Artık 100 kilo ve obezim

Derinee

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Temmuz 2013
2.680
517
163
Kendimden nefret ediyorum ama nefret ederken bile aklım fikrim yemekte.belkide etrafimda kimsede olmayan güzel kıyafetler hiçbirine sigmiyorum iğrenç iğrenç aynı kıyafetler ustumde kocaman hırka ve çalışıyorum ben ne yaptıysam aramadim bunu çünkü sorun yontemlerde değil aklımdan çıkmayan yemek fikrinde iradesizligimde.allah ıslah etsin nefret ediyorum kendimden.boyun 170 30 yaşındayım maalesef
 
Diyetisyene gitsene, ne duruyorsun.
ablam da çok iradesiz, o bile diyetisyenle kilo verdi.
diyetisyen senin zaaflarını dinleyerek diyetinde bazı şeylere izin verebiliyor, hem hep kontrol altında olduğun için ipin ucu kaçmıyor.
 
Bir kan tahlili yaptırın, belki bu kadar iştahınızın açık olmasının başka bir sebebi vardır.
 
Hepsini yaptım yaptırdım sorun kendim!nefret pisliğin biriyim aklım fikrim yemekte
 
Bunun herkesçe bilinen tek yöntemi ağzına hakim olmak ve hareket etmek.
Diyetisyen falan hikaye.
SAğlık kontrolünden geçersin kilo vermene engel şeyler var mı tiroid, insülin direnci vs, bunlarda sorun yoksa başlarsın. Ama belli listelerle diyet yapmak çok zorlar insanı.
Önce beynine reset atman lazım.
 
Hepsini yaptım yaptırdım sorun kendim!nefret pisliğin biriyim aklım fikrim yemekte

Öncelikle nickinden de anlaşıldığı üzere depresyonda olabilirsin. Yemek sana mutluluk veriyor. Bu tabi yalancı/geçici mutluluk. Ben de bir dönem böyleydim.
Bence hem psikolojik tedaviye hem de diyetisyene bir arada başla.

Bu yazdıklarımdan sanma ki ben fit ve güzel vücuda sahibim. Lise yıllarımdan itibaren aldım ve 76 yı gördüm 62 ye kadar düşebildim. Şimdi hamile olduğum için daha fazlayım zaten. Doğumdan sonra ne yaparım henüz bilmiyorum.
 

canım yeni diyetisyenler, zaten eskisi gibi diyet listesi vermiyor.

ablamın diyetisyeni mesela, dikkat etmesi gereken şeyleri söylemiş, genel bir menü vermiş, işte şunla şunu birlikte ye, tek öğünde bu kadar ye, şu saatler arası ye gibisinden.

dediğin gibi kişi kendini kontrol edebiliyorsa gerek yok da, kontrol edemeyen kişiler için dışarıdan bir kontrolcü gayet işe yarıyor. bir de para verince kendini daha zorunda hissediyorsun.

ablamın diyetisyeni haftada bir çağırıyor, bu da yine ablamı motive eden şeylerden biri.

doğumdan sonra ben de düşünüyorum, çünkü çocukla evde ben de kendimi kontrol etmekte zorlanıyorum.
 
Öncelikle kendinize hakaret etmekten vazgeçin.
Kendimden örnek vereyim, tatlısız asla duramayan tatlı yemediğimde ay kan şekerim düşüyor diye pskolojikmen kendimi tatlıyla iyi oluyoruma inandıran biriydim. Malum yaz geliyor yazlıkları çıkardım aynaya baktım ve sonra zihin olarak kendimi sağlıklı beslenmeye yönlendirdim.
Diyet demiyorum çünkü beyin onu farklı algılıyor, diyetteyim yememem lazım deyince daha bi tatlı istiyor insanın canı.
Sağlıklı beslenmeye başladım, çikolata yemiyorum ama arada canım çok isterse nescafe içiyorum şekerli. En azından tüm gün tatlı yerken 3-4 günde bir böyle motive ediyorum kendimi.
Size önerim kalori sayan yani yediklerinizin kalorisini hesaplayan bir program indirin ve ne yiyorsanız ekleyin ben öyle yapıyorum nerede durmam gerektiğine öyle karar veriyorum.
Önce beyninizi buna hazırlayın gerisi gelecektir zaten. Fazlalıklardan kurtulmak sizin elinizde.
 
Bir şeyler yemek yerine bir şeyler içmeyi dene ..mesela türk kahvesi,nescafe,şekersiz çay gibi ..Ben kendimde bu yöntemi buldum ve hiç zorlanmadan üç ayda 5 kg verdim ....Ne zaman atıştırmak istesem zararsız şeyler içtim ..Sen de dene ..
 
Hepsini yaptım yaptırdım sorun kendim!nefret pisliğin biriyim aklım fikrim yemekte

Donemsel bir durum diye dusunuyorum cunku aynisi bende de var.Gerci bende pko da var ama ne yersem yiyeyim doymuyorum ve devamli yemek yemek istiyorum.Psikolojik etken de var.Buna eminim.
 

Ben mi çok düz mantık biriyim diye düşünüyorum şunları okuyunca.

