• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Artık dayanamiyirum hayattan soğudum

Son on yılıma baktigim zaman herşey çok zordu evliliğim vs. Ama son iki yıldır iyice zorlanmaya başladım inanın ne giyinmekten, ne gezmekten ,sosyallesmekten hiç ama hiç birseyden zevk almıyorum yasamak iyiden iyiye ağır gelmeye başladı hep bir feraha çıkarım diye bekledim ama iyice arap saçına döndü. Eşimle tekrardan birleştim çocuğum olmuyordu tüp bebeğe başladım aralık ayından beri uğraşıyorum durum çok parlak görünmüyor önümde zor ve uzun bir yol var sonu belirsiz yılın başından beri aldığım narkozlar girdigim operasyonlar beni yordu.Babam 2.yıldır hasta koah ve eşlik eden hastalıkları var günden güne kötüleşiyor zayıflıyor kalbinde de sorun var her an bisey olacak korkusu ve hastalıklarına duyduğum üzüntü beni mahvetti. Bu hayatla başa çıkma gücümü kaybettim sürekli modum düşük herşeyi mecburen yapıyorum herkesin hayatına imreniyorum 35 yasındayım hayatım gitgide kötüye gidiyor elimde bisey yok.tedavim devam ediyor babamın durumundan dolayı adapte olamıyorum benim işlemlerim yapılırken bile her an babama bisey olacak korkusu var hamile kalmam zor herşey çok üzücü benim için siz kötü durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz ben ne yapmalıyım çok yorgun ve üzgünüm yaşamaktan zevk almıyorum ve bunu etrafıma yansıtıyorum bana yardım edin

Sizi çok iyi anlıyorum. Benim de annemin kronik hastalıkları var ve bu çok yorucu olabiliyor. Ne kadar severseniz bir de o kadar üzülüyorsunuzdur tabi. Ben mesela elimden geleni yapıp, anneme onun için çabaladığımı hissettirerek ve kendime de sık sık bunu hatırlatarak durumu idare etmeye çalışıyorum. Onlar bizim cennete giriş biletiniz olacak belki de. Eğer birgün bu mücadeleyi kaybedersek de vicdanımız rahat olur ve ayrılık acısını hafifletir belki.
Belli ki hayatınızın bir çok alanında mücadele veriyorsunuz şu an. Ara sıra durup kendinizi cesaretlendirip takdir edin. Eğer ruh halimiz sizi günlük yaşamdan alıkoymaya başladıysa mutlaka yardım alın. Ben bir ara aldım. Ve şimdi geri dönüp baktığımda diyorum ki kendim için yaptığım en iyi şeylerden biri.
Etrafınızda sizi dinleyen bir eş dost varsa ona da durumunuzu isyan etmeden şikayetlenin bazen. İnsanı rahatlatıyor.
Son olara bu söyleyeceğimi umutsuzluk olarak değil de kabullenmesi gereken birşey olarak algılayın lütfen :) Herşeyin mükemmel olduğu tek yer Cennet ve henüz orada değiliz. Biraz daha sabır... Bu yaşınıza kadar ne zorluklar atlatmışsınızdır. O günler bitti bu günler de geçecek inşallah.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Benim de annemin kronik hastalıkları var ve bu çok yorucu olabiliyor. Ne kadar severseniz bir de o kadar üzülüyorsunuzdur tabi. Ben mesela elimden geleni yapıp, anneme onun için çabaladığımı hissettirerek ve kendime de sık sık bunu hatırlatarak durumu idare etmeye çalışıyorum. Onlar bizim cennete giriş biletiniz olacak belki de. Eğer birgün bu mücadeleyi kaybedersek de vicdanımız rahat olur ve ayrılık acısını hafifletir belki.
Belli ki hayatınızın bir çok alanında mücadele veriyorsunuz şu an. Ara sıra durup kendinizi cesaretlendirip takdir edin. Eğer ruh halimiz sizi günlük yaşamdan alıkoymaya başladıysa mutlaka yardım alın. Ben bir ara aldım. Ve şimdi geri dönüp baktığımda diyorum ki kendim için yaptığım en iyi şeylerden biri.
Etrafınızda sizi dinleyen bir eş dost varsa ona da durumunuzu isyan etmeden şikayetlenin bazen. İnsanı rahatlatıyor.
Son olara bu söyleyeceğimi umutsuzluk olarak değil de kabullenmesi gereken birşey olarak algılayın lütfen :) Herşeyin mükemmel olduğu tek yer Cennet ve henüz orada değiliz. Biraz daha sabır... Bu yaşınıza kadar ne zorluklar atlatmışsınızdır. O günler bitti bu günler de geçecek inşallah.
evet kronik hastalıklar hem yorucu hem üzücü oluyor bazen o kadar üzülüyorum ki sırf onu o şekilde görmemek için kaçış içinde buluyorum kendimi .desteğe ihtiyacım var farkındayım. Düşününce birçok şey atlattım ama hiç bu sene olduğu kadar zorlamamıştım dediginiz gibi kabullenme durumuna geçmem lazım sanirim
 
