Aşk acısı çekerken ne hallere düştüğümüzü yazalım

olivia .!.:

öldüm , geberdim, canim cikti, yerlerde süründüm, günlerce yemek yemedim, sonra ne oldu biliyormusunuz?
Unutulup gitti...
Simdi anliyorumki o gercek ask degilmiski, gercek ask su an esimle yasadigim askmis.
Ötekisi ise hayatta büyümem icin yapilan provalarmis.
Herkes ask acisi yasayacaktir illaki ama bilesiniz asil ask sonra gelecek sizi ömür boyu mutlu .eden.......INSALLAH
Onun icin fazla ciddiye almayin desem bile, bana kattiyen inanmayacaksiniz, biliyorum....Yasayin, deneyin, görün.....
Hayatta bundan ibaret zaten yoksa zaman nasil gececek.

Genişletmek için tıkla...

senin adına sevindim canım darısı bütün acı çekenlerin başına

aşk acısı demeyelim de,adını adımla aynı cümle içinde duyduğumda kendimden iğrenme diyelim ona benim adıma.
çocuk yaşta 3 yıl onunla,dile kolay.onunla büyüdüm,o da çok büyük değildi ya birlikte büyüdük..
şimdi düşünüyorum hayat ne garip zincirler silsilesi,iç içe hepsi,birbirlerine vesile..
ne sevmişim,ne gözüm körmüş,ne çocukmuşum.
hiç unutmuyorum 18.yaş günüm,18ime giriyorum düşünsene,ne büyük bi şey o zaman için..
onunlayız babam aradı,nerdesin kızım dedi,dışardayım baba dedim,arkadaşlarımlayım.
eve geldim annem ablam telaşlı babam olağanca sakin görünüyo,çağırdı beni içeriye,pc nin önüne oturttu,
msn plus konuşma günlüğü açık,oku dedi bana,benim onunla aramda geçen bütün bel altı muhabbetler,ergenlik ya işte..
işte o zaman boynum düştü önüme,hiç o kadar utanmadım hayatımda.keşke dövseydi babam,ağzımı yüzümü kırsaydı da öyle buruk bakmasaydı bana
okutmasaydı kendi ayıbımı bana.neyse o gün internet ve telefon yasaklandı bana.gene aynı akşam çok kalabalıktık misafirler vardı
ben de bi fırsat yan binadaki arkadaşıma kaçıp msnden olanları yazmıştım.bana ilk önerdiği şey "ayrılalım mı o zaman" olmuştu.
ben o utancın derin sularında yüzdüğüm gün gene deli cesaretiyle evden kaçıyorum ona yazmak için,o ise aklınca benim iyiliğimi düşünerek ayrılalım önerisi yapıyor.
o an kaynar sular döküldü,hiçbi şey söylemeden evime gittim.o dönem liseden mezun olmuşum hem çalışıyorum-maddi durumumuz biraz sıkıntılıydı ve dersaneye gitmem için gerekli parayı kendim kazanmam gerekiyordu-hem dersaneye gidiyorum.o günü ertesi güne bağlayan gece hayatımın dönüm noktası olmuştur.şuanki koşullarımı o zaman şekillendirdim kafamda.bu koşuşturma olduğundan telefon net aramadım çok.o dersaneme falan gelip benden haber alamadığından çok merak ettiğini,her şeye rağmen yanımda olduğunu ve bunun gibi şeyler zırvaladı. inanılmaz soğumuştum ama kolay kopamayacağımı düşündüğümden devam ettim bi süre, eskisi gibi arayıp sormuyorum ilgilenmiyorum,onun aramalarına çok sonra dönüyorum,bahanem de var çalışıyorum,össye hazırlanıyorum vaktim yok.sınıftan x diye biriyle yakınlaştım o ara,tesadüfen de onunla aynı yerde oturuyordu.zamanla x in bana ilgisi olduğunu anladım.olur ya bir de aklınızın b*mb*k olduğu bi zamanda herkesten ilgi yağar,üç beş kişi vardı sürekli etrafımda ama x ten hoşlanmaya başlamıştım.diğeri de kendini kendi bitirmişti zaten x den de güç alarak bittiğini söyledim.o kadar çirkinleşti ki,başka kızlarla dersane önüne gelmeler,xle oturduğumuz masanın önünden geçmeler falan.beni geri kazanmak için attığı her adım midemi bulandırdı.içip içip arardı kapının önüne gel yoksa ben gelirim diye falan.öyle böyle kabullendi durumu,her karşıma çıkma istediğine bi şekilde engel koydum,bu arada x de bayağı kapılmaya başlamıştı bana ve bunun da onun için pek hayırlı olmadğına kanaat getirip onunla da noktaladım zaten ne idüğü belli olmayan ilişkimizi.ailmle de konuştum,ne yaparsanız,ne derseniz kabulümdür,hak ettim ve hatalıyım.ne yapacaksanız össden sonraya saklayın sadece bu zorlu dönemde ne olur daha da zorlaştırıp geleceğimi benim de eşekliklerime lanet okumak adına karartmayalım.sonra geçmişi silip atarak,kendime büyük bir söz vererek devam ettim yoluma,çok şükür başarmak istediğim her şeyi başardım.şuan o zor dönemlerimi atlatmama yardımcı olan çok sevdiğim,onun da bana olan sevgisine emin olduğum,ailemin de bildiği ve ciddi düşündüğüüz bi ilişkim var.
çok değil 4 yıl öncesi yaşamışım bu anlattıklarımı,ama öyle bir büyüttü ki beni,gülüp geçiyorum artık..
o mu?
o ise hala bana mail atıyor,yeni sevgililerinin bana neden o kadar çok benzediğini açıklıyor,unutamayacağını söylüyor vs..
çok uzun oldu farkındayım,bu da benim öyküm,benim gerçeğim.
şimdi adımla adı aynı cümlede geçtiğinde yüzüm kızarıyor,utanıyorum.ailemle aram çok çok iyi.
benim tarafımda her şey çok iyi,ya onun?köhne hayatında sürünüyor.

