- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
Herkese merhaba.
Öncelikle kendimden biraz bahsedeyim 22 yaşındayım. Daha önce hiç kimseden hoşlanmadım aşık olmadım erkek arkadaşım olmadı nasıl bir duygu bilmiyorum. Yeni mezun oldum ve iş başvurusu için bir yere gittiğimde bir çocuk ilgilendi benimle başvuru ile alakalı. O an her şey normaldi. Sonra bir kaç defa daha gitmem gerekti evraklar için derken telefondan evrak meselesi ile ilgili mesajlaşma başladı. İlk başta çok resmi ilerlerken konuşma biraz daha samimi oldu sizli bizli konuşma senli benli oldu arada emojiler girdi devreye ama tabi çok ileri gitmedi. Yüz yüze görüşmeler esnasında da çok beyefendi ve kibardı. Sonra onunla işimiz bitti fakat işe alınıp alınmadığını bana haber verirsin mutlaka dedi çünkü o mevzu ile başkaları ilgileniyormuş.
Neyse asıl olaya gelirsek son mesajlaşma bu şekilde bitti ve konuşma kesildi. Ama ben nedense sürekli bu çocuğu düşünürken buluyorum kendimi. Şarkı dinlerken aklıma geliyor. Acaba beraber olsak nasıl bir çift oluruz diye düşünürken bile buldum kendimi. Önce kızdım kendime dedim belki kız arkadaşı falan vardır taktın çocuğa. İnternette araştırdım ama yokmuş sevgilisi.
Sürekli çevrimiçi mi değil mi bakıyorum. Keşke yazsa diyorum. Düşününce gülümsemesi falan geliyor gözümün önüne. Bana karşı çok kibardı acaba hoşlandı mı diyorum ama sonra yapısı gereği kibardır neden üstüne alınıyorsun istese sohbeti ilerletirdi ya da başka bir şekilde iletişim kurardı bak ben buldum oda beni sosyal medyadan bulurdu diyorum. Demek ki öyle bir niyeti yokmuş diyorum. Ama aklımdan da çıkaramıyorum üstelik doğru düzgün tanımıyorum bile.
Şimdi iş görüşmemin sonucunu mesaj atsam mı atmasam mı bilmiyorum. Nasıl aklımdan çıkaracağım bilmiyorum. Hiç böyle bir şey başıma gelmedi daha önce ilk kez böyle hissediyorum ne yapacağım bilmiyorum kafayı yiyeceğim
Öncelikle kendimden biraz bahsedeyim 22 yaşındayım. Daha önce hiç kimseden hoşlanmadım aşık olmadım erkek arkadaşım olmadı nasıl bir duygu bilmiyorum. Yeni mezun oldum ve iş başvurusu için bir yere gittiğimde bir çocuk ilgilendi benimle başvuru ile alakalı. O an her şey normaldi. Sonra bir kaç defa daha gitmem gerekti evraklar için derken telefondan evrak meselesi ile ilgili mesajlaşma başladı. İlk başta çok resmi ilerlerken konuşma biraz daha samimi oldu sizli bizli konuşma senli benli oldu arada emojiler girdi devreye ama tabi çok ileri gitmedi. Yüz yüze görüşmeler esnasında da çok beyefendi ve kibardı. Sonra onunla işimiz bitti fakat işe alınıp alınmadığını bana haber verirsin mutlaka dedi çünkü o mevzu ile başkaları ilgileniyormuş.
Neyse asıl olaya gelirsek son mesajlaşma bu şekilde bitti ve konuşma kesildi. Ama ben nedense sürekli bu çocuğu düşünürken buluyorum kendimi. Şarkı dinlerken aklıma geliyor. Acaba beraber olsak nasıl bir çift oluruz diye düşünürken bile buldum kendimi. Önce kızdım kendime dedim belki kız arkadaşı falan vardır taktın çocuğa. İnternette araştırdım ama yokmuş sevgilisi.
Sürekli çevrimiçi mi değil mi bakıyorum. Keşke yazsa diyorum. Düşününce gülümsemesi falan geliyor gözümün önüne. Bana karşı çok kibardı acaba hoşlandı mı diyorum ama sonra yapısı gereği kibardır neden üstüne alınıyorsun istese sohbeti ilerletirdi ya da başka bir şekilde iletişim kurardı bak ben buldum oda beni sosyal medyadan bulurdu diyorum. Demek ki öyle bir niyeti yokmuş diyorum. Ama aklımdan da çıkaramıyorum üstelik doğru düzgün tanımıyorum bile.
Şimdi iş görüşmemin sonucunu mesaj atsam mı atmasam mı bilmiyorum. Nasıl aklımdan çıkaracağım bilmiyorum. Hiç böyle bir şey başıma gelmedi daha önce ilk kez böyle hissediyorum ne yapacağım bilmiyorum kafayı yiyeceğim