devir çok değişik gerçekten...eski ilişkilere bakıyorum da...o zamanlar da varmış bugün olan sorunlar...ama bu derece ayaklar altındamı yaşanıyordu herşey...bugün sana yarın başkasına...nasıl bir zihniyet bu...insan kalbine birini oturtmuşken nasıl bir anda onu çıkarıp başkasını baş tacı yapar...kendisine mi saygısı yok bunu yapan insanın...nedir bu doyumsuzluk...teknoloji bir yandan iyi ama diğer yandan her türlü ilişkinin sonu geliyor...teknolojiyle çok içli dışlı olmayan sevgilileri yürekten alkışlıyorum...
Yazdıklarını okudum Allah sabır versin. Aynısını bende yaşadım ona 2.5 yılımı verdim hiç yalan söylemedim herşeyi başında konuştum evlenip ayrıldığımı çocuğumun olduğunu ailesinin sorun çıkaracağını istemeyeceğini bizim ilişkimizin zor olacağını en başından ben söyledim o ne yaptı ben herşeyle mücadele ederim seni çok seviyorum dedi. Bana son gönderdiği mail
nasıl cevap verilir bu yazılanlara bilmiyorum. senden hiç bir farkım yok benimde. bu seni rahatlatmaz bunuda biliyorum. bana karakterime binlerce lanet okuyorum. duygularımın esırı oldum yapamam diyemedim yapamıyorum diyemedim sözler verdim sana ama tutamadım. tutamayacağımda. sevdım senı hemde çok sevdim. ağladım senın için. Allah beni nasıl bılırse oyle yapsın ama sen iyi ol. mutlu olmayı hak eden sensin ama ben seni mutlu edemedım. korktum büyük sözlerimin altında ezildim. sonunu getiremedim. her an aklımdasın sen. telefonumu sana vermekten korktum. olurda sana yine aynı sözleri veririm yine bana dön derim. ayağına kapanırım diye korktum. tutamadım sözümü. adamlığımı erkekliğimi dim dik duruşumu kaybettim. yapamıyorum. sevıyorum senı ama sen kuru bir sevgıden çok daha fazlasını hak eden bir kadınsın. her gün beni unutacağını düşünüyorum. içimde fırtınalar kopuyor. deliriyorum. Ama dur demeliydim sana verdiğim bu acıya. bu bilinmezliğe dayanamadım. gidemedim son noktaya kadar. cesaretimi kaybettım. sabrımı kaybettım. yapamadım. affetme beni lanet et bana. ben en kotusune layığım her şeyin. çıkart at beni yüreğinden sevme. hakedemedim o büyük yüreği. sadık güzel sevecen aşk dolu kadını hakedemedim. yapamadım. dönüşü yok bu yolun. sana cevap yazmaya bile hakkım yok. Allah bana hak ettiğimi yaşatıyor. yaşatmayada devam edecek. seni ağlattım ya Allah beni güldürmeyecek. ben yokluktan öte bir yerdeyim artık. kimsem yok kimse de değilim. ama yalnızlığı hak ediyorum ve yaşayacağım kimsenin seni üzmesine izin verme güçlü ol HOŞÇAKAL
Bu kadar basitmiş işte bir mail yollarsın biter.
katılıyorum...normal bir insan biten bir ilişkiye saygı duyar zaten.. geri dönüş yoksa önce onu içinden atmaya çalışır...ardından zamanla başkası çıkar karşısına (veya çıkmaz kader kısmet diyelim...)..ama artık öyle değil... insanlar evlenseler bile çıkmaza girdiklerinde hemen boşanma derdine düşüyorlar... aldatmalar ve tamamen soğuma yaratacak nedenler dışında neden insan çöpe atarki karşıındakini...heyecan bitince herşeye güle güle mi yani...Çok haklısın artık insanların birbirine saygısı yok ve herşey ayaklar altında . Biten bi ilişkinin ardından yas tutmak yerine hemen başka birini bulma yoluna gidiyolar. Hatta bunu ilişkiyi bitirmeden yapıyolar ki biter bitmez kendini avutacak birileri olsun. Ne acı...
Canım. aileler büyük etken oluyor biz gibi boşanmış kadınlarda bende yeni anladım. Boşandığımı bildiği halde aileler tarafından da istedndiğim olmuştu benim bu şerefsizle görüşürken hatta işyerine görmeye gelenler bile oluyodu. Maddi açıdan daha rahat edebileceğim hatta tip olarak daha iyi insanlar ben hiç birisiyle bu şerefsiz yüzünden görüşmek istemedim.