çok sevdiğim bir şiir var,paylaşayım sizinle..


Kimdi giden kimdi kalan
Giden mi suçludur her zaman
Aslında giden değil
Kalandır terkeden
Giden de
Bu yüzden gitmiştir zaten..

Evet ben çok büyük aşk acısı çekmedim,ama büyük bi utanç yaşamaktansa acı çekmeyi yeğlerdim.
Şunu unutmayın,herkes gider bi gün,bi kendimiz kalırız.
Bi kendimiz terk edemeyiz bizi,o yüzden kendimize iyi bakmamız,acıyı bal eylememiz lazım..
Kendi omuzlarına tırman,başka nasıl yükselebilirsin ki...

gözlerim onu arar sanal alemde ne yaptığına bakarım. her saat telefonu kontrol ederim sanki mesaj atacakmış, arayacakmış gibi. onu düşünür donar kalırım öylece boşluğa bakarım

tek güvendiğim insandı ve bitti herşey bitti hem de yoparlayabilicek bir ilişkiydi ama hiç değişmedi ve çekti gitti kendine yeni yol çizdi ve ben yokum o yolda yanında.. bense durup durup onu düşünüyorum ağlıyorum yarım gitti öle böle işte insanar ne sorunlarla uğraşıyo benim sıkıntıma bak ne saçma şeylere üzülüyoruz ama gönül işte..

Gencim güzelim neden yalnızım diyenler buyrun sohbete:)


http://www.kadinlarkulubu.com/geyik...nizimquot-diyenler-nedenler-oneriler-333.html

sürekli agladım yemek yemedim,saçma sapan da olsa herşey onu hatırlattı onu yordum diye hep kendimi suçladım hayellerim yıkıldı umuttalrım kayıp gitti diye agladım durmadan 1 ayda 5 kilo verdim yetmedi sigara içerdim ama iyice kendimi sigaraya verdim allaha hergün dua ettim nolur bizi geri barıştır diye şuanda etmiyorum dua barışmakta istemiyorum ama bi yarım gitti kendimi eksik hissediyorum...

sürekli agladım yemek yemedim,saçma sapan da olsa herşey onu hatırlattı nefes alamadım durduk yere aglamalarım başladı onu yordum diye hep kendimi suçladım hayellerim yıkıldı umuttalrım kayıp gitti diye agladım durmadan 1 ayda 5 kilo verdim yetmedi sigara içerdim ama iyice kendimi sigaraya verdim allaha hergün dua ettim nolur bizi geri barıştır diye şuanda etmiyorum dua barışmakta istemiyorum ama bi yarım gitti kendimi eksik hissediyorum...

