- 4 Temmuz 2020
- 22
- 62
- 18
Son on yılıma baktigim zaman herşey çok zordu evliliğim vs. Ama son iki yıldır iyice zorlanmaya başladım inanın ne giyinmekten, ne gezmekten ,sosyallesmekten hiç ama hiç birseyden zevk almıyorum yasamak iyiden iyiye ağır gelmeye başladı hep bir feraha çıkarım diye bekledim ama iyice arap saçına döndü. Eşimle tekrardan birleştim çocuğum olmuyordu tüp bebeğe başladım aralık ayından beri uğraşıyorum durum çok parlak görünmüyor önümde zor ve uzun bir yol var sonu belirsiz yılın başından beri aldığım narkozlar girdigim operasyonlar beni yordu.Babam 2.yıldır hasta koah ve eşlik eden hastalıkları var günden güne kötüleşiyor zayıflıyor kalbinde de sorun var her an bisey olacak korkusu ve hastalıklarına duyduğum üzüntü beni mahvetti. Bu hayatla başa çıkma gücümü kaybettim sürekli modum düşük herşeyi mecburen yapıyorum herkesin hayatına imreniyorum 35 yasındayım hayatım gitgide kötüye gidiyor elimde bisey yok.tedavim devam ediyor babamın durumundan dolayı adapte olamıyorum benim işlemlerim yapılırken bile her an babama bisey olacak korkusu var hamile kalmam zor herşey çok üzücü benim için siz kötü durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz ben ne yapmalıyım çok yorgun ve üzgünüm yaşamaktan zevk almıyorum ve bunu etrafıma yansıtıyorum bana yardım edin
Sizi çok iyi anlıyorum. Benim de annemin kronik hastalıkları var ve bu çok yorucu olabiliyor. Ne kadar severseniz bir de o kadar üzülüyorsunuzdur tabi. Ben mesela elimden geleni yapıp, anneme onun için çabaladığımı hissettirerek ve kendime de sık sık bunu hatırlatarak durumu idare etmeye çalışıyorum. Onlar bizim cennete giriş biletiniz olacak belki de. Eğer birgün bu mücadeleyi kaybedersek de vicdanımız rahat olur ve ayrılık acısını hafifletir belki.
Belli ki hayatınızın bir çok alanında mücadele veriyorsunuz şu an. Ara sıra durup kendinizi cesaretlendirip takdir edin. Eğer ruh halimiz sizi günlük yaşamdan alıkoymaya başladıysa mutlaka yardım alın. Ben bir ara aldım. Ve şimdi geri dönüp baktığımda diyorum ki kendim için yaptığım en iyi şeylerden biri.
Etrafınızda sizi dinleyen bir eş dost varsa ona da durumunuzu isyan etmeden şikayetlenin bazen. İnsanı rahatlatıyor.
Son olara bu söyleyeceğimi umutsuzluk olarak değil de kabullenmesi gereken birşey olarak algılayın lütfen :) Herşeyin mükemmel olduğu tek yer Cennet ve henüz orada değiliz. Biraz daha sabır... Bu yaşınıza kadar ne zorluklar atlatmışsınızdır. O günler bitti bu günler de geçecek inşallah.