Yanlız yaranı deşmek istemem ama senin 2,5 yılını yiyen adam inan bana benimkinden daha adammış. Bana da böyle yapamadım üzgünüm erkek değilmişim sana söz verdim ama yapamadım dese içim yanmıcak. Tek kusur maille yamış olması.
Benimki hem bitirip hemde suçu bana atmaya çalıştı. Üstelik bir özür bile dilemeden.Son mesajımda bir özür beklerdim sadece dedim. Cevap bile gelmedi. Aynı iş yerindeyiz ya bana ayrılık mesajı attığında izinde imiş. 2 haftadır yok. Bence 1 ay kadar gelmez.
Kendini haklı çıkartmaya çalışmak için bana ailemi beğenmedin dedi. Beni istemeyen insanlar evime geldi. Hiç bişey demeden sadece misafir olarak ağırladım. Ve duyduklarım şunlar.
4 gündür senden haber bekliyorum.Demek bizi beğenmedin. Bğenmediğin her halinden belliydi zaten. Keşke beğenmediğini söyleseydin.
Benim yanına gidip ona bişiy demiyeceğini adı gibi biliyo. Bu mesajıda izinde iken atıyo neden... Herşey planlı. allahından bulsun bana yıllarca hiç bişiy yokmuş gibi gösterdi. Kandırdı ve terk etti. şimdide kızlarla mesajlaşıyor.
canım arkadaşım seninde benden farkın yok benimde senden farkım yok şerefsizlik olarak ikiside aynı aslında benimkisi sadece vicdanını rahatlatmaya çalışıyor birde ben söylemeyeyim diye hakaretleri kendine o sıralamış.
katılıyorum...normal bir insan biten bir ilişkiye saygı duyar zaten.. geri dönüş yoksa önce onu içinden atmaya çalışır...ardından zamanla başkası çıkar karşısına (veya çıkmaz kader kısmet diyelim...)..ama artık öyle değil... insanlar evlenseler bile çıkmaza girdiklerinde hemen boşanma derdine düşüyorlar... aldatmalar ve tamamen soğuma yaratacak nedenler dışında neden insan çöpe atarki karşıındakini...heyecan bitince herşeye güle güle mi yani...
innocent aslında ikimizinde durumu dediğin gibi aynı. ama ben bi özür bile duyamadım üstelik suçuda bana atıp gitti korkak gibi kaçtı. Ne bilim bi açıklama bekledim bi kaç söz hiçbirisi yoktu. Günlerce kendi kendime sorular sordum. ailem istemiyo dedikten sonra kafamda soru işaretleri var dedi, kendini onlarla rahatlatmaya çalıştı. Abuk sabuk şeyler. aklım almıyo hala bu kadar sevdiğini söylüyen önümde kölen olayım bırakma beni diyen adam nasıl değişti. Tek suçumuz çıkarsız sevmek. Şimdi tek üzüntüm vaktiyle onun yüzünden teptiğim kısmetler. onun önüne böyle bi tercih çıksa adam zaten beni terk edip gidecekmiş yaptıklarından anlaşılıyor. Allah bundan sonra hayırlı insanlarla karşılaştırsın
Amin canım, inan bana açıklama da yapsa hiç haklı bulamıyorsun çünkü aklı nerdeydi bu adamın ne oldu da o sevgisi bitti o kadar çok seven adama ne oldu? Ne değişti bunların açıklaması yok en iyisi düşünmemek çünkü düşündükçe daha da kötü oluyor insan korkağın tekiymiş beni aslında hiç haketmemiş deyip unutmak tek çare. Gerçekten söyledikleri kadar sevmiş olsalardı bırakabilirlermiydi kim engel olabilirdi kim onlar daha kendilerini yenememişler kendilerine kabullendirememişler ki nasıl mücadele etsinler.
tek suçlu yüreğimiz,erkeği hayatımızın merkezıne oturtup sonrada merkezsız kaılıyoruz,yıkım başlıyor,bunu başaran kadınlar var kızlar..