Çocuk için çok fazla sağlık problemim var dr beklemenin kötü olacağını söylüyor maalesef
Rabbim ol desin yeter ki gerisi boş.. Ama şöyle bir gercek var ki herkes anne olamıyor bu hayatta ayetlerle de sabit bir durum bu. Tabiki sonuna kadar denemek en buyuk hakkınız ama psikolojik ve bedenen cok yıpranmışsınız yine sanıyorum ki bu olaylardan oturu eşinizle ayrılık donemi bile gecirmişsiniz. Ben sizi cok ama cok iyi anlıyorum. 6.5 yıldır benimde olmuyor üç basarız denemem var. Bir sure kendimi cok uzdum yıprattım bu düşüncelerden dolayı an ı yasamayı hayattan keyif almayı unutmuştum. Bu durum eşimle aramıza da yansıyordu tabi.. Bedenen de cok hassas biriyim son tedaviden sonra eşime dedimki ben tedavi istemiyorum olursa olur ona gore kararını ver.. Sende istersen ileride evlat edinebiliriz. Eşim kabul etti. Hiç olmazsa evlat ediniriz diye dusunuyoruz artık ve bu dusunce inanılmaz rahatlattı beni.. Tedavi de bana bağlı istersem yine deneyecegiz. Çok vasat bir tablo yok ortada ama işte surecin zorlugu herseyden sogutuyor.saglık herseyden degerli bizler bu yolda aldığımız hormonlardan dolayı saglıgımızı cok tehlikeye atıyoruz aslında.(mental olarak da) Saglıgım içinde bir yerden sonra bırakırım ne kadar umut olsa da..
Siz de kendinize alternatif bir yol çizin bence anca o sekilde rahatlarsınız diye dusunuyorum.
 