Evliliğimin bitişinden bu yana yüzüm hiç gülmedi;4 yıldır..Depresyonun alasını yaşadım..Sonra..Sarsılan güvenimi tamir etmeye çalıştım onunla.Yine güvendim ve yine sevdim ;yine kandım.. o BAŞKA SANMIŞTIM..yine aynı şeyi yaşadım...Yine terkedilme.Yine birini çok istesem de istenmedim..Yine biri olmadan nefessiz kaldım..Yüzüm gülmüyor artık...Depresyon yer etti artık..Ben artık iflah olmam...Anladım..Bir başka ilişki yaşasam bile izleri;yaraları hep hayatımda kalacak..Depresyon arkadaşım olacak..Kim ne yapsın ki benim gibi depresif birini..Günah olmasaydı yaşamıma son verirdim..
Çünkü işte çalışmam bile artık çok zor geliyor..Herkes farkediyor bendeki defresifliği..İçtiğim antideresan bile işe yaramıyor..

ağlıyorum...uyuyamıyorum...kimseye güvenmiyorum...işe gitmek,yemek yemek istemiyorum...dışarı çıkmak,saçımı yapmak istemiyorum,sürekli şunu yapmasaydım nunu yapsaydım bitmezdi demekten yoruldum...

şubatta ayrılalı 2 yıl olcak fakat hala aklımda o var Kimseleri sevemiyorum hoşlanıp tıkanıyorum Herkesde onu arıyorum Bi gün görürüm ümidiyle yaşıyorum Ah bi geri dönse !

Tryamour .!.:

Aşk acımı dibine kadar yaşadım bitti. Çok uzun süredir iyiydim. Ama bugünlerde o acıların sıkıntısını hissediyorum yine üstümde. Bende bıraktığı olumsuz etkileri yaşıyorum,i çok üzülüyorum halime.



2 yıl geçti o korkunç günleri yaşadığım sürenin üstünden oysa. Düzeleceğim yine ama bıraktığı hasarlar bitmemiş ki hala yaşıyorum bunu. Çünkü bu süre içinde karşıma kimse çıkmadı aşık olabileceğim, beni mutlu edebilecek. Hala yalnızım. Tek başıma atlattım, tek başıma yola devam etmeye çalışıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aynı senin durumundayım canım Allah yardımcımız olsun

dertlikız .!.:

şubatta ayrılalı 2 yıl olcak fakat hala aklımda o var Kimseleri sevemiyorum hoşlanıp tıkanıyorum Herkesde onu arıyorum Bi gün görürüm ümidiyle yaşıyorum Ah bi geri dönse !

Genişletmek için tıkla...

Ama senin durumun benimkinden kötüymüş. :/ Ben onu eskisi gibi sevmiyorum asla ve asla. Yeniden karşıma çıksa nasıl olur bilmem tabi. Ve onun dışında da kimseye aşık olmadığım doğru. Ama 2 yıldır hala herkeste onu araman ne kadar doğru... Kendine eziyet başka bir şey değil. :26:

dibine kadar yaşamak istemiyorum bu acıyı dayanması çok zor Allaha hergece dua ediyorum içimdeki sevgiyi al götür die...


ya biz kahrolurken bu erkekler nasıl bu kadar kolay silebiliyorlar...

beni düşürdüğü hal...
satırlara sığar mı ki acaba... onu beklediğm üniversite günlerim...o sınavlara gelecek göreceğim diye gün saydığım... çevremde ilgilenen o kadar erkeğe rağmen kimseyi düşünemeden gecem gündüzüm o olan...iştahsızlıktan zayıfladığım zamanlar... okulun her köşesinde onunla olan anılar...içimi kemiren hatıralar... neler neler...dönüp baktığımda ne kadarda emek vermişim ne kadarda sadakatle beklemişim o ise benden neler götürmüş...öyle rahat ki öyle bencil ki....

pinksweetlolita .!.:

beni düşürdüğü hal...
satırlara sığar mı ki acaba... onu beklediğm üniversite günlerim...o sınavlara gelecek göreceğim diye gün saydığım... çevremde ilgilenen o kadar erkeğe rağmen kimseyi düşünemeden gecem gündüzüm o olan...iştahsızlıktan zayıfladığım zamanlar... okulun her köşesinde onunla olan anılar...içimi kemiren hatıralar... neler neler...dönüp baktığımda ne kadarda emek vermişim ne kadarda sadakatle beklemişim o ise benden neler götürmüş...öyle rahat ki öyle bencil ki....

Genişletmek için tıkla...

