farkına varsalar ne ala, cevremde farkına varmayan arkadaslarımın sevgılılerıyle dolu.
kusura bakma hayatım her yol bir değil her erkek aynı değil. hepsınde aynı sonucları dogurmuyor arkadasıma moral vermek ısterım ancak hepsı aynı degıl, asker psıkolojısı ardına saklanan da yok degıl: :1ninca:
Evet katılıyorum sana canım. Benimki doğuda da değil batıda, ve mesleği gereği pek çoğuna göre gayet rahat. Öyle anlayışlı davrandım ki kızlar, o aserdir anlayışlı olayım diye o bi aradysa ben iki aradım, msjıma yanıt gelmedği zamanlarda hiç sorun yapmadım. Morali çok bozuk olduğu zamanlarda tam destek oldum. Ki ben de iş için başka bi şehre taşındım benim için de çoğu şey yeni çok zorluk yaşıyorum ve taşınmamın büyük nedeni de oydu, onun isteğiyleydi. Ve benim de desteğe ihtiyacım var, çoğu zaman moralimin bozuk olduğunu biliyor desteğini göremedim. Belki şu an moralim çok bozuk o yüzden hep olumsuz şeyler düşünüyorum, belki de bu dönem ikimizin sınandığı bir dönem onu da bilemiyorum. Ama bildiğim bir şey var içim çok acıyor ve çok kırıldım. Ben hep olduğum gibiydim, küçük oyunlar yapmadım, hiç yalan söylemedim onu hep düşündüm telefonum bir parçam gibi oldu, değil bazı zamanlar merak etsin diye telefona çıkmamak, meşgul olduğum zamanlarda bile telefonunu açıp seni sonra arıycam dedim. Ve daha bir sürü şey. Sanırım gerçekten çok iyi çok düşünceli olmak gerekmiyormuş, onları zorlamak, küçük oyunlar gerekiyormuş ben bunun geç farkına vardım sanırım, ya da bilmiyorum bu psikolojiyle şu an saçmalıyorum, siz yorumlayın :uhm:
arkadaşım benim sevgilimde asker şuan ve seni çok iyi anlıyorum.sana tek tavsiyem üzerine gitmemen olur.ya onlar orda neler yaşıyo ne sıkıntılı günler geçiriyolar bilmiyoruz.anlattıkları kadarından haberimiz oluyo.mesela benm sevgilim yorulmak nedir bilmeyen ve dile getirmeyen bir insandır,ben onun ağzından cnm cok yoruluyrm dediğini duyuyrmki yorgunluktan sesi bile çıkmıyo bazen.sen tam destek olmaya devam et olurmu,hem kendini hemde onu üzme bence orda.ama şu bi gerçekki haklısın...
canım bence fazla takma kafna kendinide sevgilinide boşuna üzme geçici bi durum bu askerlik dışardan göründüğü gibi değil batıda rahat askerliği demişsin batıda askerlik denetlemeler yönünden daha sıkıdır
sürekli askerlerin içindeyim askeri lojmanda oturuyorum onların psikolojilerini görüyorum bence çok normal herkesin askerlik yaptığı yer ve şartlar farklı bence askerlik süresince ona destek ol bitince göreceksin sevgilinin ilgisi yine devam edecektir hayırlı teskereler bu aradaa.s.
cnm yani yorgunluktan aradığında konuşmaya hali yoktu anlamında yazdım.bak sen kendini üzme.bu arada nerde askerlik yapıyo?
ben de korkuyorum açıkçası daha gitmedi ama 2009 da büyük ihtimal gidicek çok zor ya 1 gün konuşamasak dayanamıorum hergün aramazsa şayet çıldırırım heralde[/
canım seni çok iyi anlıyorum
benim sevgilimde askerde
dediğin gibi öncesine göre değişti biraz
bulundukları ortamın gerginliği, emir altına girmek falan
erkeklere ağır geliyo galiba
ilgisinde azalma olduğunu düşünüyodum önceleri ama aslında öyle değil pek
orda gelişen olaylardan dolayı gerilebiliyorlar bi de biz ilgisiz davranıyo diye
tavır yapıyoruz iyice moralleri bozuluyo o zaman da ilgileri iyice azalıyo
ben artık tavır yapmamaya çalışıyorum çünkü yaparsam ben zararlı çıkıyorum
asker psikolojisi farklı bişi
benim de nişanlım kıbrısta asker. telefon yasak. izni yok. uçağa binipte kolay gidilesi bir yer değil.. gitsen bile askeriyeden evli olmadan çıkartamıyorsun..
kıbrıs telefonları uluslararası ücretlendiriliyor. kontörü de yetişmiyor arasada.. cep telefonunu kaçak kullanıyor şimdi.. kocama bir deniz var aramızda.. tüm olumsuzluklar bizimle..
