Öncelikle sorularım ve kafamdaki endişelerim size saçma gelebilir ama benim daha önce düzgün bir ilişkim olmadı. Bir çok erkek oldu hayatımda ama güzel giden bir şey yaşamadım. Bu nedenle neredeyse ilk kez bir ilişki yaşıyor gibi bir durumdayım
4 aylık bir ilişkinin içerisindeyim. Yeni yeni bir şeylerin adını koyduk.
Evet her şey güzel gidiyor onunla mutluyum, ama başından beri ona karşı büyük bir aşk beslemiyorum. Nasıl anlatsam bilmiyorum ama daha önce iki defa aşık olmuştum. Onlara hissettiklerim çok daha farklıydı
O zaman neden devam ediyorsunuz derseniz, dediğim gibi daha önce hiç bir zaman güzel ve istediğim gibi bir ilişkim olmadı. Kendisi karakter olarak tam istediğim gibi biri. Hani şu konuda şöyle düşünsün, bu konuda böyle düşünsün gibi bir çok konuda istediğim kişi diyebilirim. Tabi sadece bu değil, görünüş olarak da beğeniyorum, zaten beğenmesem tanımak istemezdim. Ama aradaki fark tam olarak şu; Hani birini seviyorsak o zaten çok güzel gelir ya gözümüze, benim öyle değil, ben beğendiğim için beğeniyorum sanki.
Benim size sormak istediğim esas soru şu:
Bir ilişkide aşk şart mıdır ve bu bir anda mı olur yoksa tanıdıkça mı? (O bahsettiğim diğer kişilerde bir kaç görüşme sonucu olmuştu bahsettiğim büyük duygular) Ancak arkadaşım bir insanı sevmenin aşık olmanın zamanla olacağını düşünüyor . ( Bu arada aramızda mesafe var çok da görüşmüş sayılmayız)
Onun haricinde ben onunla mutluyum, herşey güzel gidiyor şimdilik. Hatta istemsizce o mutluyken mutlu oluyorum ( bu sevgi oluyor sanırım) Sadece daha büyük şeyler hissetmem gerekmez miydi konusunda takılıyım.
Birde aramızda bir kaç kez yakınlaşma oldu ve bende o çekim olmadı. İşte bu bir sorun sanki bilmiyorum, bu da zamanla düzelir mi

Çok karışık yazdım ama siz sevgilinize ya da eşinize karşı büyük bir aşk duyuyor musunuz yoksa evet onu seviyorum mutluyum ama deli divane de aşık değilim mi dersiniz?
Ya da ilk başlarda küçük küçük beğeniler zamanla büyüyerek aşka mı dönüştü?