların hasta olma ihtimali azalır hemde korona biraz daha durulacaktır inşallah ozamanÇocuktan sonra bekar gibi gezmek imkansız hale geliyor maalesef hele iki çocuktan sonra çok zor, benim bunu kabullenmem zor oldu ancak çocuklu şekilde gezmeyi öğrendim diyelim. Arkadaşlarımın da birer ikişer çocukları var ev ortamında buluşursak evin b.ku çıkıyor ama o an evden yükselen çocuk sesleri, kahkahalar, bir tarafta ayağında sallayıp uyutmaya çalışan, diğer tarafta oyuncak kavgasına düşen çocuklarımızı ayırmaya çalışan, öbür tarafta çay tazeleyen birilerini görünce oturup iki dakika izliyorum. Bana muhteşem bir tablo gibi geliyor yaa hem bize iyi geliyor hem çocuklara, kendimi hiç o kadar yorgun ama bir o kadar da dinlenmiş yenilenmiş hissetmiyorum başka zaman. Dışarıda buluşalım dediğimizde de çocukları alıyoruz yanımıza, kum havuzu olan, oyun parkı bulunan alanları cafeleri tercih ediyoruz, çocuklar orada oynarken biz de kahvemizi içiyoruz, tabi uzun soluklu olmuyor eski zamanlardaki gibi ama yine de insana iyi geliyor
Çok teşekkürleerBen de cocuklarim kucukken ozellikle de emiyorlarken bir yere gitmek olarak degil de evde bulusmak uzere duzenliyordum bulusmalari.
Daha rahat geliyordu bana cunku emme islemini daha rahat halledebiliyordum.
Ama hicbir davetten de geri kalmazdim pandemi oncesi :)
Yanima bana yardimci olabilecek kardesimi de alip gidiyordum cocuklarla gidiyorsam
Veya denk geliyordu esim birakiyordu ama en olmadi yakinsa taksiyle vs gidiyordum.
Cocuklu arkadaslarimla bir araya geldigimizde inanilmaz bir curcuna oluyordu ama biz o curcunayi seviyorduk, birinin cocuklari daha buyuktu o biraz kafamizi utuluyordu ama onu oyle kabul ettik ajdjfj :) canim benim. Cok yardimi olmustur bize. Cocuklarimizin bezlerini bile degistirirdi. Bir arkadasimla ayni zamanlarda dogum yaptik, lohusayken de destegini cok gorduk, yakinimda bir yere gidiyorsa bana ugrar bir kek bir borek ne yaptiysa getirirdi yersiniz diye.
Biz curcunadan sikildigimizda da tv acarak ya da tablet vererek daha sakin bir ortam sagliyorduk.
Simdi biraz daha buyuduler, hepimiz biraktik cocuklarimizi hepimize orta bir mesefede bir kafede bulustuk, eglenceliydi.
Simdi lise grubumuzla bir bulusma ayarlamaya calisiyoruz ortak bir yer belirlemek icin.
Sehirdisinda olanlar da var cunku.
Bu kismi biraz zorluyor evet :)
Herkes ayni anda musait olamayabiliyor.
Sabredin, emme islemi bitsin cok daha rahat edeceksiniz.
Bunlari anlatiyorum cunku benim icin de bir utopya gibiydi ama gecti gitti bile.
Tekrar calismaya basladim, bir cevre edindim burdan da, pandemiden once sosyal medyadan tanistigimiz anne gruplariyla da bulusmalara basladik yeniden, biz sosyallesirken cocuklar icin de bir etkinlik duzenliyoruz.
Biz kekimizi boregimizi yerken cocuklar oynadilar kendi aralarinda sonra da bir marangoza gittik, arkadasimizin babasiydi.
Civi caktilar, odun sekillendirmeyi izlediler vs.
Boyle gruplar olabiliyor instagramda, cevrenizde var mi diye bir bakabilirsiniz.
Saglikla buyutun :)
Amin canım, sanada aynı şekilde. Bak oku burda yazanları hepsinin geçmiş bizimki mı geçmeyecekO kadaaarrr haklısın ki... Ancak ne yazık ki tavsiye veremiyorum, kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş...
Tüm içtenliğimle Allah gönlüne inşirah versin diyorum, zor bir durum
Yanıtı sosyal etkiçocuğu olan çoğu insanın özgürce gezip dolaşabilmeyi, bekar günlerini özlediğini görüyorum.kesinlikle sizinle alakalı değil yalnız madem eski özgür günlerimizi özleyeceğiz ve hayatımıza bir ton kısıtlamalar gelecek neden çocuk yapıyoruz ? sorusu ister istemez kafamda canlanıyor. o kadar çelişkili ki, bir yandan deli gibi çocuk arzulamak ve dünyaya getirmek ama bir yandan da hayatımızın tamamen başka bir hayata, olumsuz anlamda evrilmesi. dediğim gibi bahsettiğim çelişki asla sizinle alakalı değil sadece neden diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum. madem çocuk bu kadar kısıtlayıcı bir unsur neden çocuk yapanlar bu kadar fazla..
Evet buda çok iyi gelir eminimya arkadaşlarımın çoğu bekar yada çocuksuz şuan oyuzden çocuklarla gidip onları bunaltmak istemiyorum zaten çok sık görüşmüyoruz görüşüncede rahat olalim.istiyorum gerçi onların bi sıkıntı çıkaracağını hiç sanmıyorum ama işte ben kendimce öyle düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?