İşte buna katılmamak mümkün değil hangi güç gerçekten sevginin önünde durabilir. Gerçekten seven yalansız insanlarla karşılaşmak nasip etsin umarım. Bizim yanlış yapma gibi bi seçeneğimiz yok artık( Biraz daha şansızız bu konuda :)
güzelim benim çok üzüldüm...boşandın diye niye kötü kadın müdahalesi görecekmişsin...öyle düşünenler utansın kendinden...artık yürütemeyeceğin seviyeye gelmişse diye boşanmışsan bundan doğal ne olabilirki...boşanmanın kötü kadın gibi görünmekle hiç bi alakası yok...sen de demişsin bak öyle empoze edildi diye...çevre o kadar müdahale ediyorki herşeye etiketleyiveriyor hemen...şu boşanmış...şu dulmuş...şunun çocuğu olmuyormuş...kimki bu insanlar ya...ağızlar torba değil büzemiyorsun..kendinden emin ol canım...kendini bil..gerisinin canı cehenneme ne düşünürlerse düşünsünler...işin iç yüzünü bilip bilmeden konuşmalar çok kolay çevreye göre...keşke imkanın olsa da uzaklaşabilsen o çevreden...bilmiyorumkismileUltravox hepimizin karşısına düzgün insanlar çıkartsın ben o hatayı yaptım. Evlendim 1 yıl sonra boşandım. Şimdi bunun dezavantajlarını yaşıyorum. Elin maskarası oluyosun işte. Ben eşimden boşandıktan sonra resmen bunalıma girdim psikologlara gittim. Herkes bana bakıyo ve gülüyo gibi geliyodu. Kötü kadınmış gibi hissettim kendimi çünkü öyle empoze edildi. Dul kadından faydalanmak isterler :)) şeklinde. Hep korktuğum dul olduğum için istenmemekti yada dulum diye yaklaşılmasıydı. Dlum diye istenmedim. siz siz olun tercihlerinizi düzgün yapın. Adam yerinize saymadıklarınızdan pabuç gibi laf yersiniz sonra, sizin beğenmedikleriniz sizi beğenmezler
arkadaşım iyiki evlenmeden gerçek yüzünü görmüşsün... erkeklerden nefret etme konusunda hemfikiriz hepimiz ama gidip yine birine aşık oluyoruz, acı çekmek hoşumuza mı gidiyo ne...olumunekankayizsmile24 yaşındayım bu yaşıma kadar hayatımda bir tek kişi oldu 3 yıl sürdü ayrılalı 2.5 yıl oldu onu ilk kez aöf sınavında gördüm ilginçtir 2 gün üst üste sınav yerimiz aynı okullardı ilk gün benim arkamda sınava girmişti ikinci gün yan sınıfımda..Sınavdan sonrada 1 hafta içinde 3 kez karşılaştık kader gibi gelmişti bir yerlerde gezme gibi bir lüksüm yok benim küçük bir semtte yaşıyorum biriyle görülmüş olmayı ailemde kaldıramazdı bende önce telefonla görüşmeye başladık sonra kurs çıkışlarımda kısa süreli buluşarak devam ettik
2 yıl sonra şehir değiştirmek zorunda kaldı ama evlendiğimiz zaman istanbulda yaşayacağız söz derdi ayda 1 kez geliyordu yanıma sabah geliyordu akşam dönüyordu
ayrılmadan önce son zamanlarda ısrar edip duruyordu aileme söylemem için o kendi ailesine söylemişti beni,annesi ve ablasıyla kamerada görüşmüştüm şebek gibi oturup beni izlemelerini seyrettim günlerce :)
Ben ne zaman söylemeye yeltensem birşeyler ters gidiyordu evde önce amcamı kaybettim sonra anneannem hastahaneye kaldırıldı annem sürekli memlekete gidip başında kalıyordu böyle bi durumda söylemek bencillikti tabi bu bana göre böyleydi ona kalsa ben sorumsuzdum onu aslında hiç önemsemiyordum vs. yinede tartışmalarımız uzun sürmüyordu yada kırma safhasına gelmedi hiç en son geldiğinde sabahtan akşama kadar dolaştık yine ama gitmesine 1 saat kala değişti birden normalde giderken hep üzülürdü ayrılıyorum senden diye bende söyleyeceğim şeyi sona saklamıştım sırf bu yüzden..üzülme aileme söyledim seni herşey yoluna girecek diyecektim ama o benden önce davrandı
Ben burda yaşayamam ya şehir değiştirirsin yada ayrılırız dedi gayet kolay hiç zorlanmadan şehir değiştirmek için ikna çabasıda yok yapılacak şey belliydi ya söylediğini yapardım yada ayrılırdık
