- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #21
Tamamdır mutlaka haber vereceğim
Dene sonucu da yaz
Daha da ileri gitmemis olursunuz bir durum yoksa. Platonige donusmeden dur dersiniz.Evet işte zaten arada kalmamın sebebide bu, sadece yardımcı olmaya çalışmış olabilir yani ben yanlış anlamış olabilirim. Ve sanırım dediğiniz gibi mesaj atmadan anlayamayacağım. Yok zaten hiç o kafada değilim ilk erkek adım atsın, sadece biraz fazla kaptırdım kendimi üzülmek istemiyorum bir şey yoksa ortada.
Tamamdır mutlaka haber vereceğim
Daha da ileri gitmemis olursunuz bir durum yoksa. Platonige donusmeden dur dersiniz.
Sana biraz daha cesaret veriyim bir gün hastaneye gitmiştim doktoru çok beğendim. Geldim eve faceden buldum. Mesaj attım tanışalım mı bugün karşılaştık filan yazdım. O da atladı tabi hatırladı. Biraz buluştuk görüştük ama sarmadık birbirimizi hiç. Ne oldu hiçbir şey kaybetmedim. Belki yapmasaydım aklımda kalacaktı gözümde büyüyecekti. Cevap vermese ne olurdu hiçbir şey.. düşün küçük bir ilçeydi karşılaşma ihtimalimiz de çoktu ben de orda çalışıyodum. İnsanlar böyle böyle buluyo nasiplerini işte hiç çekinme.
Is durumu belli olunca mesaj at tabi ki once nasilsin falan dersin sonra da is durumunu soylersin. Eger isterse muhabbeti uzatir zaten .
Herkese merhaba.
Öncelikle kendimden biraz bahsedeyim 22 yaşındayım. Daha önce hiç kimseden hoşlanmadım aşık olmadım erkek arkadaşım olmadı nasıl bir duygu bilmiyorum. Yeni mezun oldum ve iş başvurusu için bir yere gittiğimde bir çocuk ilgilendi benimle başvuru ile alakalı. O an her şey normaldi. Sonra bir kaç defa daha gitmem gerekti evraklar için derken telefondan evrak meselesi ile ilgili mesajlaşma başladı. İlk başta çok resmi ilerlerken konuşma biraz daha samimi oldu sizli bizli konuşma senli benli oldu arada emojiler girdi devreye ama tabi çok ileri gitmedi. Yüz yüze görüşmeler esnasında da çok beyefendi ve kibardı. Sonra onunla işimiz bitti fakat işe alınıp alınmadığını bana haber verirsin mutlaka dedi çünkü o mevzu ile başkaları ilgileniyormuş.
Neyse asıl olaya gelirsek son mesajlaşma bu şekilde bitti ve konuşma kesildi. Ama ben nedense sürekli bu çocuğu düşünürken buluyorum kendimi. Şarkı dinlerken aklıma geliyor. Acaba beraber olsak nasıl bir çift oluruz diye düşünürken bile buldum kendimi. Önce kızdım kendime dedim belki kız arkadaşı falan vardır taktın çocuğa. İnternette araştırdım ama yokmuş sevgilisi.
Sürekli çevrimiçi mi değil mi bakıyorum. Keşke yazsa diyorum. Düşününce gülümsemesi falan geliyor gözümün önüne. Bana karşı çok kibardı acaba hoşlandı mı diyorum ama sonra yapısı gereği kibardır neden üstüne alınıyorsun istese sohbeti ilerletirdi ya da başka bir şekilde iletişim kurardı bak ben buldum oda beni sosyal medyadan bulurdu diyorum. Demek ki öyle bir niyeti yokmuş diyorum. Ama aklımdan da çıkaramıyorum üstelik doğru düzgün tanımıyorum bile.
Şimdi iş görüşmemin sonucunu mesaj atsam mı atmasam mı bilmiyorum. Nasıl aklımdan çıkaracağım bilmiyorum. Hiç böyle bir şey başıma gelmedi daha önce ilk kez böyle hissediyorum ne yapacağım bilmiyorum kafayı yiyeceğim
Mesaj attım arkadaşlar dönmesini bekliyorum buraya yazarım bakalım kalbim yerinden çıkacak sanki naptım ben
İyi yapmışsın, tatlı bekleyişler bunlarMesaj attım arkadaşlar dönmesini bekliyorum buraya yazarım bakalım kalbim yerinden çıkacak sanki naptım ben
Ask degilde hoslandi seninki gecmis olsun☺Herkese merhaba.
Öncelikle kendimden biraz bahsedeyim 22 yaşındayım. Daha önce hiç kimseden hoşlanmadım aşık olmadım erkek arkadaşım olmadı nasıl bir duygu bilmiyorum. Yeni mezun oldum ve iş başvurusu için bir yere gittiğimde bir çocuk ilgilendi benimle başvuru ile alakalı. O an her şey normaldi. Sonra bir kaç defa daha gitmem gerekti evraklar için derken telefondan evrak meselesi ile ilgili mesajlaşma başladı. İlk başta çok resmi ilerlerken konuşma biraz daha samimi oldu sizli bizli konuşma senli benli oldu arada emojiler girdi devreye ama tabi çok ileri gitmedi. Yüz yüze görüşmeler esnasında da çok beyefendi ve kibardı. Sonra onunla işimiz bitti fakat işe alınıp alınmadığını bana haber verirsin mutlaka dedi çünkü o mevzu ile başkaları ilgileniyormuş.
Neyse asıl olaya gelirsek son mesajlaşma bu şekilde bitti ve konuşma kesildi. Ama ben nedense sürekli bu çocuğu düşünürken buluyorum kendimi. Şarkı dinlerken aklıma geliyor. Acaba beraber olsak nasıl bir çift oluruz diye düşünürken bile buldum kendimi. Önce kızdım kendime dedim belki kız arkadaşı falan vardır taktın çocuğa. İnternette araştırdım ama yokmuş sevgilisi.
Sürekli çevrimiçi mi değil mi bakıyorum. Keşke yazsa diyorum. Düşününce gülümsemesi falan geliyor gözümün önüne. Bana karşı çok kibardı acaba hoşlandı mı diyorum ama sonra yapısı gereği kibardır neden üstüne alınıyorsun istese sohbeti ilerletirdi ya da başka bir şekilde iletişim kurardı bak ben buldum oda beni sosyal medyadan bulurdu diyorum. Demek ki öyle bir niyeti yokmuş diyorum. Ama aklımdan da çıkaramıyorum üstelik doğru düzgün tanımıyorum bile.
Şimdi iş görüşmemin sonucunu mesaj atsam mı atmasam mı bilmiyorum. Nasıl aklımdan çıkaracağım bilmiyorum. Hiç böyle bir şey başıma gelmedi daha önce ilk kez böyle hissediyorum ne yapacağım bilmiyorum kafayı yiyeceğim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?