2*2=4 eder gibi her şey ortada. Konu sahibi 100 kg olana kadar belli ki çok net beslenme yanlışları yapıyor. Bunları hayatından çıkarması için bir de her hafta diyetisyene dünya para verecek olması bana son derece saçma geliyor. Otokontrol yapamıyorsa diyetisyen eşlinde de zor. Ablan nadir örneklerden biri olabilir ama herkesin içinde bir diyetisyen vardır onu dinlerse. En basitinden Karatay usulü beslenmeye çalışıyorum, kilo verme çabam olmadan 5 kilo falan verdim. Şu an 53 kiloyum. Önce beslenme hatalarını yok etmesi lazım. Bunun için de diyetisyene para vermek şu devirde bana saçma geliyor. Çok mu alaturkayım bilmiyorum ama aklını kullanan halleder bu işi.
 
Bende son zamanlarda çok kilo aldım.strese girdikçe yiyorum.yedikçe daha çok stres oluyorum. Berbat bir kisirdongunun içine girdim yani..
Bir zamanlar çok kuvvetli olan iradem şimdi yerle bir oldu.daha öncede diyet yapıp 20 kilo veren hatta sigarayı bile yardımsız bırakan ben gitti yerine hödük bir kadın geldi.
Ben iradenin birazda psikoloji ile bağlantısı olduğunu düşünüyorum. İnsan mutlu hissettiğinde daha güçlü oluyor sanki.diyet yapmak zor değil. Odaklanmak zor.
Allah yardımcımız olsun.konuyu takipteyim..
 
Bugun ayni duygularla gune basladim sanki beni anlatmissin ayni boyda 92 kgyum esim benden genc ve fit sevgisinden suphem yok asla ama ben kendimi yanina yakistiramyrm bazen herkesin kilo ver demesinden biktim hayatimda hersey yolunda bi eksik olan kendime olan özguvenim gel beraber deneyelimmi ben bugun sil bastan basladim insallah basaricam bende diyetisyene özele devlete gittim sorun benim iradesizligim eger istersen eslik et bana
 

yooo çok haklısın da,
aklımızı kullanamıyoruz ki, sorun orada zaten,
hislerine yenik düşmede, ki Karataycı isen bilirsin şeker insanda bağımlılık yapar.
Karatay diyor ki, bir dönem tamamen şekeri kestiğinde o istek kırılacak, bunu yapabilirse konu sahibi çok doğru bir adım atmış olur.
ama ablam asla yapamadı, her zaman kilolu birisi idi,
şimdi diyetisyeni yavaş yavaş bıraktırıyor,
Karatay önermiyor bu yöntemi ama, bağımlılığın ileri seviyede olduğu kişilerde hangi yöntem iyi geliyorsa o uygulanmalı bence.
Konu sahibi de yeme isteğine karşı koyamadığı için bence başka bir kontrolcü faydalı olabilir.

senin dediklerin kesinlikle en etkili ve en doğru yöntem, ama işte herkese uymuyor. zaten 100 kg barajı psikolojik olarak yıkım getirebilir, en kısa yoldan motivasyonunu yükseltecek şeyler yapması gerekir.
 
Bir insanı iğrenç, nefretlik yapan çok şey var da fazla kilolar bunlardan biri değil. Alt tarafı kilo yahu, tamam görüşünüzden memnun olmayabilirsiniz ama bu gözünüzde büyüttüğünüz gibi üstünüze yapışmış, yenilmesi imkansız bir düşman değil. O yüzden kendinize hakaret etmeyi bırakın. İradesizlik genelde insanın ruhsal, manevi bir açlığından ortaya çıkıyor. O zaman belki de sizi doyuracak, motive edecek başka şeyler bulmanız gerekiyor. Yemek yemeyi aklınızdan çıkaramıyorsanız, ayaklarınız sizi mutfağa sürüklemek isterken tutunacağınız bir hobi, bir uğraş gerekiyor. Ben spor yaparken çok mutlu olurum, bu da beni motive eder mesela. Bir iki gün yapmayayım, kendimi battı balık yan gider psikolojisiyle abur cubura vermiş buluyorum bazen. Oysa şöyle bir saat spor yaptıktan sonra sağlıklı besleneyim, şu kaç kalori, bunu yememe gerek yok zaten bir yararı da yok kafasına geliyorum. Spor yapmak istemediğimde yürüyüşe çıkıyorum. Ya da nefsimi köreltecek masum atıştırmalıklar hazırlıyorum. Masa başı çalışıyorsanız, çalışırken sürekli bir şeyler yeme alışkanlığınız varsa, öncelikle bundan kurtulmalısınız. İlla bir şeyler yiyecekseniz, havuç, salatalık gibi az kalorili, ağız oyalayıcı şeyler tüketin. Evden işe, işten eve bir hayat insanı bunaltıyor, o bunalmayı yemekle eğlenceli hale getirmeye çalışıyor olabilir bilinç altınız. Bu döngüden kurtulun. Gezip görecek çok şey var. Tek başınıza başaramıyorsanız, diyetisyeni var, psikologu var. Allah çaresiz dert vermesin, kilo nedir yani?
 
boyun çok iyimiş ya :) vucudunla barışık ol şukret bence sıkı bi diyet ve diyetisyenle verirsin senden daha kiloluları var ve bayaa da veriyolar depresyondasın belkide sıkıntıdan yemeğe vuruyosun kendini bi doktora git çaba göster verirsin
 
Duygusal açlık olabilir yakın zamanda bir kayıp yaşadın mı ölüm ya da ayrılık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…