Rabbim ol desin yeter ki gerisi boş.. Ama şöyle bir gercek var ki herkes anne olamıyor bu hayatta ayetlerle de sabit bir durum bu. Tabiki sonuna kadar denemek en buyuk hakkınız ama psikolojik ve bedenen cok yıpranmışsınız yine sanıyorum ki bu olaylardan oturu eşinizle ayrılık donemi bile gecirmişsiniz. Ben sizi cok ama cok iyi anlıyorum. 6.5 yıldır benimde olmuyor üç basarız denemem var. Bir sure kendimi cok uzdum yıprattım bu düşüncelerden dolayı an ı yasamayı hayattan keyif almayı unutmuştum. Bu durum eşimle aramıza da yansıyordu tabi.. Bedenen de cok hassas biriyim son tedaviden sonra eşime dedimki ben tedavi istemiyorum olursa olur ona gore kararını ver.. Sende istersen ileride evlat edinebiliriz. Eşim kabul etti. Hiç olmazsa evlat ediniriz diye dusunuyoruz artık ve bu dusunce inanılmaz rahatlattı beni.. Tedavi de bana bağlı istersem yine deneyecegiz. Çok vasat bir tablo yok ortada ama işte surecin zorlugu herseyden sogutuyor.saglık herseyden degerli bizler bu yolda aldığımız hormonlardan dolayı saglıgımızı cok tehlikeye atıyoruz aslında.(mental olarak da) Saglıgım içinde bir yerden sonra bırakırım ne kadar umut olsa da..
Siz de kendinize alternatif bir yol çizin bence anca o sekilde rahatlarsınız diye dusunuyorum.
Aslında bu ilk tedavim yani ilk denemem olacak evliliğim de başka durumlardan yaşanan problemler vardı ama son zamanlara doğru evdeki boşluk hissi v.s etkili oldu .problemler benim korkularım derken tedavi hep ertelendi bu sene böyle bir karar aldım başladım araya korona girdi ara vermek zorunda kaldım ileride keşke dememek için denemek istedim hatta daha önce denemediğim için de kızdım kendime .tedavide ısrarlı bi şekilde devam etme çabam bir kez olsun denedim demek için belki de .dediginiz gibi hormon ilaclari sunni menapozlarda beni mahvetti psikolojik olarak sizde demissiniz ya an ı yasayamiyorumdiye aynen o sekildeyim en keyif almam gereken ortamlarda bile kafam başka yerde beynimin arka planı hep başka şeyler söylüyor maalesef....Bu da ister istemez çevreme ,herkese yansıyor.
Evlât edinme konusunu hiç konuşmadık ama maalesef eşimin çok sıcak bakacağını düşünmüyorum bu durumu kendi icimde kabullensemmde babamın durumu da beni çok yaralıyor
 
Allah yardımcınız olsun inşAllah.. Rabbim babanıza şifa versin inşAllah.. ama herkesin hayatı belli bi dönem çıkmazA giriyor yaşamaktan zevk almıyoruz ne düşünmemiz gerektiğini bilmiyoruz.. Zor zamanlardan geçiyorsunuz ama inanın hepsi toparlanır kendinizi iyi şeyler düşünmeye odaklayın mutlu olduğunuz şeyleri yapmaya çalışın ki mücadele verirken daha güçlü olabilesiniz.. Umarım en kısa zamanda feraha bebişinizle çıkarsınız buradaki bi çok insanın duasındasınızdır eminim Rabbim kucağınızı boş bırakmasın inşAllah
 
Allah yardımcınız olsun inşAllah.. Rabbim babanıza şifa versin inşAllah.. ama herkesin hayatı belli bi dönem çıkmazA giriyor yaşamaktan zevk almıyoruz ne düşünmemiz gerektiğini bilmiyoruz.. Zor zamanlardan geçiyorsunuz ama inanın hepsi toparlanır kendinizi iyi şeyler düşünmeye odaklayın mutlu olduğunuz şeyleri yapmaya çalışın ki mücadele verirken daha güçlü olabilesiniz.. Umarım en kısa zamanda feraha bebişinizle çıkarsınız buradaki bi çok insanın duasındasınızdır eminim Rabbim kucağınızı boş bırakmasın inşAllah
Amin amin.......inşallah diyorum çok sağolun. Allah büyük diyorum ama bazen içimi acayip kasvet kaplıyor Allah feraha çıkmayı nasip etsin
 
Eşinle barışmana çok şaşırdım bir sürü sorun üzerine boşanmamış mıydınız? Belki de bu kararınız içinize sinmediği için mutsuzsunuzdur. Babanıza üzüldüm allah acil şifalar versin. Hem böyle bir üzüntü hem tüp bebek stresi bir arada çok zor biri bile yeter insana zaten.
 
Eşinle barışmana çok şaşırdım bir sürü sorun üzerine boşanmamış mıydınız? Belki de bu kararınız içinize sinmediği için mutsuzsunuzdur. Babanıza üzüldüm allah acil şifalar versin. Hem böyle bir üzüntü hem tüp bebek stresi bir arada çok zor biri bile yeter insana zaten.
Sorunlar bi günde aşılmıyor tabi ama bazilarini hallettik diyelim şu an eşimle ilgili kafama taktığım bisey yok daha çok diğer iki durum beni üzüyor
 
Back
X