şafak bugün 233
bende senin gibiydim. hem daha o gitmeden evvel başlamıştı hırçınlığım. kafam karmakarışıktı. huysuzdum. uzak davranıyordum farkında olmadan ona.. ne olacak korkum vardı.. itiraf etmesem de beni unuturmu değişirmi diye korkuyordum aslında.. çünkü etrafımda çok arkadaşım nişanlısından askerlik dönüşü ayrılmıştı.. bu korkularımda uzaklaştırmıştım onu. beni aramadı acemiliğinin ilk haftalarında.. hemde hiç.. merak ettim. telefon yasaktı ulaşamıyordum.. en sonunda tüm korkuları ardımda bırakarak, bindim uçağa gittim izmire.. en sevdiği kekten, kurabiyelerden pişirdim gitmeden son gece.. öylesine mutlu oldu ki anlatamam.. dünyaları vermişim sanki ona.. sonrası düzeldi. usta birliği kıbrıs çıktı.
asker de olduklarından onlar bizi yaşadığımız yerde onlardan çok uzakta ve serbest düşünüyorlar ve bizden çok endişe ediyorlar aslında.. eğer biz hırçınlık yapar, askerlik veya hayat yüzünden üzüntü dile getirirsek onların korkuları derinleşiyor.. askerlik etkiliyor psikolojilerini.. ben önce kendi korkularımın hepsini attım. bu adam beni seviyor işte. ötesi yok. korkarsam onu kaybederim.. daha fazla değer, daha fazla özveri, daha fazla ilgi gösterdim ona.. her hafta mektup yazıyorum. onun cevaplamasını beklemeden. her gün mesaj atar müsait oldukça ama baktım ki atmamış ben yazıyorum cevabını yüreğimden vererek.. güzellik diliyorum hep onun için.. bu günleri aşacağımıza dair umutları paylaşıyorum.. herşey düzelmişti artık.. inanırmısın eskisinden daha güçlü olduk.. hani derler ya; "ayrılık küçük aşkları söndürür, büyük aşkları alevlendirir.. tıpkı rüzgarın mumu söndürüp, ateşi alevlendirdiği gibi.." işte bu söz felsefem oldu benim.. çok doğru bir söz..
kıbrısta ilk aylarında günde 5-6 kez ararıyordu.. nöbetlerin de dahi gizliden arardı. (özledim sesini duyayım derdi. bilmezdim içinde korku da olduğunu.. sonraları attık bu korkuyu içimizden.. sadece hasretimiz kaldı yüreğimizde..)
onu unutacağım, ayrılacağız korkusuna alenen de kapılabiliyordu yerli yersiz.orada ki arkadaşlarından çok etkileniyor sanırsam.
telefonu gizli kullanıyor ve günün her anında her müsait olduğun dakika mesaj atıyor.. iki günde bir telefon açıyor.. (her gün arıcak ama kızıyorum çok kontörü gidiyor diye ama kıyamıyorum da)
korkuları yendikten sonra tek zorluk hasretin zorlaması oluyor..
dün ben burada ölürsem başkasıyla evlenirmisin diye soruyordu bana. çok şaşırdım.. neleri düşünüyordu orada...
"evvelim sen oldun, ahirim de sensin hayatım..." dedim.. üzdün beni bu sözünle dedim.. anlıyor hemen hatasını.. özür diledi çok üzüldü oda..
bir kez daha farketti gücümüzü.. işte bazen bu gücü hissetmeye ihtiyaçları oluyor onlarında.. arada hırçınlık yapabiliyorlar bunu duymak için..
sana tavsiyem içinde ki depremleri gizle.. aslında onun korkuları seninkinin yanında dipsiz bir kuyu..
arkadaşlarının isyanlarını görüyorlar.. terkedilişlerini.. korkuları derinleşiyor.. bu korkuları yenmesine yardım et.. korkular ilişkiyi ancak uçuruma sürükler unutma..
sonrası hasretin zorluğu olacak.. onu da atlatırsın.. alışırsın zamanla merak etme.. sadece korkularını yen..
sevgi dolu nice günler sevdiceğinle beraber olsun.
Sana ve tüm asker yakınlarına hayırlı tezkereler diliyorum..
Canım teşekkür ederim, amin hepimiz için. Ama zaman geçtikçe daha da zorlaşıyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?