öyleler sadece kendi emeklerini görüyorlar bizim yaptığımız fedakarlıkları emekleri görmüyorlar bile bencillikleri bu yüzden ki..erkekler ayrıldıktan sonra neyin intakımı alıyorlar hiç bilmiyorum yaptıkları gerçekten bencilce...her erkek böyle mi tabiki değil ama bize 3 kuruşluk insanlar denk geldiyse napalım digmi..

dermannn .!.:

öyleler sadece kendi emeklerini görüyorlar bizim yaptığımız fedakarlıkları emekleri görmüyorlar bile bencillikleri bu yüzden ki..erkekler ayrıldıktan sonra neyin intakımı alıyorlar hiç bilmiyorum yaptıkları gerçekten bencilce...her erkek böyle mi tabiki değil ama bize 3 kuruşluk insanlar denk geldiyse napalım digmi..

Genişletmek için tıkla...

evet canım söylediklerinde haklısın başta nasıldı beni bu hallere düşüreceği aklımın ucundan bile geçmezdi resmen yaşadığı memlekete evine kadar gittim benim olduğumu görünce kapıyı kuzenine açtırıp resmen beni lküçük düşürttü neydi ya suçum neydi konuşmak yüzyüze belki birşeyler düzelir umuduyla içimin hergün eriyip gitmesindense bunu yaptım o ise beni ne duruma düşürdü ailesi denen o 3 kuruşluk kuzenlerinin gözünde Allah ona mutluluk yüzü göstermesin hiçbir işi rastgitmesin tez zamanda ahım tutsun ve kapıma dönsün sürünsün çok haksızlığa uğradım bu ahı bedduayı artık haketti o

19 Ekim ayrılık tarihimiz...
Hala ayrıldığımıza kendimi inandıraıyorum.Her gece kendi kelimeleriyle bana şiir yazardı.Yaşam kaynağım,mutluluk sebebim,ışığım derdi bana.Ellerini hiç bırakmayacağım diyordu.Ama köprünün kırık tahtalı yerinde bıraktı ellerimi.Hayallerimiz vardı.Üniversite sınavına hazırlanıyoruz.İkimiz de aynı şehirde okuyacaktık.Kimse inanamıyor ayrıldığımıza.Herkes aşkımıza gıpta ederdi.Deli gibi seviyorum ben onu.Ayrıldığımızdan beri ağlamadığım gün yok.Hala ağlıyorum.Anlayamıyorum birisi hayatım dediği kişiyi nasıl bırakıp gidebilir?Hatalı olan benim ayrılmayı ben istedim ama çok pişmanım barışmak istiyorum ben mutluluk sebebimle.O kadar çok çzledim ki onu.Bakışını,gülüşünü,sesini,kokusunu...

Ayrılalı 1 yıl 8 ay oldu.
Bazen hiç durmadan ağladım, gecelerce ağladım ve gözlerimin mahvolmasından dolayı derslere gitmediğim.Sonra bi süre umursamıyomuş gibi yaparsam belki bigün bi' bakarım gerçekten umursamamaya başlarım diye düşündüm, etrafımdaki herkese hiç takmıyomuş gibi davrandım.Sonra bi' yerde patlak verdi tabii, eskiye döndüm.İçime atmakla olmayacağını anladım.En samimi arkadaşımın omzunda gecelerce ağladım.Beni deli gibi seven birisiyle flört etmeye başladım, bende onu seversem çok mutlu olurduk ve ben eskiyi unuturdum.Ama olmadı sevmediğim birisiyle 1 hafta konuşmaya dayanabildim ve ayrıldım.

Bazen yaşadığımı hissetmedim, nefes alıyodum ama başka hiç bi'şey bana yaşadığımı hissettirmiyodu.Hiç bi'şeyden zevk almaz olmuştum.Müzik dinlemekten,arkadaşlarımla vakit geçirmekten,film izlemekten vs. vs.

Sonra unuttum, bu yine onun sayesinde oldu.Hiç değmediğini, sadece zaman kaybı olduğunu gösterdi bana yaptıklarıyla :)

canım bir şey yapmak istemiyor hep uymak geliyor içimden...kendime zerre güvenim yok dünyadaki en aşağılık kişi benmişim gibi...ailemden utanıyorum...işlerimi yapmıyorum,nette onu takip ediyorum...yediğimden,içtiğimden zevk almıyorum...bir dolu sivilcem var...geleceğe dair en ufak bir ümidim yok...maddi manevi hiçbir şey istemiyorum...kendimle kavgam bitmedi...hiçbir şey beni mutlu etmiyor...