Verdiği sözleri hatırlattım umursamadı ben anneme söyledim seni hep bunu istemezmiydin dedim oralı bile olmadı peki ayrılalım dedim
Konuştuğumuz sırada vapurdaydık yanından kalkmamı istermisin dedi saçmalama kalabilirsin dedim vapurdan indik ama ben nasıl burdan döneceğim dedi ben seni bırakırım dedim trene bindik karşılıklı oturduk ben ineceğim yerde indim tek kelime etmeden sonra o gitti
Bir daha hiç görüşmedik ailesi aradı ablaları araya girdi ama ne o konuşmak istedi nede ben
En büyük pişmanlığım ailem öğrendikten sonra bitmesiydi benden beklemezlerdi böyle birşeyi ama hiç tepki vermediler neden demediler hayırlısı böyleymiş dediler
O kadar çok ağladımki günlerce gecelerce onun hiç haberi olmadı oldum olası sevmemişimdir birilerinin bana acıması düşüncesini sadece annem bildi ne hale geldiğimi ayrıldığımızda annemle farklı şehirlerdeydik izin alıp tek başıma yanına gitmiştim sırf dizinin dibinde ağlayabilmek için
Msn şifresi bendeydi mailinden attığım mailleri,resimlerimi tek tek silişini izledim
şifresini değiştirdi yeni şifresini tahmin ettim çünkü sandığından daha çok tanıyordum onu sanki o değildide bendim öylesi acı çektim
Benden 3 ay sonra eski sevgilisiyle yazışmalarını izledim tek kelime etmedim bu kadar kolaymıydı beni unutmak demedim bana söylediği kelimeleri harfi harfine nasıl o kıza yazdığını gördüm şaşırdım güldüm geçtim o kızdan ayrıldıktan sonra nişanlandı fotoğraflarını yükledi mailine gayet rahat hepsine yorumlar yaptım kendimce ben bu kızdan daha güzelim ne yani bula bula bunumu buldun dedim ağlanacak halime güldüm :)
Sonra farkettimki 2.5 yıl sonra acısı geçti şimdi düşündüğümde hala gülüyorum o ağlayan hallerime
evlendiğini duydum hayırlısı darısı başıma dedim ve 2 ay sonrasında da boşandığını duydum kimden mi ?
Bu kez kendisinden evlendim boşandım demek için mesaj attı bana hemde eşine dava açtıktan 5 gün sonra o kız onun hayalleri 2 ay evli kaldıktan sonra eski sevgilisine mesaj atan bir eşi olduğunu bilse
Halimi hatrımı sorma bir daha arama beni dedim ama erkekler çok küçükler artık gözümde bilmiyorum bir kişi için diğerlerini yargılamak ne kadar doğru ama kimseye güvenmiyorum artık
Baya dolmuşum farketmeden destan yazdım :)
Fulyacım sen hiç aramadın demi... ben o ayrıldığımız gece çok kötüydüm ve aradım onu, o da tekrar bi düşündü şimdi yeniden deniyoruz...ne mi haldeyiz anlatıyım sizlere arkadaşlar....
öncelikle ölüm gibi geldi bana acısı içim yanıyordu o kadar hayal kurarken ciddiydik
her konudan konuşurduk çocuklarımızdan bile kaç tan çocuğumuz olucak isimleri ne diye
ALLAHIM gönlüme göre verdi demiştim kültür desen kültür farkı yok eğitim desen oda yok maddi desen onun durumu çok iyiydi ama benim değildi bunu sorun etmedik
her şey inanılmaz güzeldi burnumun dibindeykiyle mutlulu bulamazken kilometrelerce uzakta birinde buldum hemde kankamın kankası nikah şahitlerimizi bile konuşmuştuk
ama ne oldu ufacık saçma sapan bir sebep yüzünden konu büyüdü büyüdü ve ayrlığa geldi
ben bitirdim ilişkiyi ama ne psikoljiyle yazdğımı ben bilirdim ona o kadar çok güveniyordum ki
ben bitti desemde sevdiğim adam bitirmez beni bırakmaz dedim ama öle olmadı üzüldüğünü içi acıdığını belli ederek mail attı anlıcanız ayrlığı kabul etti
halbu ki yanıma gelse konuşsak ayrılıcaktık belkide ama o öyle yapmadı işte şimdi ayrıyım
ruh eşim canım kanım dediğim her bişeyim hayatımda yok :gitme::2:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?